thanks for reading mga bhe ser u sa next!
Adrian’s POV Lumubog na ang araw sa labas ng Salcedo Tower, at ang mga city lights ng Makati ay parang kumikislap na mga bituin na bumaba sa lupa. Tahimik ang executive floor. Sa likod ng salaming bintana ng opisina ko, nagbabadya ang isang bagyo—hindi lang sa labas, kundi sa loob ko. Ang mga bulong ng boardroom mula kaninang hapon ay paulit-ulit na tumatama sa utak ko. "Maybe Nathan would be a better fit alongside Stefanie—mas stable siya." "Adrian’s too emotional lately." Napahigpit ang hawak ko sa baso ng whiskey. Isang hakbang lang ang pagitan sa pagitan ng respeto at pagtatawanan, at alam kong pinaglalaruan na iyon ni Nathan. Malinaw pa sa akin kung paano siya ngumiti kanina, ‘yung tipong ngiti na alam mong may tinatagong plano—at kasama si Stefanie sa plano niyang iyon. Hindi ako makapaniwala na pati ilang directors, na minsan ay sumusunod lang sa bawat galaw ko, ay tila kumakapit na kay Nathan. Ang mas masakit? Ang ilan sa kanila, pinupuri pa si Stefanie—ang babae na ilang
Stefanie’s POVTahimik ang buong mansyon. Nakaupo si Stefanie sa gilid ng kama niya, hawak-hawak ang phone na parang biglang naging mabigat. Kagagaling lang niya sa gabi ng foundation—pagod na pagod siya, pero hindi siya mapakali. Ang katahimikan ay parang masyadong malakas.Bakit parang may mali?Nasa isip pa rin niya ang mga masungit na titig ni Adrian buong araw. Halos hindi ito nagsalita maliban sa mga sarkastikong patutsada, pero may kung anong hindi niya maipaliwanag sa likod ng mga mata nito—isang tensyon na hindi lang galing sa galit.Napalingon siya nang marinig ang banayad na paglakad ni Doña Beatriz sa hallway. Bumisita ito saglit.“Stefanie” mahinahong tawag ng matanda. “Hindi ka pa natutulog?”“Nag-aayos lang po ako ng mga reports para sa foundation,” palusot niya, kahit totoo’y hindi niya magawang magpahinga.Lumapit si Doña, hawak ang baston nito, at marahang hinaplos ang
Adrian’s POVMadaling araw pa lang, gising na si Adrian. Sa loob ng kanyang study, naglalakad-lakad siya habang hawak ang tablet na naglalaman ng mga ulat ng media tungkol sa leak. Ang mga headline ay puro tungkol sa posibleng pagbagsak ng reputasyon ng kumpanya at ang posibilidad ng kaguluhan sa board."Tangina, sino'ng nag-leak?" bulong niya, nanginginig sa galit. Pinindot niya ang speed dial.“Confirm it wasn’t Nathan’s team?” tanong niya sa security consultant.“Sir, we traced nothing concrete yet,” sagot ng boses sa kabilang linya. “Pero malakas ang hinala namin na may insider.”Ibinagsak niya ang tablet sa mesa. Kung may insider, kailangan ko itong mapigilan bago siya makasira ng lahat.Pumasok siya sa boardroom na hindi inaasahan ng mga directors. Tahimik silang lahat habang dumaan siya. May mga nakatingin na parang alam na nila ang mga tsismis.“Effective immediately,” sabi niya, “I want a lockdown on all sensitive documents. No one outside this room sees anything without my a
Stefanie’s POVMaaga pa lang, ramdam na ni Stefanie ang kakaibang bigat ng araw. Pagbukas niya ng phone, kumalat na sa mga news feeds ang mga bulung-bulungan tungkol sa “boardroom leaks” at “power plays” sa pagitan nina Adrian at Nathan. Kahit walang pangalan na tuwirang binanggit, halata ang tensyon.Habang nag-aayos ng gamit para sa rounds niya kay Doña Beatriz, kinabahan siya. Kahapon lang ay ramdam na niyang may ginawang risky move si Adrian. Ngayon, tila bumabalik iyon para kagatin siya.Sa kumidor, nag-aalmusal si Doña Beatriz. Tahimik, ngunit matalim ang mga mata habang binabasa ang tablet.“Stefanie,” tawag nito, “you’ve been awfully quiet. Something’s bothering you?”Umupo siya, pinipigilan ang kaba. “Maraming rumors online. I don’t know what to believe. Pero… I have a bad feeling.”“Trust your instincts,” tugon ni Beatriz. “But remember—truth often wears many masks.”Sa foundation office, nagkaroon ng maikling meeting tungkol sa media fallout. Tumunog ang phone ni Steffie—is
[Adrian’s POV]Umaga ng Miyerkules, maagang pumasok sa opisina si Nico dala ang dalawang kape. Inabot niya sa akin ang isa habang naka-project sa malaking screen ang mga dokumentong nakuha niya.“Pare,” bulong niya, “eto na. It’s not just a small transfer. May dummy company si Nathan sa Hong Kong na suspicious ang galaw. Mukhang ginagamit niyang front para mag-redirect ng funds.”Nang makita ko ang mga figures, parang nabunutan ako ng tinik. Ito na ang bala ko. Pero habang tinititigan ko ang files, may kakaibang kaba sa dibdib ko—hindi ito simpleng corporate war. Alam kong kapag sumabog ‘to, hindi lang pangalan ni Nathan ang masasagasaan.“Anong plano?” tanong ni Nico.“Anonymous leak,” sagot ko. “Send it to an industry blog na mabilis kumalat. Sabay tayo magpatawag ng emergency board meeting. Kapag sumabog ang issue, wala siyang depensa.”Ngumisi si Nico, pero halatang kinakabahan din. “Bro, sigurad
Adrian’s POV Nagkakape ako sa glass-walled office habang pinagmamasdan ang malawak na skyline ng Maynila. Ang liwanag ng araw ay tumatama sa mga gusali, pero sa loob ko, puro bagyo. Kanina lang, isang text mula sa isang director ang nagbigay ng huling tulak na kailangan ko: > “Nathan met with two of our senior investors last night. He’s pitching himself as the better partner—at ginagamit pa si Stefanie bilang front.” Parang naglagablab ang dugo ko. Hindi na lang ito tungkol sa negosyo—ito na ang pride ko, ang pamilya ko, at… siya. Binuksan ko ang laptop at tumawag kay Nico, ang pinakamalapit kong kaibigang consultant at fixer. Pagkarinig niya sa tono ng boses ko, alam na niyang delikado na ang mood ko. “Pare,” sagot niya, “dami mong iniwan na missed calls kagabi. Anong meron?” “May asungot na gustong agawin ang lahat.” “Si Nathan.” Hin