"ANONG magandang nangyari sa pagstay mo sa Quezon sa loob ng isang linggo?" usisa ni William sa kaibigan. Ininom muna ni John ang nasa baso nitong alak.
Parang nagbago ang kaibigan niya. The way he smiles and he look very serious. Hindi ito ang dating si John na walang babaeng kasama ngayong gabi na pumunta sa bar niya."Wala naman, bukod doon sa nakilala kong fiancee ko at ang pamilya niya," walang emosyon na sagot ni John habang nakatingin sa baso niya.Nagulat si William sa narinig."Woah! You're getting married? 'Di mo ata nabanggit sa 'kin na ikakasal ka na pala. At sino naman ang malas na babaeng 'yon?" nangingiting tanong ni William. Alam niyang, John don't like the idea of getting married or be in arrange marriage. Malas lang talaga ng babaeng pakakasalan ng kaibigan niya.Nangiti si John sa tinuran ng kaibigan niya."Apparently yes! And Lolo Juan wants me to marry the daughter of his best friend. The savior who saved my grandfather's life," may tuyang sabi ni John.A simple girl who lived in the province. He can't believe it, he is getting married to that little girl."Wala ka ng magagawa dahil ang Lolo mo pala ang may gusto r'on sa babae para sayo. Anong itsura niya? Maganda ba siya?" usisang tanong ulit ni William na ikinatigil ni John.Pilit na iniisip ni John ang kabuuan ng buong mukha ni Julieanne. Ang matangos nitong ilong, mapupulang labi, makinis na balat kahit na hindi ito maputi at may balingkinitan na katawan. Napapikit siya ng kanyang mga mata habang sinasariwa ang maamong mukha ng dalaga sa kanyang isipan. Nagmulat siya ng kanyang mata at mukha nang may ngiting nakakaloko ng kaibigan niya ang nabugaran niya."Tinatanong ko kung maganda pero parang gusto mong solohin sa utak mo ang mukha ng babae na iyon" ani William. Napangisi si John dahil doon."Wow, ang isang John Smith Samson ay ngumingiti dahil sa isang babae. That's new, bro" nanunuksong sabi pa nito."She is just seventeen years old," saad ni John."Child abuse iyan, Pare. Almoshalfft of your age""What's the matter with our age?" tanong ni John na nakataas ang kilay."Age doesnt matter pero paano kung maghanap siya ng halos kasing edad lang niya? Sobrang lagi ng agwat ng edad niyong dalawa" sagot ni William. Naguguluhan lang siya na pumayag ang kaibigan niya magpakasal sa isang mas bata sa kanya."Hindi ko na problema iyon. Isa pa arrange marriage ang kasal namin at hindi love marriage" may diing sagot ni John pero sa loob loob niya ay hindi niya alam kung anong gagawin kapag nangyari ang bagay na iyon."Okay, sinabi mo," kibit balikat na sang ayon na lang ni William.Hindi din naman nagtagal si John sa bar ni William. He need to rest his mind. Nakakapagod mag isip kung ano ba ang dapat niyang gawin. At kung ano ba talaga ang nararamdaman niya para sa kanyang fiance.Hindi niya maisip kung ano ang magiging buhay niya pagkatapos ng kasal nila. Ayaw niyang matali, pero ngayon gustong gusto niyang nakikita si Julieanne. Isang linggo lang siyang tumira pansamantala sa Quezon pero nag iba siya ngayong nakabalik na siya ng Manila.Iginugol niya ang buong oras sa trabaho. Sobrang nabusy siya sa kompanya niya. Umuuwi muna siya ngayon sa mansyon nila kasama ang Daddy niya. Nagulat din ang Daddy niya sa palagian niyang pag uwi sa gabi sa bahay nila. Alam niyang naninibago sila sa kanya. Kahit siya ay hindi niya maintindihan kung anong nangyayari sa kanya.Dumaan ng bar ni William si John. Buryo na siya sa maghapong pagtatrabaho at pagkatapos ay uuwi ng bahay. Halos wala na siyang night life at wala ng babaeng inaaya niya for m*ke out."One scotch, please" sabi ni John sa bartender. Binigyan naman siya kaagad nito at tinungga iyon straight sa lalamunan niya.May kamay na umakbay sa kanya sabay h*lik sa pisngi niya. Nilingon niya ito at nakita si Claire."What are you doing here?" tanong ni John sa babae."Almost two weeks mo na akong pinagtataguan. Hindi mo rin sinasasagot ang mga tawag ko. Even my messages. May problema ba tayo?" tanong din ni Claire at umupo sa bakanteng upuan sa tabi ni John."I'm not in the mood," pagrarason ni John na hindi tinatapunan ng tingin ang dalagang kaharap.Hindi naman iyon mapaniwalaan ni Claire."Meaning two weeks kang bad trip kaya hindi mo ako kino-contact?" Napailing na lang si Claire. 'Di siya makapaniwalang 'yon ang rason ni John sa kanya.John nodded. Napatampal naman sa noo niya si Claire. And heaved a sigh."Why don't you tell me, direct to the point? Na ayaw mo na talaga akong makasama, na tapos na talaga tayo!" galit na galit na wika ni Claire."First, we don't have a relationship. I am not your boyfriend para mag-expect ka sa akin na bigyan kita ng panahon ko!" matigas na sabi ni John.Nangilid ang luha ni Claire sa mga sinabi ni John. Ngayon niya napatunayan na totoo ang sabi-sabi tungkol kay John. And she is so stupid na nagpagamit siya sa binata."Ganoon na lang ba iyon, John? After what happen between us. Basta mo na lang akong itatapon na parang basahan. Well, kasalanan ko rin naman dahil pumayag ako sa ganitong set up," sumbat na sabi ni Claire.Nasasaktan siya sa pambabalewala ni John sa kanya. Ibinigay nito ang lahat sa lalaki pero sinaktan pa rin siya nito."Don't act like a victim! I know you, Claire. Akala mo hindi ko alam kung anong ginagawa mo habang wala ako! So, stop acting like you are hurt so much! Dahil nag-enjoy ka naman kasama ang ibang lalaki mo!"Nanlaki ang mga mata ni Claire sa akusasyon nito sa kanya ni John. Saka pinunasan ang mga luha sa kanyang mga mata."You know I am wrong to trust you. Mali ako na minahal kita, John. Maling mali," mga huling kataga ni Claire bago tumalikod sa binata at nagtatakbo palabas ng bar.Zia's POV Kakaiba ang istilo ng entourage ng aming kasal ni Greg. I suggest na sasayaw ang aking mga abay. Pati na din ang aming mga sponsor. Napuno nang tawanan sa buong beach. Kung saan ginanap ang aming kasal ni Greg. Nang marinig ko na ang favorite song ko. Hindi ko na napigilan na hindi maiyak. This is it! At last, I am not a mistress anymore. Magiging legal na asawa na ako ni Gregorio San Diego. Dahan-dahan akong lumalapit kay Greg. Hawak ang kamay ni Gia. Kasama ko siyang naglalakad papalapit sa aming pinakamamahal na lalaki sa aming buhay. Kanina lang nagtatawanan ang mga taong nasa loob ng simbahan. Ngayon ay tangan ang panyo at panay ang punas ng mga luha sa kanilang mga mata. Ang lahat ay nag-iiyakan. Katulad ni Mama. Nginitian niya ako. Tango ang naging tugon ko sa kanya. Nang matapos ang kanta ay nakalapit na kami ni Gia kay Greg. Greg hugged and kissed Gia on her cheek. "I love you, Daddy." "I love you too, Princess." lumuluhang tugon ni Greg. Binalingan ako ni G
Mahigpit ang hawak ni Greg sa kamay ni Zia. Habang karga niya si Gia. Nasa may pintuan na sila nang gate. Ang bahay ng Mama Alicia niya. Humingang malalim si Zia. Nginitian siya ni Greg at niyakap ni Gia ang ama. Buong pamilya silang haharap sa Mama ni Zia. Patutunayan ni Greg ang kanyang mga salita. Hindi niya bibitawan ang kamay ni Zia. Nasa tabi lang siya nito. At hindi niya pababayaan ang pamilya niya. Kumatok si Greg sa pinto. "Are you nervous, Baby?" tanong ni Greg kay Zia. "Sobra. Gumaganaan lang ang pakiramdam ko. Kasama ka. Kayo ni Gia.' Sabay na napalingon sina Greg at Zia sa nagbukas ng pintuan. Nanlaki ang mga mata ni Zia. Nangilid ang mga luha niya. Nang makita niya ang kanyang Mama. "Mama" tawag ni Zia sa ina-inahan. "Zia?" sabi naman ni Alicia. Napatakip ng kanyang bibig si Alicia. Saka umiyak. "Ang anak ko!" agad niyang niyakap si Zia. Nagbigay daan naman si Greg na mayakap si Zia ng Mama nito. Nakatingin lang si Greg at Gia sa mag-ina na parehong umiiyak at magk
Nakalabas na nang ospital at nagpapagaling na lang sa bahay si Greg. Pahilum na din ang sugat niya. Mula sa tama ng saksak mula sa kutsilyong dala ni Ria. Simula nuong umuwi si Greg sa mansyon nila ay sumama na ang kanyang mag-ina sa kanya. Masaya siyang kapiling ang kanyang mag-ina sa iisang bahay. Nakaangkla ang kamay ni Zia sa braso ni Greg. May benda ang bandang tiyan ni Greg ngunit hindi halata. Animo'y hindi naconfine sa ospital ito. Kung titingnan siya. "Baby, are you you're gonna be fine, alone?" tanong ni Greg kay Zia. Hinaplos ni Zia ang braso ni Greg. "Oo naman. Hindi ako natatakot. Ngayon, hindi na ako mangingiming saktan siya. Kapag sumayad ang palad niya sa kahit saang parte ng katawan ko." "That's my girl. I'm so proud of you" puri ni Greg at kinantalan nang halik sa labi si Zia. Ngumiti si Zia. "I love you. I'm only here. If you need me. Just give me a call." buong pagsuyong wika ni Greg. Tumango ng ulo si Zia. Saka diretso siyang pinapasok ng warden. Nakaupo na
Araw na madidischarge si Greg sa ospital. Simula nang maliwanagan si Zia ay hindi na siya umalis sa tabi ni Greg. Siya na ang nag-aasikaso sa binata habang nasa ospital. At walang araw na hindi siya naging masaya sa piling ni Greg. Kahit na nasa ospital sila at nakahiga ito sa hospital bed. "Baby, I've been planning to meet your Mama. Gusto ko ding pormal na humingi ng tawad sa kanya dahil sa mga nagawa ko sayo. I just wanna be with you always. That is why I want to take that opportunity to propose sa lahat nang mga taong mahalaga sayo. I snatch you to them. Dahil sa akin, nawala ka sa kanila ng limang taon. I'm really sorry" hawak ni Greg ang mga kamay ni Zia. Habang si Gia ay naglalaro sa sahig ng kanyang mga laruan. "Gusto ko nga din humingi ng tawad kay Mama at sa mga kapatid ko. Naging matigas ang ulo ko. Sinunod ko ang puso ko. Pero walang pagsisisi. Kapag nagmahal ka naman. Choice mo iyon. Choice mo na mahalin ang isang tao. Kaya hindi ko dapat pagsisihan na minahal kita" ngu
Nagmulat ng kanyang mga mata si Greg. Nabugaran ang Mommy at Daddy niya. Agad naman siyang nilapitan ng parents niya. "Greg" umiiyak na sabi ni Mrs. Marlyn. "Mom." sagot ni Greg. At niyakap ang ina. "Salamat at gising ka na." sabi ni Mrs. Marlyn at binalingan ang asawa. "Hon, call the doctor. Please." tumalima si Rigor ar lumabas ng kuwarto ni Greg. "Kumusta ang pakiramdam mo, Greg?" "I'm fine, Mom. Sina Zia? Are they safe? Si Gia? Hindi ko mapapatawad ang sarili ko. Kapag may masamang mangyari sa pamilya ko." "Andito kami, Greg" sagot na nang naulinagan na boses ni Greg. Hinanap ng mata ni Greg ang nagsalita. Dumako ang mga mata niya sa dalawng taong pinakamamahal niya sa buhay niya. Maluha-luha na tumatakbo si Gia sa ama. "Daddy, akala ko po mawawala po kayo sa amin ni Mommy. Please, Daddy don't ever leave us again." Umiling ng ulo si Greg. "No, Princess. Daddy is strong and will never leave you and Mommy." "I love you, Daddy." sabi ni Gia. At niyakap ang ama. "I love you
Lakad takbo ang ginawa ni Zia makarating lang sa private room ni Greg. Hawak ang dibdib na pinihit ang pinto papasok. Sumilip siya at nadatnan ang magulang ni Greg. "Zia" tawag ni Mommy ni Greg sa kanya. Pumasok si Zia sa loob ng kuwarto at nakita ang tulog pang si Greg. Nakahiga ito sa hospital bed at may benda ang tiyan. May dextrose din na nakakabit dito. "Hi po. Gusto ko lang pong makita si Greg" ani Zia. Tangi ang naging sagot ng Mommy ni Greg. Nilapitan siya ng Mommy ni Greg. Saka hinawakan sa kamay. "I'm sorry, Hija. Patawarin mo kami ng Daddy ni Greg sa mga nagawa namin sa inyong dalawa ng anak ko. I know napaka laki ng kasalanan namin ng Tito mo sa inyong dalawa. Nang dahil sa amin nagkalayo kayong dalawa. Nasira ang dapat sana magiging masaya ninyong pamilya. I'm really really sorry, Zia" umiiyak na humingi ng tawad si Mrs. San Diego sa kanya. "Hija, gusto sana naming makita ang apo namin. Kung papayag ka, puwede mo bang dalhin siya dito sa ospital? Alam kong matutuwa s