Sabado ngayon at naisipan namin ni Karlos na dumalaw kila tatay. Pinakilala ko na si Emzo sa kanila. Si tatay sobrang tuwa. Nakita ko sa kaniya na masaya siya na makita ang kaniyang apo.
Si Chelsea naman. Hindi ko alam sa kaniya. Dinadalaw ko naman siya matapos ang dalawang linggo no'ng nasaksihan ko na hindi maganda ang trato sa kaniya ni Pino.
Okay naman daw silang dalawa. Pero hindi ako kumbinsido. Kung hindi lang dahil sa kaniya, kung hindi ako naaawa siguro alam na ng mommy at daddy n'ya ngayon at kalagayan n'ya sa puder ni Pino. Pero ayaw n'ya. Ako naman nag-ha-hanap ng timing na i-sumbong si Pino kay Tita Lara.
Pero anong magagawa ko. Binantaan ako ni Chelsea. Magpapakamatay daw siya kapag mag-sumbong ako. Ayaw n'yang mawala si Pino sa kaniya. Sobrang mahal n'ya ang lalaki na ikamamatay n'ya talaga kapag tuluyan na siyang iwanan.
“Naku, ang haba na ng buhok ni Emzo. Try kay
"Mabuti naman dinalaw mo ako dito," nagtatampong salubong sa akin ni Ate Elys pagkapasok ko sa kuwarto kung saan siya naka-confine ngayon. Naka-upo ito sa ibabaw ng kama n'ya habang mah nakasabit na dextrose sa may kamay n'ya."Syempre naman. Gusto kitang dalawin. Lumabas na si baby." Tumingin ito sa tiyan n'ya na ngayon ay hindi na malaki ang umbok. Tapos tinaas n'ya ang tingin sa akin na naka-ngiti."Obvious naman tinatanong mo pa, hahaha. Joke lang!""Kapanganak mo lang nag-bi-biro ka na. Si Kuya Sander?""Umuwi sa bahay. Hindi mo nakita do'n?" Kumibit-balikat ako sa tanong n'ya."Ka-a-alis na rin namin ni Karlos. Nasa baba siya may bibilhin daw para sa 'yo. Si Drake gustong sumama. Ayaw ni madam. Siya na raw ang mag-a-alaga sa mga apo n'ya.""Hayystt, hindi ko alam kung ilang days ako dito. Sabi ng doctor ko dalawang araw nalang daw puwede n
Naalimpungatan ako bigla dahil sa naramdaman kong may tumapik sa pisnge ko. Pagmulat ko namalayan ko nalang ang sarili ko na nakahiga dito sa passenger's seat.“Si Emzo?” papungas-pungas kong hanap sa aking anak.“Nasa likod,” sagot ni Karlos. Napabangon naman ako sa paghiga at binalingan sa likod si Emzo na mahimbing natutulog ngayon.“Saan tayo?” napapikit na tanong ko dahil wala akong may naaninag. Napatingin ako sa labas at nakita ko na may maraming building sa harap. Namalayan ko nalang na nandito kami sa mataas na bahagi nakahinto.“Baba tayo,” nakangiting aya nito sa akin. Sinimangutan ko lang siya dahil antok na antok pa talaga ako. Tiningnan ko naman sa likod si Emzo na humihilik na ngayon ang himbing ng kaniyang tulog kaya hindi ko napigilang mapangiti.Pagkababa ko sa kotse nakita ko si Karlos na nakat
Sa dalawang buwang nakalipas, marami ang nangyari. Kinasal sila Pino at Chelsea, isang buwan na ang nakalipas. Tapos kahapon ay nanganak na si Chelsea. Sinilang n'ya na ang healthy baby boy nilang dalawa ni Pino.Masaya naman ako kasi hindi pinababayaan ni Pino si Chelsea. Nasa tabi lang siya ng kapatid ko hanggang sa manganak. Hindi ko siya in-utusan. Kusa n'yang ginawa. Mag-asawa naman silang dalawa at nakikita ko naman kay Pino na ginagampanan n'ya ng maayos ang pagiging asawa n'ya kay Chelsea.Hindi n'ya naman pinapabayaan ang kapatid ko. Natuwa nga sila Tita Lara at Tatay sa kanilang dalawa.“Good morning, ma'am.”“Good morning, ma'am.”“Good morning, ma'am.”Nginingitian ko lang ang mga empleyadong bumabati sa akin at saka ko rin sila binabati pa-balik sabay yuko. Sarap pala sa feeling na binabati.
DISCLAIMERThis is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and others incidents are either the products of the Author's imagination or use in a fictitious manners.Any resemblance to actual persons, living or dead or actual events is purely coincidential.PLAGIARISM IS A CRIME!Chapter 1Ka-uuwi ko lang galing eskwela at ngayon nandito na ako sa bahay namin. Ako at si nanay lang ang tanging nakatira dito mula pa noon.Ako nga pala si Alexa Mercado, 20 years old at second year college na ngayon sa kursong Business Administration major in Marketing Management dito sa Cavite State University- Bacoor City Campus.Dito na ako sa Bacoor lumaki mula pagkabata kasama ang nanay ko. 'Yong Tatay ko? Hindi ko na siya nakilala mula pa no'ng bata ako. Sabi ng nanay ko, nakilala n'ya dati ang tatay ko sa isang bar.
Nandito na ako ngayon sa harap ng gate nila Madam Elsa, nag-do-doorbell. Dito ako dumiretso pagka-tapos ng klase namin kanina.Malaki ang bahay nila na mayroong dalawang palapag. May swimming pool din sila na nasa likod ng bahay nila. Malawak din ang kanilang bakuran na pwedeng pasyalan. Alam n'yo kung bakit ko alam? Naka-punta na ako dito nang katulong pa nila si nanay at palagi akong sinasama ni nanay dito dati.“Ano po 'yon?” tanong ng isa sa mga kasambahay nila na mag-bu-bukas sa akin ngayon ng gate.“Si Madam Elsa po?”“Nasa loob, ma'am. Pasok po muna kayo” nilakihan nito ang pagbukas ng gate para makapasok ako. Saka n'ya ako iginiya papunta sa loob ng bahay nila madam.Hanggang sa nandito na ako ngayon sa sala at nadatnan namin si madam na busy ngayon sa kaniyang cellphone at may suot na reading glasses.
“Alexa!” si Pia, na humahangos papunta sa akin dito ngayon. Kararating ko lang kasi ngayon dito sa aming university.“May i-ba-balita ako sa 'yo,” sabi nito na hapong-hapo. Tiningnan ko siya agad nang may pagtataka.“Guess what? Si Karlos, may girlfriend na raw!” natawa ako sa itsura nito na nakasimangot at hindi ma-i-pinta ang buong mukha.“Eh, ano naman kung may girlfriend na si Karlos?” nakangising tanong ko sa kaniya na agad niya namang iniripan.“Tara na nga, pasok na tayo!” padabog na aya nito at na-unang lumakad sa akin. Tinawanan ko nalang siya hanggang sa makapasok kami sa first class namin ngayon.Dalawang buwan na pala akong naninilbihan ngayon, sa bahay nila madam. Ang bilis 'di ba? Thanks to god, dahil alam ko na nababawasan din ang utang namin ni nanay k
Linggo ngayon, at nandito ako sa bahay ng mga Buenavista. Para sa aking gawain na dapat gagawin.“Alexa, nag-almusal ka na ba?” biglang tanong sa akin ni Aling Berna.“Opo, Aling Berna”“Akala ko hindi pa. Sumabay ka sa amin mamaya. 'Pag tapos na sila kumain ay saka tayo ka-kain.” Palagi ako nito in-anyayahan kumain o mag-almusal kapag nandito ako tuwing sabado at linggo.Pero minsan hindi ako sumasama sa kanila dahil nahihiya ako. Sila kasi stay-in dito. Kaya natural na dito sila mag-almusal, mananghalian at maghapunan. Tuwing lunch lang ako sumasabay sa kanila. Kasi libre ang pagkain ko dito every saturday and sunday, kada lunch. Ang sabi ni Madam.“Kayo nalang po, hehehe,” pagtanggi ko. Nahihiya talaga ako, promise. Baka mapagalitan pa ako ni madam at saka 'yong pagkain sakto lang sa kanilang pito na kat
Warning: Rated SPG “Alex, as usual, ah? Pakisabi kay mommy na may pinuntahan lang ako kapag hanapin n'ya ako,” bilin na naman sa akin ni Karlos. “Sige, kapag hanapin ka ng mommy mo,” sabay tango ko sa kaniya. “Bye, alis na ako!” sabay takbo nito palabas ng bahay. “Nasaan si Karlos?” biglang hanap ni madam sa anak n'ya. Nandito ako ngayon sa sala nag-w*-w*lis. Kahit gabi na nag-w*-w*lis pa rin ako. Sabi ni nanay baw*l daw mag-w*lis tuwing gabi. Isang pamahiin daw 'to. Dahil trabaho ko ito. Need ko talagang mag-walis ngayong gabi. Actually, kada gabi talaga. Depende kung uutusan ako ni madam. Kahit hindi ako mag-walis, uutusan pa rin n'ya ako. “Ah, may pinuntahan lang po siya, madam.” “Bakit sa 'yo nag-paalam. Pesteng bata 'yon. Hindi manlang nag-paalam sa akin. Next time, sabihin mo sa kaniya ku