Chapter Forty-Eight

ITO na yata ang pinakamalungkot na pagsakay niya ng eroplano pabalik ng Singapore. Wala siyang ginawa kundi ang matulala at paminsan-minsan ay bumubuntunghininga. Wala siyang pakialam kung naririnig man ng mga katabi niya sa business class ng eroplano ang malalim na paghugot niya ng hininga.

Nang makita niya ang flight attendants na nagsimulang mag-alok ng mga pagkain at inumin sa mga pasahero ay sumandal siya sa kaniyang reclining chair at pumikit. Wala siya sa mood para makipagtalamitam sa mga kakilala niyang flight attendants. Infact, mabigat ang pakiramdam niya ngayon.

Paglapag niya ng Singapore ay agad niyang tinawagan ang first priority niya sa kaniyang pag-uwi. “Be sure to make it special.”

UNA niyang pinuntahan ay ang kaniyang ina. Nalak nitang bumawi sa hindi magandang ipinakita niya sa ina noong huli silang nagkausap. Hindi niya mapapatawad ang sarili kung dadagdagan pa niya ang mga araw ng kalungkutan nito.

Nabigla si Benita nang makita ang pagpasok ni Harry sa kanilang