LOGINInasar lang namin ng inasar nang dumating na sila Jai,aicel at kasama rin pala si Justin!
Lumapit naman sila sa amin na nakangiti. " Woii sasama ka? " tanong ko. Kumindat naman siya " Syempre ako na to, di naman pwedeng si Jai at Aicel lang ang mag improved no, dapat tayo rin " sabi niya. Iniwan namin sila at humanap ng mauupuan malayo sa kanila, gusto rin kasi nilang mapag isa. Si laica at Aicel nga rin umalis kasi iiwan daw nila si Franz at jai para makapag usap. Paano sila makakapag usap kong andun si Loury? HAHAHAHHA " Ba't ka nga pala sumama? " tanong ko. Hinawakan niya naman kamay ko " Kahit di kami close nila jai gagawa pa rin ako paraan para makasama ka " sabi niya " Gustong gusto talaga kitang makasama Atenna " " Binitawan ko naman ang kamay niya " Ang dikit mo na masyado " awkward kong sabi " HAHAHA " Lumayo naman siya " Sorry " sagot niya Napansin naman namin si Aicel at Laica na nasa gilid lang namin at nakatingin " Tama na yan, punta pa tayong red mountain " sabi ni Laica Tumayo naman si Justin at hinawakan ang kamay ko " Tara " sabi niya. Napansin naman nila ang paghawak ni Justin sa kamay ko " Kayo na? " tanong ni Aicel, weirdo lang tumingin si Laica. Hiniwalay ko agad ang kamay ko " Hindi pa " sagot ko. Tumawa naman si Aicel " Pa? " tanong niya " So may pag asa? " " Tumigil ka nga aicel! kainis " sabi ko at nauna ng maglakad papunta kina franz. Sumunod naman sila "Hoy... Halina kayo" Tawag ni laica kay Jai at Franz, nagkakatuwaan na eh, baka gabihin pa kami pag nagtagal pa sila "Ang lalandi" Lumapit naman sila sa amin at sumunod na sa paglalakad, ganun rin naman si Loury na walang jowa. Char, kailan kaya magkakajowa to? Wala rin naman pala kaming jowa eh! "Saan tayo pupunta? " Tanong ni Franz habang naglalakad, syempre curious siya kasi wala siyang idea. Idea lang kasi namin to para naman magkaruon ng pag asa si Jai. "Maglalakad tayo, dun tayo sa Cabungbungan"sagot naman ni laica. Mahilig talaga tung mang asar kaya kawawa talaga lagi si franz. Palihim namang iniaabot ni Justin yung kamay ko! tinatapik ko lang ito habang naglalakad! Napansin ko naman ang paghinto nila kaya napatingin na rin ako. "Ahm...k-kayo nalang baka hanapin ako ni papa" Paalam ni Franz. Sabi na nga ba at takot talagang maglakad to eh, pupuntahan lang naman natin kung saan naka parking yung motor nila franz nuba! Nginitian niya oa talaga kami at aalis na sana "Bye" Syempre si laica may kasalanan kaya siya dapat umayos HAHAHA "Anong bye ka dyan? " Sabi niya "Joke lang walang maglalakad" "Hindi, kayo nalang" Tanggi niya nanaman at ngumiti. Hindi pa ba sila sanay kay franz na di naman talaga sumasama pag naglalakad? Sira plano ni Jai nito HAHAH "Hoy anong pinagsasabi mo dyan" Tanong ko, nagtatampo na ito eh, HAHAHHA oa nga naman "Tampo agad? " "Anong tampo ka dyan? " Ito nanaman yung mga rason niya "Baka kase hanapin ako ni papa" "Kasalanan mo to laica" Pagsisi ko, kasalanan niya naman talaga! Wala namang nagawa si Laica kaya niyakap niya si Franz para hindi makaalis "Manghingi ka ng tawad" Tinawanan lang kami ni Franz, napansin ko naman si Jai na tahimik lang. Sira na plano mo blee "Alam niyo malalate na kayo sa lakad niyo" sabi niyaaa "Walang late Late" Masungit na sabi ni loury. Pati si loury tumulong na rin sa pagkunsinti "Ang Arte" Umirap naman siya samin. Wow uso na yan sayo franz? "Sige na, basta libre" yan nanaman yung libre niya "Libre na yan ni jaile" Sigaw ni laica at tumingin naman si jai kay franz "Diba? " Ayown successful na HAHAHA andito na kami sa pinarkan ng mga kotse este motor. Andito nanaman yung plan 3 na makakapagsolo sila. Jai grabe talagang effort eh Sumakay si Loury at Laica sa motor ni Aicel, sumakay naman ako sa motor ni Justin. Kaya ayown naiwan si Franz at Jai dun, bago kami makaalis, nag approved sign pa talaga si Jai buti di nakita HAHAHAHA Natatawa lang akong nakamasid sa kanila. " Engot " bulong ko " Malamit ng maging okay si Jai at Franz what if tayo naman? " sabi ni Justin. Binatukan ko naman siya " Aray " Napag isip isip naman ako, palagi nalang si Franz at Jai ang inaano namin at hindi ko naman iniisip ang sarili ko,what if kami naman? char " Pag iisipan ko " sabi ko " Ilang araw ka nang nanliligaw? " " 14 " sabi niya " Sige gawin kong 1 month " sagot ko napa takip naman ako sa bibig ng marealize ko yung sinabi ko " Ano? " tanong niya " Wala2 " sagot ko " I love you " sabi niya " I hated you " sagot ko " Bagalan mo " utos ko, nasa olan din kasi na dapat may picture daw si franz at jai na nakasakay sa motor, kaya heto kami. Ng maabutan na nila kami, kinuhanan ko ito ng picture na naghaharutan! Another points Binilisan ulit ni Justin ang pagmotor at naiwan na sila franz. Kala ni franz huh! ipapadelete niya pa talaga eh ang saya nila rito.Lumipas ang maraming taon, at mas lalo pang naging makulay ang buhay ng pamilya namin. Hindi ko inakala na ang tahimik at simpleng buhay ko noon ay hahantong sa ganitong klase ng kasiyahan—isang masayang pamilya, isang mapagmahal na asawa, at isang anak na punong-puno ng pangarap. Si Jayten, ang aming munting prinsipe, ay mas lalong sumikat sa industriya ng showbiz. Sa edad na sampu, isa na siyang child star na iniidolo ng maraming bata at kahit ng matatanda. Kahit busy siya sa kanyang career, hindi pa rin namin pinapabayaan ang kanyang normal na buhay bilang isang bata. Mahigpit naming pinapatupad ni Justin ang schedule niya—may oras para sa pag-aaral, paglalaro, at siyempre, para sa pamilya. Sa kabila ng kasikatan ni Jayten, hindi niya kinalimutan ang kanyang pagkabata kasama sina Cheska at Quicee. Patuloy pa rin silang naglalaro, nag-aasaran, at nagkukulitan sa tuwing may pagkakataon. Mas lalo pang naging close ang pamilya namin sa pamilya nina Franz
Justin's POV"I won! 1k, 1k!" Yohan boasted, smiling widely. It wasn’t surprising. Yohan always had a way with girls, and betting like this had become second nature to him."Man, you made that girl say yes so fast!" Aljur commented with a grin.This was our usual thing—betting on girls. It wasn’t just about the money; it was about the thrill of it. Why not? High school would get boring if we didn’t spice it up before graduation. This was our way of making memorable moments before moving on.For us, playing with girls wasn't just about earning money. It made life more exciting. Adding a little chaos always made things more interesting. We already had money, so if we didn’t enjoy this, we wouldn’t bother wasting time sweet-talking girls—but it wasn’t really hard anyway.I mean, sometimes you look at a girl and think she's high-standard, like she’d be hard to win over. But all it takes is one pick-up line, and she’s hooked. Where’s the chall
“Cheska, crush ka ni Jayten!!” dagdag pa ni Quicee habang tinuturo-turo pa ang kaibigan nila. Napakislot si Jayten at agad na uminom ng juice na parang gustong ilihis ang usapan. “Hindi ah!” sagot niya, pero kita sa pamumula ng kanyang pisngi ang hiya. Si Cheska naman ay hindi alintana ang panunukso ni Quicee. Bagkus, ngumiti lang siya kay Jayten at sumubo ulit ng pagkain. “Okay lang naman kung crush mo ako, Jayten. Maganda naman talaga ako.” Napatawa ako sa sagot ni Cheska, habang si Jai ay halos mapalakas ang tawa sa tabi ko. “Ay grabe, Tina, mana sa’yo ang bata mo, ha? Marunong din magpakilig.” Si Justin naman ay natatawa rin habang nakatingin kay Jayten. “Huli ka, anak! May tinatago ka, ah?” tukso niya rito. “Daddy naman!” reklamo ni Jayten, halatang naiilang na. “Bakit ba ako ‘yung pinag-iinitan niyo?” Si Quicee ay hindi pa rin tapos. “Kasi crush mo si Cheska! Ayeeee!” Napailing na lang si Jayten at nagpatulo
**Tina’s POV** Habang patuloy ang habulan at tawanan ng tatlong bata, biglang sumulpot si Jai mula sa kusina, may dala-dalang tray ng pagkain. "Handa na ang snacks niyo!" aniya habang inilapag ang tray sa mesa. Agad namang napatigil si Quicee sa pagtatago sa likod ni Justin at lumabas ito na may ningning sa mata. "Yey! Food!" sigaw niya sabay mabilis na tumakbo papunta sa lamesa. Si Cheska naman, na kanina lang ay abala sa paghabol kay Quicee, agad na napalingon at biglang nagpalit ng direksyon. "Ano ‘yan?!" excited niyang tanong habang lumapit kay Jai. Si Jayten naman ay huminto rin sa pagtakbo at naglakad palapit sa mesa na parang pagod na pagod. "Buti naman, gutom na ako," sabi niya habang hinihingal. Napatingin ako sa tray ng pagkain—may sliced sandwiches, fruit slices, cookies, at isang malaking pitcher ng juice. Talagang pinaghandaang mabuti ni Jai ang snack time ng mga bata. “Ano ‘to?” tanong ni Cheska habang tinitin
Napatakip na lang ako ng mukha habang natatawa. “Justin, huwag mo ngang niloloko ang mga bata.” Ngunit hindi pa rin tinantanan nina Cheska at Quice si Jayten. “Sige na, Jayten! Ikaw ang Daddy, ako ang Mommy, tapos si Quice ang baby natin,” sabi ni Cheska habang hinahatak siya mula sa sofa. “Ayoko nga! Ayoko maging Daddy mo!” sagot ni Jayten, pero halatang natatawa na rin siya. “Ano?!” sigaw ni Cheska habang kunwaring nagtatampo. “Eh sino gusto mong maging asawa?” Biglang napaisip si Jayten, saka tumingin kay Quice. “Hmm… baka si Quice na lang.” “WHAT?! Hindi ako papayag!” sigaw ni Cheska, habang si Quice naman ay biglang namula. “Huy Jayten, huwag kang ganyan, nakakahiya!” Nagtawanan na kaming lahat habang ang tatlong bata ay tuluyan nang nagkulitan. Sa huli, napilitan din si Jayten na sumama sa laro nila. Kahit papaano, masaya akong sa kabila ng kasikatan niya, may normal na pagkabata pa rin siya kasama ang mga k
**Tina’s POV** Anim na taon na ang lumipas simula nang isilang ko si Jayten. Sa panahong iyon, hindi ko akalaing magiging ganito siya kasikat sa mundo ng showbiz. Mula sa mga commercial na sinimulan niya noong baby pa siya, ngayon ay isa na siyang child star na iniidolo ng marami. Pero sa kabila ng kasikatan, sinisigurado naming mag-asawa na hindi niya nakakalimutang maging isang normal na bata—nag-aaral, naglalaro, at nakikipag-bonding sa mga kaibigan niya. Ngayon ay nasa bahay kami at nagkakagulo ang mga bata sa sala. Dumating ang mga anak ng mga kaibigan ko—sina Cheska, anak nina Franz at Jai, at si Quicee, anak naman ni Loury at Ethan. Parehong anim na taon na rin sila kaya sabay-sabay silang lumaki ni Jayten. “Tita, asan si Jayten?” tanong ni Cheska habang tumatakbo papunta sa akin. Kasunod niya si Quice na parang excited na excited. Napakunot ang noo ko at ngumiti. “Bakit hinahanap n’yo? May kailangan ba kayo sa kanya?” Nagkati







