CHAPTER 5

‘Aking Xoe.’ Mapait na napangiti si Xoe sa narinig mula kay Jake.

Hanggang ngayon nakababatang kapatid pa rin ang turing ni Jake sa asawa. ‘Manhid ba siya na di maramdaman ang pagmamahal ko sa kanya? O baka naman magaling lang talaga akong magtago ng emosyon at nararamdaman ko para sa kanya?’

Sa dalawang dekada nilang magkakilala mula pa noong anim na taong gulang pa lamang si XOe hanggang sa tumuntong siya ng dalawampu’t anim, hindi man lamang napansin ni Jake ang pagmamahal na pinaparamdam ni XOe para sa kanya.

‘Sana ako nalang si Kendra, na hahabul habulin niya kapag nawala sa kanya.’ sabi ni Xoe sa sarili.

Tila ba may kung anong tumusok sa tiyan ni Xoe nang bigla siyang nakaramdam ng matinding pananakit sa kanyang puson. Muling may tumulong pulang likido sa pagitan ng hita ni XOe. At dahil nasa harapan niya si Jake ay kinakailangan niyang isantabi ang sakit na nararamdaman at pinilit na magkunwaring walang nangyayari sa kanyang hindi maganda. Malalaking butil na ang mga pawis na naglalabasan sa kanyang katawan. Nanalalamig na din siya at namumutla. 

“Okay ka lanag ba Xoe?” tanong ni Jake nang mapansin ang pamumutla ng asawa.

Agad na tumalikod si Xoe kay Jake upang hindi mahalata ang pamimilipit niya ng sakit.

“Masakit lang ang tiyan ko. Kailangan ko nang magbanyo. May kailangan ka pa ba? Kung wala na pwede ka nang umalis.”

“Doc,” tawag ni Yassie nang matanggap ang paiger notification mula kay Xoe.

“Sir.” Bati ni Yassie sa lalaking nakaupo.

Muling humarap si Xoe at sinenyasan si Yassie na tulungan siya.

“Ahh… Dok… Pinapatawag ka ni Doktora De Vera…”

“Ah sige. Sige.” sagot agad ni Xoe at tumayo na.

“Mauuna na ako, Jake. Puntahan mo na din si Kendra. Baka gising na iyon.” paalala ni Xoe.

“Okay.”

Nagmamadaling umalis si Xoe at Yassi na halos takbuhin nila ang pasilyo ng ospital.

“Dahan-dahan. Huwag ka na tumakbo. Baka madapa ka pa niyan.” sigaw na paalala ni Jake sa papalayong bulto nina Xoe.

Wala nang pakialam si Xoe kung nag-aalala ba talaga si Jake sa kanya bilang asawa o bilang kapatid lamang. Dahil ang inaalala ni Xoe ay ang bata sa kanyang sinapupunan.

***

Sa klinika ni Maggie ay agad siyang pinahiga sa kama at sinuring muli ang bata.

“Ano na naman ang ginawa mo? Kakacheck lamang natin sayo kanina.” Sermon ni Maggie sa kaibigan.

“Mas tumindi ang pagsakit ng puson ko. Sobrang sakit.” saad ni Xoe.

Natataranta namang palakad-lakad si Yassie sa loob ng kwartong pampasyente ni Maggie na ikinairita ng doktor. “Maupo ka diyan. Ako ang nahihilo sayo.”

Humingi ng paumanhin si Yassie at naupo sa bakanteng upuan malapit kay Xoe.

Ni isa sa kanila ay walang nagsalita nang ilapat na ni Maggie ang isang instrumento na nilagyan ng malamig na likido, sa tiyan ni Xoe upang mapakinggan ang tibok ng puso ng bata. Nakahinga sila ng maluwag nang marinig ang mahina ngunit tumitibok na puso ng isang maliit na sanggol.

“Nanganganib kang makunan.” anunsyo ni Maggie na ikinasinghap ni Yassie.

“Uulitin ko. Gusto mo ba ang batang ito o hindi? Kasi kung gusto mong manatili ang bata sa tyan mo, matuto kang umiwas sa nagpapagulo ng isip mo at magpahinga. Kasi kung hindi mo gagawin… Tuluyang mawawala ang bata dyan sa sinapupunan mo. Tandaan mo maselan ang pinagbubuntis mo ngayon kaya maghulos-dili ka.” Paalala ni Maggie.

“Bakit ba kasi ayaw mong ipaalam sa ama ng batang iyan?”

Yumuko si Xoe sa tanong ni Maggie. Kahit pa man ay magkaibigan sila, hindi niya sinabi kay Maggie ang totoong dahilan kung paano ito nabunits.

“D-dahil isa lamang itong aksidente.” Mahinang sagot ni XOe habang hinahawakang ang kanyang tiyan.

Huminga ng malalim si Maggie dahil sa narinig. “Kailangan mong ipaalam ito kay Jake. Aksidente man o hindi ang nangyari sa inyo, may inosenteng bata na angnandiyan at bunga ng sinasabi mong aksidente. At ama pa rin siya. May karapatan siyang malaman ito.” utos niya.

“P-pero…” mahigpit siyang hinawakan ni XOe sa kamay bilang pagpigil sa kaibigan.

“Ayokong ipaalam kay Jake ang tungkol sa pagbubuntis ko dahil ayoko siyang mapilitan lamang na manatili sa akin. Gusto ko, ako naman ang piliin niya hindi dahil sa anak namin kundi dahil mahal niya ako.”

Nakagisnan ni XOe na magkahiwalay ang kanyang mga magulang. At masyadong magiging komplikado kung dalawang buntis ang magkasama sa iisang bahay… May mga kapatid nga nito pero hindi iisa ang magulang. Ayaw niyang lumaki ang anak niya sa mundo kung saan makakagisnan nito ang magulo at komplikadong pamilya.

Mas nanaisin na lamang ni Xoe na umalis siya kasama ag anak kaysa pahirapan ang anak at palakihin ito kasama si Jake na may ibang pamilyang mas pinahahalagahan.

“Huwag muna, Doc. Hayaan mo muna akong makapag-isip ng mabuti, bago ako magdedesisyon kung ipapaalam ko ba sa kanya o hindi.” saad ni Xoe.

Napailing na lamang si Maggie sa pagkadismaya sa sagot ng kaibigan. “Pag-isipan mong maigi. Kapakanan ng anak mo ang nakasalalay rito. At alam mo naman na kapag nakunan ka, kailangan ng mag-aalaga at titingin sayo. Alam mo naman siguro na sa sitwasyon mo, delikado din ang buhay mo, hindi lamang ang bata.” payo ng kaibigan.

“Alam ko,” mahinang sagot nito.

“Oh, siya. Ako na muna ang mag-iikot sa mga pasyente mo. Magpahinga ka na muna rito.” Saad ni Maggie.

“Salamat,” sagot ni Xoe at agad na nagbihis ng damit.

Sa kanyang pagbibihis, nilipad ng hangin ang papel na may nakaukit na kanyang pangalan. Iyon ay ang resulta ng kanyang laboratoryo kanina.

Nanlaki ang kanyang mga mata nang makita ang kasarian ng bata na kanyang dinadala.

“Babae?! Babae ang anak namin?!”