Chapter 6

“Sa lahat ng babaeng na-booking ko, ikaw ang pinakamaganda. Tama nga si Patrick, at hindi ako magsisisi na gumastos ng 50,000 pesos sa’yo,” saad niya, sabay lagay ng palad sa makinis kong hita habang maingat siyang nagmamaneho ng kotse.

“Ang lambot ng balat mo. Napakakinis ng kutis. Mukhang masarap ka nga, lalo na’t batang-bata at birhen pa,” dagdag pa niya habang nakangisi, saka pinaglandas pataas ang kamay. Mabilis ko namang iniwas ang hita ko nang mas lumapit iyon sa kaselanan ko.

“So cute. Halatang birhen na birhen ka dahil nanginginig ang hita mo kapag hinahaplos ka,” nakangisi niyang dagdag. Malumanay pa rin ang boses niya, halatang sanay na sanay sa ganitong tagpo.

“H-Have you ever touched a girl below eighteen?” curious kong tanong, kahit bahagyang nanginginig ang boses ko.

“Oo naman. A lot,” sagot niya. Mas lalo akong kinabahan at nakaramdam ng takot.

Sinasabi ko na nga ba, he is an expert predator.

Pagliko namin sa kanto, bigla siyang nagsalita.

“Sa five-star hotel kita i-che-check in. Malaki ang 50k kaya gusto kong sulitin at maangkin ka,” seryoso niyang wika. Pero bago pa kami makarating doon, pareho kaming nagulat nang may kotseng gumi­gitgit at bumangga sa amin.

Napahinto si Doctor, halata ang inis sa mukha bago naisipang bumaba upang i-confront ang driver ng kabilang kotse, bitbit ang baril na kinuha niya sa katabing bag. Mas lalo akong binalot ng takot at pagkabahala sa maaaring mangyari.

“Bumaba ka riyan! Anong gusto mo, ha? Bakit ka nanggigitgit?” sigaw niya sa driver ng kabilang kotse, nakatutok ang baril.

Pagbukas ng pinto, isang matangkad na babae ang lumabas at sunod-sunod na putok ang pinakawalan nito, tinadtad ng bala si Dr. Alcalan. The woman was using a silencer gun, pero rinig ko pa rin ang mahinang dagundong ng putok.

I was frozen in shock, witnessing such a crime. What the hell is happening? Ayokong madawit sa insidenteng ito.

Kahit nanginginig ang buong katawan ko, napatingin ako sa bag ni Doctor. Naglalaman iyon ng limpak-limpak na pera. Imbes na manatili akong natulala, hinablot ko ito at dahan-dahang binuksan ang pinto. I need this fúcking money. Ayaw ko pang mamatay, kaya tatakas na lamang ako. Alam kong hindi nila ako bubuhayin sa ganitong sitwasyon.

Mabilis akong kumaripas ng takbo noong mapansing lumalapit ang babae sa nakahandusay na katawan ni Dr. Alcalan, parang sinusigurado nito kung patay na ba talaga ang doctor.

“May kasama siya!” sigaw ng kasamahan niyang lalaki nang mapansin ako.

Diyos ko! Kailangan kong magmadali.

Mas binilisan ko pa ang takbo. I’m an athlete, nanalo na ako sa maraming running dash competitions, kaya positibo akong matatakasan ko sila.

Nang makapuslit ako sa isang madilim na bahagi ng kalsada at tila hindi na sila nakasunod, pinakiramdaman ko ang paligid. Nang marinig ko pa rin ang mga boses nila, nagpatuloy ako hanggang may makita akong itim na van, nakaparada malapit sa bukas na 24/7 drugstore.

Kinalikot ko ang pinto. Hindi naka-lock, kaya sumuot ako at agad ko iyong isinara, hingal na hingal.

Sana hindi nila nakita kung saan ako pumasok. Kapag nagkataon, katapusan ko na.

Ngunit lalo pang bumilis ang tibok ng dibdib ko dahil sa kaba nang maramdaman kong may tao sa tabi ko. Paglingon ko, nakita ko siya. Those cold eyes… boring into me.

It’s Vaughn. Nasa loob ako ng sasakyan niya.

My God! Sa dinami-dami ng tao, bakit siya pa?

At mas lalo pa akong napatulala. He isn’t just sitting… he’s… he’s jàcking off. Napanganga ako sa hawak niya; nalula ako sa laki. Pero hindi ito ang oras para matuod at matulala ako.

Napatagilid ako, mahigpit na kumapit sa bag na puno ng pera, pilit tinatakpan ang sarili habang nakikita kong papalapit ang dalawang killer sa direksiyong kinaroroonan namin. Pakiramdam ko’y hindi sila titigil hangga’t hindi nila ako napapatay, lalo na’t nakita ko ang mga mukha nila nang barilin nila si Dr. Alcalan.

Paulit-ulit akong nagdasal at hindi ko na inintindi kung sino ang katabi ko sa loob ng kotse.

Habang nakatakip ang mukha ko, napansin kong tumunog ang cellphone ni Vaughn. But still... hindi niya tinakpan ang kaselanan niya. Parang proud pa siya na nakikita ko ang nag-uumigting niyang pàgkalalaki.

Tahimik niyang sinagot ang tawag. Samantalang ako’y napasilip sa labas. Medyo nakahinga dahil naglaho na ang dalawang killer na naghabol sa akin.

“Yes? Ah... ok. Ayos na? Hayaan mo na. Ako na ang bahala,” ani Vaughn habang may kausap sa phone. Seryoso ang mukha niya, at hindi ko maiwasang ibaba ang tingin ko. The fúck! He was still holding his díck gamit ang kabilang kamay.

Makailang-ulit tuloy akong napalunok ng laway. Nang akma siyang titingin sa akin, kaagad akong umiwas ng tingin. Maybe I should stay inside Vaughn’s van kahit saglit lang. Alam kong mas safe ako rito kaysa sa labas. Baka bigla na lang sumulpot ulit ang dalawang killer at patayin ako nang walang alinlangan.

“What happened?” basag niya sa katahimikan pagkatapos niyang ibaba ang phone.

“Ba’t nasa labas ka pa sa ganitong oras?” dagdag pa niya.

Nag-alangan akong lumingon sa kanya, nakahinga ako nang maluwag nang tinakpan na niya ng damit ang kaselanan niya.

“M-May pinuntahan lang ako,” sagot ko, habang mas lalo pang humigpit ang kapit ko sa bitbit kong itim na bag.

“On duty ka, ’di ba?” pang-iiba ko ng usapan.

“May kinamusta lang ako sa ospital,” tugon niya. Katulad ng nakasanayan ko, malamig pa rin ang tono ng boses niya, ni hindi mo maramdaman kung galit ba siya o wala lang. Parang wala siyang gana makipagkomunikasyon.

Pero nang makita ko siyang nagsasarili, kagat-labi, nakapikit ang mga mata na tila nasasarapan sa ginagawa niya... iyon ang unang beses na ibang reaksyon ang nakita ko sa mukha niya. Vaughn is cold. Nasa pagkatao na niya ang pagiging gano’n: cold makitungo, cold makipag-usap, tahimik palagi. He is the most boring person I’ve ever met in my life, but I enjoy his company. Sabi nga ng karamihan, gwapo lang siya, pero ang boring-boring niya raw talagang kasama.

Pero kahit gano’n siya... wala naman akong pakialam sa sinasabi nila. I like his silence. Minahal ko rin siya, at totoo ang pagmamahal na ibinigay ko sa kanya noon... kahit na kailan ay hindi niya ako minahal pabalik.