Princess Misora Emberspear

Don't forget to subscribe and comment if you like any parts of this story:)

---

Previously on T.U.S.O.U

"The word 'ate' means the eldest daughter of your sibling/s. If the eldest is a son, then you can call him 'kuya'," ani ko sa kaniya, napatingin namang siya sa akin.

"I see, still witty."

Lumapit naman ako sa gawi nya.

"Do you..."

Kumunot naman ang noo nito.

"Do you hate father?"

direstong tanong ko dito, tinignan ko lang ito nang diretso sa mata at halata mo naman na gulat ito sa tanong ko.

---

Princess Abigail (Kyra)

"Do you hate father?"

Tinignan ko ito nang diretso sa mata, halata mo na gulat na gulat ito sa tanong ko.

"N-no! Why would I hate him?" sabi nito sa akin at umiwas ng tingin.

She's lying.

"Yes, why would you hate him?" balik na tanong ko rito.

Her breathing changed, she stand still, staring at me without any blink.

She covers her neck and rub it a little bit before answering me.

"I can't hate him, Abi. He's our father, without him I am just nothing. Besides, I can't find any reason to hate him."

"Hindi sa lahat ng pagkakataon ay kailangan kong damdamin ang sinasabi niya sa akin, kahit na gano'n palagi ang ginagawa niya at parang walang paki, wala parin akong karapatan na magalit sa kaniya."

Tumango na lang ako bilang sagot.

"Why did you ask?"

tanong nito sa akin.

"Nothing, naisip ko lang kasi kung ako ang nasa posisyon mo at lagi akong pinakitaan ng

ganoong ugali, ay sigurado akong magtatampo ako sa kaniya." diretso kong sabi sa kaniya.

Just a little push.

"I, uh, I," nauutal nitong sabi.

"We all know na gano'n naman ang ugali ng hari, hindi ba? At saka wala, parin talaga akong karapatan magalit sa kanya," paulit- ulit na sabi nito.

Nginitian ko lang siya, nilapitan ko ito at saka niyakap.

"I know that ate, you can't hate father. If you have any problems, you can always talk to me, open to me cause I will gladly listen to your rants," ani ko sa kaniya.

Naramdaman ko naman ang yakap nito na pabalik sa akin. She just sigh and put her head on my shoulder.

"Thank you, Abigail," sabi nito sa akin.

Unti-unti namang nawala ang mga ngiti sa labi ko, if my hunch is right, kung ang totoong pumatay nga kay King Dione ay si Misora ang dahilan nito ay ang mahal na hari.

Kailangan kong tanungin ito ng direstahan upang makita ang reaksyon niya, upang malaman ko kung ano ang susunod niyang gagawin.

I know she's lying in the first place, the way she breath, the way she repeat her words.

The way she covers some of her vulnerable body parts, difficult in speaking, stare at me without any blink and provide too much information.

She do all the signs that the person is lying. She's my number one suspect, but, I still have to suspect anyone here.

Since the king is cold and rude, there are still other chances that somebody or someone here, kills the son of Forestpeak to take revenge on him.

Kumalas naman ito sa yakap ko, tinignan niya ako sa mata atsaka ngumiti.

"You're still the Abigail I know, but, your personality changed a little bit," sabi nito dahilan para kumunot ang noo ko.

"What was my personality before?" tanong ko dito.

"Well, you're energetic, cheerful, friendly, optimistic, easy going and chilled..."

Wow, that's different from me.

"But now, you seems like you don't want to socialize with everyone here. You're a little bit cold this past few days and you always ask questions. Do you have a problem?"

Hindi ko muna ito sinagot, kahit na magkaparehas ang iilang ugali namin ni Abigail ay, mayroon at mayroon parin pala kaming pagkakaiba.

So, in order for everyone not to put suspect on me, I have to act like the real and old Abigail.

Energetic? Friendly? Cheerful? This is going to be challenging for me.

Kinaway naman ni Misora ang kamay nito sa harap ko, napatingin naman ako sa kaniya.

"Ang lalim ng iniisip mo, do you want to talk about it?" ani nito, umiling lang ako sa kaniya at ngumiti.

"What are you talking about? I'm fine! I just still can't get over with that marriage thing father's talking to,"

sabi ko habang tumatawa.

Tumigil naman ako sa pagtawa at nilungkutan ang tono mg boses ko.

"One of us is going to get married and will be apart from each other after." pagsisinungaling ko sa kaniya.

"Is that so?" sabi nito at tumango ako.

"Don't think too much about it, for now, let's just spend our time together. Do you want to explore the kingdom?" tanong nito sa akin at naglakad papalapit sa pinto.

"We're going out?!" excited kong ani.

Tumawa naman ito nang mahinhin.

"That's the Abi I know, come on!" sabi nito at labas sa loob ng kwarto.

"Misora! Wait for me!" sigaw ko sa kaniya at tumakbo rin.

For now, I just need to act. I need to go back to my world as soon as possible, but this isn't going to be easy.

I have my one suspect, which is Misora Emberspear, my sister in this world.

In order for me to know many information about her, I need to stay just a little bit of time by her side.

Let's see what kind of person are you, Princess Misora Emberspear.

---

"Martha, Mick, you can leave us now," ani ni Misora habang naka upo sa upuan ng kalesa.

Umiling naman si Mick at napabuntong hininga. Naiirita na siguro ito kay Misora.

Kanina pa niya sinasabi na 'sige na iwanan niyo na kaming dalawa ni Abi' sa kanilang dalawa eh.

Tumingin naman siya ng masama kay Martha.

"I'm sorry Princesses, but, the king ordered me and Mick to guide you all the way. I can't disobey him and his order," sabi nito kaya napabuntong hininga na lang si Misora.

"It's fine, we can still explore the kingdom even if they're beside us. They won't meddle us anyway," sabi ko sa kaniya at umupo sa tabi niya.

"Alright fine, you win."

Pumwesto naman agad si Martha sa harapan namin. Napatingin naman ako kay Mick.

Nasaan 'yong kabayo? Bakit wala pa?

Sumipol naman ito sa itaas, nag-echo pa nga ito at wala pang tatlumpong segundo ay may lumabas sa mga ulap na isang kabayo na may horn at pakpak.

Wow, I thought we're using a normal horses!

Nakababa naman agad ito, inilagay na ni Mick ang ilang parts ng kalesa sa hayop para mailipad kami.

Nang matapos ay sumakay ito katabi ni Martha.

"I didn't know we had an alicorn," ani ko sa kanila, lahat naman sila ay napatingin sa akin ng naka kunot noo.

"Ali, what now?" sabi ni Misora sa tabi ko.

"Alicorn is a winged unicorn, typically portrayed as a horse. In short, a godlike horse." pagbibigay ng impormasyon na sabi ko sa kanila.

"Okay?" sabay-sabay nilang sabi.

Lumipad naman ang alicorn na sakay namin at inilibot kami sa kalangitan.

"Pegasus is a horse that only have wings, they usually seen in the sky. Unicorn is a horse that only has a horn while Earth horses are horses with no horns and wings, just a typical normal ones." paliwanag ko sa kanila habang naglalakbay kami sa kalangitan.

Napa 'ahh' naman sila sa akin, oh hindi ba, nagbigay pa akong trivia sa mga horses.

Actually, nabasa ko lang ito sa isa kong libro na mayroong iba't-ibang uri ng kabayo sa fantasy worlds.

Habang nasa kalangitan kami ay hindi ko maiwasang mapatingin sa paligid ko, lalo na sa aking ibaba.

Usually kasi kapag ang story ay fantasy genre, ang mga uri ng lugar ay medyo mapuno, makaluma at parang enchanted.

Pero sa storyang ito, modern na modern talaga, may mga buildings, kakaunting puno sa ibaba at marami pang iba.

Bumaba naman ng dahan-dahan ang alicorn na sinasakyan namin, andami agad na nakatingin na tao sa ibaba.

"Princesses, make sure not to wander around, okay? evil witches still exist in this world," ani ni Martha sa amin.

Witches, huh? So puwede ang pumatay kay king Dione ay isang witch at ipinalabas na si Misora ang pumatay?

Posible mangyari iyon pero, kailangan ko parin magmatsiyag.

Pagkababa ng alicorn ay may inilabas agad itong red carpet.

Unang bumaba si Martha at inilalayan niya si Misora, sumunod naman ako.

Ang mga tao rito ay sobrang bait, kumbaga kami ang mga artista sa isang tv show at sila ang mga taga-hanga.

Ang pinagkaiba lang ay hindi sila parang baliw kapag nakikuta nila 'yong iniidolo nila, dito ay mabati lang nila kami at mabati sila pabalik, masaya na sila.

"Princess Misora! Princess Abigail! it's an honor to see you here," ani ng isang babae.

Medyo may katandaan na ito, kung huhulaan ko ang edad niya ay siguro mga nasa mid-40's.

Magb-bow sana ako ng pigilan niya ako.

"No need to do that Princess Abigail," sabi nito sa akin habang nakangiti.

Nginitian ko na lang ito at kinuha ang kamay niya at nagmano.

Inilagay ko iyon sa noo ko ng ilang segundo.

"I read a book that this shows a sign of respect to older people. It's nice meeting you po," sabi ko at bitaw sa kamay niya.

Lumawak naman ang mga ngiti nito sa akin.

"I see, still respectful and kind even though we're not in the same position. I adore you, Princess Abigail."

Ginaya naman ni Misora ang ginawa ko kaya mas lalo itong natuwa.

Kung buhay ang lola ko, siguradong pinagmalaki niya na sa buong baranggay namin kung gaano ako kagalang.

"You sisters know good manners, I am so happy." papuri pa nito sa amin.

Nagubo-ubuhan naman si Martha sa gilid ko.

"Sorry, good afternoon Princesses. I am Lea, your tourist for today. Let me help you to explore the kingdom of Zayeania," sabi nito at inilahad ang kamay niya.

Tumango naman si Misora at sumunod dito, sumunod na rin ako at nasa likod ko si Martha.

Habang naglilibot ay hindi ko maiwasang mapatingin sa mga tao rito, sa tuwing nakikita nila ako ay nagbubulungan sila.

"Is that the maid of the Emberspear family? Why did she became a princess?"

"She's the long lost sister of Princess Misora, I heard it."

"Long lost sister? She doesn't look like an Emberspear to me." rinig kong bulungan nila.

May pagkakaparehas rin pala ang mundong ito at mundo ko, parehas may mga chismoso't chismosa.

Hindi ko na lang ito pinansin at nagpatuloy sa paglalakad, sa ngayon, kailangan kong tignan o pag-aralan ang mga galawan ni Misora.

Napatigil naman ako sa paglalakad ko nang humarap ito sa akin.

Napakalawak ng ngiti nito, sa sobrang lawak nang ngiti nito ay hindi ko maiwasang may maalalang isang importanteng tao.

"Abigail! Come with me!" masiglang ani nito at hila sa akin.

Narinig ko naman na nag-wait sila Ate Lea at Martha sa likod namin, pero hindi ito tumigil.

Tumingin ako sa likod ko at patuloy parin sila sa paghabol sa amin, binaling ko naman ang paningin ko kay Misora na sobrang sayang tumatakbo.

I can see the image of my dead sister to her, the way she holds me, the way she smiles. I can see ate Lyra.

Lumingon naman ito sa akin atsaka ngumiti.

They even have the same energy.

Dinala ako nito sa iba't-ibang shop dito sa Zayeania, kahit na hingal na hingal na ang mga taga bantay namin ay sige parin siya sa pagtakbo papalayo sa kanila kasama ako.

Nasabi nga ni ate Lea na parang si Misora na ang tour guide namin sa sobrang sigla. Natatawa na lang din si Martha.

"Abi here, say ahh," sabi nito at lapit sa bunganga ko ng isang caramel dipped mini candy apple.

"I don't eat sweets-"

"Sige na!" putol agad nito sa akin, tinignan ko lang ito at nag-puppy eyes pa siya.

Naalala ko naman ang ginawa sa akin ni ate matagal na panahon na.

'Come on just take a bite!' sabi nito at pilit na inilalapit sa bunganga ko ang ice cream.

'Ate, I don't eat sweets you know that,' sabi ko at usog ng kamay niya papalapit sa kaniya.

'Tsk! Ang kj mo! Just one bite promise!'

Tinignan ko lang ito. Nag-puppy eyes naman siya sa akin.

Okay, I give up.

'Okay, one bite,' sabi ko at kain sa ice cream niya.

Nabaling naman ang tingin ko kila Martha at ate Lea. I just sigh in defeat.

"Just one bite, okay?" ani ko dito, tumango naman siya sa akin.

Isinubo ko naman ang ibinigay nyang candy apple.

Pumalakpak naman ito na parang bata.

Wow! Not bad!

Masarap ang lasa nito, may pagka tamis at asim kasi green apple ang gamit.

"I knew you would like it!" sabi nito habang nakangiti.

Napatingin lang ako sa kaniya.

They even said the exact same words after forcing me to eat sweets.

What a coincidence.

Hinila niya naman ulit ang kamay ko at tumakbo papalayo sa shop.

"Thank you for buying our food!" rinig kong sambit ng nagtitinda.

Hindi na ako makalingon dahil sa sobrang bilis ng takbo ni Misora.

Baka matapilok ako kapag lumingon pa ako, tinignan ko lang siya habang tumatakbo na para bang ngayon lang naka labas sa isang kulungan.

She's a good woman, I don't think she can kill a prince.

Kahit na sa onting panahon na nag kabonding kami ay gumaan ang loob ko sa kanya.

May parte sa akin na naniniwala na hinding-hindi niya kayang pumatay ng isang tao.

Pero paano kung ang lahat ng ito ay plano niya? What if this is just all an act?

Ano pa bang malalaman ko sa iyo, Princess Misora?

-

-

-

To be continued...