Share

The Billionaire’s Dangerous Desire
The Billionaire’s Dangerous Desire
Author: Kreine

Kabanata 1

Author: Kreine
last update Last Updated: 2025-08-12 23:14:43

Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of View

“Spread your legs,” he muttered dangerously.

Napalunok na lamang ako, at sinubukang pigilan ang kamay niyang gumagapang sa aking hita.

Madilim naman ang puwesto namin. Maingay rin ang bar kaya kahit gumawa man ako ng ingay, hindi ako maririnig.

“Sir,” nanghihinang daing ko.

Ang sabi ko, ise-serve ko lang ang order niya. Bakit naman umabot sa puntong makokontrol niya ako sa pamamagitan lang nang isang salita?

Sa ilang taon kong pagtatrabaho rito, kapag may nangbabastos sa akin, nagiging kalmado lang ako. Mahirap ipagtanggol ang sarili, pero nagpapasalamat ako sa mga bouncer, dahil dumadating sila on time. Kahit papaano ay nakaliligtas naman ako.

“Spread your fucking legs, baby,” mariing utos nito sa akin. “Don’t make me repeat myself.”

Lumipad ang aking kamay sa kaniyang balikat para kumuha ng lakas, at sinunod ang kaniyang kagustuhan. Doing it inside the bar feels so freaking weird. I didn’t expect myself to let this man touch me.

Wala naman sa plano ko ang magbigay ng special service sa mga customer, dahil hindi naman ako sex worker, eh. Pero nang magtama ang mga mata namin ng lalaking ‘to kanina, parang hindi ko na magawang kontrolin ang sarili ko.

Hindi ko maipaliwanag ang init na nararamdaman ko magmula nang humagod ang kaniyang mga mata sa aking kabuuan.

Sa tuwing napagagawi naman ang aking mga mata sa kaniyang puwesto, mas lalo akong nasisiraan nang bait. Mas lalong lumalala ang nararamdaman kong init.

Nang sinunod ko ang kaniyang sinabi, nagpunta kaagad ang kaniyang kamay sa zipper ng aking slacks. Ni hindi ko man lang napansin na tapos na niyang tanggalin ang pagkabutones no’n.

Hindi pa man ako nakababawi, naramdaman ko na ang pagpasok ng kaniyang kamay sa aking underwear.

I close my eyes tightly while biting my lower lip. The moment his finger reached for my clit, I lost it.

“You’re wet, huh?” he chuckled huskily. “What’s your name?”

“Jasmine,” I answered, gasping for air.

“Jasmine?”

“Jasmine Elizabeth Valiente,” pagpapatuloy ko.

Napaliyad naman ako nang dumiin ang kaniyang daliri roon, at paulit-ulit na hinaplos. Parang wala siyang balak itigil ang kaniyang ginagawa kahit nahihirapan na ako sa paghinga.

“Don’t let anyone touch you like this, Elizabeth,” he mumbled. “You’re mine.”

Nag-init ang aking pisngi nang makarating ako sa counter. May mga nakahilerang tray na rin doon, at pansin ko na rin ang pagod sa mukha ni Gail.

“Saan ka galing?” tanong nito sa akin.

Dahil sa kaniyang sinabi, mas lalo kong naramdaman ang pag-iinit ng aking pisngi. Kung hindi lang sana ako ang nag-serve ng order ng lalaking ‘yon, hindi sana mangyayari ang bagay na ‘yon.

Umiling naman ako, at inabot ang tray na naglalaman nang tatlong bote ng beer. “Nag-serve lang ng order.”

“Tulungan mo ako rito. Maagang nag-out si Alexa. May kasama na namang lalaki, eh,” aniya na nagpatango na lang sa akin.

Sa aming tatlo, silang dalawa ang mga tumatanggap ng mga ganoon. Hindi naman required, pero kung gusto mo raw, ayos lang.

Sa akin naman, wala akong balak. Mahirap lang minsan, dahil may mga bastos talaga, at mapilit. Ilan sa kanila ay nagawa rin akong bastusin, eh. Pero mabuti na lang ay napapansin ng mga bouncer na ayaw ko. Kaya kahit papaano ay napipigilan nila ang mga ‘to.

Habang nagse-serve ako ng mga order, pansin ko ang mabigat, at mainit na titig na nagmumula sa lalaking nalapitan ko kanina. Kanina pa siya rito, at nakailang order na rin siya ng mga mamahaling alak.

Kapag sinasabi ni Gail sa akin na ako raw ang mag-serve ng order niya, tinatanong ko siya. Pero ang tanging sagot lang naman nito sa akin ay ako raw ang gusto ng lalaki na mag-serve ng order niya.

Kaya lang, sa pangatlong pagse-serve ko ng order niya, saka ko naman muntik isuko ang aking sarili. Mabuti na lang talaga, at hindi niya tuluyang ginawa ‘yon.

Habang naglalapag ako ng mga order sa mesa, naramdaman ko ang paghaplos ng mainit na palad sa aking bewang.

Napasinghap naman ako sa gulat, at takot. Kaya napaatras ako, at hindi na binigyan pansin ang beer na nahulog mula sa tray na hawak ko.

Bumagsak ‘yon sa sahig, at naglikha nang malakas na ingay. Kaya napalunok ako, at pinilit kalmahin ang aking sarili.

“Are you free for tonight? My treat.”

Ngumiti naman ako nang tipid habang nakatingin sa lalaking humaplos sa aking bewang.

Nakapaninindig ng balahibo, pero kinakailangan kong maging kalmado. Nakasalalay ang aking trabaho rito, at kung pumalpak ako, saan ako pupulutin? Ang hirap maghanap ng trabaho ngayon.

“May trabaho po ako, sir,” magalang na sagot ko kahit binastos naman na ako.

“Babayaran ko naman. Magkano ba ang per hour mo?”

Hindi ako sumagot. Kaya naman dahan-dahan siyang lumapit sa akin. Hindi naman ako gumalaw sa aking kinatatayuan, at nanatiling nakatingin sa kaniya nang malamig.

Ngunit bago pa man niya ako malapitan, may pumagitna na sa amin. Hindi pa man ako nakapag-react, bumagsak na ang lalaking nangbastos sa akin sa sahig.

“Try to do that again, you’ll see,” mariin, ngunit malamig nitong wika.

Nagsilapitan naman ang mga bouncer sa gawi namin, at kinausap ang lalaking nagligtas sa akin. Hindi ko man tuluyang nakikita ang mukha nito, sigurado akong siya ‘yong lalaking nakausap ko kanina.

Lumingon naman siya sa akin matapos makipag-usap sa mga bouncer, at mabilis na inabot ang aking kamay para hilahin ako palabas ng bar. Pansin ko rin ang pag-igting ng kaniyang panga.

Malalaki rin ang hakbang nito, at parang nagmamadali. Kaya patakbo na akong naglalakad para lang mahabol siya.

Tahimik ako nitong ipinasok sa passenger seat sa isang mamahaling sasakyan. Kahit hindi ko na ‘to tanungin, alam ko na kaagad na mayaman ang lalaking ‘to. Tindig, at galaw pa lang, mahahalata na.

Mabilis niyang binuksan ang pinto ng driver seat, at sumakay.

“Why are you still working there?” tanong nito sa akin, at binasag ang katahimikang namayani sa pagitan namin.

Ramdam ko ang emosyon na pinipigilan nito. Bawat bigkas niya, may halong diin. May halong gigil. Na para bang kaunting mali ko lang, sasabog na siya.

“‘Yon lang ang trabahong mayroon ako,” paliwanag ko naman sa kaniya. “Marangal naman ang trabaho ko, sir. Waitress naman ako.”

“Bullshit!” he snapped. “Leave that damn place. Be my fucking secretary, Elizabeth.”

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • The Billionaire’s Dangerous Desire   Kabanata 136

    Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of View“Are you sure you’re not going to wear this?” he asked.Umiling na lamang ako bilang sagot, dahil ayaw ko naman talagang isuot ‘yong hearing protection. Since nasa isang shooting range kami ng kanilang headquarters, kampante akong gagamit ng silencer si Helios.Kanina pa niya ako pinipilit na suotin ‘yon. Kaso kanina ko pa siya tinatanggihan, kahit nang inaayos niya ‘yong baril na gagamitin niya.Tingin ko kasi ay kailangan kong masanay sa ganoong klase ng tunog. Kasi kung matatakot pa rin ako, paano ang buhay ko kung si Helios talaga ‘yong gusto kong makasama hanggang sa huli?Sabihin na nating ganoon nga ang plano ng tadhana sa amin. At kung hindi kami handa, ano na lang ang mangyayari? Palagi na lang ba akong matatakot sa putok ng baril na dapat ay hindi?“I’m fine,” sagot ko.Walang kahit anong suot na personal equipment si Helios. Tanging baril lang ang hawak niya, at bukod doon? Wala na.Tinitigan niya lamang ako nang mariin, at halatan

  • The Billionaire’s Dangerous Desire   Kabanata 135

    Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of ViewPinanood ko ang pagmamaneho nila nang matulin. Sa tuwing dumadaan sila sa harapan ko ay literal na inililipad ng hangin ang aking buhok, at damit. ‘Yong tipong humahampas talaga sa akin ang hangin na para bang nakasakay ako sa isang motor na sobrang tulin ng takbo? Ganoon ang pakiramdam.Halos hindi ko nga sila masundan sa sobrang bilis ng pagpapatakbo nila, eh. Hirap na hirap ako, pero nang nakailang lap na sila, saka ko lang sila nasundan.Nagawa ko pa ngang ilabas ang aking cellphone para lang kuhanan ang sasakyang minamaneho ni Helios, eh. Hindi ko alam kung ano ang pumasok sa aking isip, at talagang kinuhanan ko pa nang video si Helios.Nang tuluyan na silang tumig

  • The Billionaire’s Dangerous Desire   Kabanata 134

    Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of ViewNang makarating kami sa racetrack na sinasabi ni Helios, kaagad akong namangha. Malawak kasi ‘to, at hindi ko masiguro kung ano nga ba ang eksaktong sukat nito, dahil halos malula ako, habang inililibot ang aking mga mata.Matapos naming dumaan sa bundok, malawak na bukid naman ang bumungad sa akin na kung saan ay roon nakatayo ang racetrack na sinasabi ni Helios.‘Yong racetrack na sinasabi ni Helios, parang kagaya talaga sa mga napanonood ko. Parang umaabot yata sa billion peso ang halaga para lang ipatayo ‘to, eh.“Kanino ‘to?” tanong ko sa kaniya, dahil hindi ko talaga kayang manahimik.Nang isara naman niya ang pinto ng kaniyang sasakyan ay saka lamang ako napalingon sa kaniya.Inayos niya ang kaniyang buhok gamit ang kaniyang mga daliri, habang nanatiling nakatitig sa akin.“Triumphus.”“Kayo mismo ang nagpatayo nito?” pang-uusisa ko pa sa kaniya.Tumango siya bilang sagot. Maya-maya pa ay lumitaw naman si Darius sa gilid ni Helios na ma

  • The Billionaire’s Dangerous Desire   Kabanata 133

    Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of View“Puwedeng sumama?” tanong ko kay Helios.Ang sabi niya ay pupunta ulit siya sa race track. Since gusto ko naman siyang mapanood na makipagkarera, wala naman sigurong masama kung sumama ako, hindi ba?Lumingon naman siya sa akin, saka isinuot ang kaniyang itim na damit. Hindi pa naman ako nagsusuot ng damit.Sa katunayan ay tanging roba lamang ang suot ko, dahil pinatutuyo ko pa ang aking buhok.“You’re not a fan of racing, baby. I don’t want to scare you.”Nag-init naman ang aking mga pisngi sa kaniyang naging tugon. Tama naman kasi siya, eh. Hindi kasi talaga ako fan ng racing. Natatakot ako lalo na kung matulin ang takbo nang isang sasakyan.Pakiramdam ko kasi ay mababangga ‘yon, o mawawalan ng preno. Kaya nga kapag may nakikita akong mga sasakyan, o motor na sobrang tulin ng takbo ay kinakabahan ako.Pero kung pagdating naman kay Helios. Tingin ko ay kaya ko naman ‘yong harapin kahit papaano. Alam ko naman sa sarili ko na kaya ni Helios na

  • The Billionaire’s Dangerous Desire   Kabanata 132

    Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of ViewPagkagising ko, ramdam ko ang sakit sa aking katawan. Ni hindi ko nga alam na tanghali na pala, dahil inabot kami nang madaling araw ni Helios.Mabuti na lamang, dahil Sabado ngayon. Wala akong klase, at hindi ako matataranta na lumiban ako sa klase.Naramdaman ko naman ang paghigpit ng yakap ni Helios. Nasa likod ko lamang siya, at nakasiksik ang kaniyang mukha sa aking batok. Kaya nararamdaman ko ang kaniyang mainit na hininga.“Maaga pa,” ungot niya. “We still need to sleep.”Natawa naman ako nang mahina, at hinaplos ang kaniyang bisig na nasa aking bewang.“Tanghali na,” paos kong wika. “Kailangan nating kumain.”“Are you hungry?”Umiling ako bilang sagot, dahil hindi ko naman talaga ramdam ang gutom. Matapos kasi namin ‘yon gawin, gumawa siya ng sandwich. Early breakfast ang nangyari, pero ayos lang naman.Kailangan din naman kas

  • The Billionaire’s Dangerous Desire   Kabanata 131

    Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of ViewNaalipungatan naman ako nang maramdaman ko ang paghaplos ng kung sino sa aking mga mata. Bahagya pa nga akong napakurap, dahil nagulat ang aking mga mata sa dilim.Kahit pa nakabukas naman ang lampshade sa tabi ng aming kama, nahihirapan akong imulat ang aking mga mata.Kahit pa hindi ko alamin kung sino ‘yong nasa harapan ko, alam ko kung sino ‘yon.Napansin yata niyang nagising ako. Kaya pinili na lamang nitong ipatong ang kaniyang kamay sa aking pisngi. Gamit ng kaniyang hinlalaki, hinaplos niya ang aking pisngi.“You cried,” he said huskily.Hindi naman ako makapagsalita lalo na nang dumaan ang kaniyang mamahaling pabango sa aking ilong. Lahat ng lungkot, at sakit na naramdaman ko kanina nang sabihin niya kaninang may pupuntahan siya, bigla na lang nawala.Siguro ay dahil nawala na ‘yong galit niya, at bigat ng kaniyang presensya. Bigla tuloy lumabo ang aking mga mata, pero pinili kong tatagan ang aking sarili. Hindi dapat ako umiyak lalo

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status