LOGINHalos magda-dalawang buwan na ang nakalipas simula noong nakipag-one-night stand si Sloane sa lalaking nakilala niya noon sa Baguio. Hanggang ngayon ay hindi pa rin nawawala sa isip niya ang nangyaring p********k nila. Hanggang ngayon ay ramdam niya pa rin ang bawat haplos ng lalake at ang pakiramdam ng kaniyang mainit at maskuladong katawan sa katawan ni Sloane. Sa tuwing napapadaan nga siya sa salamin ay dumadako pa rin ang mga mata niya sa parte ng katawan niya kung saan siya nag-iwan ng marka na halos isang linggo bago mawala.
“Uy, kailangan na raw ni Sir Joseph ‘yong budget report for this month,” untag ng katrabaho niyang si Stephanie na nagpatahimik sa nagliliwaliw niyang isipan. “Ah, sige. Ibibigay ko na. Thank you.” Tumayo si Sloane at kinuha ang file at dumiretso sa elevator upang umakyat sa opisina ng boss niya. Malaki at matayog itong travel agency na pinagtatrabahuan niya sa loob ng ilang buwan. Nasa pinaka-top floor ang CEO’s office pati na rin sa sekretarya niya. Mayroon pang isang opisina roon na hindi pwedeng galawin dahil doon daw nagtatrabaho ang CEO ng sister’s company ng kumpanya. Minsan daw kasi ay dito pumapasok ang CEO na iyon lalo na kapag may inaasikaso silang partnership sa ibang kumpanya. Nakapagtataka nga lang na wala pang nakakakita ni isang empleyado sa kumpanya na ito roon sa sinasabing CEO. Napaismid siya. Masyadong misteryoso. Siguro ay matanda na iyon, kulubot na ang mukha, at madali nang mamatay kaya ayaw magpakita. Nakarating na rin siya sa floor ng boss niya at bumungad naman sa kaniya ang cubicle ng secretary niya na tila ay kanina pa naghihintay sa kaniya. “Kumatok ka na lang bago pumasok. May bisita kasi si Sir Joseph,” ani ng sekretarya na nginitian lamang ni Sloane. Nagpasalamat siya at nilagpasan ang cubicle ng babae. Gaya ng paalala ng seretarya, kumatok muna si Sloane at nang makarinig siya ng boses ay pumasok na siya. Tumambad sa kaniya ang nakangiti at gwapo niyang boss. Ngunit may kasama nga ito. Hindi niya ito kaagad nakilala dahil nakatalikod ito at nakaupo sa sofa na nakaharap sa malaking glass window ng opisina kung saan tanaw na tanaw ang overlooking view ng buong Maynila. Gayunpaman, hindi nakaligtas sa kaniyang paningin ang maskuladong likod ng lalake at amoy na amoy ni Sloane ang panlalakeng pabango na hindi niya alam kung sa boss niya ba o sa lalake. Naramdaman niya kaagad ang pagbaliktad ng sikmura ngunit tiniis niya muna ito. ‘Mukhang gwapo rin ito, ah.’ “Sir, ito na po pala ‘yong budget report for this month,” sabi niy at iniabot sa boss ang folder. “Naka-indicate na rin po dyan ang budget na kakailanganin for the upcoming project.” Tinanggap ito ng boss niya at nagpasalamat. Habang binabasa ang report, pasimpleng sinulyapan ni Sloane ang lalakeng nakaupo. Nakita niya ang maugat nitong braso na nakapatong sa pleated arm ng sofa na tila ba ay hawak niya ito nang mahigpit. “Do you want me to introduce you to him?” pukaw ng boss ni Sloane sa kaniya. Gulat siyang napabaling dito. “H-ho?” Ngumiti lamang ito at tinawag ang atensyon ng lalake. “Saint!” Pipigilan niya sana ang kaniyang boss ngunit lumingon na ang lalake. Ramdam ni Sloane ang paninigas ng katawan niya nang makita ang lalakeng madalas niyang iniisip. Ang lalakeng naka-one-night stand niya. Nagtagpo ang paningin nila ng lalake na nagngangalang Saint at kitang-kita ni Sloane ang mapaglarong emosyon na dumaan sa mga mata nito na para bang nasisiyahan sa itsura niya na parang natatae na. “I want you to meet Sloane, the Finance Head,” pagpapakilala ng siraulo niyang boss. “She was the best employee that I was talking to you about.” Pilit na ngumiti si Sloane, umaasa na sana ay nananaginip lamang siya. Ngunit napagtnto niyang hindi nga ito isang panaginip lang nang marinig niya ang malalim na boses ni Saint. “It’s nice to finally meet you, Ms. Sloane. My cousin here have been talking all about your work.” ‘Magpinsan sila?!’ “A–ah… n-nice to meet you too, sir Saint…” ‘Santo ang pangalan pero parang demonyo kung bumayo sa kama…’ Nanatili pa si Sloane sa loob ng opisina nang ilang minuto hanggang sa ma-approve ng boss niya, na pinsan pala ng lalakeng kanina pa nakamasid sa kaniya at nagtatago ng ngisi, ang financial report. Napabuga siya nang malalim noong makalabas sa opisina ngunit hindi pa siya nakakalayo ay agad na bumaligtad ang kaniyang sikmura at dumiretso sa banyo upang sumuka. Napahawak siya sa kaniyang tiyan habang isinusuka ang lahat ng kinain niya kaninang umaga. Labis siyang nagtaka dahil nagsuka rin siya kaninang umaga paggising niya at hindi lang iyon, madalas din siyang mahilo nitong mga nakaraang araw at mas nagiging maselan ang kaniyang pang-amoy at panlasa. Wala naman siguro siyang sakit dahil consistent naman siya sa daily intake ng vitamins niya. May pagka-vegetarian din naman siya at bibihira lang kumain ng processed foods. Isang rason lang ang naiisip ni Sloane. Dali-dali niyang binuksan ang kaniyang cellphone at pinindot ang calendar app. “Delayed ako…” usal niya sa sarili. Sa kabilang banda, tahimik na nakikinig si Saint sa labas ng banyo at tumiim ang bagang nang marinig ang boses ni Sloane. ‘I knew it,’ aniya sa kaniyang sarili. Napansin niya na nasa ovulation phase ang babae noong may nangyari sa kanila noong gabing iyon. Sa ilang taon na magkasintahan sila ng ex niya, marami na siyang nalaman tungkol sa mga babae pati na rin sa mga nangyayari sa kanila buwan-buwan. He closed his fist and fought the urge to bang the door and confront the woman. Hindi alam ng babae na nakilala niya ito dahil ‘tulog’ naman siya noong umalis ito at nag-iwan ng sampung libo. But he couldn’t just stand there, knowing that the woman might be pregnant with his child. With his future heir. Napatalon sa gulat si Sloane nang pumasok si banyo si Saint at hinawakan ang kaniyang mga balikat. Madilim ang tingin nito sa kaniya na para bang anong oras ay susunggaban siya. “You’re coming with me.”After a week of being hospitalized, the Irvines moved to a new mansion. Inabandona nila ang dati nilang bahay para i-preserve ang kanilang mga memorya roon kasama ang mga kasambahay nilang nasawi. Doon din hinold ang funeral kung saan dumalo ang pamilya ng mga kasambahay nila. Bilang pakikiramay, binigyan nila ito ng pangkabuhayan at trabaho sa tatlo nilang kumpanya bilang pag-aalaga sa kanila financially. Wala rin namang nanagot dahil hanggang ngayon ay patuloy pa rin na nang-huhunt si Evony sa mga Constantino.Kasabay nito, ramdam niya na rin ang lumalaking agwat sa relasyon nila ni Gabriel. Madalang na lamang sila magkita kahit na magkasama sila sa iisang trabaho. Madalas ay tutok sa mga solo mission si Evony at si Gabriel naman sa iba kasama ng ibang agent.SImula noong nangyari ang insidenteng iyon, ramdam din ni Gabriel ang paglayo ng loob sa kanya ni Evony at hindi niya maiwasang masaktan nang sobra. Parang tinatarak ng libo-libong patalim ang puso niya sa tuwing nakikita niya
Galit at pagkamuhi ang tanging nananalaytay sa dugo ni Evony habang nakikipag-patayan sa mga taong nanakit sa kanyang mga magulang. Madilim ang mukha, lumiliyab ang mga mata, at nagngingitngit ang ngipin na animo’y sakim sa kamatayan ang kanyang dugo—iyon lamang ang nakikita nina Arnaldo at ng kanyang apo sa monitor habang pinapanood si Evony kung paano isa-isahin ang kanilang mga tauhan. Sa galit ay binaril ni Arnaldo ang isang monitor. “Mga lintek! Babae lang ‘yan pero hindi niyo mapatumba! Sa oras na hindi niyo mahuli ‘yan ay hindi na kayo sisikatan pa ng araw!” Halos pumutok na ang mga ugat sa kanyang noo na napaatras ang apo niya. “L-lolo…” He tried to calm his grandfather down. Marahas na lumingon sa kanya ang matanda, nanlilisik ang mga mata. “Ikaw na lang ang natitirang alas ng mga Constantino. Siguraduhin mong hindi ka papalpak!” Walang nagawa ang lalake kundi tumango na lamang dahil sa takot. Tinitigan niya si Evony, nakakuyom ang kanyang mga kamao. Kung gusto niyang ma
In just a second, nasa sahig na si Chief Hanz habang nakaapak sa likod niya si Roman, umiigting ang panga sa galit dahil sa pagtatraidor nito sa kanila.“M-maniwala kayo! Walang akong kinalaman sa sinasabi ni Evony! Sinungaling ang batang ‘yan!” pilit nitong depensa sa sarili habang nagkakawag-kawag sa sahig.“Huwag na huwag ninyong patatakasin si Hanz kahit na anong mangyari,” utos ni Dominic, dumadagundong ang boses. “Dalhin niyo sa basement at ilagay niyo sa kulungan!”Agad na dumating ang ibang agent na tinawag nina Lori at Anjo para dalhin ang lalake sa basement. “Bitiwan niyo ako! Inosente ako! Wala akong kinalaman sa sinasabi ng baliw na ‘yan!” palag nito.Hindi na napigilan ni Evony ang kanyang sarili at agad na sinuntok ang lalake sa mukha. Dinig ang paglagatok ng buto nito sa loob ng kwarto kasabay ng pagdugo ng ilong nito. Lupaypay nilang kinaladkad si Hanz pababa ng basement saka ikinulong doon. Huminga nang malalim si Evony, nagngingitngit ang loob.“Agent Von—”“Pakius
Evony’s blood ran cold. She felt the shaking terror inside her body, making the hair on her nape stood. Ngayon lang siya natakot nang ganito. Ngayon lang siya sobrang kinabahan. Mariin niyang inapakan ang accelerator ng sasakyan at iniwasan ang mga dumadaang kotse sa napakalawak na highway. Para siyang nakikipagsapalaran at may hinahabol, walang patawad kahit na pinipituhan na siya ng mga traffic enforcer. Lintik. Wala na siyang pakialam kung maticketan pa siya. Kayang-kaya niya ‘yang takasan dahil nasa Duello siya. Nang marating niya ang headquarters ay nanginginig ang katawan niya sa galit at takot para sa kaligtasan ng mga magulang. “Nasaan sila dinala?!” Dumagundong ang kanyang boses sa loob ng kwarto na nagpagulat sa mga taong naroon. Kabilang doon sina Roman, Chief Hanz, ilang director, sina Lori at Anjo, pero wala si Gabriel na agad na hinanap ng mga mata niya. “You have to calm down first,” bilin ni Roman pero matapang lamang siyang tinaliman ng tingin ni Evony, wala n
Instead of having fun, Evony looked bothered the whole evening. Her mind kept drifting back to that unfamiliar car who seemed like taunting her—or threatening her. Kahit na nanatili sa tabi niya si Gabriel at panay himas sa kanyang likod upang mapakalma siya ay hindi man lang natinag ang kanyang isip na mag-isip ng masama. Ang tanging bagay na natutuwa na lamang siya ngayon ay ‘yung walang napapansin ang mga magulang niya sa kanya. Ayaw niya namang i-spoil ang gabi dahil lang sa pag-ooverthink niya. Everything seemed normal that evening. As usual, boses ng nanay niya ang nangunguna na sinamahan pa ni Lori na panay ang tingin sa Kuya Radleigh niya. Mapagpanggap naman ang isa kahit na nakikita rin ni Evony na panay ang tingin ng kuya niya sa bestfriend niya. “Love, are you sure you’re okay? Gusto mo bang magpahinga na?” muling tanong ni Gabriel sa panglimang beses. Malapit na rin mag-alas diyes ng gabi at naubos na nila ang isang case ng beer. Umiling si Evony at pekeng ngumiti. “I’
It was already 8PM when Sloane, Evony, at Lori set-up a huge blanket in the garden and laid all the snacks. Nagkabit din sila ng fairy lights sa gilid para mas maganda ang vibe at nagpatugtog ng kanta sa maliit na speaker.Sa mga nakalipas na oras ay nagawa nilang lahat ng plinano nila noong Sabado. Una ay nag-barbecue grill sila sa garden din na iyon at doon nag-tanghalian. Sina Radleigh, Saint, at Gabriel ang nagluto samantalang nag-swimming naman sa pool sina Sloane, Evony, at si Lori na sakto lang ang pagdating.Pagkatapos noon ay naglatag sila ng mesa, mga dessert na binake ni Lori katulong ang ilang kasambahay, at mga board game gaya ng chess, snake and ladder, at monopoly.Nag-meryenda lang din sila saglit saka nagpaluto ng simpleng hapunan para raw hindi sila gaanong mabusog. Ang tatlong lalake ay bumili ng sangkatutak na drinks sa labas habang ang tatlong babae naman ay naiwan sa garden para ayusin ang place.“Ang ganda, Tita! Parang mala-fairytale!” tuwang-tuwa na bulalas ni







