Chapter 14

“Andyan na sila! Andyan na sila!”

Agad akong napalingon sa labas nang marinig ang boses ng mga taong kanina pa nag aabang sa pagdating ng mga mangingisda.

“Woah! Ang lalaki naman ng mga huli ninyo ngayon!”

“Ang saya! Tiba-tiba na naman tayo nito sa palengke!”

Dahan-dahan akong naglakad papunta sa pintuan. Sumandal ako roon upang tahimik silang pagmasdan.

Si Alonzo ay abala sa pakikipagtawanan sa mga kasamahan niya habang naglilipat ng mga isda sa lagayan ng babaeng bumibili.

Bakas sa mukha niya ang tuwa dahil sa mga nahuli.

“Asuuus! May nakangiti habang pinagmamasdan si Alonzo. Inlab ka na sa kanya, Mits?”

Agad akong umayos ng tayo at nilingon si Rosalyn. Hindi na ako masyadong nagsusuka at medyo unti-unti nang nakakabawi ng lakas ang katawan ko kaya nakakapaglakad-lakad na ako.

Bumaba ako ng hagdan at lumapit sa kanya. “Hindi no! Natutuwa lang ako kasi ang dami nilang huli ngayon.”

“Iyon lang ba talaga o natutuwa ka kasi nakangiti si Alonzo? Yieeee! Umamin ka na kasi! Nafa-fall ka na