Share
Chapter 48
Kaugnay na kabanata
Tears for Fears Chapter 49
Chapter 49Just then, na agaw ng tingin ko ang glass door sa bungad at nakita ang isang lalaki na parang tamad na tamad maglakad. Lumiko sya papunta sa direksyon namin kaya nag tama ang tingin naming dalawa. Napatigil sya. Mukhang gulat na gulat.Tumikhim si Max sa gilid ko kaya bumalik sakanya ang tingin ko. I glared at her. Pati sa tatlo. "What's this?" I asked. "Max..." tumingin ulit ako sakanya.Sa kanilang apat alam kong si Max, lang ang may kakayahang mag plano ng ganito. Well, sya lang naman kasi itong masyadong interesado samin ni Nexus.Si Ody nag tanong lang sakin nunguna kung nag away ba kami o hindi, sinagot ko lang ng 'Oo' kasi totoo naman. Pagka tapos no'n wala na.Si Jasper, gano'n din. Hindi na nag usisa. Parang napilitan pa ngang itanong. Si Wesley naman, sakto lang. Mukhang hindi namancurious. Si Freya, although she's nothere--nahihiya nang mag tanong.So if there's one person who's probably be the mastermind, it will be Max.Bumuntong hininga sya tsaka tumayo. B
Tears for Fears Chapter 50
Chapter 50Nakita ko nag pag lunok nya bago binasa ang labi. Akala ko may sasabihin sya pero hinayaan nya lang akong mag salita. His eyes were now focus on me."Telling them you're lying was not my option. You should be the one answering those queries, not me." I said. "Labas ako do'n."I looked at him and saw him busy staring seriously at me. Hindi ko mabasa ang iniisip nya kaya nag iwas ako ng tingin.After contemplating what I should do, napag pasyahan ko na ring sabihin sa kanilang lahatang totoong nangyare at kung ano ang namagitan samin noon ni Harry and maybe this day is the starting point. Sa oras na umamin si Nexus sa gawa-gawa nyang 'relasyon namin'sasabihin ko na rin kung ano ang puno't dulo ng lahat ng ito. Para matapos na at maka move on na kaming lahat. Tumingin ako sa labas ng milktea hub. Ngayon mas determinado na sa planong nabuo sa isip ko."Go on, nandyan lang naman sila sa labas. Pwede mo nang sabi---" Umiling agad sya kaya nairita ako. Matapang nya akong tinign
Tears for Fears Chapter 51
Chapter 51Nag angat ako ng tingin kay Nexus na parang unbothered sa mga reaksyong nakukuha mula sa kanila.Then he looked at me and raised his brows, as if pointing his evidences in front of me. "O ano? Tapos na ba?" si Ody iyon.Nakuha nya ang atensyon ko. Tumalikod ako para makita sila."Comeback is real na ba?" Max keeps on probing.Sinamaan ko sila ng tingin. Tinawanan lang nila ako.They don't take me seriously! Kung alam lang nila ang totoo....Nagawa pang lumapit ni Wesley at Jasper para makipag apir kay Nexus.I rolled my eyes.Ngayon naman, palapit na sila Ody at Max at sigurado ako tatadtarin nila ako ng tanong kaya imbes na salubungin sila, umikot ako at binuksan ang passenger seat ng kotse ni Nexus.Padabog ko iyong sinara. Gulat na gulat silang lahat sa ginawa ko. I didn't say a word, pagka pasok ay tahimik lang ako at tumingin nalang sa kanang bahagi ng parking. Nasa kaliwang bahagi sila ng kotse at panay ang silip sakin kaya umiiwas ako.Sigurado akong pag sumabay ako
Tears for Fears Prologue
"Oh my gosh, you're here!" Maxine exaggerately said. Patakbo siyang pumunta sakin kahit naka 7-inches heels. I laughed. From the outside, sobrang mukha siyang sophisticated pero pag kasama namin siya parang nagiging bata. "Of course. Last na 'to remember?" I smiled. Pero agad ding nawala kasi nalukot 'yong ngiti nya. "What?" I asked. "Y'all reminds me all the time that this is the last, hindi ba pwedeng enjoy nalang? Nalulungkot ako pagnaaalala na ga-graduate na tayo, " she pouted. "Right. I-enjoy nalang natin" i consoled her with a hug. Bimitaw din agad siya sa yakap. "Oh right! Let's party people!" She cheered at saka ako hinila sa dancefloor. Natatawa nalang akong nagpahila sa kanya. Sumiksik kami sa gitna ng dance floor ngunit hindi ko pinapalampas bawat mukha na makikita ko. I need to find Harry. Sobrang daming tao kaya mahirap hanapin lalo na't madilim, tanging mga malilikot na lights lang ang t
Tears for Fears Chapter 1
Chapter 1 "... and please remember your requirements, " our teacher said. "Okay class dismiss," she added before arranging her books on the table. Hindi ko namalayan na tapos na pala yung klase namin. My mind was wandering about what happened last night. Hindi ko alam kung panaginip pa ba ang lahat nang 'yon o totoo talangang nangyari. Yung feeling na hindi mo ma-identify kung namalik mata kalang, nag hahallucinate or what. Mahirap paniwalaan pero ramdam na ramdam ko pa rin' yong sakit. The betrayal, disappointment and confusion----all of it. Harry and I wasn't in a relationship, I know. Wala kaming label. Una pa lang alam ko nang magiging komplikado dahil walang commitment pero meron kaming ini-invest na feelings. Alam ko namang sa henerasyon ngayon, hindi big deal ang ganyang set up. Lalo na sa mga taong takot sa commitment kaya okay na yung simpleng affection a.k.a
Tears for Fears Chapter 2
Chapter 2I looked at my friends who's innocently eating their snacks and gigling to what Wesley's talking about.What?I don't want to assume but what if he's looking for me? What am l gonna do? Nandito ang mga kaibigan ko at pag nagkataon malalaman nila ang ugnayan namin ni Harry.Nag patuloy lang si Harry sa pag hahanap hanggang sa bahagya na siyang malapit sa upuan namin. Bimilis ang tibok ng puso ko ng magawi sa direksyon ko ang paningin niya. I thought he saw me but suddenly a girl went to him. Duon ko napagtantong hindi niya ako nakita. Humawak ang babae sa kaliwa niyang pisngi at may sinabi. Hindi ko kita ang mukha dahil nakatalikod ito sa'kin."Ow, sila na pala ulit, " suddenly Freya spoke.Lahat kami napatingin sa kanya. Only to find out na tinitignan niya rin pala si Harry at 'yong babaeng nasa harap nito."Diba matagal nang bre
Tears for Fears Chapter 3
Chapter 3"You lied to me..."Halata ang hindi kasiguraduhan sa kanyang tono. Parang mas naging tanong iyon dahil naghihintay siya ng pag protesta ko para makumpirma kung totoo. And I know he's hoping that it isn't true.Pero hindi ako sumagot.Nakagat ko ang labi ko habang nilalaro ang pagkain sa aking plato. Maraming tao dito sa napili naming restaurant pero siniguro naming malayo ito sa mga estudyante ng Monte Carlos kaya imposibleng may makakilala pa samin dito.Padarag nyang nilapag ang kanyang baso sa lamesa. Tinitigan niya ako na parang nag mamakaawang sabihin ko mismo ang totoo."Joy, akala ko ba magkikita kayo ng Mommy mo?", frustrated niyang sinuklay ang kanyang buhok."Akala ko ba hindi ka makakapunta kasi may pinangako kang dinner sa kanya?"I'm not. Nasa Manila si Mommy.Naramdaman kong hindi
Tears for Fears Chapter 4
Chapter 4 If there's one thing I learned in life, it is the need to train your mind to be stronger than your emotions or else you'll lose yourself everytime. Umihip ang malamig na hangin habang patuloy lang ako sa paglalakad matapos kong iwanan si Harry sa loob ng restaurant. My heart felt numb. Hindi ko ma-explain kung ga'no kabigat sa pakiramdam. Kahit anong pilit kong pakalmahin ang sarili, bumabalik parin ako sa fact na, wala na. Natapos na. Nawala na yung isang taong pinagsamahan namin sa ilang minutong pag-uusap lang sa loob ng restaurant. Apart of me wants to stay, to beg his attention. Gano'n na siguro ako kadesperada na okay lang na gaguhin. Okay lang na masaktan basta't sa akin at sa akin pa rin siya. Ang tanga tanga ko. Naiinis ako sa kaniya pero mas nangingibabaw ang galit ko sa sarili. Ano bang kulang ko? All my life I was proud of who I am. Kailan man hi
Pinakabagong kabanata
