FayeWala na akong marinig mula sa paligid namin, tanging ang mabigat na paghinga ni Renz at ang tunog na nagmumula sa magkasugpo naming labi ang pumapasok sa pandinig ko.Nakayakap ako sa kanyang leeg habang nagpapaubaya ako sa kanyang mapusok na labi."Faye..." anas niya nang maghiwalay ang mga labi namin.Hinahabol ko ang hininga ko habang pinagmamasdan ko ang nangungusap niyang mga mata sa akin.There's something in his eyes—"Stay with me here," saad niya mula sa kanyang mabigat na hininga."I already agreed with you, right? I'll stay here for a week—""Ummmm...." daing ko nang sunggaban niya at sakupin ulit ang labi ko.Puno ng pananabik ang iginagawad niyang halik sa akin, iyong parang hindi siya nagsasawa kundi mas lalo lang siyang ginaganahan sa akin."Not only for a week, more, Faye..." muli niyang anas sa akin nang paghiwalayin niya ang mga labi namin."What?" naguguluhan kong tanong sa buhok-buhol kong boses.I can't think straight. He kissed me lustfully, and so passionat
Faye"Ohhhhh...." halinghing ko sa bawat daan ng kanyang dila sa pagkababae ko."Renz!" impit kong ungol nang sundutin ng kanyang dila ang clitoris ko.Mali 'to! Buong katawan ko na ang naibibigay ko sa kanya, himay na himay na niya ako.Hinawakan ko ang buhok niya. Dapat ko siyang patigilin---"Ohhhh, ummmm..." muli kong nang humagod ang kanyang dila."Oh gosh!"Naisabunot ko ang kamay ko sa buhok niya nang bahagya niyang sipsipin ang pisngi ng pagkababae ko.Napipiga ang puson ko sa rumaragasang sensasyon na kumalat sa hiyas ko.Binuka niya lalo ang legs ko at mas lalong tumindi ang ginagawa niya sa akin.Mabilis at paulit-ulit niyang dinilaan ang pagkababae ko. At tuluyan na rin kong nakalimutan ang natitirang inhibisyon sa sarili ko.Dalawang kamay ko ang sumabunot na sa kanyang buhok."Renzzzz, ohhhhh, like that...."Pikit ang mga mata ko habang linalasap ang pagpapaligaya niya sa akin."Ohhhh-ohhhh-ohhhh." basang-basa na ang pagkababae ko pero tuloy pa rin ang pagsasalubong ko s
FayeMaaga akong nagising, nakasanayan ko na ito dahil naging routine na namin ni Renz ang pagmasdan ang pagsikat ng araw.And I'm starting to appreciate it more."Thank you," ani ko nang ibigay sa akin ni Renz ang isang tasa ng kape."At your service," sagot niya at napangiti naman ako.He became more gentle and caring to me. Malambing ang kanyang boses at nahihiligan na nga niyang halikan ang noo ko.At katulad nang naramdam ko nang una niyang ginawa ito, bumibilis ang pintig ng puso ko."One more day," naisatinig niya."Oo nga, mag-iisang linggo na pala ako dito," kaswal ko namang sabi."Ano bang oras tayo babalik sa Manila?" tanong ko na.Hindi siya sumagot, "Renz," untag ko."Depende kung may gasolina ang sasakyan."Bumaling na ako sa kanya at tinaasan siya ng kilay.Kinamot niya ang kanyang sentido."Bukas ng gabi."Napatango naman ako."Then we'll have a dinner here muna. I'll cook for you," presenta ko.Nakangiti niya akong tinignan.Kiming ngumiti ako pabalik tsaka rin ako hu
FayePagkatapos naming makapag-ayos, kaagad na kaming humayo ni Lorenzo papunta sa Hardin na tinutukoy ni Nardo.Magkatabi kaming naglalakad pero pareho kaming tahimik. Medyo nag-ooverthink nga ako dahil mukhang nasobrahan ko kanina. Hinalikan ko siya na walang pasabi. Baka hindi niya tipo iyong ganoong klaseng babae? Palihim kong ginilid ang mukha at tinignan siya.What if na-turn off siya?Bumaling siya sa akin kaya mabilis kong ibinalik ang mukha ko sa kabilang gilid. “Faye,” untag niya sa akin.“Umm?” tugon ko pero pinili kong panatilihin ang paningin ko sa gilid. Dahil nakakaramdam ako ng hiya. “Ayos ka lang?” tanong niya.“Ayos lang ako,” sagot ko at saglit akong bumaling sa kanya.“Kanina ka pa tahimik,” puna niya“Tahimik ka rin naman-”Sinilip niya ang mukha ko, “Nahihiya ka ba sa ginawa mo kanina?” prangkang tanong niya.Nag-init ang pisngi ko, “No,” mabilis kong tanggi pero malikot ang mga mata ko, nasa mga punong nasa paligid namin.“Namumula ka-”“Hindi no, mainit la
FayeTumingala si Renz sa puno.“Nangako si Don Fabio na magiging sandalan at lunas siya kapag may dinaramdam ang kanyang asawa katulad ng punong ito. Na sa paglipas ng panahon, mas matatag ang kanilang pagsasama at magtatagal ito,” winika niya.Ngumiti ako, “Napanindigan ba ni Don Fabio ang ipinangako siya?”“Oo, tinupad niya ang kanyang pangako hanggang sa huling hininga ng kanyang asawa. At nagpapatuloy pa rin si Don Fabio na minamahal ang asawa niya.”Tumitig ako sa bulaklak, “Labis siguro ang kasiyahan ng asawa niya noong nabubuhay pa siya. Buo ang kanilang pagmamahal,” sabi ko.“Indeed, Doña Caridad was so happy,” sagot niya, bumaling naman ako sa kanya.“Siya ang nagkwento sa akin ng love story nila ni Don Fabio,” sabi niya, at nakita ko ang ngiti sa kanyang labi.“Interesado ka pala sa ganitong klaseng kwento.” puna ko.Bumaba ang tingin niya sa akin, “Because it’s rare, a love like they had is one of a million. Kaya naging paborito ko ang madre de cacao, hindi lang nagpapagan
FayeBumalik ako kaagad sa Maynila nang marinig ko ang balita mula kay Nardo. Puno ng takot ang puso ko, hindi sa ganitong sitwasyon ang gusto kong pagkikita namin ng mga magulang ko, lalo na si Renz.Pagdating ko sa harap ng presinto, natanaw ko si Zachary sa labas nito. Mabilis naman akong naglakad palapit sa kanya.“Faye,” tawag niya sa akin ng makita niya na rin ako.“Nasaan si Renz?” kaagad kong tanong.“Nasa loob kaharap ang mga magulang mo.”Sumunod ako kay Zachary nang pumasok na siya loob.“Anak,” narinig kong tawag sa akin ni mommy pero deretsong dumako ang mga mata ko kay Renz. Linapitan ako ni mommy at daddy. Hinawakan nila ang kamay ko at ilang ulit akong tinanong sa kalagayan ko at kung anong nangyari sa akin. Umiiyak na si mommy sa harapan ko pero na kay Renz pa rin nakatutok ang mga mata ko.Nakatingin din siya sa akin, malamlam ang kanyang mga mata at-Pakiram ko may bumundol sa puso ko nang makita ko ang pasa sa kanyang mukha. “Ayos lang ako, mommy,” sagot ko haban
Faye“Hindi sumipot ang anak mo sa bisperas ng kanilang kasal. At anong oras na siyang nakarating sa venue, hah? Huwag mong pagbibintangan ang anak ko dahil alam ng lahat ang kanyang sakripisyo para kay Chadrick,” nagpupuyos na wika ni mommy.Mapaklang tumawa si Tita Clarissa, “At talagang pinagtatakpan mo ang anak mo, Feliz. Ibinalita niyo na nakidnap ang unica hija niyo pero heto at sumama pala siya sa isang lalaki. Kakaladkarin niyo pa ang pamilya namin pagkatapos lahat ng itinulong namin sa inyo-““Enough, walang patutunguhan ang lahat ng ito. Ito’y isang maliit na bagay lamang,” putol ni Tito Rick at tumingin siya sa mga pulis.“Pasensya na sa abala, hindi lang kami nagkakaintindihan,” wika niya sa mga ito tsaka siya bumaling sa akin.“Faye, mag-usap kayo ng maayos ni Chadrick nang ituloy na natin ang kasal niyo-““Walang kasal na magaganap.”Lahat kami ay napatigil at napatingin kay Daddy, “Hindi magpapakasal ang anak ko kay Chadrick.”“Edward, mag-isip kang mabuti dahil ito ang
FayeMabilis naman akong tumakbo sa harapan ni Dad.“Dad, please, nagmamakaawa ako.”Hinawakan ko ang kamay niya, “Help me, please. Tulungan mo si Renz–”“Wala akong maitutulong sa kanya–”Lumuhod ako. “Faye!” histerikal na tawag sa akin ni mommy.Ramdam ko ang unti-unti pagbasag ng puso ko kasabay ng rumaragasa kong luha. “Dad, gagawin ko ang lahat ng gusto niyo. Kung aalis ako rito at pupunta sa ibang bansa, gagawin ko. Tulungan niya lang si Renz na hindi makulong,”“Tumayo ka, Faye, mahiya ka sa mga kapatid mo,” nagbabanta ang tawag sa akin ni Dad.Bumaling naman ako kina Farrah at Flynn nakatayo sa hagdan at gulat na gulat silang nakatingin sa akin.Lumunok ako at binalik ko ulit ang paningin ko kay Dad. Alam kong kino kompromiso ko ang pamilya ko pero kapag iniisip ko pa lamang na nasa kulungan si Renz, nadudurog ang puso ko.“Dad, I’m begging you-”“Faye, itigil mo ang kahibangan mo. Ni hindi mo nga kilala ang lalakeng iyon, konting araw mo lang siyang kasama–”Puno ng sakit ko
FayeNaghiwalay ang mga labi namin pero ramdam ko pa rin ang bilis ng tibok ng puso ko.Mabilis pero magaan. Hindi ako natatakot sa nararamdaman ko kay Renz. Kung may ikinakatakot man ako, iyon ang mawala siya sa buhay ko.Hinawakan ni Renz ang pisngi ko at ngumiti siya sa akin. Sumilay rin naman ang ngiti sa aking labi pero nanubig ang mga mata ko. Nagiging emosyonal ako. Masaya ako na nasasaktan.Paano kung naghihirap ang loob niya sa lugar na ito? Paano kung nagpapakatatag lang siya sa harapan ko?His company went bankrupt, he was detained, and he came back here forcefully. But he’s still choosing me to be with him.“Renz, kung nahihirapan ka sa bahay na ito. Pwede tayong tumira sa bahay namin o kung gusto mo magrent na lang tayo. Kung gusto mong bumalik sa La Montañosa, sasama ako sa iyo kahit saan,” wika ko.Lumawak ang ngiti niya. “You want to do our honeymoon in La Montañosa?” Ngumuso ako, “Seryoso ako, kung ayaw mo rito, pwede naman tayong umalis. Renz, sa nalaman ko, hind
FayeNagmamadali akong lumabas sa kwarto nang matapos ang almusal namin. Ngayong umiiwas ako kay Renz, ngayon naman siya lumalapit.At lasing ako kagabi pero alam ko ang namagitan sa amin. Naisuko ko ulit sa kanya. Paano ako aakto na business agreement lang ang kasal namin, paano ako iiwas sa kanya?!Nakakahibang!Narinig ko ang pagbukas at pagsara ng pinto, ar narinig ko ang yabag niya sa likod ko kaya nagmamadali kong tinungo ang hagdan. Halos matapilok na ako pababa sa hagdan–“Not too fast, my wife,” sambit niya at hawak na niya ang bewang ko.Tumahip naman ang dibdib ko at napabaling ako sa kanya. Kaagad ko ring nalanghap ang pabango niya. His scent reminds me of his body against mine last night. I blinked my eyes as what happened last night surged in my mind.“Bakit ka ba nagmamadali? May tinatakbuhan ka ba?” tanong niya.“Wa-wala akong tinatakbuha–”Nakagat ko ang labi ko sa inis dahil nabulol ba naman ako.Nanutil ang ngiti sa kanyang labi at nag-init ang pisngi ko sa kahihi
LorenzoI stared at my wife, who was sleeping soundly now. I’ve known her since high school, yet she’s still vivid to me as if a decade did not pass between us. I can still recall every detail of my last moment with her when we were in high school before the incident with my parents.When I learned that she had lost her memories of me, I thought it was for the better. I believed that heaven was still with me when He erased her memory because I didn’t want her to remember that tragedy.Yes, it hurt when I found out that she was engaged, but knowing she could have a better life with another man comforted me at least. Yet after so many years of not crossing paths with her, I found that my ex-girlfriend had an affair with her fiancé.It never crossed my mind that she would be cheated on. I always thought no man would hurt a kind woman like her. Sobra akong galit, hindi dahil niloko ako kundi dahil niloko siya. Kaya halos hindi ko na iniisip kung anong kalalabasan ng mga ginawa ko. I too
LorenzoTuluyan na ngang hindi ko napigilan ang sarili ko dahil nadala ko na siya sa kama. At nagiging aktibo naman ang asawa ko sa pinagsasaluhan namin.She’s burning me with her touches. And her liquored tongue is turning me on.It’s always been her who makes my heart palpitate into uncountable beats. It’s only her that drives me into the wilderness.She rubbed her palm on my shirt.I stopped, stared at her amusingly.“Love, are you checking if I have abs?” I asked.She’s still tipsy, looking at me. “You can stop me. You know I can’t hold myself.”I smiled playfully, then teased her lips. “Renz, stop me. I decided to let you go and free you. Please-”“You’re wrong timing, I decided not to let you go anymore. Come what may, I’ll hold on to you.”She pouted, squeezing her eyes. “I cannot even stop myself, how can I stop you? Besides, your hands are halfway down my body, withdrawing them is punishable by law,” I firmly said.Kinunutan niya ako ng noo, “What law?”“Law of Honeymoon.”S
LorenzoLumukot ang mukha kong nakatingin kay Arthur.“Why did you not call me?” I asked irritably.“Your sister took my phone.”Bumuga ako ng hangin.“Renz, kita mo ang hitsura ko basang-basa dahil sa dalawang ‘to lalo na itong makulit mong kapatid,” inis na ring saad ni Arthur.Napahilamos na lang ako sa mukha ko habang pinapayungan si Faye. Tinapat na rin ni Arthur ang payong sa kapatid ko.“Halika na,” akay ko ulit kay Faye pero muli niyang hinila ang kamay niya mula sa akin.“Huwag mo akong hawakan,” saad niya. “Lily, let’s go,” dagdag pa niya at may dinampot siya sa damuhan.Natigil ako saglit ng makita ko ang photo album namin.“Sige, Ate.”Tumayo na rin ang kapatid ko at humawak kay Faye. Pipigilan ko na sana sila nang senyasan ako ni Arthur na hayaan sila. Yakap ni Faye ang photo album namin nang humakbang na silla.Nang maglakad na sila pabalik sa mansyon, sumunod na lang kami ni Arthur habang pinapayungan sila.“Ate, sama na lang kita sa dorm ko, gusto mo?”“Pwede mo ba ako
LorenzoIlang oras na ang lumipas pero hindi pa rin bumabalik si Faye sa kwarto. Bumuga ako ng hangin.Ako na naman ang pupunta sa kanya. Sa tuwing makakagawa siya ng pagkakamali, ako pa rin naman ang lalapit sa kanya. Umiling ako. Wala rin namang mapupuntahan ito. Yeah, this is better. We’re not on good terms. It will make it easy for me to dissolve this marriage—I must end this, or we’ll end up hurting each other more.I brushed off my hair frustrated, looking at the window.Napatayo ako ng makita kong umuulan.Tumayo na ako mula sa sofa na kinauupuan ako, deretso akong lumabas sa kwarto. Tsaka ako nagmamadaling bumaba sa hagdan.“Enzo,” natigil ako ng tawagin ako ni Nanay Miriam.“Nay, mamaya na tayo mag-usap,” wika ko at lalabas na sana ako ng magsalita ulit si Nanay Miriam.“Mabait ang asawa mo.”Natigil ako a muli ako napaharap kay Nanay Miriam.“Ang totoo’y ang apo ko talagang si Emma ang nagsimula ng gulo. Kinuha niya ang photo album ng kasal niyo ni Faye at gustong itapon m
Faye“Wala kang karapatan na pagsabihan ako ng ganyan,” tuluyan ng nawalan na ako ng pasensya sa kanya.“Hindi ako pumapapel, isa akong Esquivel, nakarugtong na sa pangalan ko kaya may karapatan ako rito. Ikaw? Bukod sa pagiging apo ng mayordoma, ano ka pa rito?” mapa-insulto ko pang tanong.Tinignan ko siya mula ulo hanggang paa–“Faye.”Tumigil ako at humarap, seryosong nakatingin sa akin si Renz.“Kuya, tulungan mo ako,” lapit kaagad ni Emma kay Renz.Napabuga naman ako ng hangin tsaka ako lumapit sa kanila.“Pinapatapon mo raw ito. Bakit hindi niyo na lang itapon na magkasama para pareho kayong ma-satisfy,” wika ko at sinaksak ko sa dibdib niya ang photo album ng kasal namin.Tsaka ako nagmartsa papasok sa loob ng mansyon.Nang pumasok ako sa kwarto, nanginginig pa rin ang kamay ko sa galit. Tumaas-baba ang dibdib ko sa bilis ng tibok ng puso ko. Hanggang sa marinig ko ang pagbukas at pagsara ng pinto.“Hindi ka dapat nagbitiw ng ganung salita,” rinig kong sabi kaagad ni Renz.“A
FayeNamumula pa rin ang mga mata ko at pisngi ko nang makarating ako sa Casa Blanca. Tumuloy ako sa mansion kaya tinatago ko na lang ang mukha ko nang hindi makita ng mga katulong. Kase kapag nakita nila ang hitsura ko, magiging ugong na naman ito ng usapan sa Casa.Alam ko na sila ang pinanggalingan ng usapan na linayasan ako ni Renz sa mismong gabi ng honeymoon namin.Hindi alam ni Renz na laman kami ng usapan dito sa Casa at umaabot na nga sa labas. Kung alam niya lang na umaakto ako na parang wala akong naririnig at nagtitiis na lang kapag naririnig ko ito. Sa kabila ng pag-iwas niya sa akin, pinipili ko pa rin na makita siya at maayos kami pero wala, hindi ko alam kung anong gusto niya.Kaya kahit gusto kong manatili dun sa shop kanina at kausapin pa siya, pinili kong umuwi na lang. Nakakasakit. Nakikita ko sa kanya na wala akong panghahawakan.Napatigil ako at napabuga na lang ng hangin. May patutungahan pa ba ito?Napahilamos ako sa mukha ko. “Akin na ito, sabe! Kapal ng mu
FayeHindi siya bumitiw sa titig sa akin, bahagya naman akong lumayo. “Pinagsasabi mo ba?” naguguluhan kong tanong.“Alam mo Faye kapag ako talaga hindi nakapagpigil, mawawalan talaga ako ng pakialam sa kalalabasan ng lahat ng ito,” mariin niya pahayag.Nagtagpo naman ang mga kilay ko at masinsinan ko na siyang tinitigan.“Ano ba kasi tinutukoy mo? Ba’t ka na naman galit?” mahinahon kong tanong.Hindi siya nakasagot, nakatitig lang sa akin na parang may gustong sabihin, gustong gawin. At nakakatensyon ang kinikilos niyang ito.Teka nga lang, ako na nga lang mag-analyze sa sinabi niya. Para talaga akong nagku-quiz pagdating sa pag-alam sa kanyang kaisipan.Okay, nagpipigil siya. Anong pinipigilan niya?Naging makahulugan ang titig ko sa kanya–Kung hindi siya makakapagpigil, mawawalan siya ng pakialam?Kapagkuwan,nagbitiw siya ng mata at kaagad din siyang tumayo. Mabilis ko naman na hinawakan ang kamay niya at pinigilan siya.“Wait,” tigil ko sa kanya pagkatapos kong mabuo sa isipan ko