NANGHIHINANG PUMIKIT SI MR. JAO. Bumuka ang bibig nito na tila may nais sabihin pero sa sobrang panghihina ay hindi na nito nagawa.
Napansin iyon ni Chloe ngunit marahil ay dahil iyon sa hindi pa ito tuluyang nakaka-recover. Inikot nito ang mga mata sa lahat ng taong nandoon, lahat ay nagsasaya at bilib na bilib sa kanya. Sa mga sandaling iyon, pakiramdam ni Chloe ay para siyang bida sa isang sikat na telenovela. Dumako ang mga mata niya kay Zayden. His gentle eyes bore at her. Ngumiti ito sa kanya at nag-thumbs up. Sa mga tingin at ngiti nito ay alam ni Chloe na proud sa kanya ang lalaki. Sa kabilang banda ay may namumuong kaba sa dibdib ni Yanna. Sa kabila ng pagsasaya ng lahat ay nakatitig lamang siya sa gawi ni Mr. Jao. Malungkot siyang tumungo nang maalala ang mga sinabi nila kanina pero ang mga salitang gumamit ng koneksyon para makapasok sa university ang hindi niya matatanggap. Nag-angat siya ng tingin kay Chloe. The girl is smiling sweetly to everyone. Very delicate, very demure. Sa kanilang dalawa... siya nga ba talaga ang gumamit ng koneksyon para lang makapasok sa university? "Thank you, everyone. But I honestly don't appreciate the words you threw at my friend, Czarina." Czarina scoffed. "Iyan na naman ang mga pabida niya," bulong niya sa sarili at wala namang nakarinig no'n. "Totoo namang nagmamagaling lang iyong si Czarina," sabi ng isa na naroon. "Hindi po iyan totoo. Magaling at matalino din si Czarina. Hindi lang siya nag-take ng exams dahil nag-focus sa ibang bagay," dagdag pa ni Chloe. Habang dumadami ang sinasabi ni Chloe ay dumadami rin ang rason ni Czarina na magalit dito. Hindi niya alam kung nagmamagandang loob ba ito o nagbabait-baitan para kung may mangyari ay ito ang mistulang biktima. "Mas gusto ka pa rin namin, Doc. Chloe," sabi ng isang lalaki. "Single ka ba, Miss Chloe? Baka pwedeng manligaw..." "She's definitely not single," singit ng isang baritonong boses. Czarina froze to her place. Mapait siyang napangiti habang nangingilid ang mga luha. Isa na naman iyon sa mga araw na pinagtutulungan siya pero si Zayden ay kay Chloe lang nakatuon. Of course, he loves her after all. Alam naman ni Czarina na una palang ay hindi siya mahal ni Zayden. Siguro nga kasalanan niya na ipinilit niya pa ang sarili rito. "OMG?! Mr. Hart and Miss Smith?" "Bagay silaaa!" "Sabi ko na may something ang dalawa na iyan. Madalas silang makita na magkasama." Namula ang pisngi ni Chloe. Punong-puno ang puso niya sa pagkakataon na iyon. Palihim niyang sinulyapan ang pwesto ni Czarina, mukha itong kaawa-awa sa gilid at walang pumapansin. A smug smile crept out from Chloe's lips. Inilingkis niya ang kamay sa braso ni Zayden. "Zi naman," pagpapabebe niya rito. Ngumiti si Zayden sa kanya at hinaplos ang buhok nito. Ang init ng kamay at katawan nito ay nagpagaan sa pakiramdam ni Chloe. Sa totoo lang ay kanina pa ito nape-pressure, natatakot siyang magkamali. Proud na proud ang mga mata ni Zayden na nakatingin sa kanya. Samantala si Czarina ay gusto nang lumubog sa kinalalagyan. Sa isipan ay pinapagalitan na niya ang sarili kung bakit pa kasi nito pinilit na pumunta roon. Sana ay sinabi niya nalang sa daddy niya na ayaw niyang makita si Zayden, alam niya namang papayag iyon. Siguro kasi sa puso niya, sa kabila ng sakit, ay gusto niyang masilayang muli ang lalaki. "Mr. Jao!" bulalas ng isa sa kanila at lahat ay agad natuon ang atensyon sa matanda. Sa pag-aakala ng lahat ay um-okay na ito pero base sa itsura nito ngayon ay parang lumala ang kalagayan nito. Agad na lumuhod sa gilid niya si Chloe at tiningnan kung ano ang nangyayari. Halata sa matanda na hirap na itong huminga. Dumagundong ang kaba sa dibdib ni Chloe. Inisip niya kung nagkamali ba siya kanina. Bakas ang sakit sa mukha ni Mr. Jao. Ang mga tingin nito ay parang may nais iparating subalit hirap. Natataranta si Chloe, sa isipan niya ay gusto na niyang awayin ang ambulansya, kung bakit pagkatagal-tagal nitong dumating. "Hindi makadaan ang ambulansya, sobrang lala raw ng traffic at medyo malayo pa sila." "Hala, ano ang gagawin?" "I suggest, isakay nalang natin sa sasakyan." Nag-aalalang tumingin si Czarina sa lalaki. Huminga siya nang malalim. "Bahala na," aniya at inagaw ang ballpen na nakalagay sa damit ng katabing lalaki. Nakatitig lang si Chloe sa lalaking nakahandusay sa kanyang harapan. Kung ano ba ang dapat niyang gawin, ano ang dapat tingnan, ay hindi niya alam. Hindi niya rin hawak ang cellphone niya upang magamit pang-search at wala ni isang pwedeng tumulong sa kanya sa mga oras na iyon. Palihim siyang napamura. Ilang taon na nga ba siyang hindi nag-aaral? She's a surgeon but she rarely do operations herself nowadays. "Doc Chloe, ano na ang nangyayari?" "Do something!" Habang nagkakagulo ang lahat ay naramdaman na lamang ni Chloe na may tumulak sa kanya.("Anak!") rinig ni Chloe ang halos pasigaw at excited na boses ng mommy niya. ("I heard about the Snow Lotus Grass. Wow, you really did it! I'm so proud of you!") Napapikit si Chloe habang mahigpit ang hawak sa kanyang cellphone. Hindi niya alam ang gagawin. ("Tumataas din ang value of shares ng company natin dahil kalat ang mga kabi-kabilaang balita na posibleng magpakasal na nga kayo ni Zayden.") sabi ng ama niya. ("I can't believe this is finally happening, anak. Alam namin na matagal mo ng pangarap ito, ang magpakasal kay Zayden. And now... you did it on your own.") Dinig ni Chloe ang impit na sigaw ng kanyang ina sa kabilang linya. Sasabihin na sana niya ang totoo sa mga ito nang magsalita ang mommy niya. ("Nasaan ka na ba? Umuwi ka na muna rito at excited na kaming makita ang itsura ng Snow Lotus Grass na iyan sa personal.") ("Oo nga") sambit ng dad niya. ("Everyone's excitedly waiting for you, hija. Ang mga tito at tita mo ay kanina pa tumatawag at naghihintay ng update
Naiinis na tiningnan ni Chloe si Czarina. Pero chineck muna nito ang phone niya at walang nakita na reply mula sa hacker. Lalong tumaas ang iritasyon niya. Hindi porke mahalaga ang bagay na hawak nito sa kanya ay tatratuhin na siya nito ng ganoon. "I don't think this person you're waiting for is coming," sabi ni Czarina at muling sumubo ng pagkain bago nagsimulang ayusin ang mga dalang gamit. "Alam mo, Chloe, maghintay ka diyan kung gusto mo pero hindi ko na kayang maghintay pa. Kanina pa tayo rito, sobra isang oras na pero ni walang senyales na may dadating pa." "Darating siya!" bulalas ni Chloe. "Kapag sinabi ko na pupunta siya at dadating siya ay talagang dadating siya," pagpipilit nito bagaman maski sa sarili niya ay hindi niya alam kung may dadating pa ba. Bumuntong-hininga si Czarina. "Pero kanina pa tayo rito." "Hindi ba't sinabi ko sa kanya na may contact ako sa kanya? Look, i-me-message ko siya ngayon din." Lumapit si Chloe kay Czarina upang ipakita ang palitan ni
Pumasok sina Czarina at Chloe sa loob ng VIP room. Nagtanong ang waiter kung ano ang o-orderin nila pero sinabi ni Chloe na may hinihintay pa silang bisita.Samantalang si Czarina ay agad ng um-order ng pagkain niya habang naghihintay."Seriously?" iritadong sabi ni Chloe. "Nakakahiya naman na dumating siya rito at maabutan niya tayong kumakain.""Hindi ka naman kakain, ako lang naman, ah?" inosenteng sabi ni Czarina at hinawakan ang kanyang tiyan. "Saka anong oras na, nagugutom na ako. Mga anong oras ba siya darating?"Napasilip si Chloe sa kanyang relo at agad nairita nang makita na late na naman ng ilang minuto ang hacker na iyon. Gayunpaman ay hindi niya iyon pinakota kay Czarina."Baka na-traffic, i-te-text ko nalang," sabi nito at dinampot ang phone upang magtipa ng mensahe.To: Secret HackerNasaan ka na? Don't tell me magpapa-late ka na naman at hindi sisipot? Huminga nang malalim si Chloe upang pakalmahin ang sarili. Hindi niya alam ang gagawin kung hindi na naman sisipot an
"Bakit ka ba umiiyak?" natatawa pero nag-aalalang tanong ng ama ni Czarina. Inilayo ni Mr. Laude ang mukha sa anak at tinitigan ng mabuti ang kanyang unica hija. Nadudurog ang puso niya sa tuwing nakikita na ganito si Czarina. "Dad..." Huminga nang malalim si Czarina. "Thank you for everything, really. Hindi ko alam ang gagawin kung wala ka, kung wala kayo..." Pinunasan ng marahan ni Mr. Laude ang mga luha sa magandang mukha ng kanyang anak. "Of course, honey," malambing na wika niya sa anak. "Kahit ano pa man ang gawin mo, kahit ilang desisyon pa iyan- tama o mali, kahit ilang beses ka pang madapa... lagi mong tatandaan na nandito lang kami ng mommy mo para sa'yo." Lalong humagulhol ng iyak si Czarina nang marinig iyon. Pilit naman siyang pinakalma ng kanyang ama na naiiyak na rin sa nakikitang kalagayan ng anak. Pagkatapos ng madamdaming usapan na iyon ay ipinagluto ng soup ni Mr. Laude si Czarina upang gumaan kahit papaano ang pakiramdam nito. "Malapit na ang birthda
Kanina pa pasulyap-sulyap si Adrian sa labas kaya naman hindi na natiis ni Czarina at sinilip ang rearview mirror kung ano marahil ang tinitingnan nito."Zayden?" nagtatakang sambit niya sa sarili nang makilala ang sasakyang nakasunod sa kanila.Kumunot ang noo niya at napaisip kung bakit nandoon ang lalaki. Hindi ba't umalis na ito kanina kasama si Chloe?Bumalik ba siya? Pero para saan?May pakielam ba siya kay Czarina para bumalik pa ito ng ganitong oras habang kasagsagan ng malakas na ulan?"Sinusundan ka ba niya?" tanong ni Adrian.Agad umiling si Czarina. "I don't think so..."Pero parang ganoon nga ang ginagawa ni Zayden. Sinubukang bilisan ni Adrian ang takbo ng sasakyan pero binilisan din ni Zayden ang kanya. Lumakas ang kabog ng dibdib ni Czarina. Hindi niya alam ang gagawin. Talaga bang bumalik si Zayden para sa kanya o nanaginip lang siya?At hindi pa roon nakuntento si Zayden, sinubukan pa nitong pumantay sa pwesto ni Adrian.Magaling na driver si Zayden, alam iyon ni Cz
Nakadukdok si Czarina sa may manibela ng sasakyan niya habang nakatakip ang dalawang kamay sa kanyang tainga. Hindi niya alam ang uunahin, kung iiyak ba siya o sisigaw. Ilang minuto na siyang ganoon at kapag tumahimik sandali ay tatahan siya pero agad din namang magpaparamdam ang kulog at kidlat na kinatatakutan niya.Mabilis ang tibok ng puso ni Czarina sa mga oras na iyon."Damn it, Czarina, ilang taon na ang lumipas, kailan ka ba makaka-get-over sa trauma na ito?" naiiyak na sermon niya sa sarili na sinundan ng malulutong na mura dahil sa gulat ng biglang pagkulog.Tumunog ang cellphone niya sa gilid. Hindi na niya halos marinig iyon pero naramdaman niya ang pag-vibrate nito at ang biglang pag-ilaw.Bumungad ang pangalan ni Adrian sa cellphone niya.From: AdrianNasa labas ka ba? Parang sasakyan mo yung nakita kong naka-park.Mabilis ang paghinga na kinuha niya ang cellphone upang mag-reply sa lalaki at humingi ng tulong pero agad niyang nabitawan iyon nang halos umuga ang sasakya