"BAKIT ka hindi makapali? Hindi ka ba natutuwa at ramdam mo na ngayon ang pag-alala ni Kuya Steven sa iyo? Ayaw ka niyang palabasin at iniisip niya ang iyong kaligtasan." Pinalungkot pa ni Rita ang tono pero nakangiti kay Danica."Hindi ko kailangan ang opinion mo!" angil ni Danica pero sa mahinang tinig lamang dahil nasa paligid lang si Steven."Ayaw mong samahan kita ngayon? Ikaw din, baka magtaka si Kuya kapag nakitang hindi kita dinadamayan.""Leave me alone!" Nanlisik na ang mga mata ni Danica dahil sa gigil kay Rita."May problema ba kayong dalawa?"Biglang nag-iba ang timpla ng mood no Danica nang marinig ang tinig ni Steven. Pero ayaw pa rin niya itong kausapin at gusto niyang iparamdam sa lalaki na galit siya at nagseselos kay Nicole."Kuya, bakit kasi dito mo inuwi si Nicole? Kawawa naman ang kaibigan ko. Hindi mo manlang ba isinasaalang-alang ang kaniyang damdamin bilang iyong fiancee?"Kung noon ay natutuwa si Danica sa pagtatangol sa kaniya ni Rita, ngayon ay kinaiinisan
"HEY, ayos lang ako." Nakangiting hinawakan niya ang palad ni Steven."Bakit hindi mo ako tinawag? Paano kunh hindi agad ako nakabalik? Alam mong baliw ang babaeng iyon at gusto kang mawala sa kaniyang landas!"Napalabi si Nicole at galit pa rin ang binata. Sa kanilang dalawa ay mukha ito ang totoong may phobia. Hinila niya ito sa braso at pinaharap sa kaniya. Ang seryuso pa rin nito kahit ngumiti na siya rito. Nang umiwas ng tingin ito sa kaniya ay sinapo niya ang mukha nito gamit ang dalawang palad. Mabilis na kinintalan ng halik ang labi nito.Napabuntonghininga si Steven sa pagitan ng halik nila ng dalaga. Mabilis na natunaw ang galit at pag-alala dahil sa halik nito. Pinalalim niya ang halik sa labi nito at parang uhaw na sinibasib ng halik at ginalugad ang loob ng bibig nito gamit ang kaniyang dila."Uhmm, Steven!" Tinampal niya da balikat ang binata nang maglumikot na rin ang isang kamay nito sa loob ng kaniyang t-shirt, habang ang halik ay bumaba sa kaniyang halik.Isang mala
Mabilis na tinurukan sa braso ng nurse si Danica. Ilang segundo pa ay unti-unti itong nanghina at dilat ang mga matang nakatitig sa lahat."Iyan ang nababagay sa isang katulad mo. Iupo niyo na iyan sa wheelchair." Utos ni Gaven sa tauhan.Binuhat ni Steven si Nicole, at inupo ito sa sofa bago hinarap si Gaven. "Talagang plano mong paralisahin si Danica?""Hindi ko kasi mapaghindian ang lola mo at mga bata. Gustong pumunta rito at makita kayo." Paliwanag ni Gaven.Tumakbo palabas ng bahay si Rita nang malaman na naroon ang mga pamangkin. Agad na tumulo ang kaniyang mga luha nang makita ang tatlong hawak kamay at naglalakad na papasok ng bahay. Una niyang niyakap ay si Natasha at binuhat ito.Nahihiya pa rin si Natasha at overwhelmed sa pinapakitang pagmamahal ng lahat sa kaniya.Walang kurap ang nakamulagat na mga mata ni Danica, nang makita si Natasha, at buhat ni Rita. Tahimik na napaluha siya at hindi magawang ibuka ang bibig. Maging ang mga paa at kamay ay hindi niya rin maigalaw. S
"Daniela, anak, iligtas mo ako! Huwag kang pumayag na ilayo nila ako sa iyo!" pagmamakaawa ni Danica, nang ilabas na siya mula sa basement.Niyakap ni Nicole ang anak at alam niyang nalulungkot ito at naaawa kay Danica. Ang dalawang anak ay hindi na nila pinalabas pa upang hindi makita ang huli."Daniela, kapag hindi mo pinigilan ang daddy, hindi mo na ako makita kahit kailan!" Pananakot ni Danica sa bata habang pinanlalakihan ito ng mga mata.Naaawang tinitigan ni Daniela ang kinilalang ina. Malungkot siya dahil ito pa rin naman ang kinalakhan niyang ina."Sorry pero bad ka. Mula noon ay tinatakot mo po ako. Magbago na po kayo upang mapatawad nila Daddy at Lola."Nang tumawa si Danica ay itinalikod na ni Nicole ang anak at ayaw niyang makita nito ang mukhang nasisiraan ng bait na ang babae."Ilayo niyo na iyan dito at sa kulungan ang diritso. Hindi totoong nababaliw na ang babaeng iyan." Utos ni Steven sa pulis na may hawak kay Danica."No... Kayo ang dapat makulong dahil sinaktan nin
"KAILANGAN ko ba talagang magsuot ng ganito?" reklamo ni Nicole kay Danica habang sinusuri ang sariling reflection sa malaking salamin na nasa harapan nila. Malapad ang ngiting nakapaskil sa labi ni Danica habang tumatango sa matalik na kaibigan. " You look perfect!" nangni-ningning ang mga matang puri niya dito. Napalabi si Nicole at hindi pa rin satisfied sa suot niya ngayon. Halos lumuwa na ang malulusog niyang dibdib dahil sa lalim ng ukab ng suot niyang dress. Bukod sa mahaba rin ang slit sa gilid niyon na nagpapalabas sa makinis at mahaba niyang hita sa bawat hakbang ng mga paa, hapit na hapit din iyon sa kaniyang katawan. "Oh c'mon! Dapat ka nang masanay magsuot ng ganiyang damit. Alalahanin mo, nagta-trabaho ka na sa isang malaking kompanya. Asahan mo na magkaroon ng gathering na katulad ng pupuntahan natin." May punto si Danica, hindi niya rin ito mapaghindian ngayon dahil malaki ang utang na loob niya dito. Ito ang tumulong sa kaniya upang makapasok sa isang tanyag na
PAGBALIK ni Nicole sa bulwagan ay abala na ang kaibigan sa pakipag-usap sa iba pang kaibigan nito. Natutuwa siya sa nakikitang achievement ng kaibigan ngayon. Sa dalawang taon nitong pagkawala ay masasabi niyang malaki na ang pinagbago ng katauhan nito. Pero ang ugali nito ay ganoon pa rin na nagustohan niya. Humble at friendly pa rin at hindi nakakalimutan lumingon sa pinanggalingan. Inabala ni Nicole ang sarili sa pagmasid sa palagid habang abala ang kaibigan. Naipagpasalamat niya at hindi na siya muli nilapitan ni Xander. Nakita niyang kasama nito si Rita na nakipag-usap din sa ibang bisita ng mga ito."Hi, are you alone?" bati ng isang lalaki kay Nicole.Matipid na ngiti ang sumilay sa labi ni Nicole at tinanggap ang kamay ng lalaki na gustong makipagkaibigan sa kaniya."My name is Ralph, the manager of this hotel." Pakilala ng lalaki sa dalaga.Bumilog ang maliit na bibig ni Nicole at napahanga siya sa katikasan ng lalaki. "Nicole." Maiksi niyang pakilala sa sarili dito bago ngu
HINDI mapilit ni Danica ang sarili na makatulog. Ang katabi niyang kaibigan ay tulog na samantalang siya ay binabagabag pa rin ng mga alalahanin. Marami na siyang naisakripisyo at hindi hahayaang mawala na lang lahat ng pinaghirapan. Muling umukil sa kaniyang isipan ang kasunduang namagitan sa kanilang dalawa ng estokadang abuela ni Steven."Isang taon ang ibibigay ko sa iyo upang maibigay ang gusto ko. Kailangan bago matapos ang palugit na iyan ay mabigyan mo ako ng apo mula kay Steven. Kapag nabuntis ka na ay madali na lang e arrange ang kasal ninyong dalawa." "Fuck that old woman!" she cursed in her mind. Hindi sapat ang pagiging malapit niya kay Rita para mangyari ang lahat ng gusto niya. Toso ang matanda at nagmana dito si Steven. "Ahhhhh!" impit na hiyaw ni Danica pero naipit iyon sa kaniyang lalamunan dahil ayaw niyang makalikha ng ingay at baka magising si Rita. Napasabunot ang dalawang kamay sa sariling buhok dahil sa inis na nadarama. One month ago lang niya nalamang may
MAGULO ang isipan na nagpahatid si Nicole sa isang taxi driver pauwi sa bahay ng kaniyang mga magulang. Hindi niya alam paano at saan magsimula upang magkaroon ng linaw ng lahat ng naganap sa hotel. Biktima lamang din siya pero walang maniniwala dahil kahit sa sarili ay hindi niya rin alam paano ipaliwanag na napunta siya sa silid ni Steven. Lalo na ang bagay na nangyari sa kanila ng binata.Gusto ng sumabog ng kaniyang puso dahil sa pinaghalong emosyon. Siya ang agrabayado kung tutuusin dahil nawala ang pinakakaingatan niyang puri sa isang iglap lamang. Ang malala pa ay hindi niya asawa o boyfriend ang taong nakauna sa kaniya.Naisubsob niya ang mukha sa dalawang palad na nakatukod sa kaniyang hita. Naipagpasalamat na lamang niya at mabait ang driver. Pinahiram pa siya nito ng jacket nang mapansin na nilalamig siya."Nandito na po tayo, Ma'am." Untag ng driver sa kaniyang pasahero nang tumapat sila sa adress na ibinigay nito sa loob ng subdivision."Salamat po." Inabot niya sa driver