Ngunit hindi niya nakita ang panghuhusga sa mga mata ni Duke. Sa halip, nandoon ang pag-unawa. Tahimik. Malumanay. Hindi nakakataas, hindi rin nag-aalangan.“Alam mo,” dagdag pa ni Duke, “hindi ka kahihiyan dahil minahal mo ang maling tao. Kung tutuusin, mas kahanga-hanga ka—kasi kahit ilang beses k
Habang naglalakad si Izza palayo, halos sumabog ang dibdib niya sa inis. Hindi niya alam kung dahil ba talaga sa donut, sa presensya ni Julio, o sa sarili niyang kahinaan na laging bumabalik ang damdamin kapag naroon ang lalaking iyon.Nasa pantry na siya nang mapansing naroon pa si Duke, tahimik na
Napakuyom ang kamao ni Erin habang pinagmamasdan ang tagpong iyon—si Duke, walang alinlangang ibinigay kay Izza ang donut na siya mismo ang nag-abot. Hindi siya galit sa donut. Galit siya sa pakiramdam ng pagkatalo. Sa tagpong tila hindi siya nakita, hindi siya pinansin, hindi siya pinili.Huminga s
Napangiti si Julio, pero sa loob-loob niya, may mas matinding ideya na ang umuusbong.Kung hindi ko makuha si Izza… baka mas madali kung alisin ang atensyon ng lalaking kinahuhumalingan niya. At mukhang si Erin—kaibigan niyang matapang, makulit, at walang inuurungan—ay maaaring maging kasangkapan.“
Kinaumagahan, maaga pa lang ay nasa opisina na si Julio. Unusual iyon para sa lahat—madalas kasi, siya ang huling dumadating. Pero ngayon, parang may kailangan siyang habulin… o mas tamang sabihing, bawiin.Kasalukuyang naglalagay si Izza ng kape sa mug niya nang marinig ang mahinang pagkatok sa div
Biglang nagdilim ang paligid kay Izza. Hindi literal—pero parang lahat ng ilaw sa opisina ay pumunta kay Duke, habang siya naman ay para lang background extra sa sariling buhay. Pumikit siya ng mariin, pilit pinakalma ang sarili.“Salamat ulit sa folder,” sabi niya, iniiwas ang tingin.“Anytime,” sa