Share
Chapter 23
AMARIE'S POINT OF VIEW
Unti-unti ako'ng napaluha nang marating ko ang puntod ni Amber. Bagsak ang balikat ako'ng sumalampak sa damuhan tsaka doon malakas na humagulgol.
Malamig ang gabi at walang katao-kato kahit isa sa sementeryo, subalit imbes na matakot ay lalo ako'ng kumalma.
Kailangan ko ng katahimikan, kailangan ko'ng mapag-isa para makapag-isip. Naguguluhan na ako at nasasaktan sa mga nangyayari.
"A-Amber.."
Pangalan pa lamang niya ang inuusal ko subalit nagawa nang madurog ng puso ko.
Saglit ko'ng itinigil ang pagsinghot subalit 'di makakatakas ang ilang hikbi mula sa aking labi.
Related chapters
The Good Deceiver Chapter 24
AMARIE’S POINT OF VIEWRinggg!! Naalimpungatan ako nang marinig ang tunog ng aking alarm clock. Nang tuluyang makita ang oras rito ay tsaka ko pa lamang napagtanto na late na pala.Nagmamadali ako’ng bumangon at basta na lamang hinablot ang aking towel. Dumiretso ako sa banyo at nagmamadali’ng naligo sa loob ng limang minuto.Matapos ko’ng gawin ang aking morning routine ay dumako ako sa living room para magtimpla ng kape. Katulad ng nakagawian ay hindi ako kakain ng almusal, lamon na lang mamaya’ng tanghalian. Hayshhh.Sumisimsim ako ng aking kape nang tumunog ang aking cellphone. I picked it up and answer the call. It’s Axel.“Hey,” bungad ko.“Did I wake you up?” he asked, concerned.Napanguso ako. “Iyon na nga ang problema, h
The Good Deceiver Chapter 25
AMARIE’S POINT OF VIEW“Surprise!”Nanlaki ang mga mata ni Axel sa gulat nang bigla na amang kami’ng sumulpot ni Darren mula sa kusina.Inilibot nito ang paningin at napanganga sa nakita. “H-Hey, hindi na sana kayo nag-abala pa.”I pouted. “Anak, mukhang ‘di like ni Tatay Ninong ang surprise natin,” nagtatampo ko’ng sabi kay Darren.“No! No! I like it, I actually love it. But knowin na pinagpaguran niyo ‘to…” he stoped for a moment, like he doesn’t know what to say next.“Anything for you po Tatay Ninong.”Inilabas ko ang cake ni Axel mula sa kusine tsaka kumanta, ganoon ‘rin ang ginawa ni Darren.“Make a wish, then blow your candle.”He closed his eyes
The Good Deceiver Chapter 26
AMARIE’S POINT OF VIEW“Hmppp!!” sigaw ko tsaka sinubukan hatakin ang dalawa ko’ng kamay na kasalukuyang nakatali.I hate this man! I really hate him to the bone!After refusing to have a talk with him, he suddenly carried me up like a sack of rice and forcefuly tied my hands.Naiiyak ako sa magkahalong galit at inis. Ano siya, hari?! Aalis at mantataboy siya kung kalian niya gusto tapos babalik na parang wala’ng nangyari?Huh!Huminto ang kotse sa tapat ng isang hotel. Isang sikat na hotel. Katulad kanina ay kinarga niya ako na para ba’ng bagong kasal paakyat sa elevator.Nang tuluyan na kami’ng makarating sa unit niya ay duon niya lamang inalis ang takip sa aking bibig.“Walang hiya! Hindi mo ba alam na pwede kita’ng kasuhan?! Kidnappi
The Good Deceiver Chapter 27
AMARIE’S POINT OF VIEWNakakapagtaka.Ilang linggo na ang nakalilipas. And something strange is bothering me. Really really strange as heck.Pakiramdam ko may tao’ng laging nakatingin sa’kin. Nasa ‘di kalayuan at nagmamasid sa mga galaw ko. Tila ba hindi nito pinalalampas ang bawat sandali at pagkakataon sa aking mga ginagawa.Natatakot ako, kinakabahan. Papaano kung masama’ng tao ‘yun? Nakakakilabot ang mga tingin niya.Nakakailang kasi. Mula sa bahay hanggang sa kahit saan ako pumunta, nararamdaman ko. Sino naman kaya ang tao’ng ‘yon at bakit niya ito ginagawa?Sheez.Bumangon ako kasi ‘di talaga ako makatulog. Mahigit dalawang oras na ata ako’ng nakatitig lamang sa kisame habang nag-iisip. Samantalang wala naman ako’ng nakukuhang sagot. My questions are always left unans
The Good Deceiver Chapter 28
AMARIE’S POINT OF VIEWNgayong araw ay walang pasok si Darren. Paalibhasa’y Holiday kaya nagkaroon ako ng pagkakataon na makasama siya sa buong maghapon.Pinagmasdan ko ang aking anak na mahimbing ang pagkakatulog. Payapa, tila ba isa ito’ng anghel.Totoo. Para sa akin ay isang Anghel si Darren. He’s the only thing that I ever had despite of my pain.I was depressed.When I thought my life will be nothing, he came. But then, I realized that I’m not alone.At first, I don’t want to accept him. He reminds me of that person, dahil kadugo niya pa ‘rin ang lalaki’ng iyon.Siya ang bunga ng pagpapahirap sa’kin ni Castro.It was traumatic. How it happened, and the total outcome of it.“Nanay Ganda?”Ilang sandali pa ng banggitin ni Darren a
The Good Deceiver Chapter 29
AMARIE’S POIT OF VIEW“You asked for it,” he said coldly.Nang tuluyan na ako’ng makawala ay ginawaran ko ito ng malakas na sampal.“Why can’t you just leave?!” I exclaimed.Namulsa ito tsaka sumandal sa kaniyang Ferrari. “No.”Naikuyom ko ang aking kamao. Hindi ko matanggap. Bakit kailangan na siya pa? Bakit niya ginawa ‘yon? Why does he had to help me all the time?“Bakit mo ba ginagawa sa’kin ‘to? Damon, ako na nga ‘yung lumayo. Katulad ng gusto mo’ng mangyari, nilayuan kita. K-Kaya bakit kailangan na bumalik ka pa?” nanghihina ko’ng tanong.“Because I want you back.”Natigilan ako nang mariig ang kaniyang sinabi.Napabuga ako ng hangin. “U-Umalis ka na.” nakatuala ko&rs
The Good Deceiver Chapter 30
AMARIE’S POINT OF VIEWAla una na ng umaga pero dilat na dilat pa ‘rin ang mga mata ko. Nakatulala ako sa kisame habang hindi mapakali.Dalawang araw na magmula noong dalhin kami ni Damon sa Tagaytay, at hindi pa ‘rin ako kinikibo ni Darren.Ni Hi or Hello wala. Simula kahapon ay si Axel na ang sumusundo sa kaniya sa eskwela. Marahil napapansin ng lalaki na may hindi kami pagkakaunawaan.He’s been asking about what happened, I can’t just answer him easily. Because I don’t want to hurt his feelings.Nilingon ko si Darren na kanina pa natutulog. Malungkot ko siya’ng niyakap.Kahi sa gabi ay hindi niya ako pinapansin. Imbes na ako, ang katulong tuloy ang nag asikaso sa kaniya dahil sa ayaw niya ako’ng makausap o makasama. Pilit ‘rin ang pagtulog niya sa tabi ko.Ang sakit- sakit! Ang biga
The Good Deceiver Chapter 31
AMARIE’S POINT OF VIEWSaturdayAxel and I planned to bake for today. Since wala’ng pasok si Darren dahil weekend, ito ang napagpasyahan nami’ng gawin bilang bonding.We’ll be baking a banana cake. Darren’s favorite.“Ready na po ako!”I looked down at Darren who’s wearing a blue apron with mittens on his both hands. I put down the bowl and took a picture of him.“Ang pogi naman ng anak ko!” pagmamalaki ko tsaka inamoy-amoy ang kaniyang leeg. Amoy baby pa ‘rin!“Syempre naman po! Maganda si Nanay ‘eh!”People were confused why he’s calling me Nanay instead of Mommy. Siguro ay dahil sa duon siya nasanay. Hindi naman nababase ang kalidad ng isang Ina base sa tawag ng anak sa kaniya di’ba?&l
Latest chapter
