Share
Chapter 38
AMARIE’S POINT OF VIEW
I woke up in the middle of the night because of the feeling of being too cold. I pulled my blanket and covered my whole body. Nararamdaman ko ang sarili’ng pangininig ng katawan dahil sa lamig.
I heard the ac turned off. Oh God, thank you Axel.
I went back to sleep later on. I couldn’t even open my eyes.
..
Kinamagahan ay nagising ako nang maramdaman na tila ba mayroo’ng nakatingin sa akin. I slowly opened my eyes, but at first, my vision was so blurry.
Bumilis ang kabog ng puso ko nang makita ang tao’ng iyon. Mabilis ako’ng napaupo tsaka siya itinuro.
“A-Ano’ng ginagawa mo rito?!” asik ko.
Malamig niya ako’ng tinignan. “Lie back, Amarie. Hindi ka pa dapat bumangon,” he said instead of answering m
Related chapters
The Good Deceiver Chapter 39
BLAZE DAMON CASTRO I immediately placed my hands on the other side of the bed as I woke up. I did nothing but to release a heavy sigh for realizing I a now alone in the room with no one beside me. I let myself stare at the ceiling for how many minutes before I finally decided to do my morning routines. After doing my thing, I did check Darren in his room if he already is awake. I have confirmed that he is, so I went downstairs to look for those two. “Good morning, Tay!” bati ni Darren nang makita ako’ng pababa ng hagdan. I simple nodded and tapped his head two times. “Morning.” I scanned the whole dining, looking for someone, looking for her. “Aling Minda? Where is Amarie?” I asked. Abala ito sa pagluluto sa kusina na’ng puntahan ko. Tinapos muna nito saglit ang ginagawa tsaka ako hinarap. &nbs
The Good Deceiver Chapter 40
AMARIE’S POINT OF VIEWA week passed. At masasabi ko na para ba’ng kay bagal ng pagtakbo ng oras.Damon has been taking care of me indeed. At mas lalo niya ako’ng ginugulo sa ginagawa niya’ng iyon.Sinusubukan ko siya’ng pakisamahan ng pormal sa mga nagdaa’ng araw. Been trying to talk to him casually. Hangga’t maaari ay ayaw ko siya’ng kausapin kung hindi naman importante.Batid ko ‘rin na unti-unti na’ng napapalapit ang loob ni Darren rito. Unti-unti man ay mas lalo sila’ng nagiging magkasundo. Sa tuwing umaga ay asikaso ito ng Ama, hanggang halos sa buong araw. Tila ba ayaw niya na ako’ng pakilusin upang asikasuhin si Darren.Hindi ko maiwasang makaramdam ng kakaiba sa aki’ng puso. Imbes na mag-protesta ay may parte sa akin na nakakaramdam ng saya sa ganito’ng tagpo.Marahil
The Good Deceiver Chapter 41
AMARIE’S POINT OF VIEW “D-Damon! Sandali lang!” Hinatak ko ang aking kamay na mahigpit niya’ng hawak tsaka hinihingal na sinapo ang aki’ng dibdib. Wala’ng pasabi niya ako’ng hinatak paalis sa lugar na iyon. And then we started running endlessly to somewhere I don’t know. “Where are you taking me?” I asked. Hindi ko siya magawa’ng tignan. Ito marahil ay dahil sa naging takbo ng usapan kanina lamang sa lamesa. Hindi kaya napapansin siya na hindi na ako nagiging komportable sa mabigat na atmospera roon? Kaya naman ay hinatak niya ako papalayo? Pumungay ang kaniya’ng mga mata na nakatingin sa akin. “Can you trust me, Amarie?” malumanay niya;ng tanong. Saglit na kumunot ang aki’ng noo. Subalit naramdaman ko na lamang ang sarili na sunod-sunod ang pagtango. “Hindi ko alam kung bakit o
The Good Deceiver Chapter 42
AMARIE’S POINT OF VIEWIkalawa’ng araw na matapos ang pagdiriwang na iyon para sa kaarawan ni Lola Esther. Pero hanggang ngayon ay hindi pa ‘rin ako mapakali.I’ve been distracted the whole day. Believe me, nakakabaliw.Mamaya’ng gabi na ang uwi ni Axel sa Pilipinas, panigurado’ng may dala iyo’ng balita. Kaya naman heto at iniimpake ko na ang mga gamit namin ni Darren upang bumalik sa poder ni Axel.Napabuntong-hininga na lamang ako. Sinuyod ko ng tingin ang buong kwarto. Bigla ko lang tuloy na miss noo’ng dito pa ako tunay na nakatira. I miss my room, I miss our room.Minadali ko ang ginagawa para tumulong kay Aling Minda sa paghahanda ng lunch. Napag-sipan ko’ng magluto ng masarap dahil ito ang huling araw namin dito sa bahay.Katulad ng nakasanayan ay niluto ko ang paborito’ng ulam ni
The Good Deceiver Chapter 43
AMARIE’S POINT OF VIEWNang tumunog ang bell, hudyat na oras na ng break time ay wala ako’ng sinayang na oras. Mabilis ko’ng niligpit ang mga gamit at isinilid sa aking bag. Kinuha ko ang cellphone sa bulsa at itinext si Axel na tapos na ang klase ko. Sabay kasi kami’ng mag l-lunch. Ili-libre niya ako dahil na perfect ko ang long quiz namin doon sa masungit ko’ng teacher sa Math. “Malapit na ang game namin sa intramurals, manood ka ah?” nakanguso’ng sabi sa akin ni Axel. Natatawa ko’ng isinubo sa kaniya ang malaki’ng siopao. “Oo naman. Kailan pa ako hindi nakanuod ng game mo, captain?” nakataas ang isa’mg kilay ko’ng sabi. Lalaban ulit para sa intrams ang grupo ng basketball na pinamumunuan ni Axel dito sa school namin
The Good Deceiver Chapter 44
AMARIE’S POINT OF VIEW Mabilis ang tibok ng puso ko habang tahak ang daan papunta sa ospital. Nagpapasalamat ako at nagawa ko pa’ng makapag-drive ng maayos habang lumilipad ang utak ko sap ag-aalala kay Daddy. “Jhames Aldus Torres,” banggit ko sa isang nurse na’ng makarating ako sa lobby. “Nasa operating room pa po.” Wala ako’ng sinayang na oras at mabilis na nagtatakbo patungo sa silid na iyon. Patuloy pa ‘rin ang panginginig ng aking mga kamay. Naabutan ko si Mommy na nakayuko habang nakaupo sa waiting area. “M-Mom,” tawag pansin ko rito. Mabilis siya’ng nag-angat ng tingin tsaka ako sinalubong. She hugged me tight, and there she started crying and sobbing while leaning on me. “N-Nasaan po si Daddy?” tanong ko. Saglit ako’ng humiwalay sa kaniyang pagkakayakap. Sumilip ako
The Good Deceiver Chapter 45
AXEL’S POINT OF VIEW “Amarie, are you awake?” mahina’ng katok ko sa kaniya’ng kwarto. Nakarinig ako ng mahina’ng kaluskos, ibig sabihin ay gising siya. Pero wala ako’ng nakuhang sagot na ikinabuntong-hininga ko na lamang. Dismayado ako’ng bumalik sa kitchen tsaka bagsak ang balikat na inilapag ang mga pagkain sa mesa. “Sir, h-hindi pa ‘rin po ba kumakain si Ma’am Amarie?” malungkot na tanong ni Aling Minda sa akin. Isang tahimik na pag-iling ang isinukli ko sa matanda. “Let us let her think for now. I have to go, mayroon pa po kasi ako’ng meeting this afternoon. Kapag nagtanong, pakisabi po ay ako na ang bahala’ng sumundo kay Darren,” bilin ko rito. I was in the hurry while on my way in the office. I have been trying to free my schedule because I want to take care of Amarie. Masyado na ‘rin kasi ako’ng nagiging busy these past few days kaya hindi
The Good Deceiver Last Chapter
AMARIE’S POINT OF VIEW Patakbo ko’ng nilisan ang coffee shop tsaka sinundan ang dinaanan ni Damon kanina lamang. Naabutan ko ito’ng pasakay na papasok sa kaniya’ng kotse kaya naman kaagad ko siya’ng pinigilan. “D-Damon! Sandali!” I yelled. Hingal ako’ng lumapit sa kaniya’ng direksiyon tsaka mahigpit na hinawakan ang kaniya’ng kamay. “K-Kailangan natin mag-usap,” I said, gasping for air. Malamig niya ako’ng tinignan tsaka marahas na inalis ang kamay ko sa pagkakakapit sa kaniya’ng braso. Nataranta ako na’ng akma’ng itutuloy na nito ang pagpasok sa loob ng sasakyan. “Ahh!” Hindi nito nagawa’ng maisara ang pintuan ng kotse na’ng iharang ko ang aki’ng kamay. Napahiyaw ako, inda ang sakit mula sa pagkakaipit. Ngunit isinara ko na lamang ang aki’ng palad tsaka itinago sa aki’ng likod.
Latest chapter
