LOGINMISSION 1"The Volkov empire is the richest organization right now here in Rome, Italy. That's why I easily found your husband's exact location. But the thing is, it wouldn't be easy to get close to them. Some of the companies who want to work with them take years of waiting just to have an appointment. A freaking appointment. Do you imagine how crazy that is?" tanong niya.Para naman akong nanghina dahil sa sinabi niya. Akala ko pa naman sa oras na makita ko siya ay pwede ko siyang lapitan at sampalin sa lahat nang panglolokong ginawa niya sakin. Pero hindi pala iyon ganoon kadali."K-Kung ganon...pano tayo makakalapit sa kanila?" tanong ko sa kanya."We have to make a plan—no, I already have a plan. You just have to do it," aniya."Ano naman yon?""Apply as his fiancee's personal assistant," saad niya. Hindi ko alam kung tatawa ako o seseryosohin ko ang sinabi niya. "I'm not joking," aniya."Hindi ko gagawin yan no! Ayoko nga! Sa tingin mo magagawa kong magtrabaho sa kabit nang asaw
MISSION"Ayos na ba yung gamit mo?" tanong ni Kio nang makita ako."Yah, I just need to get a few things," sagot ko rito bago kunin ang bag ko.It's currently 3 am in the midnight, habang 5 am naman ang flight ko papuntang Italy. Gusto pa sana akong samahan ni Kio pero pinigilan ko siya.Alam ko kasing may important pa siyang kailangan gawin. Sapat na ang ginawa niyang pagtulong sa akin para mahanap si Wesley."Ma? Where are you going?"Napahinto ako sa pagaayos nang gamit ko nang marinig ko si Roger."K-Kuya? Bakit gising kana? It's only 3am. You should sleep.""I just woke up because I heard you and Tito talking. Where are you going?" muling tanong niya. Hindi ko naman siya nasagot. "Are you going to find Papa?" he softly asks. "Roge, can you promise one thing to Mama?" tanong ko rito at marahang hinawakan ang mukha niya. He looks so much like him.Tumango naman siya. "Look for Ayla while I'm gone, and I promise to...to bring him back to us," saad ko."Okay, I promise, Ma," sagot n
TRUTH 2 "Nikolai Alexandrovinch Volkov, the only son of the tycoon multi-billionaire Mr. Vladimir Dani Volkov," ani ni Kio at inilagay sa lamesa ko ang ibat ibang uri nang papel. "This photo was taken 3 years ago," aniya at pinakita sakin ang isang litrato. "Wesley..." "You're wrong. This is not Wesley. This is Nicolai Alexandrovinch Volkov, and he's currently living in Rome, Italy, with his fiancee for 9 years...fucking 9 years." My vision suddenly starts blurring after hearing everything he said. W-What fiance? "T-That's impossible..." naluluha kong ani rito. "It is impossible, Ligaya. To be honest, I already made a theory about this a year ago. Pero wala akong sapat na ibedensya para patunayan sayo yon. But now—it's here." "W-What theory?" "The theory? My theory is when he met you, he used an alibi name of Wesley Rome instead of Nicolai Alexandrovinch Volcov. And why do I think like that? Because he's about to get married. If he's going to use his real name, his secret wil
MY HUSBAND "That is mine!" rinig kong sigaw ni Roger."No! It's mine!" balik sigaw ni Ayla sa kanya."Mama! Ayla is trying to take my toys!" sumbong ni Roger sakin."Ayla, give it back to your brother. You have your own toys," saway ko rito."But Mommy—""Ayla.""Hmp! Fine!" pagmamagtol nito at binitawan ang laruan nang kuya niya.Napabuga na lang ako sa hangin bago isara ang laptop ko at inihinto ang ginagawang trabaho."Ayla," tawag ko rito. "What did I tell you? It's okay to borrow your kuyas toys as long as he said yes. But if he didn't, then it's a no. Do you want him to play with your toys without your permission?" pangangaral ko sa kanya. Humaba naman ang nguso nito."No...""Okay, what do you say to Kuya for taking his toy?"Lumapit naman siya kay Roger at niyakap ito. "I'm sorry, Kuya," paghingi niya nag paumanhin dito."I'm sorry too, but if you want to play with my toys, we can play it together, but you should always ask me first," pangangaral niya sa kapatid. Tumango nama
THE TRUTH "L-Ligaya..." Parang bumalik lahat nang alala ko nang marinig ko ang boses na iyon. It was my mom. "Ma...?" naluluhang tawag ko sa kanya. Ngayon lang ako nakaramdam nang pangunguli nang makita sila. All those years I've been waiting. Hindi ako makapaniwala na nasa harap ko na sila. "O-Oh god! It was really you!" umiiyak niyang sabi at niyakap ako. Ito na ata ang pinaka maiinit na yakap na natanggap ko. A mother's hug. Sa likod nang ina ko ay namataan ko ang isang lalaki na nakatayo. Kahit na marami nang puti sa buhok nito ay hindi mo pa rin mapagkakaila na gwapo siya. His eyes were swollen because of crying. This man is definitely my father. Khairro Kendrix Rossi. "I'm home," naluluhang ani ko rito. Wala siyang sinabi. Lumapit lang siya sa gawi namin at mahigpit kaming niyakap. Matapos ang labing tatlong taon na paghihintay ay nandidito na ako muli sa bisig nang magulang ko.My own family. "M-My princess," tawag nito sakin. "Yes, Dad?" "You're here? Are you r
SHADOWSa mga linggo at buwan na nakalipas ay patuloy pa rin ang sinasagawang imbestigasyon patungkol sa mga magulang ko.Kahit wala na ang asawa ko ay patuloy pa rin akong lumalaban para sa pamilya ko, lalo na sa mga anak ko."Mama! Mama! Ayla is awake na! She's crying!" tawag sakin ni Roger."Wait!" sagot ko rito. Nagmamadali kong kinuha ang gatas na tinimpla ko at lumapit sa crib ni Ayla. "Napaka bugnutin mo talaga, manang mana ka sa tatay mo," ani ko at binuhat siya."Mama! Mama! Someone is outside!" muling sigaw ni Roger―hindi ko man lang na pansin na wala na siya sa tabi ko."Roger! Come back here!" utos ko sa kanya pero hindi ito sumagot. Nagulat na lang ako nang marinig ko ang pagbukas ng pinto. "Roger!"Dali-dali akong lumabas nang kwarto para puntahan siya. Ganoon na lang ang gulat ko nang makita kung sino ang tinutukoy niya."Leon...""Hello Mrs. Seraphina..." bati niya sakin.Sa ilang taon na biglang pagkawala niya ay maraming katanungan ang namuo sa isip ko. Pero ngayong







