Share

CHAPTER 6

Penulis: Masayahing Iha
Kinabukasan...

Napilitan si Lorien na kanselahin ang plano niyang isama si Jacey, dahil kung isasama niya ang babae, mapipilitan din siyang isama ang babaeng pinili ng kanyang ina. Bukod pa roon, kailangang papasukin din ang babaeng iyon sa kumpanya.

Siguradong kaguluhan ang aabutin nila.

Kaya't sa halip, kasama lamang niya ang dalawang assistant sa pag-inspeksyon ng proyekto. Sa totoo lang, hindi naman talaga kailangang abutin ng tatlong araw ang pagbisita. Gusto lang sana ni Lorien na makabonding si Jacey.

Pero dahil hindi siya sumama, pagkakatapos ng trabaho ay agad siyang bumalik ng Maynila sa araw ding iyon.

Pagbalik niya, hindi siya nagsabi kahit kanino. Nanatili siya sa condo unit na matagal na niyang nabili sa gitna ng lungsod. Dati, habang nabubuhay pa ang kanyang ama, madalas siyang tumuloy doon. Pero simula nang mawala ang ama niya, umuuwi na siya sa bahay para samahan ang kanyang ina.

Lumipas ang isang araw...

Isinantabi niya ito bilang pahinga. Simula nang dumating siya kahapon, hindi siya lumabas ng condo. At hindi rin niya maiwasang maalala ang babaeng minsang tumira roon kasama niya. Kahit pa iniwan siya nito kapalit ng malaking halaga mula sa kanyang ina, hindi niya mapigilang balikan sa isip ang nakaraan.

Pilit niyang inaalis ang mga alaala, dahil ang totoo, pinili nito ang pera at hindi ang pag-ibig. Kaya mula noon, nawalan na siya ng tiwala sa mga babae. Para sa kanya, iisa lang ang gusto ng mga ito—pera.

Ngunit hindi rin siya nagtagal sa pamamahinga. Kinailangan niyang bumalik sa kumpanya dahil sa dami ng responsibilidad. Hindi lang basta pagpapatakbo ng negosyo sa gitna ng matinding krisis sa ekonomiya, kundi pagiging lider din ng libo-libong empleyado.

Pagkapasok niya sa kanyang opisina, biglang tumunog ang cellphone niya. Pagkakita pa lang sa numero, alam na niyang may nagsumbong sa ina niya na nakabalik na siya.

“Hello, Mom?”

[Lorien, umuwi ka ngayong gabi. Sabay tayong kumain.]

"Mom, hindi na po ako bata."

[Kaya nga eh. Kung bata ka pa, malamang pinalo na kita ng walis ngayon.]

"Mom, may trabaho po ako. Kailangan ko na pong ibaba."

Sabay baba niya ng tawag. Nakasimangot siya habang iniisip kung paano niya mapapaurong ang ina sa mga kabaliwan nitong plano.

"Pakitawag mo nga ang bagong sekretarya papunta rito." Sabi niya sa assistant sa labas ng opisina. Kaya agad namang pinapasok ni Kate ang kanyang kapatid na babae.

Kumatok naman si Jacey bago pumasok.

"Come in."

"Sabi ni Ate Kate, pinapatawag n’yo raw po ako," mahinahong sabi ng dalaga nang makita na hindi agad nagsalita ang lalaki.

"Ikaw si...Jacey...Jazem-haire?"

"Muntik na kayong tumama.”

"Wala akong oras para hulaan ang pangalan mo. Bakit hindi ka na lang nagpakilala gamit ang normal na pangalan?"

"Eh kasi po, ayokong gayahin ang iba."

"O siya. Paano ba talaga isinusulat ang pangalan mo?"

Hindi dahil hindi niya kayang hanapin online, pero ang daming lumalabas na bersyon. Gusto niyang marinig mismo mula sa kanya, para kung sakaling pagdiskitahan na naman siya ng ina, may masasagot siya.

"Jazemhaire lang po ang pangalan ko."

"Eh ano ‘yung mga puro vowels sa dulo, paano i-pronounce‘yon?"

"Bakit niyo po gustong malaman?"

Alam naman niya kung bakit interesado ang lalaki sa pangalan niya, pero malas lang niya at siya ang nandoon nang banggain ng lalaki ang ina niya.

Tiningnan siya nito nang diretso, walang imik. Pero sapat na iyon para malaman niyang hindi ito natuwa sa pagtataray niya.

"Ja-zem-hair po."

"Ah, Ja-zem-her. Hays, Bahala na nga."

Mukhang sinusubukan nitong buuin sa isip kung paano nga ba ipagdugtong ang mga letra.

"Po?"

"Gusto ko lang sanang tanungin tungkol sa usapan natin nung isang araw."

"Sinabi ko na po na hindi ako tatanggap ng kahit anong alok."

"Ang tigas ng ulo mo rin. Kung tinanggap mo ang alok ko, hindi mo na kailangang magtrabaho ngayon."

"Pasensiya na, gusto ko talagang magtrabaho. Kung ‘yon lang po ang sasabihin niyo, babalik na po ako sa desk ko."

May gano’n pa palang babae—hindi interesado sa pera niya. Isa na namang beses na tumanggi ito sa alok niya at lumabas ng opisina nang walang pakialam. Napatingin na lang ang lalaki habang papalayo ito, malalim ang iniisip.
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • The CEO's Wallflower: His Wife in Name Only   CHAPTER 100

    "Nakita ko yata ang asawa mo nung araw na ‘yon suot ang uniporme ng hotel, di ba?" tanong ni Bianca para lang makasiguro, dahil nagulat siya nung ipinakilala ni Derrick ang babaeng iyon bilang asawa niya. Matagal na rin kasi niya itong sinusubaybayan mula pa noong estudyante pa sila."Oo, nagtatrabaho siya dito sa hotel na ‘to.""Bakit hindi man lang alam ng barkada natin?"Hindi na sumagot si Derrick, dahil kahit siya mismo nalilito pa rin sa sarili niya. Ang bilis ng mga pangyayari, mula nung araw na ikinuwento ni Jacey ang tungkol kay Fidel, halos kalahating buwan pa lang ang lumipas pero ganito na kalakas ang nararamdaman niya. Hindi naman sa wala pang ibang babae na pumasok sa buhay ni Derrick, pero wala talaga siyang pinansin dati — ngayon lang siya nagkaganito. Habang nag-iisip siya, patuloy lang silang naglalakad ni Bianca hanggang mapansin niya na nasa harap na sila ng isang kainan sa hotel."Magandang araw po, manager."Saan na naman lumipad ang isip niya? Hindi niya talaga

  • The CEO's Wallflower: His Wife in Name Only   CHAPTER 99

    "Huh??” Namula ang mukha ni Gabriela na nasa ibabaw niya nang singilin siya sa halik. Akala niya makakaatras siya, pero dahan-dahan niyang inilapit ang mukha at idinikit ang labi sa kanya.Pero hanggang doon lang ang ginawa niya, magkadikit lang ang kanilang mga labi, at ramdam nila ang hininga ng isa’t isa na nagsasalubong, kaya hindi na napigilan ni Derrick. Hinawakan niya ang baywang ng babae para ihiga ito at saka siniil ng halik na puno ng pananabik. Pinasok ng dila niya ang loob ng bibig ng babae."Umm.." Napapitlag si Gabriela sa halik na iyon lalo na nang mapansin niyang ang kamay ni Derrick ay napahawak sa dibdib niya nang hindi sinasadya.Mabilis na inalis ni Derrick ang kamay at kumalas sa halik, pero bago pa siya makabangon ay hinawakan siya ni Gabriela."Isa pa," bulong ng babae sabay pikit ng mga mata para hayaang halikan siya ulit."Sa pagkakataong ito, hindi ko maipapangako na mapipigilan ko ang sarili ko.""Ha?" Napadilat si Gabriela nang marinig iyon, pero huli na dah

  • The CEO's Wallflower: His Wife in Name Only   CHAPTER 98

    “May pinagpalit ka na bang ganito dati?” hindi napigilang tanungin ni Derrick, dahil kung tutuusin, ang dali-dali nitong gawing kapalit ang isang halik.Mula sa pagkakapikit ng mga mata ay napadilat si Gabriela nang marinig ang tanong na iyon. Tumayo siya mula sa upuan at diretsong lumabas ng kainan, halatang galit sa tanong na iyon.Hindi masyadong nakatingin ang mga tao sa loob ng Restaurant No.3 dahil alam nilang siya ang manager, pero may ilan pa ring pabulong na nag-usap, lalo na at naka-uniform si Gabriela bilang staff ng Restaurant 1, samantalang parang napakalapit nila sa isa’t isa.Hindi siya sinundan ni Derrick palabas, at hindi rin siya lumingon. Ipinagpatuloy niya ang pagkain dahil ilang subo pa lang ang nakakain niya.Bago bumalik sa trabaho, dumaan muna si Gabriela sa banyo. Tumitig siya sa salamin nang matagal. Hindi naman siguro masama ang tanong niya, naisip niya. Pero bakit ang dali niyang alukin ang sarili ng halik? Palitan ba talaga iyon, o gusto lang niya siyang h

  • The CEO's Wallflower: His Wife in Name Only   CHAPTER 97

    Pagkahiwalay kay Derrick, bumalik si Gabriela sa isang bahagi ng kainan.“Daisy.” Lumapit si Gabriela habang si Daisy ay nagpaalam na sa mga kasamahan niya sa kainan. Si Lannie at ang bagong empleyado naman ay halos hindi makapaniwala, at pagbalik para kunin ang kanilang mga gamit ay dumiretso sa HR.“Pasensya na sa nagawa namin,” hindi nakalimutang humingi ng tawad ni Daisy kay Gabriela sa lahat ng nagawa niyang sobra.“Saan ka pupunta?” Tanong ni Gabriela.“Eh pinaalis na ako, kaya kailangan ko nang maghanap ng ibang trabaho.” Pagkasabi ni Daisy ay nagmadali na itong lumakad.“Sandali lang,” hinabol siya ni Gabriela, alam niyang si Daisy ang nagtataguyod sa mga magulang at anak niyang iniwan na ng ama.“Ano yun?”“Hindi mo na kailangang umalis, magtrabaho ka pa rin dito.”“Ano?” Mula sa pag-iwas ng tingin ay napalingon bigla si Daisy kay Gabriela.“Hindi mo na kailangang umalis, dito ka na lang magpatuloy.”“Pero pinaalis na ako ng manager.”“Ako na ang kakausap sa manager,” sagot ni

  • The CEO's Wallflower: His Wife in Name Only   CHAPTER 96

    “Sa akin po ba kayo makikipag-usap?” Kilala ni Gabriela ang matandang babae na ito, dahil noong araw na iyon ay nakita niya itong kasama ang nanay ni Michelle, na siyang may-ari ng hotel na ito.Mabilis na lumapit si Derrick para tingnan kung sino ang gustong makipag-usap kay Gabriela.“Magandang araw po,” bati niya sabay taos-pusong paggalang, dahil ipinakilala na sa kanya noon ni Michelle ang tiyahin nito.“May kailangan po ba kayo, Tita?” pero bago pa sila makapagsimula, narinig na nila ang boses ni Michelle na papalapit.“Michelle?”“Nagtatanong po ako kung anong sadya ninyo rito, Tita?”“Fidel?” habang naguguluhan ang lahat kung ano ba talaga ang paksa, napansin ni Gabriela na parating din si Fidel.“May nangyayari ba rito?”Balikan natin nang kaunti… Pumunta si Madame Hillary para kausapin sana si Gabriela sa dining area dahil may mahalagang gustong sabihin, pero sinabing pinapatawag siya ng manager. Samantala, gusto rin ni Michelle na makausap si Derrick, at nang makita ni Fid

  • The CEO's Wallflower: His Wife in Name Only   CHAPTER 95

    “Sa iyo ba ang bag na ito, Gabriela?” tanong ni Daisy habang nakatingin kay Gabriela.“Oo,” sagot niya habang pinagmamasdan ang mga kasamahan sa trabaho na naroon. Hindi siya ang kumuha ng kwintas, sigurado siya roon. May naglagay lang sa bag niya, at malamang alam iyon ng mismong may-ari ng kwintas.“Hindi na kailangan pang pagod ng boss sa paghahanap ng katotohanan,” sabat ni Lannie na agad napatingin kay Derrick, kasabay na napatingin din ang lahat. Pati si Gabriela ay napatingin sa kanya.“Hayaan n’yo na, kami na sa departamento ang aayos nito, huwag na natin idamay si Manager,” sabi ni Daisy na halatang nahihiya.“Hindi puwede,” sagot ni Derrick. “Kapag kumalat ito sa labas, hindi maganda sa pangalan ng hotel.”“Tama kayo, Manager,” dagdag ni Lannie. “Pero sa tingin ko dapat paalisin na natin siya. Simula nang dumating siya, puro problema lang ang dala. Siguro pati yung nawalang gamit ng guest, siya rin ang kumuha.”“May gusto ka bang sabihin?” tanong ni Derrick kay Gabriela nang

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status