Share
Chapter 3: BABYSITTING THE CEO PART II
Kaugnay na kabanata
That Runaway Groom is the CEO Chapter 4: KNOWING HER
Mag-isa na naman ako habang nakatingin sa bubong na gawa sa yero. Sobrang dami nang sapot ng gagamba yung nandoon taas at kanina ko pa pino-problema na baka may bigla na lang malaglag saking isa sa kanila.Umalis na naman si Joy, nagpaalam siyang bibili ulit ng mga gamot ko.Anong oras na naman kaya siya makakabalik. Hindi ako mamamatay sa mga galos na tinamo ko kung hindi sa sobrang bored at pagkainip sa napakaliit na bahay na to.Apat na araw na ang nakakalipas nang mapadpad ako sa lugar na to. Medyo maayos na rin ang pakiramdam ko, pati na rin yung namamaga kong binti ay naglalakad ko na nang paunti unti. Mabuti na lang pinanindigan ni Joy ay pag-aalaga sakin. Hindi na talaga muna siya pumasok sa trabaho niya bilang assistant sa barangay hall doon sa bayan na sinasabi niya.Umupo ako mula sa pagkakahiga, simula nang dumating ako dito ni hindi pa ako nakakalabas ng bahay na to.Sinubukan kong ilapat ang mga paa ko sa sahig na gawa din sa kahoy. Hindi ko pa nasubukang tumayo mag-isa
That Runaway Groom is the CEO Chapter 5: HIDING EVIDENCE
Mabagal naming tinahak ni Joy ang makipot na daan na hindi ko alam kung saan kami daldalhin. Basta ang sabi lang niya sakin ay papunta ‘to kung nasaan ang kotse ko na hindi ginalaw simula nang maaksidente ako sa lugar na ‘to. Gusto ko siyang sabihan na bumalik na lang kami dahil una, masakit talaga ang paa ko, pangalawa, ayokong makita niya ang cellphone at wallet ko na siguradong nando’n pa rin hanggang ngayon. At pangatlo, halatang nahihirapan siya sa pag-akay sa akin. Sobrang layo ng physical features naming dalawa, hindi siya gano’n kalakihan to carry some of my weight. “Pa’no ka nabubuhay sa ganitong lugar?” tanong ko sa kaniya habang naglalakad. Kanina pa may napupuntang mga matataas na damo sa mukha ko, nakakainis. “Anong ibig mong sabihin? Anong problema sa ganitong lugar?” casual na sagot niya. Napataas ang kilay ko dahil sa sinabi niya. Buti na lang hindi niya nakikita ngayon ang expression ng mukha ko. “Seriously? You don’t know what’s the problem in this place?” tumi
That Runaway Groom is the CEO SIMULA
"Yes, I'll be there. Tatapusin ko lang ang pag-aayos— of course, mom! I'll marry her as you wished.— Yes, bye."“Dang it!” Malakas na mura ni Danerie sa sarili saka malakas na itinapon ang hawak niyang cellphone sa kama sa oras na maibaba ng mommy niya ang tawag.Nakailang tawag na ang mga ito sa kaniya simula kanina, hindi lang ang mommy niya kung hindi halos ang buong angkan niya. Malapit na kasing magsimula ang kasal niya na gaganapin sa isang napakalaking simbahan.Kanina pa siyang palakad lakad sa napakalawak niyang kwarto. Ginulo niya ang bagong ayos lang niyang buhok na medyo basa pa dahil sa hair gel na nilagay niya kanina gamit ang dalawa niyang kamay. Halata sa mukha niya ang frustration dahil sa sitwasyon niya ngayon.Sinabi niyang tatapusin lang niya ang pag-aayos ng sarili pero ang totoo ay kanina pa siya nakabihis. Pormadong pormado na siya suot ang black tuxedo na binili para sa kaniya ng mga magulang para lang sa espesyal na araw na ‘to. Isa pa sa ikinaiinis niya ay an
That Runaway Groom is the CEO Chapter 1: WHO ARE YOU?
Danerie James’ Point of ViewNagising ako dahil sa ingay nang paligid. Mga tumitilaok na manok at tumatahol na mga aso. Masyadong nakakarindi sa tenga, nasaan ba ako?Hindi ko pa man tuluyang namumulat ang mga mata ko, ramdam ko na agad ang hapdi sa ibang parte ng katawan ko. May sobrang tinding sakit ang nararamdaman ng kaliwang binti ko, parang nangangalay naman ang kanang braso ko at medyo mahapdi rin ang noo ko.Medyo nahihilo rin ako, ano bang nangyari? Ang natatandaan ko lang eh malakas ang ulan, tatakas ako sa kasal ko, sobrang bilis ng pagpapatakbo ko sa sasakyan tapos biglang may babaeng dumaan. Hindi ko na-kontrol ang manibela. Tapos—Shit!Napamura ako sa isip ko nang matauhan sa nangyari, sumalpok sa puno ang kotse ko at nawalan ako ng malay. Kaya ba masakit ang katawan ko ngayon.Teka, buhay pa ba ako? Baka naman nasa langit na ako kaya nakakarinig ako ng tilaok ng manok. Sabi nila may manok daw si San Pedro sa langit. Lord hindi ka naman mabiro, gusto ko lang talagang tu
That Runaway Groom is the CEO Chapter 2: BABYSITTING THE CEO PART I
Nasaan na kaya ang babaeng ‘yon, kanina pa siya umalis hanggang ngayon wala pa rin siya. Gano’n ba kalayo ang tindahan dito? Anong klaseng lugar ba ‘to at sobrang layo sa kabihasnan.Napahinga na lang ako nang malalim. Kung titingnan ang sikat nang araw na nanggagaling sa labas, siguradong nasa mga alas-tres na rin ng hapon. Pero kahit na mababa na ang araw, sobrang init pa rin dito sa loob ng bahay na ‘to.Ang kaninang damit ko na basa dahil sa ulan halos tuyo na sa sobrang init. Kanina ko pa rin nararamdaman ang pagtulo ng pawis sa ulo ko. Ano ba naman ‘to, nagsisimula na akong mangati, gusto ko nang maligo at magpalit ng damit.Napamura na lang ako sa isip nang maalala kong wala nga pala akong damit na pang palit. Hoo! Isa na namang malakas na buntong hininga ang pinakawalan ko. Hindi ko na ma-imagine kung ano pang mas malalang hirap ang dadanasin ko dahil sa pagtakas ko.“Sir Paulo!”Nabaling ang tingin ko sa pinto nang marinig ko na ang boses niya. Katapat lang din kasi ng pinto
Pinakabagong kabanata
- That Runaway Groom is the CEO Chapter 5: HIDING EVIDENCE
- That Runaway Groom is the CEO Chapter 4: KNOWING HER
- That Runaway Groom is the CEO Chapter 3: BABYSITTING THE CEO PART II
- That Runaway Groom is the CEO Chapter 2: BABYSITTING THE CEO PART I
- That Runaway Groom is the CEO Chapter 1: WHO ARE YOU?
- That Runaway Groom is the CEO SIMULA
