Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of View
“Spread your legs,” he muttered dangerously. Napalunok na lamang ako, at sinubukang pigilan ang kamay niyang gumagapang sa aking hita. Madilim naman ang puwesto namin. Maingay rin ang bar kaya kahit gumawa man ako ng ingay, hindi ako maririnig. “Sir,” nanghihinang daing ko. Ang sabi ko, ise-serve ko lang ang order niya. Bakit naman umabot sa puntong makokontrol niya ako sa pamamagitan lang nang isang salita? Sa ilang taon kong pagtatrabaho rito, kapag may nangbabastos sa akin, nagiging kalmado lang ako. Mahirap ipagtanggol ang sarili, pero nagpapasalamat ako sa mga bouncer, dahil dumadating sila on time. Kahit papaano ay nakaliligtas naman ako. “Spread your fucking legs, baby,” mariing utos nito sa akin. “Don’t make me repeat myself.” Lumipad ang aking kamay sa kaniyang balikat para kumuha ng lakas, at sinunod ang kaniyang kagustuhan. Doing it inside the bar feels so freaking weird. I didn’t expect myself to let this man touch me. Wala naman sa plano ko ang magbigay ng special service sa mga customer, dahil hindi naman ako sex worker, eh. Pero nang magtama ang mga mata namin ng lalaking ‘to kanina, parang hindi ko na magawang kontrolin ang sarili ko. Hindi ko maipaliwanag ang init na nararamdaman ko magmula nang humagod ang kaniyang mga mata sa aking kabuuan. Sa tuwing napagagawi naman ang aking mga mata sa kaniyang puwesto, mas lalo akong nasisiraan nang bait. Mas lalong lumalala ang nararamdaman kong init. Nang sinunod ko ang kaniyang sinabi, nagpunta kaagad ang kaniyang kamay sa zipper ng aking slacks. Ni hindi ko man lang napansin na tapos na niyang tanggalin ang pagkabutones no’n. Hindi pa man ako nakababawi, naramdaman ko na ang pagpasok ng kaniyang kamay sa aking underwear. I close my eyes tightly while biting my lower lip. The moment his finger reached for my clit, I lost it. “You’re wet, huh?” he chuckled huskily. “What’s your name?” “Jasmine,” I answered, gasping for air. “Jasmine?” “Jasmine Elizabeth Valiente,” pagpapatuloy ko. Napaliyad naman ako nang dumiin ang kaniyang daliri roon, at paulit-ulit na hinaplos. Parang wala siyang balak itigil ang kaniyang ginagawa kahit nahihirapan na ako sa paghinga. “Don’t let anyone touch you like this, Elizabeth,” he mumbled. “You’re mine.” Nag-init ang aking pisngi nang makarating ako sa counter. May mga nakahilerang tray na rin doon, at pansin ko na rin ang pagod sa mukha ni Gail. “Saan ka galing?” tanong nito sa akin. Dahil sa kaniyang sinabi, mas lalo kong naramdaman ang pag-iinit ng aking pisngi. Kung hindi lang sana ako ang nag-serve ng order ng lalaking ‘yon, hindi sana mangyayari ang bagay na ‘yon. Umiling naman ako, at inabot ang tray na naglalaman nang tatlong bote ng beer. “Nag-serve lang ng order.” “Tulungan mo ako rito. Maagang nag-out si Alexa. May kasama na namang lalaki, eh,” aniya na nagpatango na lang sa akin. Sa aming tatlo, silang dalawa ang mga tumatanggap ng mga ganoon. Hindi naman required, pero kung gusto mo raw, ayos lang. Sa akin naman, wala akong balak. Mahirap lang minsan, dahil may mga bastos talaga, at mapilit. Ilan sa kanila ay nagawa rin akong bastusin, eh. Pero mabuti na lang ay napapansin ng mga bouncer na ayaw ko. Kaya kahit papaano ay napipigilan nila ang mga ‘to. Habang nagse-serve ako ng mga order, pansin ko ang mabigat, at mainit na titig na nagmumula sa lalaking nalapitan ko kanina. Kanina pa siya rito, at nakailang order na rin siya ng mga mamahaling alak. Kapag sinasabi ni Gail sa akin na ako raw ang mag-serve ng order niya, tinatanong ko siya. Pero ang tanging sagot lang naman nito sa akin ay ako raw ang gusto ng lalaki na mag-serve ng order niya. Kaya lang, sa pangatlong pagse-serve ko ng order niya, saka ko naman muntik isuko ang aking sarili. Mabuti na lang talaga, at hindi niya tuluyang ginawa ‘yon. Habang naglalapag ako ng mga order sa mesa, naramdaman ko ang paghaplos ng mainit na palad sa aking bewang. Napasinghap naman ako sa gulat, at takot. Kaya napaatras ako, at hindi na binigyan pansin ang beer na nahulog mula sa tray na hawak ko. Bumagsak ‘yon sa sahig, at naglikha nang malakas na ingay. Kaya napalunok ako, at pinilit kalmahin ang aking sarili. “Are you free for tonight? My treat.” Ngumiti naman ako nang tipid habang nakatingin sa lalaking humaplos sa aking bewang. Nakapaninindig ng balahibo, pero kinakailangan kong maging kalmado. Nakasalalay ang aking trabaho rito, at kung pumalpak ako, saan ako pupulutin? Ang hirap maghanap ng trabaho ngayon. “May trabaho po ako, sir,” magalang na sagot ko kahit binastos naman na ako. “Babayaran ko naman. Magkano ba ang per hour mo?” Hindi ako sumagot. Kaya naman dahan-dahan siyang lumapit sa akin. Hindi naman ako gumalaw sa aking kinatatayuan, at nanatiling nakatingin sa kaniya nang malamig. Ngunit bago pa man niya ako malapitan, may pumagitna na sa amin. Hindi pa man ako nakapag-react, bumagsak na ang lalaking nangbastos sa akin sa sahig. “Try to do that again, you’ll see,” mariin, ngunit malamig nitong wika. Nagsilapitan naman ang mga bouncer sa gawi namin, at kinausap ang lalaking nagligtas sa akin. Hindi ko man tuluyang nakikita ang mukha nito, sigurado akong siya ‘yong lalaking nakausap ko kanina. Lumingon naman siya sa akin matapos makipag-usap sa mga bouncer, at mabilis na inabot ang aking kamay para hilahin ako palabas ng bar. Pansin ko rin ang pag-igting ng kaniyang panga. Malalaki rin ang hakbang nito, at parang nagmamadali. Kaya patakbo na akong naglalakad para lang mahabol siya. Tahimik ako nitong ipinasok sa passenger seat sa isang mamahaling sasakyan. Kahit hindi ko na ‘to tanungin, alam ko na kaagad na mayaman ang lalaking ‘to. Tindig, at galaw pa lang, mahahalata na. Mabilis niyang binuksan ang pinto ng driver seat, at sumakay. “Why are you still working there?” tanong nito sa akin, at binasag ang katahimikang namayani sa pagitan namin. Ramdam ko ang emosyon na pinipigilan nito. Bawat bigkas niya, may halong diin. May halong gigil. Na para bang kaunting mali ko lang, sasabog na siya. “‘Yon lang ang trabahong mayroon ako,” paliwanag ko naman sa kaniya. “Marangal naman ang trabaho ko, sir. Waitress naman ako.” “Bullshit!” he snapped. “Leave that damn place. Be my fucking secretary, Elizabeth.”Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of ViewNasa kalagitnaan kami ng aming breakfast nang bigla na lang lumapit ang isa sa tauhan ni Helios na may kasamang isang lalaki na hindi ko naman kilala.Natigil ako sa pagsubo, at piniling titigan ang lalaking kasama nang isa sa tauhan ni Helios, dahil hindi ko matandaan na may kaibigan si Helios maliban kay Kirill.Hindi ako nilingon ng lalaki. Kaya mas lalong nangunot ang aking noo. Marahil ay hindi ako nito kilala, at ang gusto lang niyang sadyain ay si Helios.Hindi ko naman hinihiling na bigyan ako ng atensyon ng lalaking ‘to, pero parang ang weird naman yata kung hindi ako nito pansinin.Nang tumikhim si Helios, kaagad na bumaling ang aking atensyon sa lalaking nasa harapan ko na ngayon ay madilim na ang kaniyang mga mata. Bahagya ring umiigting ang kaniyang panga, at parang hindi maganda ang mood niya.Dahil ba ‘to sa paglingon ko sa kasama ng kaniyang tauhan?Tahimik kaming kumakain sa isang mamahaling restaurant. Talagang nasa isang ro
Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of ViewNapangiwi ko nang makita ko ang dugo sa aking underwear. Kaya pala masakit ang balakang ko kahapon, at parang pagod na pagod ako kahit wala naman akong ginagawa. ‘To pala ang dahilan.Wala pa man din akong dalang sanitary napkin. Hindi ko naman ine-expect kasi. Saka wala talaga sa isip ko na magkaroroon ako ngayon.Isa pa, hindi ko rin talaga tinitingnan ang kalendaryo, dahil umiinom ako ng pills. Kung baga ay malakas talaga ang loob kong hindi tumingin doon, dahil alam ko sa sarili ko na hindi ko nakaliligtaan ang aking pag-inom ng pills.“Baby.”Mas lalong sumama ang timpla ng aking mukha, dahil biglang nagsalita si Helios. Wala akong dalang sanitary pads. Siya kaya ang utusan kong magpunta sa grocery?“Are you done?”“Hindi pa,” malumanay kong sagot.Hindi naman kailangan na sumigaw ako para marinig niya. Nakabukas kasi nang kaunti ang pinto ng banyo. Kaya talagang walang problema sa akin.“What are you doing?” usisa niya.Kulang na lang ay
Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of ViewInayos ko ang suot kong gown, dahil may mga oras talagang naaapakan ko ang dulo nito.Mukhang napansin nga ‘yon ni Helios, dahil tumigil siya sa paglalakad, at nagpunta sa aking likuran. Kaya pansamantala akong tumigil, at nilingon si Helios na ngayon ay yumuko para lang maabot ang aking gown.Nang iangat niya ‘yon, at umayos siya nang tayo, bahagya siyang natigilan. Tinitigan niya nang mariin ang aking hita pabalik sa gown na hawak niya, at saka umiling.“No,” he mumbled.Hindi ‘yon nakatakas sa aking pangdinig, dahil malapit lang siya sa akin.Binitawan naman niya ang gown ko, at piniling buhatin na lang ako na para bang bagong kasal.Kaya napaawang ang aking labi, at wala sa sariling ipinulupot na lang ang aking mga bisig sa kaniyang leeg.Marami mang katanungan sa aking isipan, saglit ‘yong nawala. Ngunit bumalik rin naman kalaunan lalo na nang magsimula siyang maglakad.“Helios, hindi naman kailangan,” maliit na boses kong wika.Alam kon
Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of ViewNapamulat ako ng aking mga mata nang maramdaman ko ang paggalaw ni Helios sa aking likuran.Nakapulupot kasi ang kaniyang bisig sa aking bewang, at niyayakap ako mula sa likod. Ganito ang puwesto namin sa tuwing natutulog kami, at kapag magigising ako, malalaman ko na lang na nakaunan na ang aking ulo sa kaniyang braso, at nakayakap ako nang mahigpit sa kaniya.Ganoon din naman siya sa akin, eh. Kaya nga may time na nahihiya ako, dahil nakasubsob talaga ang aking mukha sa kaniyang leeg na para bang hindi talaga kami mapaghiwalay.Humikab ako, at napaunat na lamang. Wala akong ideya kung ilang oras na akong nakatulog, pero pakiramdam ko ay sapat na talaga ‘yon.“You’re awake.”Wala sa sarili akong napalingon kay Helios nang magsalita siya. Ayaw ko naman talaga sanang tumingin sa kaniya, dahil nahihiya ako, pero alangan namang hindi ko pansinin?Ang tagal na naming magkasama. Ang tagal ko na ring itinatago ang kaniya ang nararamdaman ko, habang
Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of View Nang makaligo ako, isinuot ko ang damit ni Helios. As usual, kung hindi shirt na dark colors, madalas ay puro lang white long sleeves ang nandoon. Since wala naman akong underwear, o bra na suot, itim na shirt na lang. Nilabhan ko kasi ‘yon nang maligo ako. Kahit pa hindi sigurado kung matutuyo nga, ginawa ko pa rin para lang may magamit ako bukas. Paglabas ko, dumiretso ako sa bedroom. Isang kama lang naman ang nandoon, at king-sized bed pa. Kasya naman kami rito, dahil ganito rin naman ang kama na hinihigaan namin sa mansion niya, eh. Kaya lang ay iba kasi ngayon. May kasama rin kaming flight attendant. Sa pagkaaalam ko ay nasa cockpit siya ngayon. Hindi ko nga lang masiguro kung tama ba ang akala ko, dahil magmula nang umandar ang eroplano ay hindi ko pa siya nakikita. Pagkahiga ko sa kama, kaagad na sumagi sa isipan ko si Helios. Hindi ko sigurado kung hanggang ngayon ay nasa galley, o kitchen area pa rin siya, o wala na. Napaisip tu
Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of ViewNang makaupo si Helios sa aking tabi, nagtama ang aming mga mata. Wala ni isa sa amin ang nagsasalita, pero ‘yong mga mata namin ay parang nag-uusap.Tumikhim naman ako, at inilihis ang aking mga mata. Nakaramdam kasi ako ng pagkailang, at nag-init din ang aking mga pisngi.Hindi ko alam kung bakit hanggang ngayon ay nahihiya pa rin ako sa kaniya. Simpleng titig lang, hindi pa ako sanay, eh. Nandoon pa rin ang hiya, at nerbyos na para bang first time ko lang siya makita.Maya-maya pa ay tumayo siya, at biglang umalis. Hindi naman niya sinabi kung saan siya pupunta, pero nakaramdam ako ng kaunting ginhawa, dahil sa wakas ay makahihinga na ako nang maayos.Napailing na lamang ako, at kaagad na sinulyapan ang bintana.Habang nasa nanonood ako sa TV, biglang dumaan si Helios sa aking tabi. Sinundan ko naman siya ng tingin, at napansing nagluto pala siya ng potato fries, at burger. Nagsalin din siya ng alak sa kopita, at naglagay nang kaunting ice