Share

CHAPTER FIVE

Author: MARIA
last update Last Updated: 2025-10-22 16:09:58

Celeste’s POV:

“Are you hurt?" tanong ni Liam habang nakatingin sa side mirror.

"Paano mo nalaman kung nasaan ako?" naguguluhan kong tanong.

"I will explain everything later. Right now, I want to know whether you're hurt or not." Seryoso ang aura n'ya habang nagda-drive. This is the first time I've seen him this serious. Napalingon ako sa likod at nakitang hinahabol parin kami at tatlong motor na ito. Kasama na sa humahabol ang naka-face mask na mukhang leader nila.

"I'm okay." Umayos ako nang upo.

"Remember what I've told you before?" tanong n'ya. "That your life is in danger." Iniliko n'ya ang sasakyan sa kanan at mabilis na pinaandar ito. "And that we'll have to meet frequently?"

Paano ko sasabihin sa kan'ya na ang mga humahabol sa amin at ang nangbugbog sa kan'ya ay mga tauhan ng ama ko?

Hindi ako sumagot at nanatiling tahimik lang. I can't tell him my secret. I can't tell him that I am a daughter of an illegal and cruel man.

Nabalik ang pag-iisip ko sa nangyayari ngayon nang may marinig akong tumama sa side mirror at nabasag ito. Mabilis akong lumingon sa mga humahabol sa amin at nakitang naglabas ng baril ang isa sa kanila. Napatingin din ako sa paligid at mabuti na lang ay nasa highway na kami agad. Walang mga tao na madadamay.

Nakita ko si Liam na sinuot ang bluetooth ear-pods sabay nagsalita, "calling for back up. NOW." Binuksan n'ya ang screen sa kotse at binuksan ang location pati na rin ang GPS. Lumingon naman s'ya sa akin, "wear seatbelt. Kumapit ka rin ng mabuti."

Sinunod ko ang utos n'ya na magsuot ng seatbelt. This is not the first time I've experienced this kaya naman kalmado lang ako at alam ang gagawin. Ginala ko ang paningin rito sa loob ng sasakyan n'ya at nang makitang may mga paperbag sa backseat ay tinanong ko s'ya, "Anong laman ng mga 'yon?"

"Clothes," tipid n'yang sagot habang nakatingin sa location. Agad kong kinuha ang mga paperbag at binuksan ang window. "Wait, anong gagawin mo?" naguguluhan n'yang tanong at sabay kaming napasigaw nang makitang muntik na kami bumangga sa truck.

"Ayusin mo naman mag-drive!" sigaw ko sa kan'ya. "Hindi tayo mamamatay dahil sa mga humahabol, mamamatay tayo dahil sa pagda-drive mo!"

"I am focused! Okay? I just got distracted dahil sa ginawa mo," nakakunot noo n'yang depensa sa sarili.

"Stay focus on driving, I'll do something." Sumilip ako sa bintana.

"What something?" tanong n'ya habang nakatingin sa daan.

"Just watch and learn." Mabilis kong pinaghahagis ang mga damit at paperbag sa humahabol sa amin. Nakita kong tumama ang puting polo sa mukha ng isang rider kaya naman sumemplang ito sa gilid na puro damo at tubig.

"See?" nakangiti kong sabi sabay tumawa pero nang makitang naglabas ng baril ang isa sa kanila ay mabilis kong pinasok ang ulo sa kotse. Tumama ulit ang bala sa side mirror at napalunok na lang ako. Muntik na ako doon.

"Can you just sit there and behave? Muntik ka nang mapahamak!" sigaw ni Liam sa akin. "Malapit na tayo sa mga tauhan ko." Mas bumilis ang takbo ng sasakyan at lumakas din ng tunog ng makina. "Yumuko ka. Bilis," utos nito sa akin na agad ko namang sinunod.

Nakarinig ako ng putok ng mga baril for a seconds and after that, naging tahimik ang paligid at huminto na rin ang sasakyan. Napakunot ang noo ko at tinignansi Liam. Tumango s'ya habang may tinitignan sa labas.

Marahan kong inangat ang ulo at nakita ang iilang lalaki at babae sa kalsada na may hawak na baril. Nanlaki ang mga mata ko at mabilis na nilingon ang mga humahabol sa amin. Nakatumba na ang mga iyon at mukhang may mga tama ng baril.

"Celeste Raine Blake," tawag ni Liam sa buong pangalan ko. Malalim ang boses n'ya at nakakatunaw ang titig ng kan'yang itim na mga mata. "Your life is in danger because you've saved me."

Hindi ako makapagkasalita. Parang may nakabara sa aking lalamunan at hindi ko rin alam kung ano ang dapat sabihin. Nablanko ang aking isipan.

May kinuha s'ya sa bulsa ng black coat n'ya. Isa itong itim na box. "This is the only way I can give you full protection." Binuksan n'ya ang box at isang singsing ang nasa loob nito na may maliit na black diamond.

"Marry me."

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • The CEO’s RANSOM    CHAPTER FIVE

    Celeste’s POV: “Are you hurt?" tanong ni Liam habang nakatingin sa side mirror. "Paano mo nalaman kung nasaan ako?" naguguluhan kong tanong. "I will explain everything later. Right now, I want to know whether you're hurt or not." Seryoso ang aura n'ya habang nagda-drive. This is the first time I've seen him this serious. Napalingon ako sa likod at nakitang hinahabol parin kami at tatlong motor na ito. Kasama na sa humahabol ang naka-face mask na mukhang leader nila."I'm okay." Umayos ako nang upo. "Remember what I've told you before?" tanong n'ya. "That your life is in danger." Iniliko n'ya ang sasakyan sa kanan at mabilis na pinaandar ito. "And that we'll have to meet frequently?" Paano ko sasabihin sa kan'ya na ang mga humahabol sa amin at ang nangbugbog sa kan'ya ay mga tauhan ng ama ko? Hindi ako sumagot at nanatiling tahimik lang. I can't tell him my secret. I can't tell him that I am a daughter of an illegal and cruel man. Nabalik ang pag-iisip ko sa nangyayari ngayon na

  • The CEO’s RANSOM    CHAPTER FOUR

    Celeste's POV: "Omg, ipapakilala na daw yung magiging bagong CEO natin," excited na sambit ni Reese habang naglalakad kami papunta sa parking area. "I heard some rumors na he's handsome and really tall plus maganda katawan!" "Yung laway mo, baka tumulo," biro ko sa kan'ya sabay huminto sa tapat ng sasakyan n'ya. "Parang nagbago isip ko, ayaw na kitang isabay-""Joke lang. Ito naman, hindi mabiro.""Whatever, hmp." Pumasok na kami sa sasakyan n'ya at nagsimula na s'yang mag-drive. Ihahatid niya ako malapit sa tinutulyan ko dahil nasa car repair ang sasakyan ko. Bigla kasi na flat kahapon at pakiramdam ko ay si Henry ang may gawa non. Pano ko nalaman? nag-text siya sakin at nag-aya na ihatid ako. Napabuntong hininga ako sabay napasandal. Hindi ko na lang ginawang big deal ang ginawa n'ya. I don't want to waste my time on him. For sure magsasawa naman s'yang magpapansin sa akin. "Loko-loko talaga 'yang ex mo no?" natatawang pagbasag sa katahimikan na sambit ni Reese. "Mayaman nga pe

  • The CEO’s RANSOM    CHAPTER THREE

    Celeste's POV: "Lunch break!" Masayang sambit ni Reese sabay nag-unat at tumingin sa akin nang nakangiti. "Alam ko na 'yang tingin mo na 'yan," agad kong sagot sa kan'ya. "I can't eat out. Nagtitipid ako," tanggi ko sa aya n'yang kumain sa labas. S'ya si Reese at s'ya lang ang madalas kong nakakasama at nakakausap dito sa trabaho ko dahil masyado nang workaholic ang mga katrabaho namin at dahil siguro ay mga pamilyado narin. "But, minsan lang naman-" hindi ko pinatapos ang sasabihin n'ya. Sinara ko ang puting folder na naglalaman ng sales report namin sabay tumayo, "I'll head to the cafeteria. Eat out if you want but out ako d'yan." Sumuko naman na s'ya sa pagpilit sa akin at nagsimula na akong lumabas ng office. Paano ba naman, tatlong beses sa iang linggo s'ya magyaya kumain sa labas at hindi lang basta-basta kainan, expensive restaurant pa. Actually, afford ko naman pero mas gusto ko lang rin mapag-isa ngayon lalo na't kakagaling ko lang rin sa break up. Wala akong gana at ener

  • The CEO’s RANSOM    CHAPTER TWO

    Celeste's POV:Nasa hotel kami ngayon ng lalaking niligtas ko dahil ayaw n'yang magpadala sa hospital. Naglakad ako papalapit sa kan'ya na mahimbing ang tulog sa kama habang bitbit ang yelo na binalutan ko ng towel. Umupo ako sa gilid atsaka pinagmasdan ang mukha n'ya. Itim ang buhok n'ya na may pagkamahaba, matangos ang ilong, makapal ang kilay at mahaba ang pilik mata. Sa totoo lang ay mukha s'yang artista dahil sa kagwapuhan n'ya. Hindi ko tuloy maiwasang mapaisip na hindi s'ya isang ordinaryong tao lalo na't ayaw n'yang magpatawag ng mga police. Marahan kong dinampi ang towel sa pasa n'ya sa mukha. Habang ginagawa ito ay naalala ko ang sinabi n'ya kanina sa akin na nasa panganib ang buhay ko dahil sa pagligtas ko sa kan'ya. Hindi kaya sindikato s'ya? O may kinalaman sa mga illegal business? Napabuntong hininga na lang ako at ipinagsantabi ang iniisip. Matapos kong gamutin ang sugat n'ya ay naalala ko ang phone ko. Mabilis ko itong kinuha sa bulsa ng jeans ko at sinubukang buksan

  • The CEO’s RANSOM    CHAPTER ONE

    Celeste's POV: Dali-dali kong pinarada ang sasakyan at pumasok sa isang club kung nasaan ang boyfriend ko. Habang naglalakad ay sinusubukan ko s'yang kontakin dahil simula kaninang umaga ay hindi na s'ya sumasagot sa akin. Nagkaroon kasi kami ng away at halos isang linggo na kaming hindi okay. "Come on, pick up," mahinang sambit ko na para bang nawawalan na ako ng pag-asa. Nang makarating ako sa loob ay napahinto ako. Sobrang daming tao, maingay at madilim kaya naman nahihirapan akong makakita. Nang may makabangga sa akin na babae ay nabitawan ko ang phone ko na lumagapak sa sahig. "Why are you even standing in the middle?" mataray na sambit nito sabay umirap at naglakad papalayo. Napalunok ako at pilit na pinipigilan ang luha na kanina pa gustong tumulo. Inabot ko ang phone ko at nakitang crack ang screen nito, hindi na rin bumubukas. Napabuntong hininga ako at pagtingala ko ay saktong nakita ko si Jacob na kaibigan ng boyfriend ko. May kasama s'yang isang babae na mahaba ang bu

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status