Chapter 7: First day

Chapter 7: First day

"‘HUWAG kayong lumapit sa akin—’

Biglang tumayo sa pagkakaupo si Skylar, pinagsiklop ang kanyang mga kamao at gumawa ng kilos na parang aatake sa mga lalaking lalapit sa kanya. Sumigaw siya ng malakas, "Kahit mamatay ako, hindi ko hahayaang magtagumpay kayo sa balak n'yo!"

Pagkatapos niyang sabihin iyon, ginamit niya ang lahat ng lakas niya para buksan ang pinto ng sasakyan nang malakas. Kaysa maabuso ng mga nakakadiring lalaking ito, mas mabuti pang wakasan niya ang lahat! Mamàtay na kung mamamàtay! 

Dahil sa gulong likha ni Skylar, nagkagulo sa loob ng sasakyan, naging baliko ang pagmamaneho ng kotse kaya nauntog siya sa matigas na bintana ng sasakyan. Nahilo siya at pakiramdam niya ay may mainit na likido na dumadaloy sa kanyang noo. Hinipo niya ito at nang makita ang kanyang kamay, puno ito ng dugo.

"Hoy, bigote, ayusin mo! Huwag mong hayaang mamatay siya."

Naging maingay bigla ang loob ng sasakyan. Sa sobrang hilo, parang nakikita ni Skylar ang mga anyo ng mga tao sa paligid niya na parang lumulutang. Unti-unti itong naging parang static at nauwi sa puting image, hanggang sa tuluyang dumilim ang kanyang paningin at nawalan siya ng malay.

Pero hindi nangyari ang inaasahan niyang mangyari. Hindi siya namatay. 

Nang magising siya, hindi na siya naglakas-loob na muling magpakamatay dahil tinakot siya ng manager ng nightclub na kung mamatay siya, huhulihin nila ang kapatid niya para magbayad ng utang ng kanilang ama. 

Si Terra na kapatid niyang may sakit ang papalit sa pwesto niya at nag-alala naman siya sa kapatid. Sinabi rin nilang may mga mayayamang may kakaibang fetîsh na mahilig sa mga babaeng may sakit kaya magiging mabenta si Terra sa kanila. 

Dahil sa takot at kawalan ng magawa, napilitan si Skylar na tanggapin ang kanyang kapalaran. May sakit na ang kapatid niya at matagal nang naghihirap kaya hindi niya kayang ipasa pa sa kay Terra ang sitwasyon na ito.

Kinabukasan, nag-makeup si Skylar at nagsuot ng masyadong maiksing damit na bigay ng mga taong naroon. Pagkatapos maghintay sa dressing room nang kaunti, dinala siya papunta sa VIP room. 

Madilim ang ilaw sa loob. Sa simula, hindi siya makatingin sa mga tao sa loob, nakayuko lang siya at kinakabahan, pinipigilan ang panginginig ng kanyang mga kamay.

Tahimik ang lahat, parang naghihintay ng signal mula sa pinaka-leader sa loob ng VIP room na iyon. 

Bigla, may naramdaman si Skylar na matinding presensya ng galit na tao na parang papalapit sa kanya. Kumunot ang kanyang noo at tinangka niyang tingnan kung sino iyon, pero nagsalita ang manager ng nightclub nang may respeto sa boses nito, "Mr. Larrazabal, kumpleto na po ang lahat."

Mr. Larrazabal?!

Napasinghap siya nang malakas. Napatingala siya bigla at nakita si Jaxon na nakaupo sa gitna ng sofa.

What is he doing here?! 

Matigas ang linya ng mukha ni Jaxon, matangos ang ilong, manipis ang labi, at matalim ang mga mata na nakatingin kay Skylar nang malamig, puno ng paghamak at disgusto. Hindi pa man lumilipas ang isang araw simula nang magkita sila, heto siya ngayon, nagmumukhang isang prostitute sa harap ni Jaxon. Siguradong lalo lang itong kinamumuhian siya ngayon.

Mabilis ni Skylar na ibinaba ang tingin, pinilit ang sarili na huwag siyang mapansin ni Jaxon at inisip na parang hindi niya ito kilala. Hindi na rin siya umasa na ililigtas siya nito mula sa kalbaryo niyang ito ngayong gabi.

Nakatutok ang lahat ng mata kay Jaxon, naghihintay sa pagpili nito ng mga babaeng naroon. Nakayuko si Skylar, kagat ang labi sa kaba habang nakatitig sa dulo ng suot na sandals. 

Pagkaraan ng ilang minuto ng katahimikan, iniangat ni Jaxon ang kanyang kamay at walang pakialam na itinuro si Skylar. "It's her. I want her."

Nagulat si Skylar. Hindi pa niya naiintindihan ang nangyayari nang itulak siya ng manager palapit kay Jaxon, may ngiti sa mukha ang manager. "Mr. Larrazabal, magaling kayong pumili. Bagong salta lang po itong babae na ito rito kaya wala pang nakakahawak sa kanya. First day niya ngayon."

Nananatiling malamig ang mukha ni Jaxon, ni hindi man lang tiningnan ang manager na ngiting-ngiti sa tabi. Wala nang nagawa ang manager kundi humamig at ibaling ang atensyon sa pag-aalok ng ibang babae sa mga kasamahan ni Jaxon. 

Naupo si Skylar sa tabi ni Jaxon, nanginginig sa takot. Nang minsan niyang tingnan ito, nakita niyang may bakas ng galit sa mga mata nito. Ngunit mabilis nawala iyon, naisip ni Skylar na baka namalikmata lang siya. Agad siyang umiwas ng tingin, walang lakas ng loob para makipagtalo o umasa na aalisin siya ni Jaxon doon. 

Samantala, ang dalawang bisita ay pumili ng kani-kanilang babae at nagsimulang maglaro ng mga games na truth or dare na ang dare ay mag-aalis ng saplot sa katawan. Si Skylar naman ay nanatiling parang dekorasyon lang doon, tahimik na nakaupo sa tabi ni Jaxon, pinapanood ang kaganapan habang natatakot sa kung ano pa ang mangyayari.

Tahimik lang si Jaxon, hawak ang baso at pagkatapos ay ininom ang shot ng vodka, hanggang sa bigla nitong ibinagsak ang baso sa mesa na nagpagulat sa mga taong naroon. Tumayo ito at hinila si Skylar palabas.

"Mr. Larrazabal, saan po kayo pupunta?" tanong ng isa sa mga bisita. Hindi sila pinansin ni Jaxon at nagsenyas ito sa assistant na kasama para magpaliwanag.

"Jaxon, saan mo ako dadalhin?" tanong ni Skylar habang sinusundan ang lalaki, halos tumakbo para makasabay.

Hindi sumagot si Jaxon. Nang dumaan sila sa isang bakanteng kwarto, bigla nitong itinulak papasok si Skylar. Isinandal ni Jaxon si Skylar sa dingding habang ang paa ay tinulak pasara ang pinto. 

*