GABBY POINT OF VIEW Pagpasok ko sa abandoned warehouse sa Maynila ay agad kong napansing malamig ang silid kahit tanghaling-tanghali. Marami na akong naagaw na labanan pero itong eksenang ito ang pinaka-mapalad sa akin. Kasama ko si Damian at isang maliit na team mula sa pulisya, ang plano namin ay limpiyuhin ang lugar na naging taguan ng arsenal ni Cassius at ng mga cult na gusto niyang patindihin. Pero bago iyon, kailangan namin makapasok nang tahimik at kumalabog ang sorpresang aksyon."Ready na ba kayo?" tanong ko, nakatingin sa mga maskarang naka-charge ng baton at flashlight. Tumango lahat. "Good. Lumakad tayo."Sa pagdulas namin sa pinto, habang naka-dark mode ako sa lahat ng settings ng cellphone, inidsi namin ang paligid. May ilang kahon sa gilid—mostly pagkain at duet deodorant—pero hindi iyon ang mahalaga. Sa gitna ng warehouse may hagdan na nagdidiretso sa isang mezzanine. Didikit duon ang blueprint ng arsenalan. Pero ang oras na iyon, may narinig kami—ulong hiyaw, parang
GABBY POINT OF VIEW Pumasok ako sa underpass ng lumang Dela Rosa district nang ang mga ilaw sa paligid ay tila namimilosopyo sa gabi, nanginginig sa lamig at unlapi ng gabi. Hindi ako paminsan-minsan pumapalusot dito—hindi dahil sa takot kundi dahil alam kong dito nagsisimula ang susunod na baitang ng laban ko bilang Seraphina Velasco. May nakita akong grupo sa dulo: ilang babae at lalaki, nakasuot ng hoodies at mask na tinatakpan ang mukha. May bitbit silang maleta na may maraming laman. Lumapit ako, tahimik, gamit ang liham na natanggap ko mula kay Alonzo—may informant daw silang gustong magpabigat ng kaso laban sa Dela Rosa family."Ito na," bulong ko sa sarili. "Walang dudang target natin ang ilang iligal na dokumento na ginagamit ng pamilya Dela Rosa para kontrolin ang ilang proyekto ng Velasco Foundation.Nakaramdam ako ng lagim habang naglalakad sa kanilang direksyon. Natigil ako nang makita kong lumabas si June, assistant mula sa foundation, at humarap sa grupo. Ang mga mata
GABBY POINT OF VIEW Mga board members, donors, at ilang government reps na dating nakalinya sa Velasco Foundation meeting tables. Tumambad agad sa akin ang ilang pamilyar na mukha—may mga nakangiti, may mga tinatakot pa ring tumingin. Pero ngayon iba na ang eksena. Ako na ang nakatayo sa harap nila, hindi bilang submissive socialite kundi bilang reyna ng matibay na puso.Pinindot ko ang remote. Nagbukas ang screen sa likod. Lumutang ang mga dokumento at larawan sa ilalim ng heading na “Velasco Community Projects Update.” Meron ding graphic breakdown ng mga donation funds distribution. Malinis. Transparent. Ang lahat ng bullying at anomang intriga ay tinanggal na.“Ipinapakita ko ito,” panimula ko, “para malaman ninyo kung saan napunta ang bawat pisong ibinigay sa foundation.”Tahimik na nakikinig ang lahat. Napatingin ako kay Madam Luz. Alam kong kamu'y naroroon din siya, nag-aabang ng error. Pero wala.Tumungo si Clara. “Ma’am Seraphina…”Ngumiti ako. “Malugod kong tinatanggap ang t
GABBY POINT OF VIEW Pinilit kong maging presentable habang papasok ako sa Velasco Hospital. Hindi dahil sa pagganda, kundi upang hindi matakot ang mga pasyenteng nanunuod sa akin. May briefing kami ni Damian. Hindi pa rin siya gumagamit ng bodyguard sa harap ko at hindi ko alam kung bakit. Pero ramdam ko ang tensyon habang magkasabay kaming pumapasok sa private wing.Lumabas kami sa passenger area, diretso kay Dr. Reyes. Siya ang head ng neurology. Tapos siyang iilang oras na nakatutok kay... sa katawang kinaroroonan ko. Kumplikado ang relihiyon siya rito pero pinayagan ni Damian ang full cooperation ng ospital. Nasa waiting room kami habang nagla-lab tests. A few meters lang namin ang kama na may electrical wires at sensors.Tumabi sa akin si Damian at dahan-dahang humawak sa kamay ko."Ang dami na nating pinagdadaanan," bulong niya.Tumawa ako ng mahina. "Parang hindi ko na maalala kung kailan pa ako nagising nang ganito kaaga."Ngumiti siya. "May dahilan. Kailangan nating malaman
GABBY POINT OF VIEW Sabi nila, ang pinakamalambot daw na tela ang pinakamahirap sirain. Pero ang velvet, kahit makinis sa paningin, puwedeng sunugin kapag kailangan. At ngayong hawak ko na ang Seraphina Foundation, oras na para itapon ang luma at sunugin ang kasinungalingan.Nasa boardroom ako ngayon ng foundation. Limang babae ang nakaupo sa harap ko. Mga donors. Matatanda. Mga mukhang mayayaman na may pagkadiktador. Sanay sila na ang Salitang "charity" ay nagmumula sa isang check at hindi sa tunay na malasakit."Mrs. Velasco," ani ng isa, si Madam Luz. "We heard about your recent press statement. Very strong words. Nakakabigla para sa isang tulad mo.""Oo nga," dagdag ni Clara, na halos kasing edad na ng opisina. "The foundation is a place for grace and softness. Hindi ito stage para sa kabastusan."Ngumiti lang ako. "Exactly why I’m here. Grace without spine is weakness. And Seraphina's Foundation deserves a spine."Tahimik sila. Hindi sanay sa direktang sagot. Lalo na galing sa d
GABBY POINT OF VIEW "Ma’am, may bisita po sa baba," bungad ni Chesca habang hawak ang clipboard. Medyo may kaba sa boses niya."Sino?" tanong ko habang patuloy sa pag-sign ng mga papel sa harap ko."Isang batang babae po. Tinatago raw siya ng tita niya dati. Apelyido niya… Santiago-Velasco."Napahinto ako.Santiago?"Dalhin siya sa executive lounge. Huwag ipaalam kanino man, especially sa mga Velasco. Baka may maniktik.""Yes, Ma’am."Tumayo ako, isinara ang folder, at diretso akong bumaba. Ilang minuto lang at nakita ko na siya—isang batang mga anim na taong gulang, maputla, mahaba ang buhok, at may hawak na lumang stuff toy. Hindi siya umiiyak, pero halata ang kaba sa mata niya. Para siyang sanay sa gulo.Napatigil ako sa tapat niya. "Ikaw ang sinasabi nilang pamangkin ni Seraphina?"Tumango siya. "Ako po si Pia. Pia Ysabelle Santiago-Velasco. Anak po ako ni ate Lyra, pinsan ni Tita Sera."Lumamig ang likod ko. Si Lyra. Napag-usapan na siya minsan ni Damian—isang pinsan ni Seraphin