Share
Chapter 26
AMARIE’S POINT OF VIEW
“Hmppp!!” sigaw ko tsaka sinubukan hatakin ang dalawa ko’ng kamay na kasalukuyang nakatali.
I hate this man! I really hate him to the bone!
After refusing to have a talk with him, he suddenly carried me up like a sack of rice and forcefuly tied my hands.
Naiiyak ako sa magkahalong galit at inis. Ano siya, hari?! Aalis at mantataboy siya kung kalian niya gusto tapos babalik na parang wala’ng nangyari?
Huh!
Huminto ang kotse sa tapat ng isang hotel. Isang sikat na hotel. Katulad kanina ay kinarga niya ako na para ba’ng bagong kasal paakyat sa elevator.
Nang tuluyan na kami’ng makarating sa unit niya ay duon niya lamang inalis ang takip sa aking bibig.
“Walang hiya! Hindi mo ba alam na pwede kita’ng kasuhan?! Kidnappi
Kaugnay na kabanata
The Good Deceiver Chapter 27
AMARIE’S POINT OF VIEWNakakapagtaka.Ilang linggo na ang nakalilipas. And something strange is bothering me. Really really strange as heck.Pakiramdam ko may tao’ng laging nakatingin sa’kin. Nasa ‘di kalayuan at nagmamasid sa mga galaw ko. Tila ba hindi nito pinalalampas ang bawat sandali at pagkakataon sa aking mga ginagawa.Natatakot ako, kinakabahan. Papaano kung masama’ng tao ‘yun? Nakakakilabot ang mga tingin niya.Nakakailang kasi. Mula sa bahay hanggang sa kahit saan ako pumunta, nararamdaman ko. Sino naman kaya ang tao’ng ‘yon at bakit niya ito ginagawa?Sheez.Bumangon ako kasi ‘di talaga ako makatulog. Mahigit dalawang oras na ata ako’ng nakatitig lamang sa kisame habang nag-iisip. Samantalang wala naman ako’ng nakukuhang sagot. My questions are always left unans
The Good Deceiver Chapter 28
AMARIE’S POINT OF VIEWNgayong araw ay walang pasok si Darren. Paalibhasa’y Holiday kaya nagkaroon ako ng pagkakataon na makasama siya sa buong maghapon.Pinagmasdan ko ang aking anak na mahimbing ang pagkakatulog. Payapa, tila ba isa ito’ng anghel.Totoo. Para sa akin ay isang Anghel si Darren. He’s the only thing that I ever had despite of my pain.I was depressed.When I thought my life will be nothing, he came. But then, I realized that I’m not alone.At first, I don’t want to accept him. He reminds me of that person, dahil kadugo niya pa ‘rin ang lalaki’ng iyon.Siya ang bunga ng pagpapahirap sa’kin ni Castro.It was traumatic. How it happened, and the total outcome of it.“Nanay Ganda?”Ilang sandali pa ng banggitin ni Darren a
The Good Deceiver Chapter 29
AMARIE’S POIT OF VIEW“You asked for it,” he said coldly.Nang tuluyan na ako’ng makawala ay ginawaran ko ito ng malakas na sampal.“Why can’t you just leave?!” I exclaimed.Namulsa ito tsaka sumandal sa kaniyang Ferrari. “No.”Naikuyom ko ang aking kamao. Hindi ko matanggap. Bakit kailangan na siya pa? Bakit niya ginawa ‘yon? Why does he had to help me all the time?“Bakit mo ba ginagawa sa’kin ‘to? Damon, ako na nga ‘yung lumayo. Katulad ng gusto mo’ng mangyari, nilayuan kita. K-Kaya bakit kailangan na bumalik ka pa?” nanghihina ko’ng tanong.“Because I want you back.”Natigilan ako nang mariig ang kaniyang sinabi.Napabuga ako ng hangin. “U-Umalis ka na.” nakatuala ko&rs
The Good Deceiver Chapter 30
AMARIE’S POINT OF VIEWAla una na ng umaga pero dilat na dilat pa ‘rin ang mga mata ko. Nakatulala ako sa kisame habang hindi mapakali.Dalawang araw na magmula noong dalhin kami ni Damon sa Tagaytay, at hindi pa ‘rin ako kinikibo ni Darren.Ni Hi or Hello wala. Simula kahapon ay si Axel na ang sumusundo sa kaniya sa eskwela. Marahil napapansin ng lalaki na may hindi kami pagkakaunawaan.He’s been asking about what happened, I can’t just answer him easily. Because I don’t want to hurt his feelings.Nilingon ko si Darren na kanina pa natutulog. Malungkot ko siya’ng niyakap.Kahi sa gabi ay hindi niya ako pinapansin. Imbes na ako, ang katulong tuloy ang nag asikaso sa kaniya dahil sa ayaw niya ako’ng makausap o makasama. Pilit ‘rin ang pagtulog niya sa tabi ko.Ang sakit- sakit! Ang biga
The Good Deceiver Chapter 31
AMARIE’S POINT OF VIEWSaturdayAxel and I planned to bake for today. Since wala’ng pasok si Darren dahil weekend, ito ang napagpasyahan nami’ng gawin bilang bonding.We’ll be baking a banana cake. Darren’s favorite.“Ready na po ako!”I looked down at Darren who’s wearing a blue apron with mittens on his both hands. I put down the bowl and took a picture of him.“Ang pogi naman ng anak ko!” pagmamalaki ko tsaka inamoy-amoy ang kaniyang leeg. Amoy baby pa ‘rin!“Syempre naman po! Maganda si Nanay ‘eh!”People were confused why he’s calling me Nanay instead of Mommy. Siguro ay dahil sa duon siya nasanay. Hindi naman nababase ang kalidad ng isang Ina base sa tawag ng anak sa kaniya di’ba?&l
The Good Deceiver Chapter 32
AMARIE’S POINT OF VIEWTok! Tok!“Come In!” sigaw ko habang abala sa aking laptop.“Ehem!” I heard a deep voice cleared his throat. Sandali ako’ng tumigil sa ginagawa tsaka siya nilingon.“Ikaw pala,” I pertained to Axel who’s wearing a suit. He’s comfortably sitting in my bed while fixing his tie.“Dumaan lang ako para magpaalam sa’yo,” he said that made my brows furrow.“What is it?” seryoso ko’ng tanong.Alanganin niya ako’ng tinignan. “I have an urgent matter in Laguna. A client contacted me and I have to accomplish this as soon as possible,” saad nito.Napatango naman ako. “Take care, then.”“Magtatagal ako roon,” he informed.
The Good Deceiver Chapter 33
AMARIE’S POINT OF VIEW“Ready?”Nilingon ko si Darren na nasa backseat. Nagkatinginan kami ni Axel tsaka napahagikhik.“Yeyyy!”Natawa na lamang ako sa naging reaksiyon nito. This is what we’ve been waiting for.Two months after Axel’s work in Laguna, we went right in Puerto Princesa for our summer vacation. We really missed him a lot. Kaya sumunod na araw nang umuwi siya ay napagpasyahan namin na dumiretso na.Axel turned on the radio so the vibe inside the car became happier. We were singing while on our way. I was sitting on the shotgun sit while staring outside.Sa likod ay nakaupo si Darren kung nasaan ang ilan naming bagahe na natira. He was singing while dancing at the same time to the music.Hindi ko namalayan na nakatulog pala ako. Medyo matagal ang byahe dahil traffi
The Good Deceiver Chapter 34
AMARIE’S POINT OF VIEWUnti-unti ako’ng nagmulat ng mga mata, subalit hindi pa ako tuluyang nakakabangon nang masapo ko ang aking ulo dahil sa sakit nito.Napapikit ako tsaka ito ilang beses na pinukpok. Parang may kung ano’ng tumutusok sa parteng sentido ko.Napadilat ako at dahan-dahan na nilibot ng tingin ang aking kinaroroonan. Ganoon na lamang ang panlalaki ng aking mga mata matapos makita ang sarili na walang suot na damit. Tanging underwear lamang ang natira na tumatakip sa’king katawan kaya naman dali-dali ko’ng hinatak ang kumot tsaka ibinalot ang sarili.My lips parted after seeing I am not alone in the room. May isang ilaw na nakabukas sa isang silid na sa tingin ko ay ang banyo. Rinig ko ‘rin ang pagragasa ng tubig na nagmumula rito.I looked for my clothes but I couldn’t find where they’re. Kaya naman tumayo ako bitbit
Pinakabagong kabanata
