MasukShare
Chapter 7
Terakhir Diperbarui:
2025-05-02 08:22:50(Zachariel’s POV)
Hindi ako nakatulog buong gabi.Ang bawat tik-tak ng orasan ay parang kutsilyong humihiwa sa utak ko—paalala ng mga bagay na hindi dapat nangyari… at nangyari pa rin. Ang halik. Ang kanyang mga mata pagkatapos. Ang hindi niya paglayo.Tangina. Anong pinasok ko?Hindi ko dapat siya idamay sa mundong ito. Hindi siya para rito. Pero heto ako, iniisip kung anong isusunod—kung lalayo ba ako o hahayaang lumapit pa siya. Kung may karapatan ba akong hawakan ang mundong pinoprotektahan niya sa simpleng pagkatao niya.Nakasandal ako sa headboard, hawak ang cellphone. May mga mensahe mula sa mga tauhan ko—isang raid na hindi natuloy, isang kalabang organisasyong muli na namang nagpaparamdam, isang katawan na kailangang iligpit bago pa makita ng media.Pero wala akong gana.Ni isa sa mga ito, wala sa tindi ng epekto niya.Ysabella.Nang marinig kong gumalaw ang pinto ng kusina, bumaba agad ako. Ta
Bab terkait
The Mafia Boss and His Muse Panimula
Ang PanimulaAng tunog ng matulin na yabag ni Ysabella Fuentes sa marmol na sahig ng Montenegro Industries ay sumabay sa mabilis na tibok ng kanyang puso. Kanina pa siya kinakabahan. Hindi niya akalain na makakatungtong siya sa gusaling ito—isa sa pinakamalalaki at pinakakilalang kumpanya sa bansa.Nakahawak siya ng mahigpit sa envelope na naglalaman ng kanyang resume at credentials.“Kayang-kaya mo ‘to, Bella,” bulong niya sa sarili habang umaayos ng blouse na masyadong hapit para sa kanyang kaginhawaan.Napatingin siya sa paligid. Napaka-elegante ng opisina—malalaking chandeliers, malinis na marmol na sahig, at mga empleyadong tila laging nagmamadali. Parang hindi siya nababagay dito. Pero wala siyang choice. Kailangan niyang makuha ang trabahong ito.Lumapit siya sa front desk kung saan naroon ang isang babae na mukhang busy sa computer."Excuse me," mahinang sabi ni Bella.Tumingin ang receptionist sa kanya, tumaas ang kilay, pero ngumiti.“Yes? How can I help you?”“I’m here to a
Terakhir Diperbarui : 2024-12-30The Mafia Boss and His Muse Chapter 1
Maagang nagising si Ysabella Fuentes noong Martes. Alas-sais pa lang ng umaga, nakahanda na siya—nakaayos ang kanyang buhok sa sleek ponytail, at suot ang simpleng blue blouse at black slacks na napili niyang pormal pero hindi masyadong maporma. Habang iniinom ang kanyang kape, pinilit niyang ayusin ang kanyang isipan.Unang araw pa lang, halos mabaliw na ako. Ano pa kaya ngayon? Naisip niya, ngunit pinilit niya ang sariling mag-isip ng positibo.“Bella, kaya mo ‘to,” sabi niya sa sarili, gamit ang pamilyar na mantra na tumutulong sa kanya tuwing may kaba siya.Pagdating niya sa Montenegro Tower, tumambad sa kanya ang nakakaintimidang ganda ng gusali. Ang harapang pintuan nito ay yari sa salamin, at kitang-kita ang logo ng Montenegro Industries na tila nagmamalaki sa taas nito.Huminga siya nang malalim at pumasok sa revolving door, ngunit agad siyang sinalubong ng isang abalang reception area. Sa harap, nakapila ang ilang empleyado at bisita, habang ang receptionist ay abala sa pakik
Terakhir Diperbarui : 2024-12-30The Mafia Boss and His Muse Chapter 2
Kinabukasan, nagising si Ysabella nang maaga tulad ng nakagawian. Matapos ang mabilis na agahan, nagbihis siya ng pormal ngunit simpleng damit—isang puting blusa at itim na pencil skirt—at nagdesisyong harapin ang araw nang mas kalmado kumpara kahapon. Hindi pwedeng paulit-ulit akong magkaproblema. Ngayon, tahimik at maayos ang lahat, bulong niya sa sarili habang papunta sa opisina.Pagdating niya sa Montenegro Tower, tahimik na pinasadahan ng mata ni Bella ang reception area. Wala nang pila at abala sa harap ng desk, at agad siyang binati ng receptionist na kahapon ay mukhang iritable.“Good morning, Ms. Fuentes,” sabi nito, na ikinagulat niya nang bahagya. Wow, mukhang mas maganda ang gising niya ngayon, isip niya habang ini-scan ang kanyang ID.Sa elevator, wala nang masyadong tao. Nakapag-relax siya ng bahagya at naghintay nang may bahagyang ngiti sa labi. Sa unang pagkakataon mula nang magsimula siya sa trabaho, naramdaman niya ang katahimikan.Pagdating sa kanyang cubicle, sinal
Terakhir Diperbarui : 2024-12-30The Mafia Boss and His Muse Chapter 3
(Ysabella’s POV)Maaga akong dumating sa opisina ng araw na iyon. Ang lamig ng air conditioning ay parang nakakadagdag sa tensyon na hindi ko maintindihan. Tulad ng dati, diretso ako sa desk ko para ayusin ang mga dokumentong kailangan ng CEO. Isang normal na araw lang ito, Bella, pinilit kong kumbinsihin ang sarili habang hinahanda ang mga papeles.Ngunit pagdaan ko sa harap ng opisina ni Sir Zachariel, napansin kong bahagyang nakabukas ang pinto. Sa kabila ng kaunting siwang, rinig na rinig ko ang mabibigat na boses ng mga kalalakihan.Hindi ko mapigilang sumilip.May tatlong lalaki sa loob, lahat ay naka-suot ng dark suits. Ang kanilang postura at presensya ay parang nagbibigay ng bigat sa buong silid, pero hindi ko sila kilala. Ang isa ay may malaking peklat sa pisngi, ang isa naman ay kalbo at mukhang seryoso, habang ang huli ay tila mas bata pero may nakakatakot na aura sa kanyang mga mata.Nakatayo si Sir Zachariel sa likod ng kanyang mesa, ang postura niya ay matigas ngunit re
Terakhir Diperbarui : 2025-01-09The Mafia Boss and His Muse Chapter 4
(Ysabella’s POV)Pagkatapos kong tapusin ang mga papeles na kailangang ipasa kay Sir Zachariel, napagdesisyunan kong bumaba muna sa may common area ng opisina para magpahangin. Medyo nakakakulong na kasi ang pakiramdam ko sa cubicle ko matapos ang tensyon kanina.Pagdating ko sa may lounge area, agad akong nakaramdam ng kakaibang aura. Tumigil ang usapan ng ilang empleyado nang makita nila ako. Yung tipong parang napatingin sila sa akin nang sabay-sabay.“Uy, andyan na si Miss Universe natin!” biglang bulalas ng isang lalaki mula sa accounting department. Natatawa akong ngumiti at bahagyang napailing.“Good morning po,” bati ko nang magalang, pilit na tinatago ang hiya. Pero sa totoo lang, medyo nakaka-awkward ang ganitong atensyon.“Grabe, Ysabella, parang hindi ka tumatanda! Ganda-ganda mo pa rin!” sabi naman ng isang babaeng staff mula sa HR. Ngumiti ako sa kanya, kahit pakiramdam ko’y nag-init na ang pisngi ko.“Ah,
Terakhir Diperbarui : 2025-01-10The Mafia Boss and His Muse Chapter 5
(Zachariel’s POV)Nagising ako sa masakit na hampas ng liwanag na sumisilip mula sa bintana. Parang may martilyong tumatama sa ulo ko sa bawat paghinga. Damn it. Hindi ko na dapat tinodo ang inom kagabi, pero ginawa ko pa rin.Pagtingin ko sa orasan sa bedside table, halos tanghali na. Agad akong napamura. Marami akong dapat tapusin ngayon, pero sa estado ko, kahit tumayo ay tila napakahirap gawin.Napahilot ako sa sentido ko at tumingin sa paligid ng kwarto. Magulo. Ang mga damit kong nakakalat, at ang baso ng tubig sa mesa, ay walang laman. Wala rin ang babaeng kasama ko kagabi. Good. At least, she knows the rules.Napabuntong-hininga ako. Kailangan ko ng tulong ngayon, at isa lang ang naisip kong taong puwedeng lapitan.Ysabella.Hindi ko alam kung bakit siya ang unang pumasok sa isip ko. Siguro dahil sa trabaho niya, o siguro dahil sa kanya lang ako may tiwala sa ganitong sitwasyon. Agad kong kinuha ang cellphone ko at tinawa
Terakhir Diperbarui : 2025-01-11The Mafia Boss and His Muse Chapter 6
(Zachariel’s POV)Habang humihigop ako ng kape, naramdaman ko ang bahagyang pagluwag ng mabigat na pakiramdam sa dibdib ko. Hindi ko alam kung dahil ba sa mainit na inumin, sa simpleng pagkain, o sa presensyang tahimik pero consistent ni Ysabella.Tahimik lang siyang nag-aayos ng mga ginamit niya sa pagluluto, maingat na parang ayaw makalikha ng kahit anong kaluskos. Nakakainis isipin—na kahit sa kalagayan kong ito, na sa dami ng problema at sakit ng ulo, siya ang naiisip kong lapitan. Siya, na halos wala namang ideya sa totoong mundo ko.Pero narito siya. Walang tanong. Walang reklamo."Ysabella," tawag ko sa kanya, medyo mas malumanay kaysa kanina.Tumigil siya sa ginagawa at lumingon. "Yes, Sir?""Alam mo bang ikaw lang ang tumawid sa lugar na 'to nang hindi ako nagdalawang-isip?"Nakita kong kumunot ang noo niya, halatang nagtataka. "Po?""Never mind," sagot ko agad. Mas pinili kong huwag ipaliwanag. Hindi pa oras.Tumayo ako at lumapit sa malaking salamin malapit sa pinto ng kusi
Terakhir Diperbarui : 2025-05-01
Bab terbaru
The Mafia Boss and His Muse Chapter 7
(Zachariel’s POV)Hindi ako nakatulog buong gabi.Ang bawat tik-tak ng orasan ay parang kutsilyong humihiwa sa utak ko—paalala ng mga bagay na hindi dapat nangyari… at nangyari pa rin. Ang halik. Ang kanyang mga mata pagkatapos. Ang hindi niya paglayo.Tangina. Anong pinasok ko?Hindi ko dapat siya idamay sa mundong ito. Hindi siya para rito. Pero heto ako, iniisip kung anong isusunod—kung lalayo ba ako o hahayaang lumapit pa siya. Kung may karapatan ba akong hawakan ang mundong pinoprotektahan niya sa simpleng pagkatao niya.Nakasandal ako sa headboard, hawak ang cellphone. May mga mensahe mula sa mga tauhan ko—isang raid na hindi natuloy, isang kalabang organisasyong muli na namang nagpaparamdam, isang katawan na kailangang iligpit bago pa makita ng media.Pero wala akong gana.Ni isa sa mga ito, wala sa tindi ng epekto niya.Ysabella.Nang marinig kong gumalaw ang pinto ng kusina, bumaba agad ako. Ta
The Mafia Boss and His Muse Chapter 6
(Zachariel’s POV)Habang humihigop ako ng kape, naramdaman ko ang bahagyang pagluwag ng mabigat na pakiramdam sa dibdib ko. Hindi ko alam kung dahil ba sa mainit na inumin, sa simpleng pagkain, o sa presensyang tahimik pero consistent ni Ysabella.Tahimik lang siyang nag-aayos ng mga ginamit niya sa pagluluto, maingat na parang ayaw makalikha ng kahit anong kaluskos. Nakakainis isipin—na kahit sa kalagayan kong ito, na sa dami ng problema at sakit ng ulo, siya ang naiisip kong lapitan. Siya, na halos wala namang ideya sa totoong mundo ko.Pero narito siya. Walang tanong. Walang reklamo."Ysabella," tawag ko sa kanya, medyo mas malumanay kaysa kanina.Tumigil siya sa ginagawa at lumingon. "Yes, Sir?""Alam mo bang ikaw lang ang tumawid sa lugar na 'to nang hindi ako nagdalawang-isip?"Nakita kong kumunot ang noo niya, halatang nagtataka. "Po?""Never mind," sagot ko agad. Mas pinili kong huwag ipaliwanag. Hindi pa oras.Tumayo ako at lumapit sa malaking salamin malapit sa pinto ng kusi
The Mafia Boss and His Muse Chapter 5
(Zachariel’s POV)Nagising ako sa masakit na hampas ng liwanag na sumisilip mula sa bintana. Parang may martilyong tumatama sa ulo ko sa bawat paghinga. Damn it. Hindi ko na dapat tinodo ang inom kagabi, pero ginawa ko pa rin.Pagtingin ko sa orasan sa bedside table, halos tanghali na. Agad akong napamura. Marami akong dapat tapusin ngayon, pero sa estado ko, kahit tumayo ay tila napakahirap gawin.Napahilot ako sa sentido ko at tumingin sa paligid ng kwarto. Magulo. Ang mga damit kong nakakalat, at ang baso ng tubig sa mesa, ay walang laman. Wala rin ang babaeng kasama ko kagabi. Good. At least, she knows the rules.Napabuntong-hininga ako. Kailangan ko ng tulong ngayon, at isa lang ang naisip kong taong puwedeng lapitan.Ysabella.Hindi ko alam kung bakit siya ang unang pumasok sa isip ko. Siguro dahil sa trabaho niya, o siguro dahil sa kanya lang ako may tiwala sa ganitong sitwasyon. Agad kong kinuha ang cellphone ko at tinawa
The Mafia Boss and His Muse Chapter 4
(Ysabella’s POV)Pagkatapos kong tapusin ang mga papeles na kailangang ipasa kay Sir Zachariel, napagdesisyunan kong bumaba muna sa may common area ng opisina para magpahangin. Medyo nakakakulong na kasi ang pakiramdam ko sa cubicle ko matapos ang tensyon kanina.Pagdating ko sa may lounge area, agad akong nakaramdam ng kakaibang aura. Tumigil ang usapan ng ilang empleyado nang makita nila ako. Yung tipong parang napatingin sila sa akin nang sabay-sabay.“Uy, andyan na si Miss Universe natin!” biglang bulalas ng isang lalaki mula sa accounting department. Natatawa akong ngumiti at bahagyang napailing.“Good morning po,” bati ko nang magalang, pilit na tinatago ang hiya. Pero sa totoo lang, medyo nakaka-awkward ang ganitong atensyon.“Grabe, Ysabella, parang hindi ka tumatanda! Ganda-ganda mo pa rin!” sabi naman ng isang babaeng staff mula sa HR. Ngumiti ako sa kanya, kahit pakiramdam ko’y nag-init na ang pisngi ko.“Ah,
The Mafia Boss and His Muse Chapter 3
(Ysabella’s POV)Maaga akong dumating sa opisina ng araw na iyon. Ang lamig ng air conditioning ay parang nakakadagdag sa tensyon na hindi ko maintindihan. Tulad ng dati, diretso ako sa desk ko para ayusin ang mga dokumentong kailangan ng CEO. Isang normal na araw lang ito, Bella, pinilit kong kumbinsihin ang sarili habang hinahanda ang mga papeles.Ngunit pagdaan ko sa harap ng opisina ni Sir Zachariel, napansin kong bahagyang nakabukas ang pinto. Sa kabila ng kaunting siwang, rinig na rinig ko ang mabibigat na boses ng mga kalalakihan.Hindi ko mapigilang sumilip.May tatlong lalaki sa loob, lahat ay naka-suot ng dark suits. Ang kanilang postura at presensya ay parang nagbibigay ng bigat sa buong silid, pero hindi ko sila kilala. Ang isa ay may malaking peklat sa pisngi, ang isa naman ay kalbo at mukhang seryoso, habang ang huli ay tila mas bata pero may nakakatakot na aura sa kanyang mga mata.Nakatayo si Sir Zachariel sa likod ng kanyang mesa, ang postura niya ay matigas ngunit re
The Mafia Boss and His Muse Chapter 2
Kinabukasan, nagising si Ysabella nang maaga tulad ng nakagawian. Matapos ang mabilis na agahan, nagbihis siya ng pormal ngunit simpleng damit—isang puting blusa at itim na pencil skirt—at nagdesisyong harapin ang araw nang mas kalmado kumpara kahapon. Hindi pwedeng paulit-ulit akong magkaproblema. Ngayon, tahimik at maayos ang lahat, bulong niya sa sarili habang papunta sa opisina.Pagdating niya sa Montenegro Tower, tahimik na pinasadahan ng mata ni Bella ang reception area. Wala nang pila at abala sa harap ng desk, at agad siyang binati ng receptionist na kahapon ay mukhang iritable.“Good morning, Ms. Fuentes,” sabi nito, na ikinagulat niya nang bahagya. Wow, mukhang mas maganda ang gising niya ngayon, isip niya habang ini-scan ang kanyang ID.Sa elevator, wala nang masyadong tao. Nakapag-relax siya ng bahagya at naghintay nang may bahagyang ngiti sa labi. Sa unang pagkakataon mula nang magsimula siya sa trabaho, naramdaman niya ang katahimikan.Pagdating sa kanyang cubicle, sinal
The Mafia Boss and His Muse Chapter 1
Maagang nagising si Ysabella Fuentes noong Martes. Alas-sais pa lang ng umaga, nakahanda na siya—nakaayos ang kanyang buhok sa sleek ponytail, at suot ang simpleng blue blouse at black slacks na napili niyang pormal pero hindi masyadong maporma. Habang iniinom ang kanyang kape, pinilit niyang ayusin ang kanyang isipan.Unang araw pa lang, halos mabaliw na ako. Ano pa kaya ngayon? Naisip niya, ngunit pinilit niya ang sariling mag-isip ng positibo.“Bella, kaya mo ‘to,” sabi niya sa sarili, gamit ang pamilyar na mantra na tumutulong sa kanya tuwing may kaba siya.Pagdating niya sa Montenegro Tower, tumambad sa kanya ang nakakaintimidang ganda ng gusali. Ang harapang pintuan nito ay yari sa salamin, at kitang-kita ang logo ng Montenegro Industries na tila nagmamalaki sa taas nito.Huminga siya nang malalim at pumasok sa revolving door, ngunit agad siyang sinalubong ng isang abalang reception area. Sa harap, nakapila ang ilang empleyado at bisita, habang ang receptionist ay abala sa pakik
The Mafia Boss and His Muse Panimula
Ang PanimulaAng tunog ng matulin na yabag ni Ysabella Fuentes sa marmol na sahig ng Montenegro Industries ay sumabay sa mabilis na tibok ng kanyang puso. Kanina pa siya kinakabahan. Hindi niya akalain na makakatungtong siya sa gusaling ito—isa sa pinakamalalaki at pinakakilalang kumpanya sa bansa.Nakahawak siya ng mahigpit sa envelope na naglalaman ng kanyang resume at credentials.“Kayang-kaya mo ‘to, Bella,” bulong niya sa sarili habang umaayos ng blouse na masyadong hapit para sa kanyang kaginhawaan.Napatingin siya sa paligid. Napaka-elegante ng opisina—malalaking chandeliers, malinis na marmol na sahig, at mga empleyadong tila laging nagmamadali. Parang hindi siya nababagay dito. Pero wala siyang choice. Kailangan niyang makuha ang trabahong ito.Lumapit siya sa front desk kung saan naroon ang isang babae na mukhang busy sa computer."Excuse me," mahinang sabi ni Bella.Tumingin ang receptionist sa kanya, tumaas ang kilay, pero ngumiti.“Yes? How can I help you?”“I’m here to a
