INABOT na ng lunch sina Milagros at Monica sa labas dahil may kinausap ang huli na tao na nais na mag-invest sa beach resort and hotel nito. Dahil sa kapwa gutom na sila ay naghanap sila ng restaurant na may masarap na pagkain. Nakahanap naman sila ng isang Japanese restaurant. Kahit hindi pa nakakakain si Milagros sa ganoong kainan ay sumama pa rin siya upang kahit paano ay masubukan niya rin. Maganda kasi na hindi siya manatiling ignorante sa mga bagay na hindi niya alam.
Habang kumakain sila ay hindi na siya nahihiyang magtanong kay Monica kung anu-ano ang mga pagkain na nasa table nila. Matiyaga namang sinasagot nito ang mga katanungan niya at tinuturuan pa siya kung paano kainin ang mga iyon ng tama.
Hindi sinasadyang napatingin si Milagros sa kamay ni Monica habang umiinom ito ng tubig. Napatitig siya sa diamond ring nito na napakalaki ng diamond. Kumikinang pa iyon kapag tinatamaan ng ilaw na akala mo ay bitui
“DRUG QUEEN, ATRAS! Drug Queen, atras!”Paulit-ulit na sigaw ng mga tao na nasa harapan ng convoy ni Valentina na papunta sana sa covered court para doon niya ilataga ang kaniyang plataporma at pangako para sa bayan ng Plaridel. Ngunit mukhang imposible iyong mangyari dahil sa mga taong ayaw siyang pagsalitain sa harapan ng mga mamamayan ng Plaridel dahil hanggang sa sandaling iyon ay “Drug Queen” pa rin ang tingin ng mga ito sa kaniya.Nadispatsa na nga niya si Ernesto ngunit ang epekto ng ginawa nitong pagsiwalat sa kaniyang sikreto ay nararamdaman pa rin niya ngayon. May mga tao pa rin na galit sa kaniya.Hindi naman ganoon karami ang mga nakaharang pero sapat na ang mga ito para hindi makausad ang kaniyang convoy. Nabababad na sa araw si Valentina at alam niyang ikakasira iyon ng kaniyang inaalagaang kutis. Kung alam lang ng mga hampaslupang nasa harapan nila kung gaano kalaki ang g
PINAG-ARALAN ni Valentina ang kaniyang driver habang nasa backseat siya. Hindi niya maiwasan ang mapalunok ng sariling laway sa tuwing gumagalaw ang muscle sa braso nito sa tuwing ginagalaw nito ang manibela. Napapasunod ang mata niya sa kamay nito kapag hinahawakan nito ang kambyo nang mahigpit. Ano kaya ang pakiramdam kung siya naman ang mahawakan ng kamay nito?Halos isang buwan na ang driver na iyon sa kaniya ngunit noon lang niya napansin ang malakas nitong appeal. O baka sadyang pagod lang siya at naghahanap siya ng haplos ng isang lalaki.Sabagay, matagal na simula nang may nagpaligaya sa kaniya. Simula nang mawala ang kaniyang mister ay isinantabi muna niya ang kaniyang s_ex life para sa mga bagay na mas lalong magpaparami ng kaniyang pera at kayamanan. Kinalimutan na niya ang makamundong pangangailangan upang makamit niya ang kaniyang mga goal sa buhay. Hindi niya napansin na isa pa rin siyang babae na may p
“COME inside me, Rico! Don’t pull out! Don’t—ohh!!!”Kulang na lang ay mamuti ang mga mata ni Valentina sa pagtirik nang maramdaman niya ang pagsabog ng mainit at malapot na katas ni Rico sa loob ng kaniyang pagkababae. Nanginig ang katawan nilang dalawa habang ninanamnam ang init na inilalabas ng bawat isa.Tunay na mahusay si Rico. Ilang beses niyang naabot ang langit bago ito nagpasabog. Hindi ito kagaya ng namayapa niyang asawa na mabibilang sa daliri niya na naabot niya ang langit kapag nagsisiping sila. Sumalangit nawa ang kaluluwa nito.Tinapik niya si Rico sa puwitan. Indikasyon na pwede na itong umalis sa ibabaw niya. Agad na tumalima si Rico at patihaya itong humiga habang habol ang paghinga.Si Valentina naman ay parang walang nangyari na tumayo at isinuot ang bathrobe. Kinuha niya sa ibabaw ng side table ang isang mahabang wallet at
PAGKAGISING ni Milagros ng umagang iyon ay nakita niya si Martha na tagaktak ang pawis sa pagpaypay sa lutuan nila na ang gatong ay uling upang mas magbaga iyon. Kahit hindi pa nakakapaghilamos at mumog ay nilapitan na niya ang ina upang tulungan ito sa pagluluto ng kanilang almusal.“`Nay, magandang umaga! May maitutulong ba ako?” Masiglang bati ni Milagros sa ina.Tinapunan siya nito ng tingin at kasunod ay inirapan siya.Kahit walang sinabi si Martha ay iginala pa rin niya ang mata at nang makita ang limang itlog sa lamesa ay kumuha siya ng mangkok. Isa-isa niyang binasag ang mga itlog sa mangkok at nilagyan ng asin at paminta. Binate niya iyon gamit ang tinidor.“Anong ginagawa mo?!” sigaw ni Martha na ikinagulat niya.Muntik pa niyang matapon ang binabating itlog. “B-binabate ko po ang itlog. Tinutulungan ko po kayo—”“Gaga ka! Hindi ko
UMAAMBON na nang naghihintay na sina Milagros at Martin ng masasakyan na tricycle papunta sa bahay ng huli. Medyo nababahala si Milagros na baka mauwi iyon sa malakas na ulan at maabutan sila na nasa labas. Matapos nilang kumain ay nakatuwaan pa kasi nilang dumaan sa mall para magpalamig nang kaunti. Paglabas nila ay doon lamang nila napansin na late na pala at kapag ganoong oras ay mahirap nang makahanap nang masasakyan pauwi sa kanilang lugar.Mabuti na lang at may dumaan na tricycle na agad na pinara ni Martin.“Hindi kaya abutan tayo nang malakas na ulan?” tanong ni Milagros. Nilakasan niya ang pagsasalita para marinig siya ng nobyo.“Sa tingin ko ay hindi iyan. Makakauwi ka pa sa inyo ngayong gabi kung iyan ang inaalala mo.”Ngunit pagkasabi no’n ni Martin ay biglang bumuhos nang ubod lakas ang ulan. Sinabayan pa iyon nang hangin na tila may kaaway dahil galit na galit
HABANG tila nababaliw na si Milagros sa sarap sa ginagawang pagkain ni Martin sa kaniyang mamasa-masang tahong ay biglang nagliwanag ang paligid. Sabay-sabay na nagsindi ang mga ilaw. Kapwa sila natigilan. Para silang binuhusan nang malamig na tubig.Doon na parang nakaramdam ng pagkapahiya si Milagros at para siyang natauhan bigla. Itinulak niya ang ulo ni Martin palayo at nagmamadaling kinuha ang mga damit na nasa sahig at mabilis iyong isinuot pabalik.“M-mali ito, Martin! Hindi pa dapat natin ito ginagawa!” Natataranta at nahihiyang wika niya.“P-patawarin mo ako. Nadala lang ako sa pangyayari at hindi na ako nakapagpigil,” ani Martin habang nagsusuot ng shorts.Nanatiling nakayuko si Milagros. Gusto niyang maiyak pero pinipigilan niya ang kaniyang luha. Wala na siyang mukhang ihaharap sa nobyo dahil baka iniisip nito na siya ang klase ng babae na madaling bumigay at makuha s
NAPAKUNOT-NOO si Valentina nang pagpasok siya sa Montealta Beach Resort and Hotel ay nakita niya ang mga taong nakasuot ng puti na para bang dumalo ang mga iyon sa isang kasalan. “Guard, anong meron? May event ba today dito?” tanong niya sa guard na nasa gate. Kumakain pa ito ng pancit at fired chicken na nasa paper plate.“Ay, opo, madam. Dito po kasi ginanap iyong reception ng personal assistant ni Miss Monica. Ang alam ko po ay libre ni Miss Monica ang reception at pagkain doon sa bagong kasal!” Halos hindi niya maintindihan ang pagsagot ng guard dahil puno ng pagkain ang bibig nito.Napataas ang isang kilay ni Valentina. Hindi siya makapaniwala na pati ang bagay na iyon ay sasagutin pa ng anak niya. Ang akala niya ay matalino ito ngunit parang nagiging uto-uto na ito sa Milagros na iyon. Mainit pa naman ang dugo niya sa babaeng iyon kaya hindi niya matanggap na pinapakitaan iyon ng kabutihan ni Monica.&ldq
“NGAYON ko lang nalaman na isa ka na palang charity institution.”Napahinto si Monica sa akmang pag-akyat sa hagdan para sana pumunta sa kaniyang silid nang marinig niya ang boses ni Valentina ng gabing iyon. Lumabas ito mula sa kusina. Nakasuot ito ng gold night dress at may hawak na isang bote ng wine at baso.“What do you mean?” Nagtataka niyang tanong. Humakbang ito palapit sa kaniya.“Ikaw pala ang sumagot ng reception and catering sa kasal ng personal alalay mo. You even bought gown for her. At may nakapagsabi rin sa akin na nagbigay ka pa sa kaniya ng half million pesos. So, I guess, tumutulong ka na sa mga hampaslupa ngayon. Baka naman makakuha ka na ng Nobel Prize Award niyan!”“I am just doing what I think is right. Milagros saved my life—”“Kung hindi dahil sa kaniya ay wala ka na!” gagad nito. “Monica, I already k