Share

KABANATA III

  Napabuntong-hininga si Jacob. “Oo, ito na nga. At nag-iipon na ako ng tamang papeles para kontrahin ang mga pahayag niya. Gayunpaman, hindi ito ang aming pangunahing isyu."

  "Pagkatapos ano?"

  napatahimik si Tyler, iniisip kung ano pa ang naisip ni Natalie sa pagkakataong ito.

  "Ito ang malinaw na kagustuhan ni Judge Cecil para sa mag-asawa bilang mga tagapag-alaga. Nang sabihin sa kanya ni Natalie na gusto niyang maging maayos ang lahat sa pamamagitan ng pagpapalaki kay Jacob sa isang tunay na pamilya...well, I have to say your ex scored some serious points." Parang humihingi ng tawad ang boses ni Jacob.

  Umigting ang panga ni Tyler. Kaya tama niyang na-anticipate ang galaw ni Natalie. Alam niyang gagamitin niya ang sirang family card para subukan at makuha ang pakinabang sa kanya.

  Lumipat ang kanyang mga mata sa nakakalat na mga papel kung saan isinulat ng guro ni Austin ang pangalan ng ahensya ng mga yaya. "Huwag kang mag-alala, Andrew. Ako na ang bahala dito. Sa lalong madaling panahon ay hindi na magagawa ni Natalie na masira ang aking pagiging single para sa kanyang kapakinabangan."

  Nagkaroon ng katahimikan sa dulo ni jacob, pagkatapos ay lumunok ng malakas ang abogado. "Pinaplano mo bang isulong ang iyong walang katotohanan na ideya? Tyler, alang-alang sa langit."

  Naramdaman ni Tyler ang pagsikip ng kanyang dibdib. Hindi ba si Jacob ang paulit-ulit na nagsasabi sa kanya na kailangan niyang maghanap ng babae? Saka ano ang problema niya? "Gusto kong ipaalala sa iyo na ikaw ang nagmungkahi na kailangan ko ng isang babae sa aking buhay upang magtagumpay sa kaso."

d***g ni Jacob. “Sabi ko makipag-date ka, para magka-girlfriend. Tiyak na hindi ko iminungkahi na dumaan ka sa isang ahensya ng mga yaya at pagkatapos ay—"

  “It’s my decision kung paano ko pipiliin ang taong gusto kong maging bahagi ng aming pamilya. hindi ba?”

  "Oo, ito ay, Tyler." Pumayag si Jacob na may halong galit na buntong-hininga.

  Tumango si Tyler. "Iyon ang nasa naisip ko."

  Napakahusay ng kanyang napiling gawin. Wala nang mas mahalaga pa kaysa sa magustuhan ni Austin ang babaeng magpapanggap na ka-date ni Tyler.

  Para naman kay Tyler, kahit na ang makuhang yaya ay mayroon lamang tatlong ngipin, bungi at isang mata basta't matanggap ito ng kanyang anak at aalagaan nito si austin. Anyways, temporary arrangement lang naman yun. Kapag nagpasya na ang hukuman sa kanya, maaari na siyang huminto sa pagpapanggap.

  "So nakipag-ugnayan ka na ba sa agency?" tanong ni Jacob.

  Umiling si Tyler. “Hindi, nakakuha lang ako ng magandang reference ngayong umaga. Tatawagan ko sila mamaya para makita kung may mga mungkahi sila para sa akin. Ngunit mahahanap ko siya sa lalong madaling panahon, pangako. Samantala, maaari mong ipahiwatig sa harap ng hukom at ng abogado ni Natalie na may dinedate ako."

  Napabuntong-hininga si Jacob. "Sige, kung ayan ang gusto mo."

  Tinapik ni Tyler ang kanyang mesa gamit ang kanyang libreng kamay. "Mabuti, tatawagan kita sa loob ng dalawang araw."

  Pagkababa niya ay may kumatok sa kanyang pinto.

  Sumilip si melda na kasambahay niya. “Sir, may naghahanap po sa inyo. Isang dalaga.” Ikinawit niya ang kanyang mapupungay na mga kilay at napangiwi ang kanyang mga labi.

  Bumuka ang bibig ni Tyler.

  Isang dalaga? Para sa kanya? Hindi niya inaasahan ang sinuman. "Ano ang kailangan niya, Melda?"

  Nagkibit balikat si Melda. "Sabi niya sasabihin niya lang sa iyo nang personal. Pero, Sir, maganda siya. alam ko ang mga bagay na ito. Mas mabuting papasukin mo siya"

  Lumaki ang mga butas ng ilong ni Tyler. Kahit na gusto niya ang magiliw na karakter ni melda, madalas niyang ibinahagi ang kanyang mga opinyon sa kanya.

  Ano bang pakialam niya kung naisip ni melda na maganda ang babae? Ayaw pa rin niya ng mga bisita sa oras ng kanyang pagsusulat.

  Ngunit sa pagtingin sa sabik na kislap ng kanyang kasambahay, alam niyang pipilitin lamang siya ni Melda kapag tumanggi siyang makipagkita sa babae. Wala siya sa kanyang pinaka-produktibong sarili.

  Ikinumpas niya ang kanyang kamay. "Sige, papasukin mo na siya."

  Nawala si melda, at makalipas ang ilang segundo ay nakabalik na siya, itinulak ang pinto ng kanyang opisina na nakaawang.

  Pumasok ang babaeng sumusunod kay Melda. Ang kanyang mahabang tuwid na buhok ay nakabalangkas sa kanyang mukha na parang isang madilim na kaskad, at ang kanyang bibig ay nakaawang na para bang kinakabahan. Hinawakan niya ang kanyang pitaka gamit ang isang kamay, habang ang isa naman ay nilalaro ang sapat na palda ng kanyang polka dotted na damit.

  Sino ang babaeng ito? At ano ang gusto niya sa kanya?

  Tumayo siya at naglakad papunta sa kanya. Iniunat niya ang kanyang kamay gaya ng ginagawa ng sinumang ginoo. "Magandang hapon, Tyler Hernandez."

  Tinanggap ng babae ang kanyang pagbati habang ang labi nito ay gumalaw sa isang nahihiyang ngiti. Pinapaanod nito ang kanyang mga mata. "Hi, ako si Ellie Diaz. Ikinagagalak kitang makilala, Mr. Hernandez.”

  Sinubukan ni Tyler na tanggalin ang sulyap sa kanyang mga labi, na kumikinang sa kulay ng prutas na mansanas. "Maaari mo akong tawaging Tyler kung gusto mo."

  Lumawak ang ngiti ng babae. "At maaari mo akong tawaging Ellie."

  Napatakip ng kamay si Melda sa kanyang bibig, na para bang pinipigilan ang paghagikgik.

  Sinulyapan siya ni Tyler ng masama, at agad namang nagdahilan si Melda. "Naku! Marami nga pala akong gagawin. Magpaalam na po ako sir, Sir, kapag kailangan niyo na po ako tawagin ninyo na lang po ako.” Lumabas na si melda at isinara ang pinto.

  Sa sandaling nawala ang kanyang kasambahay, ang silid ay naging napakatahimik.

  Tumalbog ang mga mata ni Ellie sa pagitan ng kanyang mesa at ng sofa sa sulok ng kanyang Opisina. Tama, nasaan ang ugali niya? Sumenyas siya papunta sa sofa. “Gusto mo bang maupo?”

  Napakunot-noo si Ellie sa boses niya pero tumango siya. “Ay, opo, sigurado. Ang bait mo naman."

  Pumunta sila sa sofa at umupo.

  Ellie crossed her ankles at hinimas ang kanyang damit. Pagkatapos ay itinaas niya ang kanyang mga mata kay Tyler. Ang kanyang mga iris ay kumikinang sa kulay kahel na tanging ang langit ng tag-araw ang maaaring magkaroon pagkatapos ng nakakapreskong unos.

  Bumilis ang hininga ni Tyler habang nakatitig sa kanya.

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status