Kabanata 6

"Ayaw ko na! Busog na busog na ako ih," angal ko kay Rexier dahil pinipilit niya pa rin na ipasubo sa'kin ang pagkain.

Busog na ako, full na full na ang tyan ko. Sa dinami-dami ba naman na pinakain niya sa'kin, parang puputok na ang tiyan ko sa kabusugan.

"No, kailangan mong kumain ng madami, paano na lang kung gutom pa pala si baby? Paano kung gusto niya pa palang kumain? Kawawa naman siya," seryoso niyang sabi saka tinaliman ako ng tingin.

"Ang oa mo naman! Fetus pa lang 'to, Rexier. Ayaw ko ng kumain, busog na ako. Kung gusto mo, ikaw na lang kumain diyan, bigay mo na sa'kin ang vitamins ko, manonood pa'ko ng k-drama mamaya," inis na utos ko sa kanya.

Wala na talaga akong pake kahit na boss ko pa siya, naiinis ako sa tuwing nakikita ko ang pagmumukha niya minsan, minsan naman ay gusto ko na lang siya yakapin at sakalin.

"Ok, fine!" Malakas siyang napabuntong-hininga na parang sumusuko na saka inilapag ang tray sa mesa.

Kinuha niya ang vitamins na iniwan ng nurse saka binigay ito sa'kin kasama na ang isang basong tubig.

"Here, take this. Dahan-dahan lang sa pag-inom!" Singhal niya sa'kin.

Hindi ko na napigilan na sapakin ang mukha niya, tumabingi tuloy ang ulo niya dahil sa sapak ko.

Naiinis na kasi talaga ako sa pagiging oa niya, kahit sa pag-inom ko ng tubig ay ikakagalit niya pa kung hindi ako mag-iingat. Naiintindihan ko naman kung bakit over reacting siya, dahil na rin siguro sa nag-aalala siya sa anak namin pero super naman ata sa over reacting ang pinapakita niya.

"What the fu-"

Sinapak ko siya ulit pero mahina lang. "Huwag kang magmumura!" Banta ko sa kanya. Pinanlakihan ko siya ng mata saka dinuro.

Para naman siyang tuta na tumango saka tinikom ang bibig. Napangisi na lang ako sa naging kilos niya.

"Ganyan nga, porket na boss kita sisinghalan mo na ako! Tandaan mo, ako ang nagdadala sa sinapupunan ko ang magiging anak mo para makuha mo ang mana mo," banta ko nanaman sa kanya.

"Yeah, yeah. I know. Manood ka muna, maliligo lang ako sandali, mag-iingat ka! Huwag kang aalis ng kama nang walang umaalalay sayo! Mahirap na at baka madulas ka nanaman!"

Umirap nanaman ako sa hangin, ayan nanaman siya sa pagiging oa niya.

Tumango-tango lang ako saka tinaboy siya. Kinuha niya ang towel sa may closet saka pumasok sa cr.

Ini-on ko naman ang tv saka nanood ng k-drama hanggang sa maya-maya lang ay nakaramdam na ako ng gutom.

Napapaisip ako na ang sarap kumain ng chichirya saka isawsaw sa bagoong.

Timing naman at lumabas na sa cr si Rexier, basa ang buhok at tanging towel lang sa ibaba na nakapalupot sa bewang niya ang tanging saplot niya.

Mukhang nag-iba na ata ang cravings ko ngayon.

Napalunok ako sa sarili kong laway, pinagmasdan ko ang tiyan niya na may 8 abs, nakaka-hot din tignan dahil basa dahil sa tubig na tumutulo sa buhok niya.

"Naglalaway ka, punasan mo," natatawa niyang sabi bago pumasok sa walk in closet niya saka nagbihis.

Naglalaway? Kinapa ko ang bibig ko, wala namang tumulong laway. Sinungaling!

Ilang minuto lang ay lumabas na siya na ngayon ay nakabihis na. Ewan ko ba sa sarili ko pero nakaramdam ako ng dismaya at lungkot ng makita ko siyang nakadamit na. Ang landi ko lang talaga siguro kaya ganoon.

"Rexier," tawag ko sa kanya saka pinatay ang tv.

"Yes?"

Lumapit siya sa'kin saka umupo sa gilid ng kama.

"Bilhan mo 'ko chips saka bagoong," hindi sweet ang boses ko at hindi tunog nagmamakaawa at pa cute. Tunog boss na nag-uutos ang tono ko.

"Wow lady, may I remind you, asawa kita sa papel at may kasunduan lang tayo. You have no right din to order me around, I'm still your boss."

"Kung ayaw mong bumili edi 'wag, dami mo pang sinasabi...SIR," diniin ko talaga ang katagang Sir.

Napahilamos siya sa mukha niya, mukhang problemado. Napabuntong-hininga siya pagkatapos. "Ok fine eto na bibili na!"

"Wag na! Napipilitan ka lang ih!" Singhal ko sa kanya.

Sa ikalawang beses ay bumuntong-hininga siya ulit. Nginitian niya ako pero mukhang peke rin naman. "Eto na po bibili na mahal na prinsesa," mahinhin niyang sabi.

Hindi ako umiik, inirapan ko lang siya.

Para naman siyang batang nagdadabog na naglakad paalis sa kwarto.

"The fuck! Sino ba talaga ang boss sa'min? Ako or that fucking lady?! Saka bakit sunod-sunuran ako? Grrrr! Fuck this life!" Huling rinig ko sa kanya bago tuluyan siyang makaalis sa silid.

Ini-on ko ulit ang tv saka pinagpatuloy ang pinapanood ko. Ilang minuto pa ang hinintay ko bago makauwi si Rexier na may bitbit na pinabili ko.

"Happy?" Sarkastiko niyang sabi nang mailahad niya sa'kin ang paper bag.

Malawak akong napangiti, sa sobrang lawak ay parang nasa langit na ang ngiti ko. Yes! Kanina pa talaga ako nagugutom!

Tumawag siya ng katulong saka sinabi rito na ihanda ang bagoong at chips ko. Chips!

Nang mahanda ay nilamon ko agad 'yun. Si Rexier naman ay parang nasusuka sa harapan ko.

"Talagang may sikmura ka para kainin yan? Hindi ba 'yan weird ang lasa?" Diring-diri niyang sabi habang nakangiwi.

Masayng tumango ko. "Ang sarap kaya, try mo."

Naglahad ako sa kanya ng chips na may bagoong pero mas mabilis pa sa alas kwatro na umiling siya.

"No thanks, I'm full."

Nagkibit-balikat lang ako saka pinagpatuloy ulit ang kinakain ko.

"Ngapala, Rexier. Pagkatapos ba ng 2years ay magdi-divorce na tayo hindi ba? Paano ang anak ko? Sino ang mag-aalalaga sa kanya?" Tanong ko. "Hindi ba't ilalayo mo na siya sa'kin?"

Natigilan siya sandali bago sumagot. "I'll be marrying someone, someone who's not a maid."

"Oh," tanging nasabi ko.

Ang kaninang ngiti ko ay biglang nabura sa sinabi niya. Tama nga naman, mas mabuting hindi maid ang asawa niya. Hindi niya na kailangan itago sa iba na kasal siya, sa lagay kasi naman ay pilit niyang walang makakaalam na kasal kami maliban sa pamilya at kaibigan niya, ayaw niya atang mapahiya.

Na masabihang, ang asawa niya ay isang maid lamang.