The Unrequited Love

I saw him.After eight years, I saw him again. Hindi pa rin siya nagbabago. Kung ano ang tingin ko sa kaniya noon, ganon pa rin hanggang ngayon. He still looks like the Nathan I was once knew. The one who caught my attention and made me felt how my heart was beating. It's been eight years, I know I was young then but if until now my heart is still beating for him, It just mean, it's love. This is proof that I didn't just feel puppy love back then. I'm already in love at such a young age.What happened last night made me happy and hurt at the same time. Happy because I saw him again and hurt because I'm still invisible to him. He only remembers me as 'The sick girl'. He never knew my name and he never knew I'm existing if Kuya didn't introduced me to him. But I can't deny how good looking he is.He has this brown styled hair, He has sharp nose, pink kissable lips and his brown eyes is shining through the lights. He's so tall, pang-model ang tangkad niya and

"WHERE'S my Princess?" Rinig kong tanong ni Daddy. Nasa likod niya ako ngayon habang siya ay hinahanap-hanap pa ako.Kinalabit ko siya. Humarap naman siya sa akin at nanlaki ang mata nang makita ako. Maya maya lang ay bigla niya akong niyakap ng mahigpit, ganon din ang ginawa ko sa kaniya."I miss you, my princess!" Sabi niya sa akin. Napangiti naman ako. I miss him too, so so much. God knows how much I miss them.He was supposed to come home the day I came back but sadly, na-delayed ang pag-uwi niya kasi nagkaroon daw ng problema sa kumpanya doon sa france. Naiintindihan ko naman ang rason at mabuti na lang ay nakabalik na siya.Bumitaw na kami sa isa't-isa. Hinalikan naman niya ako sa noo bago lingunin si Mommy na naghihintay sa kaniya. Ang laki naman ng ngiti ni Daddy nang makita si Mommy na nakangiti ring naghihintay sa kaniya."And now my queen's turn." Ganon din ang ginawa ni Daddy kay Mommy. Nakangiti lang kaming dalawa ni Kuya habang pinagm

Lalo akong nabulunan dahil sa sinabi niya. I was drinking water when he said those words. Gulat naman napatingin si Kuya at ang dalawa niyang kaibigan kay Baste at hindi alam kung ano ang sasabihin. Lumingon ako kay Nathan at wala namang emosyon ang nakapaskil sa kaniyang mukha. Patuloy lang siyang kumakain at para bang walang narinig. Binalik ko ang tingin ko kay Kuya nang marinig ko siyang masagsalita."B-boyfriend?" Di makapaniwalang tanong ni Kuya at nilingon ako. Hindi ko alam kung ano ang ire-react ko dahil nabigla din ako sa sinabi ni Baste. He's really such an unbelievable man! Gosh, I can't believe I became friends with him."I-it's not what you think Kuya." Sabi ko at nilingon si Baste na nakangiti pa din. Sinamaan ko siya ng tingin pero parang wala lang sa kaniya."Then what does he mean?" Tanong pa ni Kuya na seryosong nakatingin sa akin. Para bang ini-interogate ako sa isang kwarto."He means boy bestfriend. It's not the romantic

Life is a battle every day, ika ng iba. Because if things go out of hand, you'll have to fight life over and over again. But what if things don't go out of hand and life continues to resemble a war zone? Would there be a reason to fight?There's a saying that Love won't be a love if there's no pain. And I think I can prove that in my situation. Well it's obviously a one sided love, I'm completely aware of that fact and loving him won't make me a less person. Kuya might not agree with it but we cannot control love, right? Parang may sarili itong pag-iisip and decision that controls your mind to do what it wants. If you stop it, it will demand pain."Where have you been?" Tanong sa akin ni Baste nang makarating ako sa kinaroroonan niya. I saw him eating alone here kaya dito na ako dumiretso para sabayan siya."Somewhere." Sagot ko at nginitian siya. Inabot niya sa akin ang pagkain ko na binili niya kanina. Ang sabi niya ay sinabay na niya ako sa pagbili ng pagkain

WALA kaming pasok ngayon at nandito ako sa kwarto ko, nakahiga at nakatingin lang sa ceiling ko. Dati lang ay gustong-gusto ko nakahiga lang sa kama ko pero ngayon parang gusto ko na na may ginagawa ako. Ano ba ang magandang gawin ngayon? Wala akong maisip na magandang gawin kasi hindi ko naman alam kung ano ang gagawin, baka abutin pa ako ng gabi kakaiisip ng gagawin ko tapos hindi ko naman magagawa."Dada?" Narinig ko ang boses ni Kuya sa labas ng kwarto pero hindi ako tumayo, patuloy lang akong nakikipagtitigan sa ceiling ko, ewan ko kung ano ba ang meron dito at kanina ko pa hindi tinititigan."Po?" Sagot ko. Nang marinig kong bumukas ang pinto ko ay doon ko na iniwas ang tingin ko sa ceiling at lumingon kay Kuya na ngayon ay pumapasok na."Why?" Tanong ko nang umupo siya sa gilid ng higaan ko. Nilingon naman niya ako gamit ang nag-aalala niyang mga mata. Inayos ko muna ang suot kong salamin bago bumuntong hininga. What is it again this time? Th