HUWAG kang haharap, Milagros. Huwag na huwag... Piping turan ni Milagros sa kaniyang sarili. Kulang na nga lang ay maihi siya sa takot nang mapagtantong nasa likuran na niya ang kinakatakutan niyang nanay ni Monica.
“Ano ba iyang bisita mo, Monica? Napakabastos! Hindi niya yata ako nakikilala!” singhal ni Valentina.
“Milagros, just greet mama at pwede ka nang umalis,” ani Monica.
Dahil sa boss na niya ang nag-utos ay wala na siyang choice kundi ang sumunod. Kaya kahit labag sa kalooban niya ay marahan siyang humarap kay Valentina. Nanlaki ang mga mata nito nang makita ang mukha niya. Akala mo ay isa itong ahas na manunuklaw.
“Magandang gabi po, madam.” Bahagya pa siyang yumuko sa pag-aakalang maitatago niya ang mukha sa kinatatakutang babae.
“You again?! Dios mio! How can I forgot! Alalay ka nga pala ni Monica kaya ka nandito!” sin
NARAMDAMAN ni Ernesto ang paghinto ng sasakyan na pinagsakyan sa kaniya ng mga hindi niya kilalang tao. Narinig niya ang pagbukas ng pinto van at kasunod no’n ay ang malakas na pagtulak sa kaniya palabas. Nawalan siya ng balanse nang makababa siya at napaluhod siya sa lupa. Napaigik siya sa sakit nang maramdaman ang pagtama ng tuhod niya sa bato. Ngunit ang sakit ay hindi niya ininda dahil sa sandaling iyon ay mas nananaig ang takot at kaba niya sa kung ano na ang nangyari sa kaniyang pamilya.Hinila siya sa kaniyang isang braso para tumayo at inutusan siyang maglakad paunahan. Kahit nakapiring siya ay alam niya na pumasok sila sa isang silid dahil may narinig siyang pagbukas ng pinto. Hanggang sa inalis na ang piring sa kaniyang mata.Nanlaki ang mga mata niya nang tumambad sa kaniya ang mag-iina niya na walang malay habang nakahiga sa malamig na sahig ng silid na walang laman. Lalapitan niya sana ang mga ito
INABOT na ng lunch sina Milagros at Monica sa labas dahil may kinausap ang huli na tao na nais na mag-invest sa beach resort and hotel nito. Dahil sa kapwa gutom na sila ay naghanap sila ng restaurant na may masarap na pagkain. Nakahanap naman sila ng isang Japanese restaurant. Kahit hindi pa nakakakain si Milagros sa ganoong kainan ay sumama pa rin siya upang kahit paano ay masubukan niya rin. Maganda kasi na hindi siya manatiling ignorante sa mga bagay na hindi niya alam.Habang kumakain sila ay hindi na siya nahihiyang magtanong kay Monica kung anu-ano ang mga pagkain na nasa table nila. Matiyaga namang sinasagot nito ang mga katanungan niya at tinuturuan pa siya kung paano kainin ang mga iyon ng tama.Hindi sinasadyang napatingin si Milagros sa kamay ni Monica habang umiinom ito ng tubig. Napatitig siya sa diamond ring nito na napakalaki ng diamond. Kumikinang pa iyon kapag tinatamaan ng ilaw na akala mo ay bitui
“DRUG QUEEN, ATRAS! Drug Queen, atras!”Paulit-ulit na sigaw ng mga tao na nasa harapan ng convoy ni Valentina na papunta sana sa covered court para doon niya ilataga ang kaniyang plataporma at pangako para sa bayan ng Plaridel. Ngunit mukhang imposible iyong mangyari dahil sa mga taong ayaw siyang pagsalitain sa harapan ng mga mamamayan ng Plaridel dahil hanggang sa sandaling iyon ay “Drug Queen” pa rin ang tingin ng mga ito sa kaniya.Nadispatsa na nga niya si Ernesto ngunit ang epekto ng ginawa nitong pagsiwalat sa kaniyang sikreto ay nararamdaman pa rin niya ngayon. May mga tao pa rin na galit sa kaniya.Hindi naman ganoon karami ang mga nakaharang pero sapat na ang mga ito para hindi makausad ang kaniyang convoy. Nabababad na sa araw si Valentina at alam niyang ikakasira iyon ng kaniyang inaalagaang kutis. Kung alam lang ng mga hampaslupang nasa harapan nila kung gaano kalaki ang g
PINAG-ARALAN ni Valentina ang kaniyang driver habang nasa backseat siya. Hindi niya maiwasan ang mapalunok ng sariling laway sa tuwing gumagalaw ang muscle sa braso nito sa tuwing ginagalaw nito ang manibela. Napapasunod ang mata niya sa kamay nito kapag hinahawakan nito ang kambyo nang mahigpit. Ano kaya ang pakiramdam kung siya naman ang mahawakan ng kamay nito?Halos isang buwan na ang driver na iyon sa kaniya ngunit noon lang niya napansin ang malakas nitong appeal. O baka sadyang pagod lang siya at naghahanap siya ng haplos ng isang lalaki.Sabagay, matagal na simula nang may nagpaligaya sa kaniya. Simula nang mawala ang kaniyang mister ay isinantabi muna niya ang kaniyang s_ex life para sa mga bagay na mas lalong magpaparami ng kaniyang pera at kayamanan. Kinalimutan na niya ang makamundong pangangailangan upang makamit niya ang kaniyang mga goal sa buhay. Hindi niya napansin na isa pa rin siyang babae na may p
“COME inside me, Rico! Don’t pull out! Don’t—ohh!!!”Kulang na lang ay mamuti ang mga mata ni Valentina sa pagtirik nang maramdaman niya ang pagsabog ng mainit at malapot na katas ni Rico sa loob ng kaniyang pagkababae. Nanginig ang katawan nilang dalawa habang ninanamnam ang init na inilalabas ng bawat isa.Tunay na mahusay si Rico. Ilang beses niyang naabot ang langit bago ito nagpasabog. Hindi ito kagaya ng namayapa niyang asawa na mabibilang sa daliri niya na naabot niya ang langit kapag nagsisiping sila. Sumalangit nawa ang kaluluwa nito.Tinapik niya si Rico sa puwitan. Indikasyon na pwede na itong umalis sa ibabaw niya. Agad na tumalima si Rico at patihaya itong humiga habang habol ang paghinga.Si Valentina naman ay parang walang nangyari na tumayo at isinuot ang bathrobe. Kinuha niya sa ibabaw ng side table ang isang mahabang wallet at
PAGKAGISING ni Milagros ng umagang iyon ay nakita niya si Martha na tagaktak ang pawis sa pagpaypay sa lutuan nila na ang gatong ay uling upang mas magbaga iyon. Kahit hindi pa nakakapaghilamos at mumog ay nilapitan na niya ang ina upang tulungan ito sa pagluluto ng kanilang almusal.“`Nay, magandang umaga! May maitutulong ba ako?” Masiglang bati ni Milagros sa ina.Tinapunan siya nito ng tingin at kasunod ay inirapan siya.Kahit walang sinabi si Martha ay iginala pa rin niya ang mata at nang makita ang limang itlog sa lamesa ay kumuha siya ng mangkok. Isa-isa niyang binasag ang mga itlog sa mangkok at nilagyan ng asin at paminta. Binate niya iyon gamit ang tinidor.“Anong ginagawa mo?!” sigaw ni Martha na ikinagulat niya.Muntik pa niyang matapon ang binabating itlog. “B-binabate ko po ang itlog. Tinutulungan ko po kayo—”“Gaga ka! Hindi ko
UMAAMBON na nang naghihintay na sina Milagros at Martin ng masasakyan na tricycle papunta sa bahay ng huli. Medyo nababahala si Milagros na baka mauwi iyon sa malakas na ulan at maabutan sila na nasa labas. Matapos nilang kumain ay nakatuwaan pa kasi nilang dumaan sa mall para magpalamig nang kaunti. Paglabas nila ay doon lamang nila napansin na late na pala at kapag ganoong oras ay mahirap nang makahanap nang masasakyan pauwi sa kanilang lugar.Mabuti na lang at may dumaan na tricycle na agad na pinara ni Martin.“Hindi kaya abutan tayo nang malakas na ulan?” tanong ni Milagros. Nilakasan niya ang pagsasalita para marinig siya ng nobyo.“Sa tingin ko ay hindi iyan. Makakauwi ka pa sa inyo ngayong gabi kung iyan ang inaalala mo.”Ngunit pagkasabi no’n ni Martin ay biglang bumuhos nang ubod lakas ang ulan. Sinabayan pa iyon nang hangin na tila may kaaway dahil galit na galit
HABANG tila nababaliw na si Milagros sa sarap sa ginagawang pagkain ni Martin sa kaniyang mamasa-masang tahong ay biglang nagliwanag ang paligid. Sabay-sabay na nagsindi ang mga ilaw. Kapwa sila natigilan. Para silang binuhusan nang malamig na tubig.Doon na parang nakaramdam ng pagkapahiya si Milagros at para siyang natauhan bigla. Itinulak niya ang ulo ni Martin palayo at nagmamadaling kinuha ang mga damit na nasa sahig at mabilis iyong isinuot pabalik.“M-mali ito, Martin! Hindi pa dapat natin ito ginagawa!” Natataranta at nahihiyang wika niya.“P-patawarin mo ako. Nadala lang ako sa pangyayari at hindi na ako nakapagpigil,” ani Martin habang nagsusuot ng shorts.Nanatiling nakayuko si Milagros. Gusto niyang maiyak pero pinipigilan niya ang kaniyang luha. Wala na siyang mukhang ihaharap sa nobyo dahil baka iniisip nito na siya ang klase ng babae na madaling bumigay at makuha s