Maaga ako nagising bumangon muna ako sa kama ko at inayos ang nagulong kama. Bago lumabas ng kwarto ko lumakad pababa ng hagdanan.
Hinanap ko ang yaya ko mula pagkabata namin ni ate Elle na nag-alaga sa aming magkapatid. "'Ya, sina mommy at daddy?" tawag ko sa yaya ko na humahangos na palapit sa akin. May ginagawa pala siya lima ang katulong namin kada day-off pinapalitan sila ng limang katulong ulit namin kada tatlong linggo. "Hindi pa umuuwi mula sa Paris, ang magulang mo, hija." bungad ni yaya hindi ako sinabihan nina mommy at daddy. Nahanap na kaya nila si ate? "Ganun ba," nasabi ko na lang. "Nagising ka ng maaga ngayon?" puna naman sa akin ni yaya late palagi ako nagigising mula pagkabata napapagalitan pa ako ng magulang ko at ng mga naging guro ko. "May recording song ako na gagawin sa hamman network pagkatapos papasok ako sa school alam naman ng mga teacher ko ang schedule ko bilang celebrity," sabi ko naupo naman ako sa upuan ng dining table pinaghain ako ng almusal ko. "Nasa dugo nyo na ang pagiging artista ikaw namana mo ang pagiging singer ng mommy mo ang ate mo pareho," kwento na lang ni yaya paulit-ulit na lang niya ito binabanggit. "Talented kami, 'ya saka mas tutok ako sa school work kaysa sa pagiging singer ko minsan lang kung kailangan ako sa hamman network gagawa ako ng recording." sagot ko na lang. Kumain na ako ng almusal nang matapos umalis na agad ako sa dining table para umakyat ulit sa kwarto ko. Ano kaya balita sa pag-hahanap nila kay ate? Tatawagan ko si mommy kaya? Nang nakabalik ako sa kwarto ko tumingin muna ako sa orasan bago kinuha ang cellphone ko para tawagan ang magulang ko nasa Paris ngayon. Calling... Axelle: Mom? Mom (Alexie): You call me, why, did something bad happen to you in the Philippines? Axelle: Nothing, I just want to know what, have you found my sister, mom? Mom (Alexie): We can't find her, anak, we've asked the police here in Paris for help because it's a big country. Axelle: I'm just worried about you and dad, when will you come back to the Philippines? Mom (Alexie): We have been looking for her for three years and now someone told us in Korea, where is your sister and this is your dad and I, chance to look for her here in Paris, I miss your sister. Axelle: Ako rin, mom miss ko na si ate sana makita nyo na siya ingat kayo dyan. Mom (Axelle): Ikaw lalo, anak ingat ka malayo kami ng daddy mo sa'yo ang yaya at manager natin ang magbabantay sa'yo mananatili sa bahay natin si manager. Axelle: Ibig sabihin mula mamaya, mom? After my recording... Mom (Alexie): Oo, anak. Axelle: Okay, mom. Matapos ko makausap si mommy sa cellphone ko nilapag ko muna ang cellphone ko sa kama bago pumasok sa loob ng banyo. Matapos ako maligo nagbihis na ako at kinuha ang mga damit pampalit ko para sa music video na gagawin namin sa music studio. Lumabas na ako at pina-bibit sa nasalubong na katulong ang gamit ko. Naabutan ko ang manager ko sa bungad ng hagdanan namin. "Mabuti naka-baba ka na, inaanak akala ko hindi ka na pupunta sa recording mo." bahagyang nasabi ng manager ko. "Kausap ko sa cellphone ang magulang ko, manager." sabi ko sa manager ko. "Ano? Nakita na ang ate mo?" bahagyang sabi ng manager ko sa akin ng mabanggit ko ang magulang ko. Alam ng manager ang nangyayari sa buhay namin lalo na tungkol sa asawa ni ate Elle tahimik lang ito. "Hindi pa, manager." sagot ko sa manager ko. Kilala ng manager ko ang pamilya ng asawa ni ate Elle at alam nito na hindi namin sinasabi ang tungkol sa sakit ni ate kahit may karapatan nilang malaman. "Sinabi sa akin ng dad mo na bantayan kita magtatagal sila sa Paris pala," pahayag ng manager ko sa akin nag kibit-balikat na lang ako. "Yes, manager." nasabi ko na lang. "Tara na!" aya na sa akin ng manager ko. Sana nga, makita na nila si ate Elle. Lumabas na kaming dalawa sa bahay at sumakay sa itim na van at nagpunta na kami sa hamman network. Dumating kami agad sa network nang lumabas kami sa van nang pumarada na ang van sa parking lot. Tumakbo na kami papasok sa loob at nang nasa harapan na kami ng music studio ang manager ko ang nagbukas sa pintuan bumungad sa amin ang members ng Seoul Boys Band na nag-practice doon. "Dumating din kayo naayos ang edit ng tunog hmm, get ready and get started!" sabat naman ng director biglang lumapit sa amin. "Yes, direk!" sigaw naming lahat at nakita nila na humihikab pa ako sa kanilang harapan inaantok pa ako kaya hindi ko maiwasang humikab. Kumanta na ako habang sumasabay sa boses ko ang apat na lalaking nandoon at tumingin ako sa mga Seoul Boys Band na inutos ng director. Hanggang lumapit ako sa kanila isa-isa huminto lang ako sa pinakahuli na si RR Eun. Nagka-titigan kaming dalawa at humarap ako ulit sa camera. Nang matapos ang pangalawang kanta naman ang kinanta namin binago ang korean version at ang member ang kumakanta habang ako sa chorus na ako sumasabay sa pag-kanta. I've thought of you again yesterday I've been worrying for a long time now Should I say it first? Am I too impatient? Did I surprise you, perhaps? I kept worrying, but I didn't say anything Inuugoy ko na lang ang ulo ko habang nakikinig sa kanila habang humihinto ako. If I let you go like this I think I'm going to regret it once again With a flower that you liked, I will tell you The words I wanted to say So beautiful my girl No matter what other people say You're my girl, yeah I want to muster up the courage, but you might go away again To tell you the words I can't say I love you, be my girl My girl, you're the only one for me Should I just say it or continue my agony? To tell you the words I can't say "Ang galing nyo!" sabi ng director sa amin. You smile shyly while looking at me with your eyes If you feel the same way I do right now I'll muster up the courage to tell you So beautiful my girl No matter what other people say You're my girl, yeah I want to muster up the courage, but you might go away again To tell you the words I can't say I love you, be my girl you're the only one for me My girl Should I just say it or continue my agony? To tell you the words I can't say I love you I love you, girl Nagsalita ng Korean ang kasama nilang translator at sinabi ang binanggit ng director. Ngumiti lang sila at tumango nahiya pa sila hindi siguro sanay na pinupuri ng ibang lahing director. Pina-kanta ulit kami ng director at gumawa ng music video may extrang celebrity actress pa na kasama. You're so pretty, I get excited I'm happy just by looking at you You're here, I'm smiling Thank you for coming to me How lucky am I To have your right hand on top of my left I'm not wishing for anything else I like you for just being you Thank you for being mine, I love you A day is too short At the blink of an eye, it's already time for goodbyes Sleeping is a waste of time "Tomorrow, please come faster so I can see her" Nagka-tinginan naman kaming dalawa ni RR at tumango na lang. You're so pretty, I get excited I'm happy just by looking at you You're here, I'm smiling Thank you for coming to me Umiwas na lang ako ng tingin nailang ako sa titig niya. I didn't know I'll like you so childlishly I keep loving you more and more My feelings for you are overflowing I like you, because it's you The greatest gift in my life I'll only look at you, please only look at me Thank you, just because it's you Thank you for being mine, I love you Napalingon kaming lahat sa loob ng studio nang nagsalita ang director. "Perfect!" sigaw ng director sa amin at pumalakpak din ang staff habang nanonood lang sa tabi. Nang mag-pahinga muna kami lumapit ang manager at pinag-palit ako ng damit at inayusan ng make-up artist nang malusaw ang make-up sa mukha ko. "Ready na!" tawag naman sa amin ng director ang bilis naman wala pang sampung minuto. Nagsimula na ulit kami sa pagkanta. Hanggang matapos sa ginagawa namin. "Nag-text ang kaibigan mo sa cellphone mo sabi niya kopyahin mo na lang ang note niya at may exam kayo sasabihin ko rin ba ito kay direk?" tawag sa akin ng manager ko lumapit ako sa kanya kinuha ko naman ang cellphone ko minsan ganyan siya na dapat hindi niya ginagawa. "Oo, wala nang gagawin dito kung wala puntahan natin siya sa bahay nila i-text ko siya." sagot ko. "Sure ka, kaya pa?" pangungumbinsi ng manager ko sa akin. Nakipag-titigan na lang ako sa kanya at sumagot na ako. "Kaya pa," sagot ko. — What are they talking about? I still do not understand the meaning of other words in the tagalog. I sang Be Mine by Infinite when the director told me that he would check the tone of my voice to see if anything would be changed in the song they are doing now, what is the connection? "Let me hear it again, RR." tawag pansin sa akin ng director nabaling ang tingin sa mga kasama ko ng tumatawa sila. "Wae dadeul us-euseyo?" pagtataka ko naman sa mga kasama ko. (Why are you all laughing?) "Dangsin-eun kkamjjag nollassseubnida, waeyo? cheosnun-e banhan geoyeyo?" tumatawang pang-aasar ni Jae Park sa akin sinamaan ko na lang siya ng tingin. (You've been stunned, why, is it love at first sight?) Pati ang kasama naming translator ngumingiti sa naririnig sa amin. "Ulineun dangsin-eul hancham jikyeobogo iss-eossneunde, geuneun dangsin-ege maldo an hago dangsin-eul chyeodabojido anh-ayo. dangsin-eun geujeo honja usgo iss-eul ppun-ieyo." sabat ni Kim Cheong sa tabi nila. (We've been watching you for a while now, he's not even talking to you or looking at you, you're just smiling by yourself there.) Napalingon kami nang marinig ko ang boses ni Axelle at kausap ang director. "Thank you, direk!" bulalas niya hindi namin sila naiintindihan dahil tagalog ang gamit nilang language. "Aral mabuti!" narinig naming sinabi ng director kay Axelle. "Yes, direk." sabi niya at lumingon sa amin at kumaway lang bago tumalikod para lumabas ng studio. Lumapit ako sa director at nagtanong ako. "Why did she leave, can we do anything else?" tanong ko naman hindi pa kami tapos at mang-iiwan ito bigla. "Yes, but..we will continue tomorrow." sagot ng director inutusan nito ang staff at kinausap sa kanilang language. "Can my friends and I leave?" tanong ko. "You may also go and the music video will be back next week," bilin sa akin ng director at tinawag ko ang manager namin at sinabi ang binanggit ng director. Umalis na kami ng mga kaibigan ko at nagpunta sa pasyalan sa Manila. Tumango naman ako bago inaya ang mga kaibigan ko na umalis sa music studio.Tahimik lang ang mag-ama ko sa unahan habang magkakasama kaming apat sa Venice Grand Canal Mall namamasyal kaming apat ngayong araw. Walang klase ang anak ko sa school kaya nagkaroon ng oras na makasama namin siya.Nakamasid naman ako sa kanilang dalawa katabi ko si manang. Hindi pa sila nag-uusap mula nang magkita silang dalawa ilang linggo nakakalipas. Kausap ng anak ko ang kapatid niya kasama namin si manang at ang bodyguard ng asawa ko.Naiiling na lang ako sa nakikita ko hinayaan ko muna silang magsaya bago magbago ang mood nilang dalawa kapag nagsimula na sila mag-usap tungkol sa problema namin."Ajik baegopa ji anha?" tawag pansin ko sa mag-aama ko tumaas naman ang kilay ko sa pag-lingon nila na parang nagtataka pa ang mukha.(Are you not hungry yet?)"Eomma, jigeum jom jwi apayo." angal naman ng bunso kong anak naka-simangot ang mukha nito sinaway ko lang dahil nag-aasta nang batang paslit.(Mom, I'm already tired.)"Geurae, appa? Ajik wonhaji anayo?" tawag pansin ko sa asawa
Nagulat ako ng makatanggap ako ng tawag mula sa asawa ko nasa airport na silang dalawa ng bunso kong anak. Nabigla ako nang tawagan niya ako para sunduin ko silang dalawa hindi ko naman alam may plano sila. "Eomma!" tawag sa akin ng anak kong bunso. (Mommy!) Kasama ko ngayon si manang para sunduin ang mag-ama ko may kasamang bodyguard ito para sa kaligtasan niya sa mga crazy fans. Niyakap ko na lang ito nang mahigpit at hinalikan ko sa labi ang asawa ko sa harapan ng mga taong nagsusundo sa mga kamag-anak. Nag-renta ako ng sasakyan at isang kakilala ni manang ang nagmamaneho para sa amin. Nilagay na sa loob ng sasakyan ang mga maleta nauna akong sumakay sumunod ang anak kong bunso at ang asawa kasama ang bodyguard. Nasa unahan naman nakaupo si manang hindi nakasama ang anak kong panganay dahil nasa school pa ito. Sinabihan ko ito na maagang umuwi dahil darating ang appa niya hindi ko na binanggit na kasama ang kapatid niya. (Daddy) Umuwi na kami sa condo kumuha ako ng ano
Walang imik ang anak habang nasa dining table kaming dalawa kinausap ko siya kahapon tungkol sa nalaman ko kay manang. Inamin naman ng anak ko sa akin na may naging boyfriend siyang dalawa at tinanong ko ng deretsahan kung may nangyari sa kanila noon.Sinabi sa akin ng anak ko na muntik pero, walang nangyari sa kanila ng mga exes niya madalas nandito lang sila sa condo kapag tinatamad gumala pagkatapos ng school. Nagpunta ako sa network tinawagan ko mula sa cellphone ang pamangkin ni kuya Ash kung nandoon ito para may sasalubong sa akin.Hindi na ako sigurado kung papayagan pa akong pumasok sa loob moderno na rin talaga ang itsura ng building nang huminto ang sinasakyan kong grab taxi. Maraming nabago pero ang logo at ang ibang building nandoon pa rin at walang inalis kundi inayos lang talaga."Axelle Villa Eun," sabi ko nang tanungin ako ng security guard na nagpahinto sa amin.Tinawagan ko si Aisha at Ford mabuti na lang isa sa kanila sumagot at ganun pa rin ang gamit nilang cellpho
Nasampal ko bigla ang anak ko nang malaman namin ang resulta ng magpa-test siya tungkol sa HIV mabuti na lang ang "cure" na pwedeng magawa hindi kakalat ang virus sa katawan."Sinasabi ko sa'yo, Emman makipag-break ka sa boyfriend mo ang bata mo pa para magkaroon ng ganito hindi ka namin pinag-babawalan pero kung ganito naman buhay mo maging single ka na lang nabuti na lang may sinabi ang doctor na antiretroviral therapy (ART) kundi, mamatay ka na walang gamot." naiiyak kong bulalas sa anak ko."Eomma..." naiiyak na tawag ng anak ko sa akin nagulat siya sa ginawa first time ko siya nasampal mula bata pa siya.(Mommy)"Namjachingu-rang heeojil su eopseo? Naega wonhadeun an hadeun, hanguk-euro deryeogal geoya. Ne apeun ge deo simhaejiji anke hago sipeo!" sabi ko sa kanya naiiyak pa rin ako sa nalaman naming dalawa.(Can’t you break up with your boyfriend? Whether you want it or not, I’ll take you back to Korea. I don’t want your illness to get worse!)Lalo na hindi pa namin pinapa-alam
Sinabi ko ang nalaman ko tungkol sa pakikipag-relasyon ng anak namin sa isang lalaki."Ajik nareul an malhaesseo, Axelle…"(He hasn’t told me yet, Axelle…)"Neo-ege chinggineun geol duryeowo, nega hwaseul naego ssikeul geol algi ttaemun-e."(He’s afraid to admit it to you because he knows you’ll shout at him and scold him.)"I accept him…" nasabi niya mula sa video.Hindi dapat ito balewalain ang nangyayari sa anak ko may malalim pang dahilan ito kung bakit hindi kayang umamin sa appa niya.(Daddy)"Badanhanda haettjiman, geu-ga gat-eun seong-gwa yeonae handaneun geol-do badanhal su isseo?" bulalas ko.(You say you accept him, but do you also accept that he might have a relationship with someone of the same sex?)Nakita ko ang pag-aalinlangan sa mukha ng asawa ko. Bumuntong-hininga ako bigla hindi niya matanggap nang lubusan ang sarili niyang anak."Mol-la, Axelle… naneun geu-ui geongangman saeng-gaghae—HIV baileoseu, AIDS, deo eojjeomyeon heojeolhalkka bwa…"(I don’t know, Axelle… I
Maraming teachers ang sumalubong sa amin ng tawagan ko mula sa bungad ng entrance ang namamahala ng music school na negosyo ko. Ang anak ko ang naging kanang kamay ko mula nang mag-bente anyos siya hilig naman niya ang music hindi lang katulad namin ng appa niya na pumasok sa mundo ng showbiz.(Daddy)"Madam, welcome back!" salubong sa akin ng Program Head / Head of School nang music shool."Thank you, kamusta ang music school?" banggit ko naman naiwan sa labas ng office ang kasama ko.Nandoon rin sa loob ang mga voice teacher na nagtuturo sa mga estudyanteng gusto pang gumaling sa pag-kanta."Maraming pasaway at maraming nag-rereklamo na magulang, bakit daw tumataas ang binabayaran nila?! Hindi na tayo makaluma nasa bagong modernong panahon na tayo, madam nakakahiya man sabihin pero maraming umalis na estudyante ngayon kaysa ngayon." kwento kaagad sa akin ng Program Head / Head of School.Pinaliwanagan ko naman kung bakit tumata