CHAPTER 10

ELLIAH's POV

"Siguro mukha akong tanga sa paningin mo ngayon kasi hindi mo ko maiintindihan.. but if you could see it from my point of view, you would understand why it hurts so bad.. you would understand why I can't forget.. and why I can't forgive.." sabi ko sa kanya habang nakatitig sya sa mga mata ko. Alam kong gusto nya akong intindihin.. pero alam ko rin na mahirap akong intindihin..

"Tama ka.. hindi ko maintindihan kung ano ang pinanggagalingan ng galit mo.. kung gaano kalalim ang pinanggagalingan ng mga hinanakit mo.. Pero kahit marami akong hindi maintindihan sayo, gusto ko nandito ako pag kailangan mo ng makikinig sayo.. kahit marami akong hindi maintindihan sayo, hindi yun magiging dahilan para mawala ako sa tabi mo.. Hindi ko alam kung gaano katindi yang nararamdaman mo.. pero sana one day magkaroon ng kapayapaan sa puso mo.. coz you deserve that.." nakangiting sabi nya sakin. Sobra akong nadala sa mga sinabi nya kaya hindi ko na napigilan ang sarili ko na yakapin sya..

"