TINULAK NA NI Bethany pabukas ang pintuan ng kotse at pinilit mawalan ng emosyon ang mukha na nilingon na ang naghihintay na si Gavin. Umaliwalas naman ang mukha doon ng abogado na umayos na ng tindig nang makita siyang bumaba. Tinapos na rin ang paninigarilyo niya. Pinagmasdan na nang mataman ang mabagal na paglapit sa kanya ng dalagang hinihintay. Sa mga sandaling iyon ay parang nais na niyang tawirin ang kanilang pagitan at salubungin ang dalaga upang mahigpit na yakapin. Miss na miss na niya kasi ito.“Attorney Dankworth, hindi ba at sabi ko sa’yo ay i-message mo na lang ako kapag may kailangan ka? Hindi mo kailangang pumunta pa kung saan ako nakatira.” maagap na turan ni Bethany, ipinaramdam niya sa binata na naiirita siya. “Ako na ang kusang pupunta sa’yo…”Sa halip na sagutin ang hinaing ni Bethany nang maayos ay ikiniling lang ni Gavin ang ulo. Dama niyang hindi pa rin humuhupa ang galit ng dalaga sa kanya kahit ilang araw na ang lumilipas. Mataas pa rin ang level noon at kita
NANUOT NA SA kalamnan ni Bethany ang huling salitang binitawan ni Gavin. Para iyong asido na tinutunaw ang kanyang kalamnan. Kung makapagsalita kasi ito parang wala itong naging kasalanan sa kanya. Marahan niyang kinagat ang labi upang pigilan ang sariling sumabog. Tiningnan siya ng masama.“Ang galing-galing mo namang magsalita. Sa tingin mo ba may pagkakaiba ka sa akin? Wala. Pareho lang tayo. Kung kumapit sa balat ko ang amoy ni Patrick, sa tingin mo hindi kumapit ang amoy ni Nancy sa’yo? Huwag ka ngang magmalinis! Hawak lang ang ginawa ni Patrick sa akin, ikaw? Anong ginawa niyo, ha?”Umangat ang gilid ng labi ni Gavin. Umaalingasaw na naman kasi ang selos ng dalaga sa ex niya. “Talaga? Sa tingin mo? O ‘di sige. Halika, sabay tayong maligo para parehong malinis ang katawan natin.”Umatras si Bethany at pinalo ang kamay ni Gavin na akmang hahawak sa isang braso niya. Natigilan na panandalian dito si Gavin. Nakita niya ang takot na makikita sa mukha ng dalaga sa ginawang paglapit.
MAPAKLANG NAPANGITI NA roon si Bethany. Sa totoo lang ay ang sarap nitong pakinggan sa kanyang tainga. Iyong babalik sila sa dati. Iyong ang daming perks na mangyayari oras na makipagbalikan siya sa kanya. Lahat ng pabor ay ibibigay sa kanya ng abogado. Nasa tamang katinuan pa naman siya para mapaniwala lang rito ni Gavin. Hindi siya uto-uto. Ang tanging kailangan niya ay isang sorry lang nito.“Attorney Dankworth, maraming salamat at na-flatter mo ang puso ko sa lahat ng mga offer mo. Talaga? Gagawin mo iyon para sa akin? Hahayaan mo lang ako? Lahat ng gusto ko ay ibibigay mo? Ang saya ah...”Tumayo na sa pagkakaupo niya si Gavin. Ilang beses na marahang tumango-tango sa kanya.“Oo, kung iyon ang tanging paraan para bumalik ang dating samahan natin. Bakit hindi? Gusto kong bumalik na tayo sa dati, Thanie. Ayoko na ng ganito ka kalamig. Miss na miss ko na ang dating tayo. Pwede pa naman hindi ba? Pagbibigyan mo na ba ako? Okay na tayo ulit?” maamo ang tinig at mukha na tanong sa kanya
NAPAHILAMOS NA NG mukha niya si Gavin. Sa naging katanungan ng kanyang ina ay parang mas bumigat pa ang nararamdaman niya. Hindi niya pwedeng sabihin sa ina na nilayasan siya ng dalaga. Malaking kahihiyan iyon at paniguradong mas dadami pa ang mga katanungan nito sa kanya. Hindi lang iyon, baka makialam na ito na paniguradong mas magpapakulo ng dugo ni Bethany kapag nagkataon.“Gavin? Bakit hindi ka makasagot? Tinatanong kita. Nasaan si Bethany?”“Mom, anong oras na? Nakahiga na siya kasi pagod siya. Kailangan ko pa ba siyang gisingin para lang pumunta kami diyan?” bakas sa boses niya na hindi na nasisiyahan sa katanungan.“Ah, akala ko naman tuluyan na kayong naghiwalay. Linawin mo kasi. Huwag na huwag kang papayag na iwan ka niya. Siya na ang best partner na ibinigay sa’yo ng langit kung kaya huwag mo ng papakawalan. Siya ang magbibigay sa’yo ng malulusog na mga anak.” Huminga nang malalim si Gavin. Problemado na sa pressure na binibigay ng kanyang ina.“Dapat nga galingan mo na eh
BAGO PA MAN makabalik si Briel ng hapag ay nagawa ng magpaalam doon ni Albert upang umalis na. Hindi naman siya pinigilan ng ina nina Briel dahil nasa kay Bethany pa rin at Gavin ang isipan ng Ginang. Sa palagay ni Albert ay magulo ang relasyon ng dalawa ngayon at iyon ang sasamantalahin niyang pagkakataon upang bawiin ang dating nobya sa abogado. Lalong naging pangit ang ekspresyon ni Albert nang mag-walkout si Gavin. Halata namang hindi siya pinakikitunguhan ng maayos ngayon ni Bethany.‘Tsk, akala niya siguro magiging sunud-sunuran sa kanya ang babaeng iyon. Eh matigas ang bungo noon. Mataas pa ang pride. Hindi niya alam kung paano iyon susuyuin nang mabilis at papasunurin sa gusto.'“Aalis ka na?” habol ni Briel sa kanya na naabutan na sa labas ng kanilang bahay. Nilingon ni Albert ito at marahang tumango. “Oo, mukhang badtrip sa akin ang Kuya mo eh. Ako na lang ang aalis para hindi siya mas magalit.”“Huwag mo na lang pansinin si Kuya Gav, magkaaway kasi sila ng girlfriend niya
HUMIGPIT NA ANG hawak ng dalaga sa baso na may lamang tubig habang hindi inaalis ang mga mata sa screen ng hawak niyang cellphone. Wala sa sariling marahan niyang hinaplos ang mukha nito sa screen gamit ang hintuturo. Miss na miss niya na ang binata. Masama man ang ugali nito, hindi pa rin nito maikakaila ang pagiging magandang lalaki kahit saang anggulo pa ito tingnan. Parang nananalamin lang ito sa personal na kanyang hitsura. Flawless. Walang bahid ng anumang kapangitan ang hitsura niya.“Ano iyang tinitingnan mo?”Napatayo na si Bethany nang lumapit sa kanya si Miss Gen para silipin ang screen. Sa sobrang tutok ng pagkakatitig niya kay Gavin ay hindi niya namalayan ang paglapit sa kanya ng kasama niyang babae rito.“Mukhang hindi mapuknat ang mga mata mo sa screen ah, miss mo na ano?” makahulugang wika pa ng kanyang kasama na sa paninitig pa lang at tono ng boses ay alam niyang inaalaska siya nito, “Ikaw kasi...”Sa kabila ng edad ni Miss Gen ay ni hindi sumagi sa kanyang isipan n
DOON PA LANG ay nahulaan na ni Bethany kung sino ang tinutukoy ng mag-asawa. Parang gusto na lang niya tuloy punitin ang kontrata nang sa ganun ay mawalan na ng bisa ang pinirmahan nilang kapirasong papel. Subalit, hindi iyon ganun kadali. Baka makasuhan pa siya ng sariling contract agreement na siya mismo ang gumawa. Naisin mang magwala ni Bethany at ipakita ang frustration niya sa panglolokong iyon, hindi niya ito ginawa. Kailangan niyang kontrolin ang sarili at ang nag-uumapaw niyang emosyon sa mukha. Sa mga ganitong sitwasyon, dapat ay propesyonal pa rin siya kung umasta kaya dapat ay manatili siyang kalmado kahit sumasabog na ang kalooban niya.“Mr. Monroe, pwede ba naming malaman kung sino?” puno ng pag-aalalang tanong ni Miss Gen na inaalala na ang pagsabog ni Bethany, kita niyang nagpipigil lang ito ng sarili. “Sana una pa lang ay sinabi niyo na sa amin—”Hindi na natapos pa iyon ni Miss Gen dahil sa puntong iyon ay nakalapit na sa table nila ang sinumang salarin. Si Albert Mo
KULANG NA LANG ay panawan ng ulirat si Bethany sa matinding paninitig na ginagawa ni Gavin sa kanya. Hindi niya inalis ang mga mata sa mukha ng binata. Nanatili iyong nakahinang kay Gavin kagaya ng ginagawa pa rin nitong paninitig sa kanya. Nanghina na ang mga binti ni Bethany na animo hinigop nito ang lakas niya. Sinubukan niya muling itulak si Albert palayo sa kanyang katawan. Natatakot na siya sa banta ng galit ng abogado sa kanyang mga mata. Batid niyang puno na ito ng kakaibang poot doon. “Gavin…” muling usal niya sa pangalan ng binata na umabot na sa pandinig ni Albert. Kasabay ng paglingon ni Albert sa banda ng tinitingnan ni Bethany ay pinilit ng dalaga na isandal pa ang katawan niya sa likod ng kotse upang huwag siyang matumba. Ginawa niya iyon upang huwag siyang dumausdos pababa at tuluyang mapalugmok nang dahil sa kanyang panghihina. “Bayaw?” parang nang-aasar na saad nito, ngumisi pa ang lalaki. “Ikaw pala iyan—”Mabilis ang mga sumunod na pangyayari na parang naganap s
KULANG NA LANG ay mapapalakpak at magpa-banquet party sa galak ang ina ni Giovanni na hindi na mapigilan ang bibig na magbigay ng komento sa kanyang nalaman. Matagal na panahon na niyang hangad na magkaroon ng pamilya ang bunso niyang anak. At sa wakas, sa araw na iyon ay dumating na ang kasagutan sa matagal na niyang paulit-ulit na ipinagdarasal na mangyari. Ang buong akala niya talaga ay hindi na maiisipan nitong bumuo ng kanyang sariling pamilya. Iba talaga kapag nagmahal ang isang tao.“Kailan ang kasal? Ako na ang magpre-presentang mag-asikaso ng lahat!” taas pa nito ng kanyang kamay na salitan na ang tingin kay Giovanni at Briel na makahulugan nang nagkatinginan sa tinuran ng Donya. “Mama, hindi pa namin napag-uusapan ang bagay na iyon. Hayaan niyo munang namnamin namin ang phase ng pagiging engaged. Saka na lang po namin iyon pag-uusapan. Hindi na rin namin ito patatagalin.” “Naku, doon din naman papunta bakit patatagalin pa? Di ba mga balae?” sagot ni Donya Livia na tiningna
PUNO NG PAGHANGA at hindi pa rin makapaniwala si Briel habang sinisipat ang suot niyang singsing sa daliri habang nakaupo na sila ni Giovanni sa table at dinudulutan na sila ng pagkain. Nasa kandungan niya ang bouquet ng bulaklak. Kagaya ng diamond sa kanyang daliri ay kumikinang sa labis na saya ang kanyang mga mata habang nakatunghay pa rin doon. Expected niya iyon ngunit hindi ganun kaganda ang singsing. Ang buong akala niya pa nga ay plain gold lang. Sa ginawa ng dating Gobernador na proposal, batid ni Briel sa kanyang puso na mas lalo niyang minahal ang lalaki. “Thank you!” patulis ng nguso ni Briel na itinaas pa ang kanyang daliri na muli na namang sinipat-sipat. “Saan?” kinikilig namang tanong ni Giovanni na hindi na rin maalis ang mga mata sa mukha ni Briel. “Dito. Alam kong grabe ang effort na ginawa mo para lang magawa mo ito.” Inilinga pa ni Briel ang kanyang mga mata sa paligid upang sabihin na gusto niya ang ambience doon. May nagva-violin pa sa gilid nila upang i-se
MULI SIYANG INALALAYAN na puno ng pag-iingat ni Giovanni habang dinadala sa gitnang space kung saan nakasabog ang maraming petals ng mga bulaklak na nanunuot na sa ilong nilang dalawa. Domoble pa ang kaba ng dating Gobernador nang makita ang photographer at videographer na kanyang inimbita. Gusto niyang maging detalyado ang kanyang proposal kung kaya naman naroon sila at kanyang kinuha. Naroon din ang ilang waiter ng hotel na nakahandang magsilbi sa kanilang dalawa ni Briel. Napakurap na si Giovanni nang makarating sila sa gitna at ipahawak na kay Briel ang malaking bouquet ng bulaklak na inihanda. Napakagat an sa kanyang labi si Briel na inaasahan na iyon pero iba pa rin ang naging kaba niya.“Ano ‘to?!” nangangatal na tanong ni Briel kahit pa naguguni-guni na niyang proposal ang gagawin ni Giovanni, nagmamaang-maangan lang siya kahit na bakas na sa kanyang boses ang labis na excitement.“Wait lang, Briel…huwag mo munang tatanggalin ang piring. Hintayin mong sabihin ko sa’yong pwede
NAGING PALAISIPAN KAY Briel ang sinabi ni Giovanni na okay na ang ginawa nila matapos na maramdaman niya ang pananakit ng mga muscles sa kanyang magkabilang binti. Hindi naman naging mabilis ang ginawa nilang paglalakad, naramdaman pa rin ng babae ang epekto noon. Hindi naman na niya isinatinig pa iyon kahit na gusto ng magreklamo. Tama na ang ginagawa nila? Ibig sabihin ay tapos na rin sila sa sinasabi nitong date? Iyon na iyon? Ni hindi nga siya nito pinakain man lang o pinainom man lang ng kahit na tubig o softdrinks man lang? Ano ba sila senior citizen na para maging date at bonding ang paglalakad para hindi matulog ang kanilang mga buto? Naisip doon ni Briel na isa iyon sa mahirap kapag malaki ang distance ng edad sa partner nila. Masaya na mahirap din. Gusto pa ni Briel sanang umalma at magreklamo, ngunit hinayaan na lang niya at hindi na nagsalita nang paglingon niya kay Giovanni ay malapad itong nakangiti na para bang tini-testing nito ang magiging reaction niya. Kung uu
IPINAGKIBIT NA LANG ni Briel iyon ng balikat. Hindi na siya nag-e-expect kay Giovanni noong mga gasgas na dinner na may pasabog ng petals sa nilalakaran. Masyado na siyang matanda para sa bagay na iyon. Naranasan na niya iyon sa iba niyang manliligaw, pero para sa kanya ay hindi naman na iyon mahalaga. Magiging masaya na lang siya kahit saan pa sila pumunta ni Giovanni basta magkasama, sapat na sa kanya ang bagay na iyon. Hindi siya nag-e-expect nang mas bongga sa dati dahil para sa kanya ang makapiling ito gaya ngayon ay sapat ng regalo. Ano pa ang hihilingin niya dito?“Burnham Park? Anong gagawin natin dito?” puno ng pagtatakang tanong ni Briel nang bumaba na sila matapos i-park ang sasakyan at maglakad na patungo doon, “Galing na tayo dito kanina di ba? Sumakay pa nga tayo ng boat eh.” dagdag ni Briel na blangko na ang mukha kung bakit kinakailangan nilang bumalik doon ni Giovanni gayong napuntahan na nila kanina, pinasakay nila si Brian na nakailang balik dahil ayaw pa nitong bu
SABIK NA NAGPATULOY ang usapan nina Rina at Bethany na mabilis na nilang naibaling sa ibang bagay ang paksa. Sa pagkakaroon nila ng buhay may asawa na iyon napunta. Kung paano naging mahirap na maging ina kahit na masarap umanong maging asawa ang mga taong sobrang pinapahalagahan umano sila. Naging lampas-lampasan lang naman iyon sa tainga ni Briel na pagkaraan pa ng ilang sandali ay tumayo na nang maubos ang kanyang kape upang magpaalam na. Sabay siyang tiningnan nina Rina at Bethany na parehong nagulat sa agad niyang pagpapaalam. Puno ng pagtataka ang kanilang mukha sa mga katanungan na hindi maikukubli sa kanilang mga matang mapanuri doon.“Ha? Hindi ka sasabay sa akin pauwi, Briel? Saan ka pa naman pupunta?” natatarantang alma na ni Bethany na tumayo pa at nameywang dahil wala naman iyon sa kanilang usapan ng hipag na kailangan nilang maghiwalay kapag nasa city proper na, ang usapan lang nila ay sabay silang mag-shopping at inaasahan na ni Bethany na sabay rin sila nitong uuwi. Ka
KANINA PA PANAY ang irap ni Briel na nakatayo na sa may pintuan at hinihintay ang hipag na nagpapaalam sa kanyang kapatid. Naroon din si Giovanni na karga si Brian na kinausap na nang masinsinan ni Briel na may bibilhin lang siya sa labas. Kung gaano ito kaluwag sa kanya, napakahigpit ng kapatid niya na akala mo may kabalbalan silang party na pupuntahan. Sa mall lang naman sila. Bale-baleng batukan na ni Briel nang harapan ang kanyang kapatid.“Oo nga Kuya Gav, bigyan mo naman si Bethany ng oras para sa kanyang sarili. Nakakapagod kayang mag-alaga ng bata bente-kwatro oras at alam mo naman iyon. Saka, hayaan mo na kaming mag-date na dalawa. Huwag kang epal diyan!” singit ni Briel na sinamaan ng tingin ang kapatid na mukhang ayaw pa yatang payagan ang kanyang asawang umalis.“Oo na, pero huwag kayong magtatagal. Oras na magtagal kayo, ako mismo ang susundo kung nasaan man kayo! And please, huwag kayong papasok ng bar sa gitna ng tirik na araw. Binabalaan kita, Gabriella. No alcoholic d
GINALUGAD NILANG MAG-ANAK ang lahat ng pasyalan sa buong Baguio at umabot pa sila sa La Trinidad kung nasaan ang malawak na taniman ng strawberry. Kumikinang ang mga mata ni Brian nang makita niya ang mga strawberry. Hindi ito nagpaawat sa pagha-harvest na ang feeling ay sa kanila ang tanimang iyon. On guard naman ang mga kasamang bodyguard tutal ay public place iyon. Panay ang halakhak ni Giovanni at Briel habang pinapanood ang anak. Bitbit ni Giovanni ang ilang basket na nagawa ng mapuno ni Brian, samantalang si Briel ay nagmistulang photographer ng anak. Maging si Giovanni ay kinunan niya ng larawan na hindi naman umangal. Ultimong SM Baguio ay kanilang pinuntahan upang makakuha lang ng maraming pictures na hindi maintindihan ni Giovanni kung bakit kailangang e-detalye pa iyon ni Briel. May mga katanungan man ay kanya na lang iyong hinayaan. Sinakyan na lang ang lahat ng kalokohan ni Briel. Ganundin naman ito noong namasyal sila sa Italy. Batid niyang sa mga susunod na panahon maga
BUMABA NA SINA Briel at Giovanni pagkatapos ng ilang minuto na matapos ang kanilang kababalaghang ginawa. Humarap sila kay Donya Livia na para bang walang nangyari habang salitan ang malagkit at makahulugan nilang mga tingin. Hindi naman sila tinanong ng matanda kung bakit natagalan bago bumaba. Dala ni Briel ang pamalit na damit ni Brian na sa mga sandaling iyon ay ang dungis na ng mukha dahil sa kung anu-anong kinain nito. Pagkatapos ng hapunan ay hindi naman na sila pinigilan pa ni Donya Livia na umakyat na ng silid upang umano ay magpahinga. Batid niyang pagod sila sa biyahe kahit pa chopper ang ginamit nila. Pinatunayan iyon ni Brian na agad nakatulog pag-akyat nila ng silid. Matapos na i-pwesto nang maayos ni Briel ang anak ay nahiga na rin siya. Tumabi naman sa kanya si Giovanni na agad na doong nakayakap sa kanya. Ang akala pa ni Briel ay lalabas ito upang may asikasuhin na trabaho.“Wala kang gagawing trabaho?” harap na ni Briel sa kanya at ginantihan na ito ng yakap, nasanay