Kabanata XI

Lucas' POV

Nilabas niya lahat ng pagkaing laman ng basket at isa isang binuksan. Lumantad sa aking harap ang iba't ibang pagkain na nagpakalam sa tiyan ko. Napatingin sa akin si Fergus at bahagyang natawa dahil tumunog ang tiyan ko. Hindi pa ako nag aalmusal, natural lang ang bagay na 'yon pero nakakahiya pa rin.

"You must be really hungry." Hindi maalis ang ngiti niya na para bang pinag kakatuwaan ako. Ramdam ko ang pag init ng pisngi ko dahil sa hiya, mukhang hindi siya titigil. "Here, you can eat first."

"S-salamat." Kinuha ko ang platong na sa kamay niya at nagsimula na akong kumain. Sa sandaling ito ay biglang naglaho ang mga nangyari kanina ng parang bula. Biglang gumaan ang pakiramdam ko. Hindi ko alam kung bakit pero hindi ko na naiisip ang nakaraan. Wala akong maisip na iba kundi ang mga tanawing nasa harap ko. Walang sing ganda.

"Eat until you're satisfied, tell me when you want to go home." Tumingin ako sa kaniya at tumango, puno ang b