V. JYB Who?

Nang mga oras na iyon ay hiniling kong lamunin talaga ako ng sahig, gusto kong magkakaripas ng takbo at magtago pero huli na ang lahat dahil nakalapit sa amin ni Maple si JYB. Napatalikod na lang ako nang makitang ngumiti siya sa amin tapos ay bigla niya akong tinignan.

"Good morning Mr. Brillante, welcome to our office."

"Good morning, Maple. I am truly sorry for coming with such short notice, minamadali na kasi ng management ang construction ng bagong building and we can't afford to miss the deadline."

"Sure no problem sir, we are ready anytime. And by the way po pala, I would like you to meet Eli Gonzales. She will be the one helping me with all your concerns. Eli, si JYB."

"H-hello, nice to f-finaly m-meet you sir." inilahad ko ang kamay ko nang hindi siya tinitignan at naramdaman kong inabot naman niya ito.

Tinignan ko si Maple na takang-taka sa ikinikilos ko. Nginusuan pa ako nito at sinenyasang harapin ko ang lalake ngunit iling lamang ang naisagot ko sa kanya.

Kung alam lang niya...

"Ms. Gonzales, are you okay?"

"H-huh, o-oo okay lang naman po ako."

Siniko ako ni Maple, at doon na ako humarap dito.

"Tara na sa loob." yaya ni Maple sa amin. Sumenyas si Jae at inilahad ang kamay bilang pagsabing mauna na kami at saka siya sumunod.

Narating namin ang meeting room nang walang naging pag-uusap. Pinaupo ni Maple si Jae at ako naman ay ganoon din ang ginawa, saglit pa ay nagpaalam ito   lumabas ng meeting room para kumuha ng maiinom kaya naman namin ako at si Jae sa loob ng mag-isa.

"Surprise."

"I-ikaw si J-JYB? Kailan pa nangyari ito?"

"Since birth," pamimilosopong sabi niya sa akin.

Napagsalikop ko ang dalawa kong mga kamay sa ulo ko at saka isinubsob ang mukha ko sa mesa. Nang mga oras na iyon ay hiniling kong sana'y invisible na lang ako.

"Okay ka lang ba?"

"Okay? Paano ako magiging okay, nang hindi ko alam kung anong nangyari kagabi. Ano nga bang nangyari?" inangat ko ang ulo ko mula sa pagkakasubsob sa mesa at saka siya tinignan.

Nakatingin lang rin siya sa akin ng may blangkong ekspresyon, na para bang normal lang sa kanya ang nangyari kagabi.

"I am here for business, relax at wala naman akong ibang gagawin sa iyo. Well, not unless you want me to."

"Siraulo, formal ka lang tignan pero napak-"

"Here's your coffee, JYB."

Hindi ko na natuloy pa ang sasabihin ko dahil biglang dumating si Maple. May dala itong dalawang tasa ng kape, ang isa ay inilapag niya sa harapan ni Jae at ang isa naman ay inilapag niya sa harapan ko.

"Mukhang mas kailangan mo 'to kaysa sa akin kaya you can have it, Eli." sabi pa ni Maple sabay kindat sa akin.

Nagpatuloy siya at inabot sa kaharap namin ang ilang papeles na siyang proposal para sa design ng building na itatayo para sa kompanya nila.

Hindi pa rin ako makapaniwala na ang lalakeng ito ang may-ari ng isa sa mga pinakamalaking kompanya sa bansa. At ang lalong hindi ko mapaniwalaan ay ang posibleng nangyari sa amin kagabi.

Shit!

"Shit!" hindi ko namalayang mahinang nabulalas ko ang salitang iyon. Napansin ko na lang na nakatingin na sa akin sina Maple at Jae dahilan para matutop ko ang bibig ko. "P-pasensiya na, m-may naalala lang ako."

"Curious ako kung ano," si Jae ang ang salita sabay ngiti sa akin.

Hindi ko na pinatulan pa ang mga hirut niya, hinayaan ko na lamang si Maple na i-discuss dito ang plano at kung kailan kami magsisimula ang construction. Pati na ang iba pang detalyeng kialangan nito.

Maliit lang ang firm namin pero hindi na kami bago sa ganitong kalaking transaksyon. Bago ang JYB ay may iilan na ring malalaking kompanyang kumuha ng serbisyo namin. Ang ilan pa nga ay kabilang sa koneksyon ng pamilya ni GM.

Pero sa lahat ata ng magiging kliyente namon, sa isang ito ata ako hindi magiging komportable. Iyan mismo ang sabi ng isip ko sabay tingin sa lalakeng kausap ni Maple.

Natapos ang meeting makalipas lang ang isang oras, naunang lumabas sina Jae at Maple at nang masiguro long medyo malayo na ang mha ito ay saka naman ako lumabas ng meeting room. Sumilip pa ako at inilibot ang paningin sa paligid bago tuluyang lumabas ng pintuan, siniguro kong wala na sa paligid si Jae ngunit muntikan na akong mapalundag sa gulat nang may biglang tumawag sa akin.

"Anong ginagawa mo?"

Nilingon ko ang nagsalita at nakitang nakahalukipkip habang nakasandal si GM sa dingding di kalayuan sa meeting room. Nakatingin sita sa akin na para bang takang-taka sa ginagawa ko.

"W-wala GM. M-may hi-hinahanap kasi ako. Tama! May hinahanap ako, nalaglag ata pagpasok ko kanina." hindi ko alamkung pinaniwalaan niya ang dahilan ko. Hindi ko na rin initindi pa. Bago pa man siya makapagsalita muli ay umalis na ako at pumunta sa mesa ko.

Nagpatuloy ang normal kong buhay pagkatapos. Marami akong ginawa na may kinalaman sa JYB project at ganoon rin sa iba pa. Pamin-minsan ay kinakausap ako ni Maple para sa ilang mga detalye na kailangan pa naming gawin tulad ng permits at listahan ng materyales, pati na rin ang isa pang scheduled meeting kasama si Jae este JYB.

Eksaktong ala-singko ng hapon ay lumabas na ako ng opisina. Para akong pagod na pagod gayun din ang pasumpong-sumpong na pagsirit ng sakit ng sentido ko na hindi naman nawala. Ang gusto ko na lang gawin ngayon ay ang makauwi at makapagpahinga pero mukhang malayo pa ako sa katotohanang makakahilata ako ng malaya sa kama ko.

Nag-aabang na ako ng taxi nang may biglang tumigil na pulang kotse sa harapan ko. Hindi ako pamilyar doon at wala naman sa mga kaibigan ko ang may pulang sasakyan, hindi rin naman ako nagbook ng grab kaya imposibleng akin iyon. Pinilit kong ignorahin ang kotse at sa halip ay lumakad ako ng bahagya upang magpatuloy na mag-abng ng taxi, tila naman nanadyang umandar ulit abg pulang sasakyan at muling huminto sa harap ng kinatatayuan ko. Doon na ako bahagyang yumuko upang silipin ang driver nito na agad ko namang nakilala.

"Ikaw?" iritableng bulalas ko nang makita kong muli ang mukha niya. "Anong kailangan mo?"

"Tignan mo 'to, kahapon ang clingy mo tapos ngayon daig ko pa ang may virus kung makaiwas ka."

"Utang na loob gusto ko nang magpahinga, pwede bang saka na tayo mag-usap."

"Get in, may pupuntahan tayo."

"Hindi mo ba ako narinig? Gusto ko ngang magpahinga diba?"

"Kapag hindi ka sumama sa akin ngayon malamang bukas nasa kulungan ka na."

"H-huh?"

"Anong ib-"

"Get in, mamaya ko na ipapaliwanag."

Sumunod na ako sa kanya, wala naman akong ibang pagpipilian dahil natakot ako sa sinabi niya.

Huminto kami sa tapat ng isang restaurant at pumasok kami sa loob. Pagpasok pa lang namin ay napansin ko na ang isang lalakeng masama ang tingin sa amin partikular sa akin nang makita ako. Hindi ko siya kilala at hindi ko matandaan ang itsura niya kaya binalewala ko na lang ang masamang tinging binabato niya sa akin, baka bad mood lang siya.

Sa gulat ko ay naglakad si Jae palapit sa mismong lalakeng akala mo ay papatay kung makatingin at naupo siya sa tapat mismo ng inuupuan nito. Tapos ay tinignan niya ako at sinenyasang umupo na rin.

"T-teka, bakit ako uupo at anong ginagawa natin dito?"

Sa halip na sumagot ay hinawakan niya ako sa braso at mabilis na iginiya paupo sa tabi niya. Masama pa rin ang tingin sa akin ng lalake na ni hindi ko naman alam kung sa paano at anong dahilan.

"Ano pa bang dapat nating pag-usapan dito? Nakapagdesisiyon na ako hindi ba at sinabi ko na iyon sa iyo sa telepono." mataray na sabi ng lalake kay Jae, it turns out that he's not actually a guy. Kapanalig siya ni Chu.

"Katulad ng sabi ko sa iyo, nandito kami to settle things with you."

"Settle? A-anong kailangang i-settle?"

Bahagyang inilapit ni Jae ang mukha niya sa akin bago bumulong. "Makisakay ka na lang, kung ayaw mong mapasok sa malaking gulo."

"G-gulo? Bakit? Anong bang ginawa ko?"

"Hindi mo alam?" singit ng lalakeng kausap namin sabay pakita ng cellphone nito. Doon ay kasalukuyang nagpe-play ang isang video na hindi ko matandaan kung kailan nangyari pero malinaw kong nakikita ang sarili ko, sa gitna ng maraming tao habang may kinkokompronta.

Pinanuod ko ang video hanggang sa matapos at ang pinakahuling bahagi noon ay ang dalawang beses na pagsampal ko sa isang lalake, ang mismong lalakeng nasa harapan namin ni Jae.

"Hindi mo pa rin ba maalala kung anong ginawa mo?" lalong mas naging iritable naman ang itsura ng lalake. Humalukipkip ito at saka ako inirapan at inismiran.

"Kailan iyan nangyari?"

"Kagabi, doon sa bar! Tinawag mo akong Ryan tapos dalawang beses mo akong sinampal."

Doon na ako tumayo tapos ay agad na yumuko upang humingi ng tawad.

"At sa tingin mo ba mawawala ng sorry mo ang kahihiyan na ginawa mo sa akin kagabi?"

"Pasensiya na talaga. H-hindi ko sinasadya, hindi ko talaga si-"

"I am about to post this video in social media. Nakausap na rin ako ng abogada and I was informed that I can file a case against you that is why, I don't see any reason to talk to you about what happened."

"Saglit lang," si Jae muli ang nagsalita. Muli niya akong hinila para maupo. "Manahimik ka at hayaan mo muna akong magsalita." pagkatapos ay masinsina niyang kinausap ang lalake.

"Kahit na ano pang sabihin ko, hindi ko mapapatawad iyang girlfriend mo."

"G-girlfriend?" iyon lang ang nabulalas ko, tinignan naman ako ng matalim ni Jae na para bang sinasabing mahanahimik ako kaya lahit na gusto ko pang magsalita ay iyon na lamang ang ginawa ko.

Nagpatuloy siya sa pagkumbinsi sa lalake at pagkatapos ng mahabang pakiusapan ay nakumbinsi rin niya itong huwag nang ilabas ang video at magsampa ng kaso.

"Pasalamat ka at mabait itong boyfriend mo, kung ikaw ang hihingi ng tawad, manigas ka dahil hindi kita papatawarin at hindi ako magpapaareglo."

"Pasensiya na talaga." iyon na lang ang tanging nasabi ko. Kahit kanina pa ako kating-kati sumagot sa baklang 'to, kung hindi lang ako pinipigilan ni Jae na kanina ko pa rin gustong sabunutan dahil hanggang ngayon ay wala pa rin akong maintindihan.

Silang dalawa na ang nag-usap. Tahimik lang akong nakinig kahit pa panaka-naka ay gusto kong sumingit dahil sa katabilan ng mga salitang naririnig ko.

Mayamaya pa ay natapos na silang dalawa.

Bago pa makaalis ang kausap niya ay siniguro muna ni Jae na wala ng ibang kopya pa ang videong ipinakita nito sa amin. Pinabura niya iyon sa harapan naming dalawa, inabitan rin niya ito ng pera para hindi na magreklamo pa.

Hindi ko lang nabilang iyon pero sigurado akong malaking halaga ang ibinigay niya.

Nakaalis na ang lalake ngunit hindi ko pa rin maitaas ang mukha ko para tignan siya. Patong-patong na ang kahihiyan ko nang mga sandaling iyon at lalo pa iyong nadagdagan ngayon dahil nagkaroon ako ng utang na loob sa kanya.

"S-salamat."

"Kailangan mo nang maging mabait sa akin ngayon, hindi mo ba alam kung gaano kalaking gulo ang ginawa mo?"

"Pasensiya na na talaga." hiyang-hiya ko pang sabi.

Nanahimik lang siya saglit, tapos ay hinawakan niya ang kamay ko dahilan para bigla akong mapatingin dito.

"Okay na, ilibre mo na lang ako. Kanina pa ako nagugutom." He then smiled at me and his smile is welcoming.

At iyon nga ang ginawa ko.

Wala namang ibang pagpipilian at kahit pa anong tanggi ang gawin ko, hindi maiaalis ang katotohanang tinulungan niya ako.

Kung hindi dahil sa kanya, malamang ay nasa kulungan na ako ngayon o di kaya ay bina-bash na ng maraminh netizen sa social media.

Hindi maikakailang malaking dahilan si Jae para magbago ang desisyon ng lalake at habang buhay ko iyong ipagpapasalamat, I cam't afford to be in a chaos ngayon o higit kailanman.

Antipatiko siya minsan at pilosopo pero napatunayan ko ring mabuti siyang tao, bagay na hindi ko nakita noong highschool pa lang kami dahil sa abala akong umintindi sa maling tao.