Sa tingin niya ay masiyadong mayabang itong si Adam Sebastian Castillo. She never meets before a guy as vulgar as he.
"You own this place?" Bigla niyang naisipan na itanong dito. She wanted to hide the sarcasm in her voice, but she just can't.
"Yeah, this place is the epitome of a paradise for me," he then gave her that devil laugh of him, at parang uminit ang dugo niya sa ulo sa sagot at sa tawa nito na animo'y wala itong pakialam kung hindi kaaya-aya ang sagot nito.
Tumaas ang kilay niya sa isinagot nito. She wonders how could be this man became successful in business kung ganito ang way nito na kausapin ang isang tao na ngayon pa lamang nito nakaharap ng personal. Walang touch of finesse. Masiyadong garapal ang kilos, pananalita, at pananamit.
She had once met his cousin Corvette Lane Castillo, noong ma-interview niya ito sa programa niya. May similar din naman ang ugali nitong si Adam sa pinsan na si Corvette, but Corvette is soft spoken, desenteng manamit, at may class ang paraan ng pananalita nito. Hindi din niya alam, baka pakitang tao lang din ni Corvette 'yon dahil nasa National TV sila, idagdag pa na kailangan nitong palaging mabait sa paningin ng mga tao dahil isa itong Mayor sa kanilang bayan. Or maybe this Adam is really don't care about what other seen him as a person?
Teka nga, bakit naman niya pinoproblema ang bagay tungkol sa Adam na 'to? Ngayong gabi lamang niya ito una at huling makikita para guluhin niya ang utak niya tungkol sa pagkatao nito.
Tumikhim siya at bahagyang umatras para ilayo ang sarili niya sa malapad na katawan ni Adam.
"Don't you think na masiyadong maingay ang lugar mo na 'to, Mr. Castillo?" She flips her hair away from her face at matapang na hinarap ito.
"Pumunta ka dito para pumuna ng malakas na tugtog sa lugar ko, Miss Salvatore? Sasabihin mo ba sa programa mo na nagmamay-ari ako ng isang lugar kagaya nito? Well, I'm telling you this, tonight and right now, I don't care!" Inisa-isa talaga nitong binigkas ang bawat kataga sa huling sinabi nito. Nagbubuga din ito nang usok nang sigarilyo nito na animo'y malayo ito sa kanya, which she hated more.
Parang may pakiramdam siya na first time niyang magpakabayolente kung patuloy niya lang na kaharap itong si Adam.
"Excuse me?!" Pasigaw na tanong niya dahil nagkataon na lumakas pa ang musika.
"Moderno na ang panahon ngayon, don't act as if we're still on our 80's." His laughs echoed to the whole place, nangingibabaw sa malakas na musika. Parang nang-aasar ang paraan ng pagtawa nito na ikinainis niya pa lalo.
"This place isn't for me, Margo!" Binalingan niya ang kaibigan na hindi niya alam na wala pala yata itong alam sa pinag-uusapan nila ni Adam, dahil naabutan niya pa itong nakatulala at tila nanaginip nang gising na nakatitig lang kay Adam. That hit her anger even more. Mapapaaway na pala siya ay wala naman ito sa sarili nitong katinuan.
"Let's go home, Margo!" Bahagya niyang tinampal ng mahina ang pisngi nito. Natauhan naman ito at hinimas ang pisngi na natampal niya.
"Ano nga pala ang sabi mo, Yna?" Kulang na lang ay kutusan niya ito dahil sa pagkainis na nararamdaman niya kay Adam at dumagdag pa ito.
"Whether you like it or not ay uuwi na tayo!" Hindi na siya muli pang tumingin kay Adam, dahil kapag gagawin niya 'yon ay sigurado siya na lalo lang siyang makaramdam ng stress.
Dali-dali siyang humakbang palayo at iniwan ang nakatunganga na si Margarico. Bahala ito sa buhay nito kung gusto pa nitong mananatili sa mala-impyerno na lugar na ito, basta siya ay hindi na kinaya pa ang manatili doon kahit isang minuto lamang ng buhay niya.
Hihintayin na lamang niya ito sa loob ng sasakyan, she feels safer inside the car than this place own by Adam Sebastian Castillo. At kung hindi na niya kakayanin ang maghihintay doon ay mauuna na siyang uuwi. Marami namang taxi sa labas.
"You hate it here? I'm warning you, Yelena sweetheart, you will fall into this hell! I'll make it soon. Very soon!"
Nagpupuyos pa lalo ang kanyang damdamin nang marinig niya ang pasigaw na sinabi ni Adam sa kanya. How dare him!
She hate him so bad. Mas tumindi pa 'yon noong marinig niya ang tila chorus na tawanan ng isang grupo na nakaupo 'di kalayuan kung saan si Adam nakatayo.
She heaved a sigh. Liningon niya ang grupo na nakitawa kay Adam para bigyan ang mga ito ng masamang tingin kahit hindi siya sure kung makikita ng mga ito 'yon dahil nga may kadiliman ang lugar na ito.
How come she didn't see them there this past few minutes? Talaga bang nakuha ni Adam ang buong atensyon niya na hindi siya aware sa paligid niya?
Kasi ang grupo na 'yon na parang proud sa sinabi ng walang hiya na si Adam ay kapamilya lang pala nito. Kapatid at mga pinsan nito! She even saw the Contreras men there! Pati si Corvette Lane na kanina lang ay sinabi ng utak niyang mabait ay nandoon din pala at nakiki-cheer din sa pinsan nitong sira ulo! Damn, them!
Parang gusto niyang magwala dahil sa galit, pero sa huli ay pinili niya ang kumalma na lamang at nagdadabog na linisan ang lugar na 'yon. Ang lugar kung saan ginamit na lungga ng mga demonyo na alagad ni Adam Sebastian!
Pagdating niya sa sasakyan ay mabilis niyang kinapa ang susi ng sasakyan sa bulsa niya. Natampal niya ang kanyang noo nang wala siyang makapa sa kanyang bulsa at maalala na nandoon pala kay Margo ang susi ng kanyang kotse.
Napasandal siya sa kotse at napatingala sa madilim na kalangitan. Wala siyang nakita ni isang bituin sa langit parang nakikisimpatiya sa damdamin niya na madilim dahil sa paghaharap nila ni Adam.
Maya-maya pa ay may idea na umilaw sa kanyang utak. Naipitik niya ang kanyang daliri sa kawalan at sumilay ang isang ngiti sa kaniyang mga labi.
She is thankful because her phone is in her pocket. Kinuha niya 'yon at nag-dial ng numero ng kanyang boyfriend. Tutal ay napag-usapan naman nila kanina na doon ito maghahapunan sa kanilang bahay. Maybe this is not too late to cancel it. Hindi pa naman malalim ang gabi at hindi pa umabot ng isang oras noong matapos ang programa niya.
Hindi nagtagal ay sumagot naman ito kaagad. But to her surprised hindi ang boses ni Harold ang nasa kabilang linya. Babae ito at parang familiar ang boses sa kanya!
Hindi siya pamilyar kung saan sila sumusuot ni Adam hanggang sa marating nila ang likod ng building niya. Walang kahit na anong establishment pa sa bahaging iyon kaya walang tao ang nagagawi roon. At nagpapasalamat siya nang makita niya ang maliit na back door ng building. Nag-aalala silang sinalubong ng guard na nakapuwesto roon. "Kanina pa ba ang mga 'yan?" tukoy niya sa mga taong nasa labas. "Oo, ma'am. Hindi namin alam kung bakit bigla silang napasugod," sumbong nito. Palihim din itong napatingin kay Adam at nagtataka kung bakit niya kasama ngayon ang binata. Maagap namang pumagitna si Adam. Mabilis nitong nabasa ang may malisya na titig ng guwardiya rito. "Miss Salvator was having a meeting with me when someone called her to rush over here. So, I decided to drop her here." Pagkatapos nitong magsalita ay balewala itong kumuha ng yosi sa gold plated cigarette case nito at sinindihan nito ng gold ding lighter nito. Binuga nito ang usok, like he doesn't care if it will disgust othe
"Sorry po sa inasal ko kanina, ma'am. Maniwala po kayo at sa hindi ay kahinaan ko po talaga ang komunikasyon. Alam po ng lahat 'yan." Sinalubong siya ni Joey nang makita siya nitong lumalakad pabalik doon. Gusto niyang ismiran ito pero ayaw niyang gawin dahil marami ang nakatingin sa kanila at baka kumalat pa ang fake news na masama ang kanyang ugali. Natilihan pa siya nang makita niyang aktong luluhod ang lalaki. Patakbo niyang linapitan ito. "Oh, no! Please, don't do that." pigil niya sa lalaki. She held his other arm. Huminga siya nang malalim at nginitian nang pilit ang lalaki. "Okay na 'yon. I maybe misunderstood you. Get up and let's eat so I can go home too." Tuwid na tumayo ang lalaki at tuwang-tuwa na tumingin sa kanya. "Talaga, ma'am? Pinapatawad mo na ako?" Tumango lang siya. And based on what she saw in his reaction, she concluded that he's really a good person. Baka totoo lang na may kahinaan lang ito sa komunikasyon. "Salamat talaga, ma'am! Salamat! Alam mo, isa ito
"I'll go now," naiiling niyang sabi. Hindi niya alam na hindi rin pala maganda ang dulot ng pagpunta niya rito, sana pala ay pinalampas na lang muna niya ang nangyaring 'yon kay Margo. Ang dating kasi ay panalo nanaman si Adam sa pagkikita nilang ito. She was just wasting her precious time talking to him. "Wait! Paakyat na ang in-order na pagkain ni Adam, wait for it and try my specialties," pigil sa kanya ni Dawson. Tiningnan niya ito pero hindi niya alam kung bakit natuon ang paningin niya kay Adam na nakatayo sa likuran ni Dawson. May emosyon siyang nababasa sa malamlam na mga mata ni Adam, if it was longing, she wasn't sure. She instantly turned her eyes away from him. Pinilit niyang ngumiti kay Dawson. "I'm glad to, but I have to go now. Don't worry, I will try to visit your place one of these days to see how delicious your foods are." Hindi niya hinintay na magsalita isa man kay Dawson o kay Adam. Mabilis niyang tinalikuran ang dalawa at tinungo ang pinto para lumabas na. Sa
Napatingin siya sa nakalahad na mga kamay ni Adam sa ere. Gusto niyang matawa dahil sa inis niya sa lalaki. Ni hindi pa nga nito inalam ang pakay niya, tapos ay bigla na lamang itong mag-declare ng pa-cater nito... at ngayon ay gusto nitong magsayaw silang dalawa? Is he insane? Is he freaking out of his head? Umatras siya, but every time she's moving backward, Adam follows her. Kinakabahan naman niyang nilingon ang pintong pinasukan niya kanina, sarado na iyon at alam niya na kahit maglupasay pa siya sa pagsigaw ay walang makakarinig sa kanya sa labas dahil obvious naman na sound proof ang malaking opisina na iyon ni Adam. Marami na rin siyang naririnig na mga bad reputation ng lalaking ito. Gusto niyang pagsisihan ang ginawa niyang pagpunta rito ngayon. "Mr. Castillo." Itinaas niya ang dalawang kamay niya sa dibdib nito at bahagya niyang itinulak palayo sa kanya ang lalaki. Masyado na itong malapit sa kanya at konting galaw na lamang nito ay didikit na ang katawan nito sa katatawan
Matapos nilang bilhin ang mga gamot ni Margo ay pinayagan na rin naman silang umuwi ni Nathan. Nagbilin na rin ito ng mga bawal at hindi para kay Margo. Mag-uumaga na nang marating nila ang bahay niya. Dahil sa pagod ay kaagad na rin naman siyang nakatulog pagkatapos siyang maglinis ng kanyang katawan at makapagbihis. Bukas na lamang niya aayusin ang lahat nang gusto niyang ayusin tungkol sa nangyaring ito kay Margo. Nakaplano na rin sa utak niya ang kanyang gagawin bukas. And it would be another tiring day tomorrow, so she should prepare now. Kinabukasan ay tanghali na siyang nagising dahil nga mag-uumaga na silang nakauwi. Nagdesisyon na siya kagabi pa na hindi na talaga siya papasok ngayon, ipinaalam na rin niya 'yon sa kanyang sekretarya kanina kaya wala na siyang ibang iisipin ngayon kundi ang plano niyang gawin. Tiningnan niya ang alarm clock niya na nasa bed side table niya, mag-aalas onse na ng umaga. Tamang-tama lang ang oras para sa nakaplano niyang gawin. Bumangon na siy
Sa hospital ni Nathaniel Contreras niya dinala si Margo kahit na ayaw na ayaw niya sana dahil alam niyang magkaibigan si Nathaniel at si Adam. Saksi ang tawanan ng mga iyon kanina sa bar ni Adam. 'Yon nga lang ay wala naman siyang ibang choice dahil ang hospital lang na 'yon ang pinakamalapit na hospital sa kanila. Ang susunod na hospital ay mahigit isang oras pa ang kanilang ibabiyahe. Pagdating sa parking ng hospital ay naitirik pa niya pataas ang kanyang mga mata dahil nakikita rin niya ang pagbaba ni Nathaniel sa sasakyan nito. The devil is a multi-tasker! Kanina lang kasi ay nakita niya itong masayang kasama ang mga pinsan nito at ang Castillo sa bar na pinuntahan nila ni Margo. She is just hoping he will not see her here now, para hindi lalong masira ang kanyang buhay. Pero dahil hindi ito ang tamang oras para sa galit niya kay Adam at sa mga kaibigan nito ay minabuti niyang bumaba na dahil kailangan niyang malaman kaagad ang kalagayan ni margo. Saktong bumababa siya nang mari