Kabanata 6

Andy's Point Of View.

"Mag-iingat ka rito, Aemie. Palagi akong magcha-chat sa'yo. Iyong mga paalala ko sa'yo, ha? Huwag mong kalimutan palagi," wika ko sa kaniya, nakita ko naman ang pag-ilang niya na para bang napapagod na siya sa mga sinasabi ko.

"Kagabi mo pa 'yan sinasabi, Ate. Ikaw nga dapat ang mag-ingat dahil titira ka sa isang mybahay kasama ang isang lalaki na hindi mo naman ganoon kakilala," sagot niya ngunit ngumiti lang ako.

"Nag-aalala ka pa talaga sa'kin? Para namang hindi mo alam na marunong akong sumuntok?" natatawang sabi ko.

Umaga na ngayon at maaga talaga akong bumangon para mag-impake, hindi ko alam kung ilang buwan kami na nandoon kaya naman medyo marami akong dinala.

"Baka naman pagbalik mo rito may pamangkin na ako ha?"

Kaagad ko siyang sinamaan sa narinig. "Wala sa plano ko ang pagkakaroon ng anak, diba? Wala nga akong planong magpakasal."

"Pero kasal ka na ngayon," ngumisi siya.

"Fake marriage lang, Aemie."

Sasagot pa sana siya pero nakarinig kami ng busina ng sasakyan sa labas, mabilis akong sumilip sa labas at kahit na alam ko namang susunduin ako ni kumag, hindi ko pa rin maiwasang magulat ngayong nandito nga siya sa tapat ng bahay namin. Isang puting Toyota Land Cruiser ang nakapark sa labas, nakita ko ang paglabas ni kumag at narinig ko naman ang pagsinghap ni Aemie na nasa tabi ko lang at nanonood din.

"Ate, ayan ang asawa mo?"

"Asawa sa papel," pagtatama ko.

Lumingon siya sa akin, nakangiti. "Ayos lang palang bumalik kang may bata sa tiyan, Ate. Mukhang maganda ang genes niya, makakagawa gawa kayo ng magandang pamangkin ko."

Hinampas ko siya sa narinig. "Puro ka talaga kalokohan!" singhal ko. "Oo, gwapo. Pero kinuwento ko naman kung anong ugali mayroon ang kumag na 'yon, diba? Demonyo 'yan."

"Ayos lang 'yon, Ate! Tingnan mo naman ang mukha, oh? Jackpot ka!"

Napairap ako sa narinig at dumiretso sa kwarto para kunin ang mga gamit ko. Isang malaking bag at dalawang shoulder bag ang dala ko. Mabilis ko iyong kinuha at lumabas ng bahay, nakita ko rin ang pagsunod sa akin ni Aemie.

"Hoy," pagtawag ko kay kumag dahil abala siya sa pagce-cellphone. Tumingin naman siya kaagad sa akin.

"I texted you. Tagal mong lumabas."

Umirap ako. Napaka-arte.

"Ingatan mo 'yang si Ate ha!"

Napalingon naman ako kay Aemie, pinandilatan ko siya ng mga mata ngunit ngumiti lang siya sa akin. Bakit ko ba 'to naging kapatid?

"Is she your sister?" tanong sa akin ni kumag, tumango naman ako.

Nakita ko ang paglapit niya kay Aemie, naglahad siya ng kamay at nagpakilala. "I'm Andres Cavellana."

Nilingon pa ako ng kapatid ko, may ngisi siya sa labi na parang nang-aasar. Tinaggap niya ang kamay ni kumag at nagsalita. "Aemie po, paki-ingatan 'yang si Ate, ha? At paalala ko lang, kung may gawin ka mang masama riyan, huwag mo ng subukan dahil nambubugbog 'yan."

"Aemie! Tama na 'yan!" wika ko.

"Oh really?" tanong ni kumag.

"Oo, marunong nakaaway 'yang mga basagulero rito kaya huwag na huwag kang gagawa ng masama riyan."

Hinatak ko na si kumag palayo sa kapatid ko, tinignan ko naman si Aemie. "Ang dami mong sinasabi, iyong mga paalala ko sa'yo baka kinalimutan mo na, ha? Palaging kang magchat sa akin."

Tumango naman siya sa akin, mabilis ko siyang niyakap bago ako tuluyang pumasok sa sasakyan ni kumag. Sa passenger seat ako umupo at habang paalis kami, kinakawayan ko pa si Aemie sa bintana hanggang sa tuluyan na kaming makalayo.

Napuno ng katahimikan ang sasakyan habang nasa byahe kami. Hindi ko alam kung anong dapat kong maramdaman, mabubuhay ako sa isang bahay kasama ang isang lalaking hindi ko naman kilala. Alam ko namang kaya kong protektahan ang sarili ko, pero hindi ko pa rin maiwasang kabahan.

"Hoy, ano bang trabaho mo?" pagbasag ko ng katahimikan. Nakita ko naman ang paglingon niya sa akin bago muling tumingin sa harapan.

"Why are you asking?"

Nagkibit-balikat ako. "Wala, curious lang. Alam ko namang mayaman ka, pero hindi iyon sapat para mapalitan mo basta-basta ang documents ko."

"Meaning?"

"Meaning... Hindi ka lang basta-bastang tao."

Narinig ko naman ang pagtawa niya. "Matalino ka pala."

Mabilis na nagsalubong ang kilay ko sa narinig. "Iniinsulto mo ba ako?" inis kong sabi.

"No, that's a compliment."

Inirapan ko na lamang siya. "So ano nga? Ano bang trabaho mo?"

"I'm CEO."

"Iyon lang?"

Nakita ko ang pagkunot ng noo niya. "What do you mean iyon lang? Hindi mo ba alam kung ano ang CEO?"

"Alam ko!" kaagad kong sabi, ginawa pa niya akong tanga. "Ang akala ko lang ay may iba ka pang trabaho."

"Katulad ng?"

Malakas akong bumuntong hininga. "Ewan ko, baka anak ka ng presidente o malapit ka sa gobyerno kaya naayos mo kaagad documents ko. O sobrang yaman mo lang talaga."

"I didn't know you were this curious about my life, gusto mo ba ako? I'm sorry pero hindi kita gusto."

Parang gusto ko siyang suntukin sa mukha noong narinig ko iyon. Pero hindi ko naman pwedeng gawin dahil siguradong babangga ang sinasakyan namin.

"Alam mo kumag ka talaga 'no?" inis kong sabi. "Kung ayaw mong sagutin, huwag mong sagutin. May pasabi-sabi ka pang gusto kita porket nagtatanong lang ako? Hoy, hindi nga kita type!"

"You're not my type either."

Umirap na lamang ako, wala talagang patutunguhang maganda sa tuwing nag-uusap kami kaya nanahimik na lamang ako. Hindi ko alam kung gaano kahaba ang naging byahe namin pero nakatulog ako, nagising na lamang ako noong maramdam ko ang pag-alog ng kung sinong kumag sa braso ko.

"Oo, gising na ako!" inis kong sabi dahil patuloy pa rin siya sa pag-alog. "Nasaan na ba tayo?"

Hindi niya ako sinagot kaya naman nilibot ko ang tingin sa paligid, nanlaki ang mga mata ko ng makita na dagat na sa kaharapan namin, isang napakagandang dagat.

"Let's go," narinig kong saad ni kumag bago lumabas ng sasakyan, kaagad naman akong sumunod dahil na excite ako sa ganda ng paligid.

Napangiti ako ng paglabas ay puting buhangin ang sumalubong sa lumang sneakers kong suot. Inayos ko ang aking buhok kong nagulo dahil sa lakas ng hangin.

Napatingin ako sa isang kulay puting may kalakihang bahay hindi kalayuan.

"Doon ba tayo titira?" tanong ko.

"Yeah."

Nakita ko namang hawak niya na ang mga gamit ko, kaagad kong kinuha ang mga iyon.

"Do you need help?" tanong niya pa ngunit umilang lang ako.

"Tara na," yaya ko dahil gusto ko ng makita ang bahay, nauna na akong naglakad kaysa sa kaniya.

"Wow," bulaslas ko ng makita ang bahay, ang ganda ng exterior design nito. Mayroon ding second floor at balcony.

"Andy."

Napalingon ako sa kaniya ng tawagan niya ako, hindi ko napansing nasa tabi ko na pala siya.

"Oh?" tanong ko.

"You're right. May isa pa akong trabaho."

Napataas ang kilay ko. "Bakit sinasabi mo ngayon sa'kin 'to?"

"Because you're curious. Hindi mo rin ba tatanungin kung ano 'yon?"

Napailang na lamang ako bago muling tumingin sa bahay na titirahan namin. "Hindi na, hindi naman ako ganoon ka-curious sa buhay mo at sa kung sinong tao ka."