LOGINInasar lang namin ng inasar nang dumating na sila Jai,aicel at kasama rin pala si Justin!
Lumapit naman sila sa amin na nakangiti. " Woii sasama ka? " tanong ko. Kumindat naman siya " Syempre ako na to, di naman pwedeng si Jai at Aicel lang ang mag improved no, dapat tayo rin " sabi niya. Iniwan namin sila at humanap ng mauupuan malayo sa kanila, gusto rin kasi nilang mapag isa. Si laica at Aicel nga rin umalis kasi iiwan daw nila si Franz at jai para makapag usap. Paano sila makakapag usap kong andun si Loury? HAHAHAHHA " Ba't ka nga pala sumama? " tanong ko. Hinawakan niya naman kamay ko " Kahit di kami close nila jai gagawa pa rin ako paraan para makasama ka " sabi niya " Gustong gusto talaga kitang makasama Atenna " " Binitawan ko naman ang kamay niya " Ang dikit mo na masyado " awkward kong sabi " HAHAHA " Lumayo naman siya " Sorry " sagot niya Napansin naman namin si Aicel at Laica na nasa gilid lang namin at nakatingin " Tama na yan, punta pa tayong red mountain " sabi ni Laica Tumayo naman si Justin at hinawakan ang kamay ko " Tara " sabi niya. Napansin naman nila ang paghawak ni Justin sa kamay ko " Kayo na? " tanong ni Aicel, weirdo lang tumingin si Laica. Hiniwalay ko agad ang kamay ko " Hindi pa " sagot ko. Tumawa naman si Aicel " Pa? " tanong niya " So may pag asa? " " Tumigil ka nga aicel! kainis " sabi ko at nauna ng maglakad papunta kina franz. Sumunod naman sila "Hoy... Halina kayo" Tawag ni laica kay Jai at Franz, nagkakatuwaan na eh, baka gabihin pa kami pag nagtagal pa sila "Ang lalandi" Lumapit naman sila sa amin at sumunod na sa paglalakad, ganun rin naman si Loury na walang jowa. Char, kailan kaya magkakajowa to? Wala rin naman pala kaming jowa eh! "Saan tayo pupunta? " Tanong ni Franz habang naglalakad, syempre curious siya kasi wala siyang idea. Idea lang kasi namin to para naman magkaruon ng pag asa si Jai. "Maglalakad tayo, dun tayo sa Cabungbungan"sagot naman ni laica. Mahilig talaga tung mang asar kaya kawawa talaga lagi si franz. Palihim namang iniaabot ni Justin yung kamay ko! tinatapik ko lang ito habang naglalakad! Napansin ko naman ang paghinto nila kaya napatingin na rin ako. "Ahm...k-kayo nalang baka hanapin ako ni papa" Paalam ni Franz. Sabi na nga ba at takot talagang maglakad to eh, pupuntahan lang naman natin kung saan naka parking yung motor nila franz nuba! Nginitian niya oa talaga kami at aalis na sana "Bye" Syempre si laica may kasalanan kaya siya dapat umayos HAHAHA "Anong bye ka dyan? " Sabi niya "Joke lang walang maglalakad" "Hindi, kayo nalang" Tanggi niya nanaman at ngumiti. Hindi pa ba sila sanay kay franz na di naman talaga sumasama pag naglalakad? Sira plano ni Jai nito HAHAH "Hoy anong pinagsasabi mo dyan" Tanong ko, nagtatampo na ito eh, HAHAHHA oa nga naman "Tampo agad? " "Anong tampo ka dyan? " Ito nanaman yung mga rason niya "Baka kase hanapin ako ni papa" "Kasalanan mo to laica" Pagsisi ko, kasalanan niya naman talaga! Wala namang nagawa si Laica kaya niyakap niya si Franz para hindi makaalis "Manghingi ka ng tawad" Tinawanan lang kami ni Franz, napansin ko naman si Jai na tahimik lang. Sira na plano mo blee "Alam niyo malalate na kayo sa lakad niyo" sabi niyaaa "Walang late Late" Masungit na sabi ni loury. Pati si loury tumulong na rin sa pagkunsinti "Ang Arte" Umirap naman siya samin. Wow uso na yan sayo franz? "Sige na, basta libre" yan nanaman yung libre niya "Libre na yan ni jaile" Sigaw ni laica at tumingin naman si jai kay franz "Diba? " Ayown successful na HAHAHA andito na kami sa pinarkan ng mga kotse este motor. Andito nanaman yung plan 3 na makakapagsolo sila. Jai grabe talagang effort eh Sumakay si Loury at Laica sa motor ni Aicel, sumakay naman ako sa motor ni Justin. Kaya ayown naiwan si Franz at Jai dun, bago kami makaalis, nag approved sign pa talaga si Jai buti di nakita HAHAHAHA Natatawa lang akong nakamasid sa kanila. " Engot " bulong ko " Malamit ng maging okay si Jai at Franz what if tayo naman? " sabi ni Justin. Binatukan ko naman siya " Aray " Napag isip isip naman ako, palagi nalang si Franz at Jai ang inaano namin at hindi ko naman iniisip ang sarili ko,what if kami naman? char " Pag iisipan ko " sabi ko " Ilang araw ka nang nanliligaw? " " 14 " sabi niya " Sige gawin kong 1 month " sagot ko napa takip naman ako sa bibig ng marealize ko yung sinabi ko " Ano? " tanong niya " Wala2 " sagot ko " I love you " sabi niya " I hated you " sagot ko " Bagalan mo " utos ko, nasa olan din kasi na dapat may picture daw si franz at jai na nakasakay sa motor, kaya heto kami. Ng maabutan na nila kami, kinuhanan ko ito ng picture na naghaharutan! Another points Binilisan ulit ni Justin ang pagmotor at naiwan na sila franz. Kala ni franz huh! ipapadelete niya pa talaga eh ang saya nila rito.Si Franz naman ay umiling, nangingiti pa rin. **"First-class airline ba kamo? Eh parang rollercoaster ride ‘yon sa sobrang taas ng paglipad mo!"** Nagtawanan kaming lahat habang si Laicel ay nakayakap na kay Laica, mukhang medyo hilo pero masaya pa rin. **"Pero seryoso, mahal,"** sabat ni Laica habang hinihimas ang likod ng anak nila. **"Next time, siguruhing safe, okay? Ayokong umiyak ‘tong anak natin dahil nasaktan siya sa mga stunt mo."** Napakamot ng ulo si Aicel, pero kita sa mukha niya ang lambing habang tinitingnan ang mag-ina niya. **"Oo na, mahal. Next time, mas gagawin kong smooth ang ‘lipad’ ng anak natin."** Dahil sa sagot niyang iyon, lalo lang kaming napatawa. Sa kabila ng lahat, ramdam namin ang lambing at pagmamahal ni Aicel para sa pamilya niya—kahit na minsan, para siyang batang lalaki na hindi napapagod sa kalokohan!Habang patuloy kaming nagtatawanan sa kalokohan ni Aicel, biglang nagsalita si Ethan na halatang ata
Habang nag-uusap kami tungkol sa pagbubuntis ni Franz at sa pinagdadaanan ni Loury, bigla na lang may narinig kaming malalakas na sigaw mula sa ibaba. Halos sabay-sabay kaming napalingon sa pintuan, nagkatinginan, at agad na alam kung sino ang nasa baba. **"Naku, alam na natin kung sino ‘yan,"** sabi ni Franz, sabay tawa, pero may halong pagtataka sa mukha. Nagtinginan kaming lahat, lalo na si Laica, na biglang nag-iba ang mukha. Mula sa pagiging kalmado, bigla siyang napangiwi, parang nahihiya o naiirita. **"Laica… bakit ganyan ang mukha mo?"** tanong ko, nagtataka sa biglang pagbabago ng kanyang ekspresyon. Bago pa siya makasagot, narinig na naman namin ang mas malakas pang sigaw mula sa ibaba. **"AICEL! Ano nanaman ginawa ko kay Laicel?!"** Halos mapahawak na lang si Laica sa sentido niya, parang gusto nang sumuko. Napabuntong-hininga siya at tumingin sa amin na parang humihingi ng tulong. **"Diyos ko… ‘yan na
Habang masaya kaming kumakain at nagkukulitan sa kama, biglang nagsalita si Loury na may kasamang ngiti sa labi. **"By the way, Tina, alam mo bang magkapitbahay na tayo?"** sabi niya, sabay sulyap sa akin na tila ba may itinatagong sorpresa. Napakunot ang noo ko at napahinto sa pagsubo. **"Ha? Anong ibig mong sabihin?"** tanong ko, halatang naguguluhan. **"Diyan lang kami nakatira sa kabilang bahay!"** sagot niya na may halong excitement, sabay turo sa bintana. Napatingin ako kay Justin na nakangiti lang at tila ba hindi na nagulat sa rebelasyong ito. **"Alam mo ‘to, no?"** tanong ko sa kanya, pero ngumiti lang siya at kumindat. **"Nag-live-in na rin kayo ni Ethan?"** tanong ko kay Loury na may halong panunukso. Sa halip na mahiya, lalo pa siyang natawa. **"Oo naman! At guess what? Magpapakasal na rin kami next year! HAHAHA!"** Halos mabitawan ko ang kutsara ko sa gulat. **"What?! Ang bilis n'yo ah!"** *
Pagpasok namin sa loob ng bahay, agad kong naramdaman ang lamig ng aircon na bumalot sa katawan ko. Napakaganda ng bagong tahanan namin, ngunit sa ngayon, ang tanging gusto ko lang ay makahiga at makapagpahinga. Nararamdaman ko pa rin ang panghihina ng katawan ko kaya hindi ko na pinigilan si Justin nang hawakan niya ang aking kamay at maingat akong inalalayan paakyat ng hagdan. **"Dahan-dahan lang, love,"** malambing niyang sabi habang mahigpit na nakayakap ang isang braso niya sa bewang ko, sinusuportahan ang bigat ng katawan ko. **"Malapit na tayo sa kwarto."** Sa bawat hakbang, ramdam ko ang pag-aalalang bumabalot kay Justin. Minsan, tumitigil siya saglit para tiyakin kung kaya ko pa, at kapag napansin niyang medyo natitinag ako, mas lalo pa niyang hinihigpitan ang hawak niya sa akin. Nang makarating kami sa itaas, binuksan niya agad ang pinto ng master’s bedroom. Pagkapasok ko, hindi ko mapigilang mapangiti kahit pa pagod na pagod ako. An
Habang tinutulak ako ni Justin sa wheelchair, ramdam ko pa rin ang panghihina ng katawan ko. Naisuka ko na halos lahat ng laman ng tiyan ko sa eroplano, pero hindi pa rin nawawala ang bigat ng ulo ko. Parang may pumipiga sa utak ko, at sa bawat paggalaw ng sasakyan o kahit bahagyang tunog sa paligid, mas lalo lang akong nahihilo. Nang makarating kami sa labas ng airport, agad na naghanap si Justin ng taxi. Kahit abala siya sa pag-aabang ng masasakyan, hindi pa rin siya tumitigil sa pag-aalaga sa akin. **"Love, kumusta pakiramdam mo?"** tanong niya habang palipat-lipat ang tingin sa akin at sa kalsada. Mahina akong umiling, pilit na nilalabanan ang hilo. **"Mas okay na siguro kung makakapahinga na ako sa kama… pero ang sakit pa rin ng ulo ko, love."** Agad niyang hinaplos ang noo ko, ang init ng kamay niya ay parang bahagyang nagpapagaan sa bigat ng ulo ko. **"Baka dehydrated ka na, love. Wala nang laman ‘yung tiyan mo, tapos puro suka pa ‘yung
Ramdam ko ang matinding panghihina ng katawan ko habang dahan-dahan kaming bumababa ng eroplano. Pakiramdam ko ay parang naubos ang lakas ko matapos ang ilang beses na pagsusuka sa biyahe. Kahit pa medyo gumaan na ang sikmura ko dahil sa ginger tea, nanatiling mabigat ang pakiramdam ko—para bang pagod na pagod ako kahit wala naman akong ginawa kundi umupo at magpahinga. Sa bawat hakbang ko pababa ng eroplano, parang lumulubog ang mga paa ko sa sahig. Napapikit ako saglit at humugot ng malalim na hininga, sinusubukang igiit sa sarili na kaya ko pang maglakad nang mag-isa. Pero bago pa ako tuluyang mawalan ng balanse, agad akong sinalo ni Justin. **"Love, dahan-dahan lang,"** sabi niya, bakas ang pag-aalala sa boses niya. Mahigpit niyang hinawakan ang bewang ko at inalalayan ako palapit sa kanya. Napasandal ako sa dibdib niya, hinihingal nang bahagya. **"Justin… parang gusto ko munang umupo,"** mahina kong sabi, halos hindi ko na kayang itaas ang ulo ko p







