Chapter 53

“Inis ka pa rin sa akin?”

Napasimangot ako sa tanong ni Sandro. Pang-ilang tanong niya na iyon sa akin at obvious naman sa hitsura kong naiinis pa rin ako. Hindi ko alam kung manhid siya o gusto niya lang mang-asar.

“Dapat Ira, hindi ka naiinis. Dapat ako. Ako yung hindi mapakali magmula pa kanina dahil hindi mo sinasagot ang phone mo.”

Huminto ako sa paglalakad at tumingin nang diretso sa kaniya. Kapapasok lang namin ng kaniyang bakuran at narito kami sa sementadong pathway na napapagitnaan ng mga well-trimmed na santan. Humugot ako ng malalim na hininga at pinaningkitan siya ng mata.

“You shouldn’t have done that, Sandro.”

“Why? Ayaw mo bang hinahalikan kita sa harapan ng ibang tao? Nahihiya ka ba o kinahihiya mo ako?”

Ang kaninang palaban na ekspresyon ko ay napalitan ng pag-aalala. Hindi naman iyon ang gusto kong iparating sa kaniya. Ang sa akin lang, ayoko sanang ginaga