FORBIDDEN CONFESSION Tahimik lang akong nakaupo sa hapag kainan habang ang buong pamilya ay masayang nag-uusap kasama si Ellie—ang kasintahan ni Kuya Keiler. Oo kasintahan, girlfriend niya. Bakit hindi ko naiisip na posibleng merong kasintahan si Kuya Keiler samantalang nakatira lang naman siya sa syudad mag-isa kaya sa malang na malang ay meron talaga siyang kasintahan. At kung sino man iyon ay ang babaeng kasama namin ngayon sa hapagkainan. "So, Ellie, pano kayo nagkakilala nitong si Keiler? Eh napaka sungit pa naman nang batang ito pagdating sa ibang babae―other than our families, wala na siyang ibang kinakausap," tanong ni Ate Asarie sa kanya."Well ate, he's actually the one who approached me! I'm so gulat nga kasi I've known him because he's pretty famous for rejecting girls who like him, pero siya ang unang kumausap sakin like, oh my gosh! I'm so kilig talaga everytime I remember our first encounter." Para siyang lintang binudburan ng asin habang nag kwekwento dahil tuwing k
FORBIDDEN Parehas kaming tahimik ni Keefer habang nakaupo sa kama. Samantalang si kuya Keiler ay seryosong nakatayo sa harap naming dalawa."Is this what you two have been doing the whole time you've been missing? Hindi niyo man lang ba naisip na nag aalala kami sa inyong dalawa?" panenermon niya samin.Hindi naman ako makasagot dahil natatakot ako na baka mas lalo niya kaming pagalitan. "Tss. If it wasn't because of you, this wouldn't have happened," bulong ni Keefer, pero halatang namang pinariringan niya ang tito niya."What are you talking about, young man? Did you forget what you did earlier? Your dad wanted to scold you, but I didn't let him because I understand what you've been doing through—""Stop saying you understand me! You don't know anything!" biglang sigaw niya na ikinagulat naming dalawa ni Kuya Keiler."Keefer, ano ba!" saway ko sa kanya. "I'm sorry, Kuya Keiler, pangako po namin hindi po to mauulit," hingi ko ng paumanhin dito. "Mag, sorry kana nga!" "Tss no!" bat
FIRST KISS!? Tulad ng sinabi ni Kuya Keizer, ay sinundan ko si Keefer para kausapin ito. Pero tulala naman ako habang naglalakad sa damuhan. Napapaisip pa rin kasi ako kung totoo ba ang sinabi ni Kuya Keizer tungkol kay Keefer na gusto daw ako nito. Hindi ko alam kung nagbibiro lang ba siya o ano, pero sobrang nakaka-overthink ang sinabi niya. Hindi ko alam kung paniniwalaan ko ba siya o hindi. Kanina pa ako paikot-ikot pero hindi ko pa rin makita si Keefer. Dito kasi siya banda naglakad nang umalis siya, pero halos magkanda-sugat-sugat na ang hita ko sa damuhan at hindi ko pa rin siya makita. Sobrang taas na kasi ng damuhan dito kaya hindi ko makita kung nandito ba siya. "Keefer!" tawag ko rito. Sumigaw pa ako. Tulad ng inaasahan ko ay walang keefer na sumagot. Nakakainis naman. Naisipan ko na lang na bumalik sa barn at sabihin kay Kuya Keizer na hindi ko ito nakita. Pero napahinto ako ng marinig ang wisik ng tubig. Ano ba yun? Nang lingonin ko iyon ay nakita ko ang isan
JEALOUSY Kinabukasan nang magising ako ay dumeretso agad ako sa farm para mamitas ng prutas. Ito kasi ang ginagawa ko tuwing unang araw ng linggo―mas matatamis kasi sila tuwing umaga. Hindi naman mawala sa isip ko ang nakita ko kahapon. Palaisipan pa rin sa akin kung papaanong meron kaming parehas na bracelet ni Kuya Keiler. Siguro nga ay galing iyon kay Navia, tatanungin ko na lang siya kapag nakauwi na siya. "Your basket is full." Halos mapatalon ako sa kinatatayuan ko ng marinig ang boses na iyon. Buti na lang ay hindi ako nahulog mula sa hagdan na kinatatayuan ko. "K-keefer...anong ginagawa mo dito?" takang tanong ko sa kanya ng lingonin ko siya. "Namimitas ng prutas? Ano pa nga ba?" masungit niyang sagot. "And I said your basket is full. Pitas ka ng pitas, nag sasayang ka ng prutas," ika niya na ikinairap ko. Bakit ba ang sungit ng batang ito sakin? Hindi naman siya ganito magsalita sa iba, sadyang sakin lang talaga siya nagsusungit. "Sungit," mahina kong bulong at dahan
BRACELET At tulad ng naging usapan namin ni Navia bago siya umalis. Umuuwi siya dito tuwing bakasyon, at kwinento niya rin sakin ang mga ganap niya sa buhay sa syudad. Ang sabi niya ay may mga naging ka-close siyang classmates pero wala daw ang nakakapalit sakin. Bolero At halos apat na taon na ang nakalipas, at paulit-ulit na gun ang routine namin. Tuwing bakasyon ay uuwi siya sa hacienda, at pagkatapos ng dalawang buwan ay babalik na siya sa syudad. At ngayon ay buwan ng Mayo, buwan ng bakasyon at buwan rin ng kaarawan ko. Gusto ni Ate Hiraya ay bongga daw ang gawin naming selebrasyon para sa ika labing siyam na kaarawan ko dahil hindi kami nakapag celebrate ng debu ko nung nakaraang taon―pero hindi ako pumayag dahil ayokong gumastos sila sakin. Pero nagmatigas si Ate Hiraya na hindi daw siya papayag na simple lang ang selebrasyon. Wala na akong nagawa dahil ngayong araw palang ay nagsisimula na sila sa preparasyon dito sa hacienda samantalang sa susunod na ikalawang linggo p
BEST FRIEND Tulala lang ako habang nakaupo sa sala. Parang hanggang ngayon ay hindi pa rin nagsi-sink in sa akin ang nangyari kagabi. "Agatha, are you good?" biglang sulpot ni Ate Asarie sa tabi ko. "Ah, ayos lang po," sagot ko ng umupo siya sa tabi ko. Hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag sa kanya ang nararamdaman ko. "If you're sad because Navia is leaving, I can talk with your kuya Khairro—I know he will let you go study with Navia in Manila," saad niya na nag pahinto sakin. Malungkot nga ba ako dahil aalis si Navia? ―Syempre nag-iisang kaibigan ko lang siya, tapos ngayon ay aalis siya. Sobrang bigat sa dibdib ang mawalan ng kaibigan. At hindi ko rin alam kung papayag ako sa sinabi ni Ate Hiraya, dahil unang-una ay si Kuya Khairro ang nagpapaaral sakin, syaka sampid lang naman ako sa pamilya nila, nakakahiya naman kung gagastos pa sila ng malaki sa pagpapaaral sakin sa Maynila, kung pwede namang libre dito sa probinsya. "Huwag na po ate, pwede pa naman kaming mag-us