Chapter 5: Rise from the Ashes

Two years later

Nasasabik na sinalubong si Cecelia ng nakakabata niyang kapatid na si Chiara. Matapos ng matagumpay na cornea transplant noong nakaraang taon ay nakikita siyang muli. Malaki ang pasasalamat niya kay Doctor Greyson. Pagkatapos ng operasyon ay nanatili pa siya ng matagal doon upang kompletuhin ang healing process.

Naging magkaibigan din sila ng doctor at regular itong nagtatanong ng kalagayan niya. Kalalapag niya lamang sa airport ay muli itong nag-tex. Binalik niya sa ba ang cellphone para salubungin ng yakap ang bunso nilang kapatid na autistic.

“Na-miss ka talaga ni Ate!” aniya.

“Ako rin po, ate. Na-miss po kayo ni Chiara.” Pinupog siya ng halik.

“As a promise…” may nilagay siyang keychain sa palad nito. “Ang paborito mong statue of Liberty.”

“Wow! Thank you, Ate!” Niyakap siya ulit. Para itong pusa na naglalambing. Lumuwag ang tawa niya nang makita ang daddy niya. Sa excitement nito ay ito rin mismo ang personal na sumundo sa kanya.

Kumalas siya kay Chiara at niyakap ito. “It’s good to be back, dad!” pahayag niya.

“Handa ka na ba sumabak sa totoong laban, Cece? Naghihintay na ang Le Poenie International, my dear. Nasasabik na ang lahat makita ang misteryosong CEO nila.”

Ngumisi siya. “Opo naman. At nasasabik na rin akong makita sila.”

“Tara, magpahinga ka muna. Malayo-layo rin ang binyahe mo,” anito bago sila pumasok sa puting Audi RS Q8.

Lumipas ang dalawang linggo ay maayos ang daloy ng trabaho ni Cecelia. Maraming hotel na rin ang nadalaw niya. Medyo tahimik ang mundo niya pero biglang nagulo nang may nabasa siyang article sa internet.

Lumaki ang mga mata niya nang makita sa picture sina Maxwell at Valentina. Mag-asawa na pala at kasulukuyan itong buntis. Nandito ang mga ito sa online magazine para i-feature ang bagong mansyon na pinatayo sa San Juan. Naging bilyonaryo si Maxwell nang maka-acquire ng lumang hotel at pinalago nito. Sa ngayon, meron itong sampung 5 star hotel at limang resort sa bansa. May pinatatayo rin itong hotel sa Singapore at Thailand.

Kinuyom niya ang kamay hanggang sa mabasag ang hawak niyang wine glass. Lalo siyang nainis nang malaman na anim na buwan ng buntis ang bruha niyang kaibigan. “Humanda kayo dahil ito na ang katapusan niyo!” nanginginig niyang sambit.

Kigabihan ay natagpuan niya ang sarili sa high-end disco bar sa BGC. Sandali s’yang tumambay rito para ibuntong lahat ng sama ng loob niya. Hindi ito alam ng ama niya maliban kay Louie. Monitor na siya ng lalaki simula noong bumalik siya—nag-aalala ng husto ang kababata niyang kaibigan na baka mag-krus ulit ang landas niya kay Maxwell. Pero pinaalala niya na imposibleng mangyari ‘yon. Sasamahan sana siya rito pero bigla itong tinawag ng judge. Okay lang sa kanya, at least malaya siya ngayon.

Humihiyaw siya habang sumasayaw at paminsan-minsan ay sinisimsim ang pangatlong cocktail drink niya na sex in the city. Ito ang huling binigay sa kanya matapos niyang inumin ang tatlong shots ng tequila. Naduduling na siya sa kalasingan, hindi na rin niya marinig ang musika at kung sino-sino ang niyayakap.

Pasuray-suray siyang bumalik sa lamesa nang mapagod. Ang sekretarya niya lamang ang kasama niya pero nalasing na rin. Tutungo sana siya ng banyo pero hindi niya magawa. Nanliit ang mga mata niya nang matanay ang isang lalaki na payapang umiinon ng whiskey sa isang tabi. Malalim ang tingin nito sa mga taong sumasayaw.

“Hey!” tawag niya pero hindi siya sinasagot.

“Hey!” Nilapitan niya ito at walang modong umupo sa kandungan nito.

“W-What the—”

“Maxwell, I hate you to the moon and back! But… Why? Why am I still longing for you?” Pagkasabi niyang iyon ay wala sa sarili niyang hinalikan ang lalaki. Sinabunutan niya ito, pinipilit na halikan hanggang sa bumigay. Nilasap niya ang mainit nitong bibig. Ilang sandali rin siang naghalikan hanggang sa tinulak siya nito palayo.

“You’re drunk, miss!” saway nito.

Nakakaloka siyang ngumisi. “I-I don’t care. Ikaw lang ang gusto ko ngayon gabi. Please take me.” Nilandas niya ang hintuturo sa dibdib nito. Hindi niya masyadong makita hitsura nito pero alam niyang naakit ito maski nagmamatigas.

“Baka pasisisihan mo ito mamaya—”

Hinila niya ang kwelyo nito. “I don’t care! Just take me and finish it.”

Mala-demonyo itong ngumisi at ito mismo ang sumakop sa mga labi niya. Sa impluwensya ng alak hindi niya namalayan na humantong sa kama ang paghahalikan nito. Kumirot ang ulo niya nang magising siya kinabukasan. Nakahiga siya sa kama at tanging kumot lang ang tumatakip sa katawan niya. Nilbot niya ang paningin at nalaglag ang panga nang makitang parang dinaanan ng bagyo ang buong silid. Nasa sahig na lahat ng mga gamit. Niyakap n’ya ang sarili saka wala na ang lalaki sa tabi niya. Ang problema ngayon ay hindi niya maalala ang mukha maliban sa bracelet na nilagay nito sa kamay niya. Nangatog s’ya.

Ang kanyang butihing ama ang una niyang nasalubong sa lobby ng Villa delle Poenie Hotel. Nandito sila ngayon para sa isang business transcation. May kliyente na gustong bumili ng shares nila, saka bigatin iyon kaya bawal palampasin ang oportunidad.

“Dad, hinintay niyo pa talaga ako,” biro niya.

Sumalpok ang kilay nito. “You’re thirty minutes late. Kanina ka pa hinihintay ng clent natin.”

“Pasensiya na,” ingos niya sabay kawit sa braso nito.

“To tell you honestly, this is not a business transaction. I’m sorry if I lied.”

“What do you mean?” Lumayo siya.

“Pinagkasundo kitang ipakasal kay Magnus Quinn de Silva. Hindi lang siya bigating investor natin, may-ari rin siya ng aviation company at isang piloto. Please be good, anak.”

Lumamig ang mukha niya. “Dad, binibenta niyo na naman ako at sa isang De Silva ulit. Fine, tatanggapin ko ang marriage proposal na ito.”

Ngumiti ito saka hinila siya papunta sa isa sa mga function hall ng hotel. Naningkit siya nang makita ang lalaki. Nakadikwartong upo ito, tinatapik ang lamesa at nakatalikod sa kanya. Pero mukhang pamilya.

“Ah, Mr. De Silva, pasensiya na ho kayo kung na-late ang anak ko,” basag ka tahimikan ng ama niya.

Inangat nito ang ulo at eksaktong hinila siya ng tatay niya patungo sa harap nito.

“It’s okay…” natilihan ito nang magtagpo ang mga mata nila.

Lumakas ang tibok ng puso niya. Hindi n’ya maintindihan pero may bahagi sa utak niya na nakilala niya ito. Nakita na niya ang mapupungay na mga mata nito.

“Have I seen you before, Mister?” tanong niya.

“What a coincidence…” tapos bigla itong ngumisi ng mala-demonyo, “the girl who ride me last night.”

Nalaglag ang puso niya.