LOGINCHAPTER 338Makalipas ang dalawang araw ay tuluyan na nga na nagpaalam sila Theresa, Sophia, Jacob at Francis kay Jayson at binigyan na lamang nila itong ng maayos na libing.Yun lamang din kasi talaga ang magagawa nila para rito para na rin sa ikatatahimik nito. Ayaw rin kasi talaga nila Sophia na umasa ang kanilang ina na makakasama pa nito ang kanilang ama dahil kitang kita na nila sa kalagayan nito na talagang wala na itong pag asa pa na magising.Matapos ang libing ay nanatili na lamang din muna silang apat sa puntod ni Jayson. Nanatili rin na iyak ng iyak si Theresa dahil sa totoo lang ay napakahirap para sa kanya ang ginawa niyang desisyon na iyon pero kailangan niya itong gawin para na rin sa kanilang mga anak.“It’s okay mom. Narito naman po kami para sa inyo,” sabi ni Sophia sa kanyang ina.Pinunasan naman muna ni Theresa ang kanyang luha at saka siya pilit na ngumiti sa kanyang anak.“Kaya ko ito anak. Alam ko na masakit lamang ito sa una pero alam ko na makakaya ko ito lal
CHAPTER 337Naaawa naman na tinitigan ni Sophia ang kanilang ina at dahil sa mga sinabi nito ay napabuntong hininga na lamang talaga siya at saka niya ito linapitan dahil hindi na ito natigil sa pag iyak.“Mom, tama po ang desisyon nyo na iyan at alam ko po na maiintintindihan kayo ni dad. Kahit naman po kami ni Jacob ay gusto pa siyang makasama dahil sino ba naman ang hindi mananabik sa pagmamahal ng mga magulang pero sa nakikita po namin na kalagayan ngayon ng aming ama ay sa tingin po namin ay yan po ang mas tama ninyong gawin… ang pakawalan siya. Wag po kayong mag alala dahil narito lamang po kami ni Jacob para sa inyo,” pagpapagaan ni Sophia sa loob ni Theresa.Agad naman na napatingin si Theresa sa kanyang anak dahil sa sinabi nito at hindi na rin niya napigilan pa ang kanyang sarili at nayakap na lamang talaga niya ito ng mahigpit at saka siya doon mas lalong umiyak.Gumanti naman ng yakap si Sophia sa kanyang ina dahil alam niya na kailangan din talaga sila nito ngayon lalo na
CHAPTER 336Pagkapasok na pagkapasok nila sa loob ng silid na iyon ay agad na bumungad sa kanila ang isang malinis at maaliwalas na silid na hindi mo aakalain na may ganon pala sa loob ng isang parang abandonadong bahay at sa gitna nito ay may isang kama kung saan may nakahiga na isang lalaki na walang malay.At nang mapansin iyon ni Sophia ay napalunok naman siya ng sarili niyang laway at saka siya dahan dahan na humakbang papalapit dito.“Pasensya na kung natakot kayo sa labas kanina. Sinadya ko talaga na ganito ang lugar na ito para walang maghinala na narito kami ng inyong ama,” sabi ni Theresa.Hindi naman maiwasan ni Sophia na hindi humanga sa kanilang ina dahil talagang kaiba rin ito kung mag isip at talagang gagawin nito ang lahat para lamang hindi sila matunton ng pamilya ng kanilang ama. Sa totoo lang ay hindi talaga akalain ni Sophia na napakalinis talaga ng loob ng silid na iyon dahil pagkapasok pa lamang nila kanina sa lugar na iyon ay parang gusto na talaga niyang umuron
CHAPTER 335Muli namang tumingin si Sophia sa kanilang ina at saka siya tumayo at pumunta sa tabi ng kanilang ina.“Mom, tingnan mo ang aming ama,” sabi ni Sophia at saka siya tumingin din sa screen.Sinunod din naman ni Theresa ang sinabi na iyon ni Sophia at tumingin din siya sa screen ng kanyang laptop.“Tingnan mo siya mom. Sa tingin mo ba ay masaya pa siya sa lagay niyang iyan? Sa tingin mo ba ay hindi siya nahihirapan? Ayaw mo ba na magkaroon na lamang siya ng katahimikan?” mahinahon pa na tanong ni Sophia sa kanyang ina.Hindi naman napigilan ni Theresa ang kanyang luha dahil sa mga tanong na iyon ni Sophia. Pinakatitigan pa niya si Jayson at lalo ng nag unahan sa paagpatak ang kanyang luha at hindi na niya magawa pang magsalita.“Base na rin sa mga sinabi mo kanina ay alam po namin na mahal na mahal mo ang aming ama. Kahit kami ay kung bibigyan kami ng pagkakataon na makasama siya ay magiging masaya rin naman kami. Pero… kung titingnan natin ang kalagayan niya ngayon… parang g
CHAPTER 334Nang unti unti naman ng umaalis ang mga bisita nila Sophia at Francis sa kanilang kasal ay agad na munang nagtungo si Sophia sa kanyang silid upang magpalit ng damit at pagkatapos ay tinawag lamang din niya si Jacob para sabay na silang pumunta sa silid kung nasaan ang kanilang ina. Noong una ay ayaw pa sana ni Jacob na sumama sa kanyang kapatid pero napilitan na lang din siya na sumama dahil ayaw naman niyang magalit ang kanyang ate Sophia.Pagkapasok nila sa silid na iyon ay naabutan nila ang kanilang ina na nakaharap sa laptop at mayroon itong tinitingnan doon at napansin din nila ang luha na umaagos sa pisngi nito. At sa sobrang tutok pa nga nito sa screen ng laptop ay ni hindi man lang nito naramdaman ang pagpasok nila Sophia sa silid na iyon.Napatingin naman muna si Sophia kila Jacob at Francis at isang malalim na buntong hininga na muna ang kanyang pinakawalan at saka siya tumikhim para maagaw nila ang atensyon ng kanilang ina.Nagulat naman si Theresa ng may bigla
CHAPTER 333“Hindi… hindi ako sang ayon sa sinabi mo ate. Pasensya na pero kung aalis ka ngayon ay wag ka na lamang magpakita muli sa akin. Masyado ng masakit ang mga nangyari noon at sa muli mong pagpapakita sa amin ay handa akong bigyan ka ng isa pang pagkakataon para makabawi sa lahat ng pagkukulang mo. Pero kung aalis ka muli ngayon at para bang sinilip mo lang talaga kami ay wag ka na lang bumalik pa,” sabi ni Jacob at hindi na niya hinintay pa na makapagsalita ang kanilang ina at agad na siyang tumalikod dito at agad na naglakad palayo sa mga ito.Napabuntong hininga naman si Theresa dahil hindi rin naman talaga niya masisisi ang kanyang anak kung bakit ito nagkakaganito ngayon dahil kasalanan din naman talaga niya. Pero ang malaking problema niya ngayon ay hindi niya alam kung aalis ba siya ngayon o mananatili na lang muna roon dahil ayaw din naman niya na mas lalong sumama ang loob ni Jacob sa kanya.Napatingin naman si Theresa sa mag asawang Sophia at Francis na tahimik lama







