KABANATA 23

Four Days Later….

Iminulat ko ang mata ko ngunit naipikit ko rin iyon dahil sa liwanag. Puros puti ang nakikita ko sa paligid at andaming nakatusok sa kamay ko.

Kung ganoon ay buhay pa pala ako. Napatingin ako sa crucifix na nasa taas ng kama ko.

Bakit hindi mo pa ako kinuha, Papa God? Ano pa po ba ang silbi ko rito? Pagod na pagod na kasi talaga ako, eh. Tapos ang bigat ng dibdib ko na parang pasan-pasan ko ang buong mundo.

Nang ilibot ko ang tingin ko ay nakita ko si mommy nakaupo malapit sa pintuan at mukhang may ka-text.

Nang makita niyang gising na ako ay tumakbo siya papalapit sa akin at saka ako niyakap.

 “Anak ko, gising ka na!” hikbi niya.

“Iyong anak ko, mommy?” natatakot na tanong ko.

Nag-iwas siya ng tingin. “Ma, iyong anak ko po,” pang uulit ko

Naalala kong dinu