Chapter 342

"I miss you," I stated in between my sobs. I am crying while holding his hands.

"I love you too. But first, we need to get out of here," he stated.

I bit my lower lips before I felt my head a little light headed.

Oh know, I am going to lost my consciousness.

I look at Michael's face before darkness envelop me.

Mabagal kong idinilat ang aking nanlalabong mga mata habang nakahiga ako sa isang matigas na papag. Madilim ang paligid at hindi ko alam kung nasaan nga ba ako sa mga oras na ito.

Akma na sana akong uupo ngunit naramdaman ko ang pag-sakit ng aking tiyan. Kagat labi akong mabagal na umupo mula sa pagkakahiga.

Napahawak pa ako sa aking ulo dahil bigla na lamang itong nanakit. At nang pakiramdam ko ay okay na ako, mabagal ko nang inilibot ang aking paningin sa paligid.

Madilim dito at halos puno na ng alikabok. Ni-hindi ko rin maaninag ng maayos ang paligid dahil hanggang ngayon ay nanlalabo pa rin ang aking mga mata.

"Nasaan ba ako?" tanong ko sa aking sarili bago ako humi