Nang nakapasok na siya sa loob ng bar ay sobrang ingay, mausok, amoy alak at maraming naglalandian sa mga gilid na hindi masyadong natatamaan ng liwanag ng ilaw. Sinubukan niyang makalagpas sa mga taong nagsasayaw sa gitna hanggang sa makarating siya sa isang madilim na puwesto na malaya siyang makikita ang mga tao. Pasimple niyang nilibot ang mga mata niya sa paligid dahil may mga nagkalat na bouncer malapit sa kanya na mukhang nagmamasid rin sa paligid. "High class nga ang bar na 'to masyadong mahigpit. Paano ako makakapunta sa kwarto kung nasaan si Mr. Torres?"
Nakita niya ang isang pasilyo na may kadiliman dahil sa sobrang hina ng mga ilaw na nakakabit sa ibaba na nakadikit sa pader malapit sa sahig. Ang naka-braid niyang buhok ay inilagay niya sa kaliwa niyang balikat para may dahilan siyang tumingin sa pasilyo na 'yon, pero napansin niya na may CCTV sa itaas. "Mukhang may kailangan akong lusutan o linlangin bago ako makapunta sa kwarto."
Mabuti na lang walang nagtangka na lumapit sa kanya habang may ginagawa siyang plano kung hindi isang nakakatakot na mata ang makikita nila. Ilang minuto na rin siyang nakatayo, kaya susubukan niya ng makapasok sa kwarto. Lumakad siya ng dahan-dahan papunta sa kwarto ni Mr. Torres na parang hindi niya alam na may CCTV na sumusunod sa galaw niya. Hindi naman siya paghihinalaan dahil ang mask niyang suot ay manipis, pero hindi pa rin makikilala ang mukha niya. At sa nakita niya kanina ay may kanya-kanya na paandar ang mga babae na ang iba ay naka-costume pa na pang maid at ang iba na kulang na lang ay huwag ng magsuot ng damit.
Malapit na siya sa mismong kwarto kung nasaan si Mr. Torres at hindi niya talaga tiningnan ang mga CCTV, halos pigil hininga ang ginagawa niya. Pagtapat niya sa mismong kwarto ay nagkunwari siyang kumatok ng ilang beses, pero ang totoo ay hindi niya pinatama sa mismong pinto o lumikha ng ingay ang kamay niya, kailangan niya iyon dahil napansin niyang nasa kanya na ang atensyon ng CCTV, kitang-kita niya sa gilid ng mata niya.
Nagpanggap siya na hinihintay na papasukin siya sa loob ng kwarto at ng may ilang segundo na ay binuksan niya na ang pinto. Mabuti na lang at hindi naka-lock. Sa loob ng kwarto ay nilabas niya ang hangin sa katawan na pinipigilan niya kanina. Napansin niya rin na may isa pang pasukan na walang pinto mukhang naroon na sa loob na 'yon si Mr. Torres at ang babae nito. Nagmasid na rin siya sa loob at napansin niya na wala namang kakaiba o CCTV, kaya dahan-dahan na siyang lumapit sa isa pang pasukan.
Pero ng akma na sana siyang papasok sa loob ay napahinto siya ng may nagsalita na babae, kaya sumandal muna siya sa pader at nakinig. "Kailan mo balak mag-file ng divorce sa asawa mo?" saad ng babae. Naghintay si Adira ng ilang minuto bago may narinig na nagsalita na lalaki at sigurado siyang ito na si Mr. Torres.
"Hindi agad ako makakapag-file ng divorce dahil isang buwan pa lang kaming kasal."
Kumunot ang noo niya. "Ang ibig sabihin ay may anak na sila bago pa sila ikasal? Isang taon na yung bata base sa nabasa ko," nalilito niyang tanong sa sarili.
"Bakit naman kasi nagpakasal ka pa sa Carina na 'yon? Puwede mo namang kunin na lang ang naging anak niyong dalawa, kaya ko namang alagaan ang bata," sa boses nitong tila nahihirapan.
"Wala akong magagawa dahil 'yon ang gusto ni mama. Ang balak ko lang sana ay kunin ang anak namin na tinago niya, pero hindi ko naman lubos maisip na malalaman ito ni mama at pinakasal kami kaagad."
May narinig siyang paghikbi. "Paano naman tayo Sebastian?!"
"Huwag kang mag-alala sa oras na magtagal ng ilang buwan ang kasal namin ni Carina ay kakausapin ko siya tungkol sa divorce. Wala siyang magagawa dahil hindi siya ang mahal ko, ikaw 'yon Diane."
Tumaas ang isang kilay ni Adira sa narinig, kaya ng nakita niya ang switch ng ilaw ay pinindot niya ito upang maging madilim ang paligid at makapasok siya at maka-upo sa sofa na naroon na malapit sa dalawa.
Parehas natigilan ang dalawa ng mawala ang liwanag sa kwarto. "Teka bakit walang ilaw? Hindi naman ito nangyayari at kung mawalan man ay nagkakaroon agad." saad ng babae.
Naramdaman niyang may tumayo papunta sa switch ng ilaw. "Check ko lang baka hindi naka-press ng mabuti yung switch ng ilaw." Nang na check na ni Sebastian at pinindot ulit ang switch on ay nagkaroon na ng liwanag sa loob. "Okay naman, bakit nawalan ng—" Napagawi ang tingin nito kung saan naka-upo si Adira.
Parehas pang makikitaan ng takot ang dalawa dahil kung kanina ay dalawa lang sila ay biglang may isa pang tao sa kwarto na 'yon ng nawalan ng ilaw sa loob ng kwarto. "Magandang gabi sa inyong dalawa." Hindi man nakikita pero nakangisi na siya sa likod ng mask niyang suot.
Kunot-noo siyang tiningnan ni Mr. Torres. "Sino ka paano ka nakapasok rito?"
Sa isip niya, "Kaya pala may lakas ng loob na gumawa ng kalokohan dahil gwapo at kayang-kaya makakuha ng babae sa mukha pa lang niya. " Lumipat ang tingin niya sa babae na mukhang mataray at nagtataka na rin sa kanya. "Maganda rin naman 'tong babae, pero bakit pumapatol pa sa may asawa na?"
Lalapit sana si Mr. Torres sa kanya, pero itinaas niya ang kaliwa niyang kamay. "Hanggang diyan ka lang."
"Sagutin mo ang tanong ko paano ka nakapasok dito? Mahigpit ang bantay dito sa loob bakit nakapasok ang tulad mo rito at sa mismong kwarto na 'to," matapang nitong saad.
"Masyadong matapang naman, Mr. Torres."
Nagulat ito at sigurado siya na napapatanong na ito sa sarili kung bakit alam ko ang apelyido niya. "Bakit mo alam ang apelyido ko? Sino ka ba!" sigaw nito na may bahid pa rin ng kaba sa mukha. At hindi mapagkakaila na kahit ganon na ang itsura nito ay gwapo pa rin.
Sumeryoso siya at uumpisahan niya na ang palabas. "Magkasintahan ba kayong dalawa?" tanong niya.
Isang mataray na sagot ang natanggap niya mula sa babae na ang pangalan ay Diane. "Ano bang pakialam mo, puwede bang umalis ka dito!"
"Pasensya na, may kailangan pa kasi akong gawin at hindi na puwedeng ipagpabukas." Tumingin siya kay Mr. Torres na ang pangalan ay Sebastian base sa narinig niya sa babae na ang pangalan ay Diane. "Sa pagkaka-alam ko mayroon ka ng asawa, pero bakit kasama mo itong babae na 'to?" Sabay turo niya kay Diane. Napalunok si Sebastian. "P-paano mo nalaman na may asawa ako?" "At anak," biglang saad niya na nagpatigil kay Sebastian. "May anak ka na at asawa, pero bakit narito ka sa lugar na 'to at nagtataksil sa asawa mo para lang sa babae na 'to?" Tinaasan niya pa ng kilay si Diane. "Mukhang nakalimutan mo ng may anak at asawa ka? Unfair naman kung ikaw lang ang masaya." Tumayo siya at pumunta sa likod ni Sebastian. "Wala ka bang konsensya?" Padaskol na humarap ito sa kanya. "Ang babaeng ito ang mahal ko at hindi ang asawa ko ngayon. Isa siyang sinungaling at kinuha ang loob ng mama ko para maikasal lang kami!" "Talaga? Ang alam ko ikaw ang kusang humanap sa kanila at sinubukang kuhanin
Malapit na siya sa warehouse na tinutuluyan niya ng may naaninag siyang isang bulto ng tao sa malaking pintuan ng warehouse at sa paglapit niya pa rito ay si Simon pala 'yon at mukhang hinihintay siya. Huminto siya sa tapat ni Simon at hindi muna siya umalis sa pagkaka-upo sa motor. "Madaling araw na bakit nandiyan ka pa?" tanong niya. Lumapit ito sa kanya at tanging liwanag lang ng buwan ang ilaw nilang dalawa. "May gustong maka-usap ka," saad ni Simon. Napakunot naman ang noo niya. "Sino?" "Si Mrs. Torres." "Bakit daw?" Nagkibit-balikat lang ito. "Ewan ko kung bakit, pero tumawag siya kanina habang ginagawa mo ang mission mo." Kinuha nito ang isang maliit na papel sa bulsa ng pantalon nito at binigay sa kanya. "Diyan kayo magtatagpo, wala naman siyang nabanggit kung para saan. Ang sabi lang ay gusto ka lang niyang makita." Itinupi niya ang papel at hinawakan muli ang manibela ng motor niya at pina-andar. "Sige pupunta ako." At tuluyan ng umalis sa harap ni Simon para iparada
Napangiti siya sa tapang nito para sa kanyang anak. "Kung ganon good luck sa inyong dalawa ng anak mo, pero sana sa pagkikita nating muli ay buo na kayong pamilya." Napansin niya na may kinuha si Carina sa bag nito na isang bank check at inilagay sa ibabaw ng mesa malapit sa kanya. "Ito ang payment ko sa ginawa mo, hindi ko ito binigay sa kausap kong lalaki na kasama mo dahil gusto rin kitang makita." Kinuha niya ang bank check at tiningnan ang nakasulat na halaga, pero napakunot ang noo niya sa halagang nakasulat. "Nagkamali ka ata ng inilagay na halaga rito. Hindi ganitong halaga ang bayad sa mga mission ko lalo pa't mas madali ang ginawa ko para sayo?" "Huwag kang mag-alala tama ang amount na nakasulat diyan. May nangyari naman dahil umuwi siya sa bahay na hindi naman niya ginagawa simula ng ikinasal kami. " Nagkibit-balikat na lang siya. "Kung ganun, maraming salamat dito. " Inilagay niya na ang bank check sa bulsa ng jacket niya. Biglang may kumatok sa transparent na pader ku
Sa sandali na nakauwi na si Adira sa kanyang bahay ay nag-empake na rin siya agad ng mga damit at mga ilang gamit katulad ng panloob na kasuotan at dalawang gloves, lagi rin siyang may suot na itim na gloves sa tuwing may misyon siya, hindi niya lang naisuot sa misyon kay Mr. Torres dahil hindi bagay sa suot niya at ang pinaka-mahalaga sa lahat ang dalawang wooden stick niya, kaya maging ito ay nakalagay sa loob ng malaking bag. Tiningnan niya ulit kung may kulang at ng okay naman na ay lumabas ulit siya ng kwarto para kumain.Sumapit ang gabi ay maaga rin natulog si Adira at halos ilang oras lang din ang magiging tulog niya dahil madaling araw ang flight niya na kailangan pang sumakay ng taxi bago makapunta sa airport.Kinabukasan ang mag-ama na si King Stephen at Prince Dylan ay kumakain na ng kanilang almusal, ngunit si Adira ay wala pa dahil limang oras ang kailangan hintayin bago lumapag ang eroplano sa bansa nila Dylan, 4 am na rin naka-alis ang eroplano sakay si Adira.Habang ku
Lumapit siya at tumigil sa tabi ng sofa kung saan nakahiga si Dylan habang pinagmamasdan niya itong matulog ay napakunot ang noo niya. "Ganito ba talaga ang mga maharlika, wala man lang kahit anong pores kahit ang mga labi ay mapupula?" Habang nakatitig sa mukha ng prinsipe ay napansin niyang gumalaw na ang talukap ng mata nito habang nakapikit hudyat na gising na ito. Unti-unting minulat ni Prince Dylan ang mata at saktong si Adira ang nakita niya, kaya ngayon ay walang umiwas o kumurap sa kanilang dalawa. Sa isip ni Prince Dylan, "Hanggang sa panaginip nandito pa rin itong babae na 'to?" Tumaas ang kilay ni Adira habang nakatitig ito kay Prince Dylan, pero unti-unting namumulat ng malaki ang mata ng prinsipe ng lumapit na si Adira habang nakahiga siya. Ngayon ay isang dangkal na lang ang layo ng kanilang mga mukha. Napalunok ang prinsipe sa hindi malamang dahilan, pero biglang sumakit ang noo nito dahil pinitik pala ni Adira, at sa sobrang kaba ay hindi na napansin iyon ng prinsi
Si Adira ay naglalakad na sa pasilyo nang nakita niya si Heneral Agustin. Nilapitan siya agad nito. "Sumama ka muna sa akin may ipapakita sayo ang hari." Naglakad ito muli habang nagtataka siyang sumunod dito. Nang oras na nakapasok na siya sa opisina ng hari ay umupo kaagad siya kaharap nito. Napansin niya rin na may hawak itong papel at nakatitig rito. Bumuntong-hininga ito at tumingin sa kanya sa pagod na mga mata. "Basahin mo." Inabot niya ang papel at binasa gamit ang mga mata . "Tumatakbo ang oras at napapalitan ng araw ang buwan. Ang buhay ng isang maharlika ay nalalapit na ang katapusan, kaya hangga't hindi ito nangyayari ay sumunod ka sa isang kahilingan." Napakunot ang noo niya sa paraan ng sulat na may tinatago pang ibang kahulugan. Habang hawak niya ang sulat ay nagsalita si King Stephen. "Isa lang 'yan sa dami ng naipadala sa aking sulat ng hindi pa kilalang tao. May konting kaba na sa aking dibdib dahil mas lalong lumalalim ang mga ibig iparating ng mga sulat." "Pa
Paglabas niya ng palasyo ay hihintayin na lang niya ang prinsipe sa bandang likuran dahil naroon ang lugar kung saan puwedeng magsanay at may mga iba't-ibang armas na ginagamit sa pakikipaglaban at habang hinihintay niya ito ay lumapit siya sa mga armas na naroon. Nakita niya ang isang espada at magaan niyang pinadaan ang kamay niya sa hawakan nito. "Hindi pa ako nakakahawak ng espada, pero gagamitin ko ito kung paano ko gamitin ang dalawang kahoy ko. Magka-iba ang anyo, pero na sa aking kamay ang lahat ng puwede nitong magawa kahit first time ko lang itong gagamitin." Kinuha niya ito at inalis sa cover nito na isang manipis na stainless. Kuminang pa ito ng tumama ang sinag ng araw sa mismong talim ng espada. "Isang maling paggamit nito tiyak na kawawa ang kaharap ko lalo na yung parating. " Lumipat ang tingin niya sa prinsipe na masama pa rin ang itsura ng mukha. Huminto ito sa harap niya, pero sa ibang direksyon nakatingin. Ngumisi siya. "Masama pa rin ang loob mo, buhay ka pa nama
Samantala nakita ng hari ang naganap na labanan ng dalawa habang na sa tuktok ito ng palasyo at tinitingnan sila sa ibaba. "Mahusay siyang humawak ng espada," sambit ni Heneral Agustin. Tumango-tango naman ang hari habang nakatingin kay Adira na sinusuri ang ibang armas. "Hindi ako nagkamali na siya ang kinuha ko. Umpisa pa lang ng kanilang pagsasanay, pero masasabi ko ng may matututunan na agad si Dylan sa kanya lalo pa't hindi ito nasisindak sa anumang sabihin ng prinsipe." Mukhang napahanga din ni Adira si Heneral Agustin. "Pero nakapagtataka pa rin. Hindi ko alam kung mayroon siyang ginagamit sa kanyang bansa na armas, pero nakakabilib ang ginawa niya kanina lalo na nung inangat niya ang espada at tumigil ito malapit sa leeg ng prinsipe at kung may nagtangka na gumalaw isa sa kanila ay tiyak kong masusugatan si Prince Dylan." Tinitigan ng hari ng mabuti ang binibini sa ibaba. "Mukhang hindi ordinaryong tao lang ang kinuha ko Agustin. May kaya siyang gawin na nakakabilib at hind