Chapter 22

Lumipas na ang ilang buwan ngunit hindi pa rin bumabalik ang alaala ni Leah, may mga nakikita siyang familiar sa kanyang paningin at naaalala, ngunit suma sakit lang ang kanyang ulo kapag pinipilit niya ang kanyang sarili na maalala ang mga iyon.

"Ma' pwede po ba na duon mun tayo sa bahay kahit ilang araw lang. Baka may maalala na ako pag andun ako." Sambit niya sa kanyang ina habang sinusuklayan ang anak na bagong paligo.

" Sige anak magpapaalam muna tayo kay Lucas, gusto ko rin kasi dalawin ang bahay. Saka ang papa mo baka nangungulila na iyon sa atin." Sagot nito sa anak.

"Sige po ma' salamat." Ani niya.

Nalulungkot man siya dahil ayaw niyang mawalay sa lalaking lihim na niyang mina mahal ay kailangan na niyang gumawa ng paraan para nang sa gayon ay may maalala na siya at malaman kung sino ngaba si Lucas sa kanyang pagkatao.

Ilang beses na sila pumasyal ni Lucas sa mga dati nilang pinupuntahan ani pa ng binata pero imbis na maka alala siya ay mas lalo lang yata siya nagka amnesia