Chapter 2-Judass Kiss

" You betrayed me. And I know that you'll never feel sorry. For the way I hurt,yeah.You'd talk to her when we we;re together.Loved you at your worst...But that didn't matter..." I cried heavily while I was singing. Does our love didn't matter at all? How could be so easy for Liam to betray me?He is a traitor.

" God, I wish that you had thought this through. Before I went and fell inlove with you.When she's sleeping in the bed we made.Don't you dare forget about the way,"Tears continue to flowon my face thinking how it would be if I'm gone.

Isa-isa kong binuklat ang mga larawan ng aming kasal.Mga ala-ala na lamang pala iyon at hindi na maibabalik pa ang mga ngiti sa aming mga labi kagaya ng mismong araw na iyon.Sana maibabalik ko pa ang araw na masaya pa kami.Maga araw na wala pa akong sakit. Wala pang Nathalie sa buhay ni Liam.Reality hurts and thats what I should accept.

Mag-isa na lamang ako sa kwarto nang magising ako.Naabutan ko si Joan na naghahanda ng makakain sa hapag-kainan.Tinitimplahan niya rin ako ng tsaa, 'yung ibang flavor na dinala ni Liam naman na galing raw kay Nathalie.

" Niluto ko po ang paborito niyong pagkain, Ma'am.Pinaluto po ni Sir Liam!"anito nang makita akong papalapit sa dining table.

Pinagsandok niya ako ng chicken soup . Amoy pa lamang ay takam na takam na ako.

" Thanks, Joan mukhang masarap nga itong niluto mo."

Maagang umalis si Liam.He is a time conscious boss and maybe the reason why he become one of the most successful businessman in the industry. Ayaw nitong mag-aksaya ng oras, every minute counts for him.

" Samahan mo'ko sa Mall,may bibilhin lang ako!" sambit ko sa kanya.

" Ay,opo Ma'am ..." nakangiti niyang sambit. Magandang bata itong si Joan.

Tumayo ako at bigla na lamang napahawak sa aking ulo nang makaramdam ako ng matinding kirot.Kirot na parang tinataga ang aking ulo, pakiramdam ko ay unti-unting pinapatay ng sakit .Lumapit sa akin si Joan at bogla akong niyakap ng mahigpit. She assissted me again to sit at inabutan niya ako ng isang baso ng tubig.Hindi naman nagtagal ay tumigil na ang sakit.Unti unti na rin naging mabuti ang pakiramdam ko pero naluluha pa rin ako.Ilang araw o oras na lamang ba ako nabubuhay sa mundong ito? Nakita ko ang naluluhang mata ni joan habang nakatingin sa akin.Alam kong kinakaawaan niya ako.

" Don't pity a dying woman , Joan!Please ayaw ko 'yung kinakaawaan ako.." pilit akong ngumiti sa kanya.Kapag nakikita ko ang ibang tao na kinakaawaan ako, mas naaawa ako sa sarili ko.

" I'm sorry po,Ma'am Amy!" she said with a heavy tone.

" Mmmm okay lang, siguro napakamalas ko lang dahil nagkaroon ako ng Cancer.Huwag kang mag-alala..tanggap ko na naman eh."

Napansin ko ang pananahimik ni Joan. Tama ako, wala nang pag-asa para mabuhay ako.Ang sabi nga ng doctor ko, nasa terminal stage na ang cancer ko. Tanging milagro na lamang ang makakaligtas sa akin. Sa panahong ito, may milagro pa kaya? Every night I pray but not to ask for miracles but for the superior one to hold my hand and lead me to his kingdom the hour of my death.

When I was taking a bath, I almost shouted when I saw blood coming out of my nose. I silently cried.It's getting worse everyday.It is consuming by body as day passes by. Siguro, isa na iyong sign upang maging handa na ako sa mga araw na darating pa.

Naglalakad kami ni Joan sa loob ng Mall. Kahit papano'y naibsan naman ang lungkiot na nararamdaman ko.Wala naman talaga akong bibilhin rito, I just want to distress myself from my problematic life.Sa ganitong paraan, pakiramdam ko ay wala akong sakit.

" What do you think suits me?" tanong ko kay Joan habang sinusuot ang mga women's eyewear.

" Ahmmmm, the black one po.Ang ganda-ganda niyo po Ma'am Amy!"anito.

"Huwag mo na nga akong tawaging Ma'am.Just call me,Ate.Parang bunsong kapatid na nga lang kita eh."saad niya rito.

" Ahh s-sige po Ma---...ay este A-Ate!"

" Much better, ang ganda palang pakinggan at ang sarap sa feeling kapag may tumatawag sa'yong Ate.You know, I grew up alone. By the way, pumili ka na rin para sa'yo..."

" Ma'am, ay ate huwag na po, sobrang mahal po n'yan."

"Regalo ko na sa'yo 'to.Don't worry, hindi ko ikakaltas sa sweldo  mo.Try this one!" I handed her an eyewear.

She tried and it fits her beautifully.

" You see, bagay na bagay sa'yo.Tara bayaran na natin!" 

I handed her my credit card and let her pay for it on the cashier.

Habang hinihintay ko si Joan, pumunta muna ako sa ladies dress section .Habang papalapit sa mga bestida ay may nakita akong pamilyar na bulto.Kahit na parang drum na umuugong ang aking dibdib ay sinubukan ko pa ring huminahon.Naglakad ako palapit sa kanilang dalawa.

I saw Nathalie with a wide smile on her face while choosing a seductive dress while Liam stands at her side and simple nods at her.maybe she is asking him if the dress she is holding looks good at her. Parang mag-asawa ang dalawa kung titingnan ng iba.

I felt an inch of pain in my heart.I am terribly jealous at them.Gusto kong tingnan ang kainlang reaksyon kapag nakita nila ako.

I flip my long black hair backward and try to smile eventhough I really want to burst and explode right now.Sa totoo lang, gusto kong basagin ang pagmumukha niya pero tila hinang hina ako sa oras na ito.

" Hello, Nathalie! Hi, Liam!" I greeted them with a cool tone.

Liam look at me as if it is just normal seeing me in the same Mall with his mistress.he hurriedly grab my waist and instantly gave me a smack kiss on my lips.Huh, a judass kiss.

"Hello Love...Nandito rin pala kayo, hindi mo'ko tinawagan .May business meeting kami kanina sa isang resto rito ni Nathalie.After the meeting, she asked me to accompany her here to choose a dress!" he told me with a magnifying smile on his face.How could he be such a good actor?

" I'm with Joan. We just bought something here!" saad ko.

" Kumusta ka na ,Amy? Bibisitahin kita kapag hindi na ako busy ah,I miss you dear!" she also smiled and give me a smack on my face.

I stared at her eyes, I realized that our eyes is trully the window of our soul. bakit ngayon ko lamang napansin ang mga matang iyon ni Nathalie? There's something unexplainable in those eyes, something that is not good.

" Okay lang ako, salamat pala sa mga tea na ipinadala mo!It helps a lot!" I said to her while staring at her face.A face of an angel but deep within, a home wrecker.How could you, Nathalie?I

" I'm so glad to hear it, dear!" she responded.

" Nat, paano ba 'yan!Since Amaiah is here, mauuna na kami sa'yo ah!Okay lang?" Liam asked.

I gave a secret grin as I heard him said that.She can't be my husband's priority. Sa mata ng diyos at ng lahat ay ako pa rin ang legal.Their relationship will stay a secret, hanggang buhay pa ako ay kabit pa rin siya.

" Oo naman, Liam.I can manage myself.Thanks for the company!See you then, Amaiah dear!" she is trying to smile but her voice sounds disappointed.

I rejoice secretly.

Kung wala lang akong sakit, hinding-hindi ko palalampasin ang ganitong sitwasyon.Ipaglalaban ko ang asawa ko.Pero huli na ang lahat, my time will come and its almost on its end point.