LOGINCeleste's POV:
"Omg, ipapakilala na daw yung magiging bagong CEO natin," excited na sambit ni Reese habang naglalakad kami papunta sa parking area. "I heard some rumors na he's handsome and really tall plus maganda katawan!" "Yung laway mo, baka tumulo," biro ko sa kan'ya sabay huminto sa tapat ng sasakyan n'ya. "Parang nagbago isip ko, ayaw na kitang isabay-" "Joke lang. Ito naman, hindi mabiro." "Whatever, hmp." Pumasok na kami sa sasakyan n'ya at nagsimula na s'yang mag-drive. Ihahatid niya ako malapit sa tinutulyan ko dahil nasa car repair ang sasakyan ko. Bigla kasi na flat kahapon at pakiramdam ko ay si Henry ang may gawa non. Pano ko nalaman? nag-text siya sakin at nag-aya na ihatid ako. Napabuntong hininga ako sabay napasandal. Hindi ko na lang ginawang big deal ang ginawa n'ya. I don't want to waste my time on him. For sure magsasawa naman s'yang magpapansin sa akin. "Loko-loko talaga 'yang ex mo no?" natatawang pagbasag sa katahimikan na sambit ni Reese. "Mayaman nga pero sobrang isip bata at babaero pa. Ano ba kasing nakita mo don?" Anong nakita ko kay Henry? It was because of my father, I had to date that manchild. "You'll know pagna-in love ka na rin," sagot ko na lang sa kan'ya dahil honesty, hindi ko alam ang sasabihin dahil hindi ko naman talaga gusto si Henry. Nagpatugtog kami ng paborito naming kanta at habang nakikinig ay hindi ko namalayang nasa kanto na pala kami ng apartment na tinutuluyan ko. "Dito na lang Reese," sambit ko sabay sinuot ang bag ko at hininto naman n'ya ang sasakyan. "Thanks for the ride! At dahil dito, may free coffee ka bukas." Ngumiti ako sa kaniya. "Wow! Sana free cheesecake din." "Heh. Tama na ang coffee." Bumaliktot ang ngiti ko sabay lumabas na sa sasakyan n'ya. Nagpaalam kami sa isa't isa at nagsimula na rin akong maglakad papunta sa apartment ko. Mga limang minuto pa ang layo nito. Hindi na ako nagpahatid kay Reese sa mismong building ng apartment ko dahil ayokong malaman n'ya kung saan ako nakatira. Maling building address ang binigay ko sa kan'ya. Dumaan ako sa maliit na eskinita dahil shortcut ito at dahil gusto ko na ring makauwi agad at magpahinga. Habang naglalakad ay naramdaman kong may mga sumusunod sa akin. Umakto akong walang alam at nagpatuloy lang sa paglalakad. Kinuha ko ang phone ko sa bag at pasimple na itinaas ito sabay hinarap sa mukha ko para makita sa reflection ng screen ang mga tao sa likuran ko. Nakita kong may tatlong lalaking nakasuot ng itim ang sumusunod sa akin. Napalunok ako at naalala ang sinabi ni Liam sa akin. Napangiwi na lang ako dahil sigurado akong may kinalaman ito sa kan'ya. Binilisan ko ang paglalakad at nang makakalabas na ako sa maliit na eskinita ay saktong may isang lalaking nag-aabang dito kaya naman napaurong ako. Sht.. "Sino kayo?" Nagsimulang bumilis ang tibok ng puso ko. "Our identity doesn't matter, young lady," sambit ng lalaking nasa unahan ko. Nakasuot ito ng facemask kaya naman hindi ko makita ang mukha nito pero kita ko na malaki ang katawan at matangkad ito. "Touch me and all of you will end up dead," seryoso kong saad sabay nilapag ang bag ko sa sahig dahil magiging hadlang ito sa laban. "What are you gonna do? It's one versus four," napapailing na sambit nito sabay tumingin sa tatlong lalaki sa likuran ko at tumango. "We don't have enough time. Let's make this quick." Nang maramdamang papalapit sa akin ang tatlong lalaking ay tumakbo ako papunta sa pader at isinipa ang paa ko rito upang makatalon ng mataas. Habang nasa ere ay pinagmasdan ko sila na mukhang namangha sa ginawa ko. Inihanda ko naman ang sarili sa pag-landing sa likod nila. Naunang tumama ang paahan ko sa lupa at sumunod ang aking kamay. Narinig kong pumalakpak ang isa sa kanila. "Not bad. This is just as what we're expecting." Napakunot ang noo ko nang marinig ang sinabi n'ya. "Anong ibig mong sabihin?" naguguluhan kong tanong. Hindi s'ya sumagot at bigla na lang sumugod ang tatlong lalaki sa akin. Bawat atake nila ay naiiwasan ko pero dahil sa marikit na daanan ay nahawakan ako ng isa sa kanila sa braso. Agad kong inikot ang katawan ko at nang makapunta ako sa likuran ng lalaking ito ay hinawakan ko ang bisig nito at malakas na inikot ito dahilan para mabali ang buto n'ya. "Fck!!"sigaw nito sabay napaatras habang nakatingin sa binali kong buto niya. "Get her!" Sigaw ng lalaking naka-face mask. Mabilis na lumapit sa akin ang dalawa. Nahawakan nila ako sa magkabilang braso ko but this is not the end. At the age of 6, my parents trained me how to fight and 5 years later, I almost died when my mother fought me without any mercy. I was just a child when I got introduced into the violent environment. I was used seeing blood and chaos. Pumikit ako at nag-ipon ng lakas. Nang makuha ko na ang kailangan kong lakas ay dumilat ako at hinawakan sa bisig ang dalawang lalaki sa magkabilaan ko. I was getting ready to throw them at once. "Just accept your defeat already. You can't run away from him anymore." Hearing these words made my blood boil even more. So.. it was him and not because of Liam. "I am Yami, daughter of him and yet, you dare to fight me?" seryoso ko itong tinitigan at mabilis kong binalibag ang dalawa sa sahig. Rinig ko ang malakas na pagtama ng kanilang katawan sa sahig. Naunang tumama ang kanilang batok at sumunod ang kanilang likuran. Sigurado akong hindi na sila makakatayo pa matapos nito. "It is a pleasure to fight you, Ms. Yami." Napunta ang tingin ko sa boss ng tatlong nakalaban ko. Marahan itong naglakad papalapit sa akin. "We apologize for our actions but we are just following his order." Biglang may dalawang motor ang sumulpot sa likuran n'ya at pumasok sa eskenita. Nakasuot din ang mga ito ng itim. Sht. Paano ko sila tatakasan? "Also, he said we can do anything to you. He doesn't care if you get hurt as long as we'll bring you to him." Lumingon s'ya sa dalawang nakamotor at tumango. Agad kong inihanda ang sarili at hindi pa nila ako hinahabol ay mabilis na akong tumakbo. They're on a fcking motor! Of course kailangan ko agad kumilos kung hindi mahuhuli nila ako. Habang tumatakbo ay rinig na rinig ko ang malakas na makina ng motor nila. Nang may makita akong pahabang kahoy na upuan ay mabilis ko itong iniharang sa daan at nakita kong napahinto sila. Ngumisi ako at nag-bad finger pero mukhang bad move dahil mas pinalakas nila ang harurot ng makina nila na para bang handang talunan ng mga motor nila ang upuan. Napalunok ako at nang makitang paandar na sila muli ay mabilis akong tumakbo. This is how cruel my family is. They don't care about you as long as they get what they want. "Fck.." bulong ko sa sarili at nang malapit na ako makalabas sa eskenita ay saktong may itim na sasakyan ang huminto. Agad akong napaatras at napalingon sa likuran ko. What the hell?! They're almost near me! I am trapped! "Celeste!" Biglang bumukas ang pinto at napakunot ang noo ko nang makita kung sino ang nasa loob. "Liam?!" Bakit s'ya nandito? anong ginagawa n'ya dito? "Damn it! Get in! Bilisan mo!" hindi mapakali n'yang sambit. Agad naman akong pumasok sa loob at nanlaki ang mga mata ko nang makitang muntik na kaming mabunggo ng mga nakamotor, mabuti na lang ay agad na napaandar ni Liam ang sasakyan.Liam Horton’s POV: Celeste’s and I are done eating and I’m back in my office to do my work. While scanning the documents she sent me earlier, I couldn’t stop thinking about her background. Binuksan ko ang drawer sa kanan ng table ko at kinuha ang itim na folder. Binuksan ko ito at bumungad sa akin ang litrato ni Celeste. She studied abroad and everything there seems normal and after graduating, she went here to the Philippines and met my nephew, Henry. Henry helped her get in the company and together they dated for almost a year. Along the investigation, nalaman ko mga kalokohan na ginawa n’ya kay Celeste and to be honest? I feel bad for her. Mabuti na lang at natauhan s’ya, she left Henry and that man deserves the humiliation he’s been going through. Mabilis na lumipat ang mata ko sa phone ko nang tumunog ito. Henry’s calling. “Get out there. Now.” His voice sounds mad.“Why don’t you come in my office?” Tanong ko. “I’m busy and I don’t have time for you,” Walang ganang sabi ko s
Apat na oras na akong nakatutok sa computer at binabasa ang mga emails para sa company namin. Sumandal ako as swivel chair at huminga nang malalim. Sobrang tahimik dito at hindi ako sanay na walang tagadaldal sa akin na si Reese. Nang maramdaman kong nag-vibrate ang phone ko ay mabilis ko itong kinuha. Nakita kong may message si Kenzo sa akin. Napakunot ang noo ko dahil bihira lang s’ya magparamdam at alam n’yang iniiwasan ko s’ya dahil nagtatrabaho s’ya sa tatay ko, ang pinakasinusuklaman kong tao. Binuksan ko ang message at binasa ito. Yami, can we meet? Are you available tonight?Bakit nakikipagkita s’ya sa akin? And tonight? “You’ll go home with me tonight.” Biglang nag-flashback ang sinabi ni Liam sa akin kanina. Nag-vibrate ulit ang phone ko at tinignan ang bagong message. I just need someone. I’ll wait for you exactly at 12 AM sa favorite place natin. Kenzo is a special friend of mine. Hindi lang basta kaibigan, he’s like a brother to me. He was the one with me during my
Celeste’s POV:“Good morning Sir Liam,” bati ng mga empleyado na nakakasalubong namin pagkalabas namin sa elevator at tumatango lang naman si Liam bilang sagot sa kanila. Nandito na kami ngayon sa building ng company, naglalakad sa isang napakahabang hallway papunta sa office n’ya. “Celeste!” Nang may kumalabit sa likuran ko ay napahinto ako at napalingon. “Bakit nandito ka sa 23rd floor?” Nakakunot noong tanong ni Reese habang may yakap-yakap na puting folders. “Teka, sino ‘yang kasama mo-“ hindi n’ya natapos ang sasabihin nang mapalingon na rin si Liam sa kan’ya. “I’ll give you a minute to talk to your friend,” mahinang bulong ni Liam sa akin tapos ay humakbang papalayo sa amin habang nakatingin sa kan’yang relo. “Who’s that?” Nakangiting tanong ni Reese habang sinisilip si Liam, “pogi ah? Matagal naba s’ya nagtatabaho dito? Bakit ngayon ko lang s’ya nakita?” “Teka, isa-isa lang.” Sunod-sunod ang tanong n’ya at hindi ko alam kung papaano sasabihin kung sino si Liam dahil hindi
Kenzo’s POV:“Mga walang kwenta!” Sigaw ni Tito Rey nang i-report ng isang tauhan n’ya ang nangyari sa mga pinadala n’yang lalaki para pauwiin si Celeste. Dalawa ang patay sa kanila dahil sa tama ng baril habang ang iba naman ay injured at nagpapahinga sa hospital. “Ni hindi n’yo man lang inalam kung sino ang tumulong kay Celeste!” Nilabas ni tito ang baril n’ya sa coat at tinapat ito sa tauhan. “Sir! Maawa po kayo!” Agad itong lumuhod at nagmakaawa. “Huwag n’yo po akong patayin. May asawa at anak ako..” yumuko ito at habang pinapanood ko s’ya ay kitang kita ko sa panginginig ng katawan n’ya ang natatakot na nararamdaman, “ako na lang po ang inaasahan nila..” Tumayo ako kaya naman napunta sa akin ang atensyon nilang dalawa. Naglakad ako papalapit sa kanila at tumayo sa likuran ng tauhan.“I will do it.” Napataas ang kilay ni tito nang marinig ang sinabi ko. “I will find whoever that bastard is. Just give this man a second chance.” Ngumisi s’ya at marahan na binalik ang baril sa loo
Naalimpungatan ako nang marinig kong may kumakatok sa pinto. Pagkadilat ng mga mata ko ay napabalikwas ako ng upo at naalala ang nangyari kagabi. Tinignan ko ang oras at nakitang 6 AM pa lang ng umaga. Lumingon ako sa pinto at napasimangot. Bakit ang aga naman n’yang mambulabog? Mamayang 10AM pa ang pasok ko sa trabaho. Argh. “Sandali lang!” Mabilis akong tumayo at humarap sa salamin. Inayos ko ang buhok ko at siniguradong walang muta ang mga mata. “Good Morning-“ hindi ko natapos ang sasabihin nang makitan isang maid pala ang kumakatok. “Good morning, Ms. Celeste. Pinapagising napo kayo ni Sir para mag-asikaso at saluhan s’ya mamaya sa breakfast.” Napatingin ako sa paperbag na hawak n’ya nang iabot n’ya ito, “pinapabigay din po pala ito ni Sir. Wala daw po kasi kayong extra na damit ngayon kaya ito ang susuotin n’yo.”Tinanggap ko ang paperbag at ngumiti, “thank you po.” “7 am po ang breakfast at ayaw na ayaw ni Sir na may nale-late.” “Sige po, bibilisan ko na pong kumilos.” Sin
Celeste's POV: "Tell me if you want anything here to be changed. I'll let my men know."Ginala ko ang paningin rito sa kwarto. Kulang cream ang pader at ceiling habang light gray naman ang tiles. May kama, vanity mirror, full body mirror at may dalawang pinto sa kanan na sa tingin ko ay para sa bathroom at sa walk-in-closet. To be honest? This is all not bad. "Hindi ba sobra-sobra to?" Tanong ko habang nakatingin sa kama na queen sized at mukhang mas malambot pa sa kama ko sa apartment! Excited na ako humiga rito at matulog."May.. gusto ka bang ipabawas?" Napakunot ang noo ko nang marinig ang tanong ni Liam. Agad akong lumingon sa kan'ya, "Hindi naman sa ibabawas.." napakagat ako sa labi. Wala akong gustong ipabawas dito dahil lahat ng gamit dito ay gusto ko pero kailangan kong umakto na sobra ang mga ito. "I just think.. parang sobra tong binibigay mo sa'kin." Pero please Liam, huwag mong bawasan yung mga gamit dito! Narinig kong napabuntong hininga s'ya sabay humakbang papalapi







