TEASER

"REMEMBER, ISANG BALA LANG ANG MAYROON KA. 'WAG KANG PAPALYA!"

Sumilay ang pinong ngiti sa kaniyang labi habang tutok na tutok sa kaniyang MAS FR-F2 Sniper scope. Habang nagsasaya ang lahat sa loob ng isang eksklusibong hotel sa Baguio dahil sa mga babaeng sumasayaw sa taas ng mesa, heto siya at nasa tamang puwesto na. Naghihintay na lang ng tamang pagkakataon upang kalabitin ang gatilyo na tatapos sa buhay ng isang matanda na tinaguriang Mafia boss.

"What are you waiting for? Pull the trigger now!"

Inis na tinanggal niya ang wireless earphones na nakalagay sa kaniyang tainga. Nakakunekta 'yon kay Ace na matiyaga ring naghihintay at malamang na nakasilip din sa scope ng sniper nito mula sa isa pang hotel. Ngunit wala siyang pakialam sa inuutos ni Ace sa kaniya dahil alam niya naman ang gagawin. Isa pa, hindi naman siya kaisa sa mga ito.

Hindi siya Assasin at hindi rin miyembro ng kung ano mang puwersa na mayroon dito sa Pilipinas. Pero malaki ang utang ng matandang intsek na 'yon sa kaniya. Buhay ang kinuha nito, kaya buhay rin ang kabayaran. Malas lang nito dahil sa kaniya ito nagka-atraso, at matalik niyang kaibigan ang humahawak sa misyong ito na pilit niyang sinalihan.

Warren Chen, sixty-four years old at isang Chinese businessman. Ito rin ang may-ari ng Chen Enterprise kung saan ibinabagsak ang mga ilegal na sandata na pinapasok at inilalabas sa bansa. Kilala ito bilang Mr. Chen na laging nangunguna sa isang ilegal na subastahan na pinangungunahan ng malalaking sindigato. Ang ilegal na subastahan ay nangyayari tatlong beses sa isang taon, at ngayon nga ay gaganapin ang ikatlong subastahan dito sa Baguio.

Marami nang kinitil na buhay si Mr. Chen, mapa-bata man o matanda; may kasalanan o wala; at kahit na hindi kabilang sa pangkat ng mga alta-sosyedad. Umugong din ang balitang si Mr. Chen ang salarin sa isang plane crash kung saan nakasakay ang nasawing mag-asawang Alfonzo na pabalik na sana ng Pilipinas. At ngayon na wala na ang mag-asawang Alfonzo, pinupuntirya na ni Mr. Chen ang Alfonzo Tech na kasama sa isusubasta sa black market.

Kung sakali man na mapasakamay ni Mr. Chen ang kumpanyang iyon, magiging malawak na ang masasaklawan ng ilegal nitong gawain at mga plano. Pero...

"Iyon ay kung makakalabas ka pa ng buhay mula sa kinatatayuan mo!" Muling sumilay ang pinong ngiti sa kaniyang labi saka dahan-dahang iginagalaw ang kaniyang sniper na nakatutok kay Mr. Chen.

Naglalakad na ang target niya ngayon habang may attache case na hawak. Hinala niya ay kung hindi pera, mga ipinagbabawal na gamot ang laman no'n.

Nang huminto si Mr. Chen at akmang bubuksan ang pintuan upang lumabas ay nakakita na siya ng tamang pagkakataon... 

Sandaling tumahimik ang kaniyang paligid. Kasabay ng dahan-dahang pag gapang ng pawis mula sa kaniyang noo pababa sa kaniyang sintido, ay ang mabilis at malakas na tibok ng kaniyang puso. She positioned herself.

She's ready!

Handa na siyang kalabitin ang gatilyo nang biglang may lalaking lumapit dito at sumakto pang humarang sa kaniyang puntirya.

"Fuck! Who the hell are you? Lumayas ka riyan kung ayaw mong pati ulo mo ay pasabugin ko!" Inis niyang sabi habang nakatutok pa rin ang kaniyang paningin sa nakatalikod na lalaking nakaharang kay Mr. Chen.

Pinunasan niya ang pawis na tumulo mula sa kaniyang sintido habang matiyagang naghihintay sa pag-alis ng lalaki. Nasa kabilang building siya na nakatapat sa hotel kung saan naroon si Mr. Chen, at ang iba pa nitong mga kasama na nagkakasiyahan. Pagkatapos ng gabing ito... pipilitin niya nang magbagong buhay. Pipiliting kalimutan ang malagim at masasakit na nangyari sa kaniya sa nakalipas na anim na taon.

Muli siyang sumipat sa scope ng sniper na hawak niya upang tignan ang kaniyang target. Ngunit ganoon na lang ang gulat niya ng makitang nakaharap na ngayon ang lalaking humaharang kay, Mr. Chen.

With that thick brows and a set of deep blue eyes, a prominent nose, and kissable lips... She can't help but smile alluringly. That guy... was a mistake.

Ngumiti ang lalaki habang nakaharap sa kung sino man. Pero ang ngiti nitong 'yon ay kitang-kita niya mula sa sniper scope na hawak niya na nakatutok dito. Her heart raced. She once lived for those smiles. She had to clench her fists to stop the urge to shoot him too. 

But dammit! He's not her target!

Kuyom ang kamaong nakamasid lang siya sa lalaking ngayon ay naglalakad na palayo kay Mr. Chen. Nawala na sa isip niya ang kaniyang target. Kung ano ang dahilan kung bakit siya matiyagang naghihintay ng tamang pagkakataon upang kalabitin ang gatilyo, at kitilin ang buhay ng taong malaki ang naging epekto sa kaniyang pagbabago.

Hanggang sa nabulabog ang kasiyahang nagaganap sa kabilang hotel. Ang iba ay nanakbo, habang ang iba ay hindi magkandamayaw sa kasisigaw. Nagkakagulo ang mga naroon nang dahil kay Mr. Chen na ngayon ay nakahandusay na malapit sa pinto at tila wala ng buhay.

Bull's-eye!

Unti-unting nangulay pula ang kaniyang paligid nang dahil sa pagdaloy ng dugo mula sa gitna ng magkabilang mata ni Mr. Chen. Pakiramdam niya'y tumigil ang kamay ng orasan. Kasabay ng mabilis na tibok ng kaniyang puso ay ang nakabibinging katahimikan. Wala siyang ibang maramdaman kun'di ang lamig na hatid ng kawalan.

She can't breathe properly! Naninikip ang kaniyang dibdib dahil sa malagim na kaniyang nasaksihan. Isang buhay na naman ang nawala... nawala dahil sa kasakiman!

She placed her palm on her chest and whispered to herself. "Breathe... Slowly... Good job!"

Ilang beses pa siyang kumurap at bumuga ng marahas na paghinga saka napagtanto ang mga nangyayari sa paligid niya. "Fuck! Who pulled the fucking trigger?!" Nagtatagis ang bagang niyang tanong sa sarili.

Kinuha niya ulit ang wireless earphones na hinagis niya sa kung saan saka inilagay sa kaniyang tainga.

"Ace-"

"Go home..." Malamig na putol ni Ace sa kaniya mula sa kabilang linya. "We're done here. Mission accomplished."

Muli siyang nawala sa kaniyang sarili. Nanlalabo ang kaniyang paningin. At pinanginginigan ng mga kamay.

"Club-V tomorrow." Pukaw ni Ace na nagpabalik sa kaniyang diwa. "...but right now, go home my sweet."

Nagbago ang tinig nito, naging malamyos na tila humahaplos sa nanlalamig niyang katawan.

Hinamig niya ang kaniyang sarili saka baliwalang sumagot. "Okay."

Tipid na ngiti ang kusang nabuo sa kaniyang labi bago ekspertong kinalas ang bawat parte ng sniper. Isinilid niya 'yon sa itim niyang backpack at isinuot ang kulay itim niya ring hoodie bago tuluyang nilisan ang silid kung saan siya nagkukubli. Saka niya na babalatan ng buhay si Ace pag nagkita silang dalawa.

"Home huh..." She whispered.

Oo nga't nakabalik na siya sa Pilipinas pero hindi pa rin siya sigurado kung mananatili pa ba siya rito, o hindi na. Narito ang pamilya niya at dito siya lumaki. To close to her home, but she has never been home. At least, that's what she felt about.

She shook her head and threw the wireless earphones permanently.

Naaalibadbaran lang siya sa boses ni Ace na paulit-ulit na sinasabi ang salitang 'home'. Ano ba ang akala nito? Na magpapalaboy-laboy siya sa bansang ito?

She sighed and smirked...

On the contrary... Nah! Walang lugar sa mundo ang babaeng katulad niya... Especially home.

*****

©Alrights Reserved

_PAUPAU_