Share
Chapter 42
Kaugnay na kabanata
The Unrequited Love Chapter 43
Naging tahimik ang apat na sulok ng kwarto nang pumasok dalawa at nang makita nila ako. Hindi sila makapagsalita at para bang iwas na iwas sila na makasalubong ang mata ko.I couldn't blamed them. Ngayon na lang ulit namin nakita ang isa't isa matapos ko silang pagbawalan na bisitahin si Kuya. Oo, kahit kaibigan sila ni Kuya ay hindi ko sila pinapayagan na pumunta dito, I have my reason. Tanging si Baste at Macy lang ang pinahintulutan ko.For all those years, nakita at nalaman ko na ilang beses nilang sinubukan na puntahan si Kuya pero hindi nila magawa dahil sa higpit ng mga bantay. At sa limang taon na 'yon, wala na rin akong naging balita sa kanila. "It's fine. Wala na akong magagawa dahil nandito na rin kayo." Sambit ko sa kanila at tumango saka nilingon ang natutulog kong kapatid.Five years yet nothing's change."Uhm, Hi Dahlia. It's been five years and it's nice to meet you again." Bati sa akin ni Jacob na ikinatango ko lang. They changed. They look more manly now. Malalaki
The Unrequited Love Chapter 44
"Are you okay now? May iba ka pa bang nararamdaman na masakit sa katawan mo?" Nilingon ko si Mr. Ferrer nang tanungin niya ako.I just woke up na kaharap ko na siya. I didn't even know kung paano siya nakapunta dito or bakit siya ang kasama ko. Hindi ko naman siya tinawagan, hindi ko nga sinagot ang tawag niya eh."I'm fine." Sagot ko at inalis ang kumot sa katawan at bumaba sa hospital bed. "Why are you here? I don't remember calling you." Dagdag ko pa nang tuluyan na akong makababa sa kama. Umikot naman siya papunta sa direksyon ko at inalalayan ako."You didn't answered my call. I decided to visit you here. I went to your house but you're not there." Gulat akong napalingon sa kaniya."How did you know my house?" Tanong ko. Nahihiya naman siyang tumawa bago sumagot."I stalked you. But don't get me wrong, I don't have any bad intentions to you and to your child." Mabilis niyang paliwanag nang samaan ko siya ng tingin."Then stop courting. Bad intention 'yon para sa akin since hindi
The Unrequited Love Chapter 45
Nandito na ako ngayon sa loob ng Sundae Barista at hinihintay si Mr. Bautista. He said we have a meeting and I don't know what is that meeting all about. Usually kasi kapag may meeting kaming dalawa ay agad niya nang sinasabi sa akin kung tungkol saan iyon at ie-explain na lang niya ang details in person pero ngayon, nagwa-wonder ako kung tungkol saan ang meeting namin ngayon.Kinuha ko ang phone sa bag ko nang mag-ring ito."Hello?" "Dahlia, your child wants to talk to you," sambit ni Ferrer. "Okay, give them the phone," sabi ko. Narinig ko na lang ang pagka-usap niya sa bata bago ko namalayan na hawak na ito ni Daryl."Hi Mom," he said. "Hi Mom," Dionne on the other side."Yes babies?" I asked."Will you please bring us pasalubong? Hmm?" I heard Dionne said cutely."What do you want?" Tanong ko pa. Naaninag ko na sa labas ng Barista ang kotse ni Mr. Bautista kaya napangiti ako sa nakita. I think he's going to tell me something big and surprising."Just a pizza from the store last
The Unrequited Love Chapter 1
INIKOT ko ang mata ko sa airport. Kakalabas ko lang ng eroplano at ngayon ay tuwang tuwa ako sa nakikita ko. Nakauwi na ako! Nakauwi na ako sa pilipinas. Oh my Gosh. I can't believe it.After eight years, really! I'm now in the Philippines.Nakatapak na ako sa lupang sinilangan ko! I miss this so much! Ilang taon din akong namalagi sa US para magpagamot pero ngayon nakabalik na ulit ako. Sobra pa sa tuwa ang nararamdaman ko ngayon.I need to go to see my family. They didn't know that today is my flight. I wanted to surprise them. I'm really really happy right now. Hindi ko maexplain ang nararamdaman ko. Ang pamilyang hindi ko nakita sa loob ng walong taon ay makikita ko na ngayon. Is this real? I can't stop wandering. Hindi talaga ako makapaniwala!Pumara lang ako ng taxi para makauwi. Tumigil ang taxi sa harap ko at bumaba si Manong driver para tulungan akong ilagay ang mga gamit ko sa compartment ng taxi. Tumulong na din ako sa paglagay ng mga bagah
The Unrequited Love Chapter 2
I saw him.After eight years, I saw him again. Hindi pa rin siya nagbabago. Kung ano ang tingin ko sa kaniya noon, ganon pa rin hanggang ngayon. He still looks like the Nathan I was once knew. The one who caught my attention and made me felt how my heart was beating. It's been eight years, I know I was young then but if until now my heart is still beating for him, It just mean, it's love. This is proof that I didn't just feel puppy love back then. I'm already in love at such a young age.What happened last night made me happy and hurt at the same time. Happy because I saw him again and hurt because I'm still invisible to him. He only remembers me as 'The sick girl'. He never knew my name and he never knew I'm existing if Kuya didn't introduced me to him. But I can't deny how good looking he is.He has this brown styled hair, He has sharp nose, pink kissable lips and his brown eyes is shining through the lights. He's so tall, pang-model ang tangkad niya and
The Unrequited Love Chapter 3
NAGPAIWAN muna ako kay Kuya sa field ng school at umalis naman silang apat dahil daw papasok pa sila sa kanilang mga klase. They are a graduating students. Med Students si Kuya dahil sa kaniya ipapamana ni Daddy ang hospital na pagmamay-ari niya.After 3 years maybe, ipapasa na sa kaniya ni Daddy ang hospital and it will all be his. While me? I'm just sixteen, senior highschool palang, studying Accountancy and Business and Management at ipapamana ito sa akin ni Daddy after 6 years.I don't want it actually. I'm not into business. I was just forced to study business para daw sa kumpanya. Ayaw kong pumayag pero wala akong magagawa. Maraming kalaban ang gustong ipabagsak si Daddy and he even receiving a threat. And there's part of me that I understand him but why me? I mean I can't guarantee my life, I have heart failure and anytime I can be disappeard.It hurts but it's also the truth. I have to accept my fate. If it will happen then I'll let it happen.
The Unrequited Love Chapter 4
"WHERE'S my Princess?" Rinig kong tanong ni Daddy. Nasa likod niya ako ngayon habang siya ay hinahanap-hanap pa ako.Kinalabit ko siya. Humarap naman siya sa akin at nanlaki ang mata nang makita ako. Maya maya lang ay bigla niya akong niyakap ng mahigpit, ganon din ang ginawa ko sa kaniya."I miss you, my princess!" Sabi niya sa akin. Napangiti naman ako. I miss him too, so so much. God knows how much I miss them.He was supposed to come home the day I came back but sadly, na-delayed ang pag-uwi niya kasi nagkaroon daw ng problema sa kumpanya doon sa france. Naiintindihan ko naman ang rason at mabuti na lang ay nakabalik na siya.Bumitaw na kami sa isa't-isa. Hinalikan naman niya ako sa noo bago lingunin si Mommy na naghihintay sa kaniya. Ang laki naman ng ngiti ni Daddy nang makita si Mommy na nakangiti ring naghihintay sa kaniya."And now my queen's turn." Ganon din ang ginawa ni Daddy kay Mommy. Nakangiti lang kaming dalawa ni Kuya habang pinagm
The Unrequited Love Chapter 5
SABAY kaming naglakad papunta sa classroom namin ni Sebastian pagkaalis ni Hiro Bartolome. Napagdesisyunan na lang din namin na pumasok na sa room para makaupo na rin at makapagpahinga kahit sandali man lang.Bakit kaya ganon yon? Mukha namang seryoso sa buhay pero parang laging may baon na sama ng loob. Ang hirap alamin ang natural na siya, imposible namang ganoon na talaga iyon simula pagkabata.Mayroon bang bata na pinaglihi sa sama ng loob? Wala naman diba? Ewan, siguro. Hindi ko alam."Pumasok ka ba kahapon? May assignment daw, kokopya sana ako." Sabi ng katabi kong si Baste.Kailangan ko lang sigurong masanay sa kaniya. Mukhang ito talaga ang totoong siya. Tanggapin ko na lang.Nasa loob na kami ng klase at magkatabing naka-upo. Kaming dalawa pa lang ang nandito. Kanina ko pa napapansin na nagmamadali siyang magsagot sa kaniyang papel pero sa tingin ko wala siyang maisagot habang hinihintay ko naman magliwanag."Hindi.
Pinakabagong kabanata
